In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-09-14 20:28

Ohh zwaar miranda!
Ik vond mijn afscheid ook niet zo tof.
Begrijpelijk dat je daar heel erg tegenop ziet.
Probeer wel je rust te pakken he? Als ik iets heb geleerd in al die jaren is het dat wel...

Ja zeker een lichtpuntje, hoewel ik stiekem wel baal dat we niet verder kunnen zo met de diagnose. Ook weer raar en stom eigenlijk, want dan gaat het goed en dan baal ik er weer een soort van van dat het goed gaat.
Terwijl ik er ook heel blij mee ben, want ik heb eindelijk een soort van rust.
Heb overigens nog wel nachtmerries, maar goed dat is te overzien. :)

Kennen jullie trouwens de app Headspace?
Aanrader voor iedereen die een beetje wil kalmeren en leren mediteren. Begint gewoon heel kort en zijn dan allemaal kleine sessies waar je doorheen geholpen wordt.

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-09-14 20:32

@ Phen dat zijn geen zeur dingen hoor!
Dat klinkt heel moeilijk om mee om te gaan. Heb je wel eens informatie opgezocht over borderline en hoe er mee om te gaan?
Op internet zijn hele goede tips te vinden voor naasten van mensen met borderline.
Zelf heb ik ook genoeg ervaring met borderline familieleden, maar iedereen is anders en niet iedere borderliner is zo heftig om mee om te gaan.
Zelf heb ik ook wel wat trekjes ;).
Maar het is zeker niet netjes van haar om dan maar te zeggen dat jij niet moet zeuren.
Trek daar ook zeker niks van aan hoor!

Moeilijk om tips mee te geven, maar misschien kan wat google werk je helpen en misschien hebben de borderliners hier nog hele goede tips voor je?

Miranda40

Berichten: 2446
Geregistreerd: 21-07-04
Woonplaats: Bij de goudkust

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-09-14 20:40

Rust pakken............ik weet het wel maar doe het niet en dan word je met de neus op de feiten gedrukt........ik voel me gewoon zo goed na 8 jaar en dan wil je overal van genieten maar diep van binnen huil ik omdat ik weet dat ik dit niet vol ga houden en dan bang ben om weer in hetzelfde kringetje te belanden :=

Ik ken de app niet. Zal straks eens kijken. Heb zelf een ontspanningsoefening op mijn ipod staan. Is ingesproken door mijn psychologe. Denk dat ik die straks weer eens op ga zetten als ik naar bed ga ;)

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-09-14 20:46

Ik weet het miranda, ik kon het ook niet. Juist dan werd alles erger! Maar goed, doe je het niet dan stort je ook een keer in!
Kortom, wat dan liever? Even rot voelen of totaal instorten? ;)
Ik snap dat je overal van wil genieten, dat had ik ook heel erg en zeker i.v.m. nog chronische gewricht en rugklachten. maar daarna krijg je de klap en zo moet je steeds weer bergop klimmen.

Goed om die even te proberen, dan pak je toch nog een stukje rust ;) Succes!

Miranda40

Berichten: 2446
Geregistreerd: 21-07-04
Woonplaats: Bij de goudkust

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-09-14 20:48

Je hebt gelijk Riverr en ik ga nu ook zeker een middenweg zoeken. Het was eerst niets en nu alles :=

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-09-14 20:52

Gaat je zeker lukken! *\o/*
Ik kan het ook :D . (Okeeee.... soms val ik terug in oude gewoontes... Mag toch wel eens? :P)

Met de middenweg kan je ook van dingen genieten, maar dan verspreid in een langere tijd (heb je veel meer aan ;)), in plaats van heel veel in een korte tijd.
Is ook wat waard hoor! Echt waar :o

ikkkke
Berichten: 603
Geregistreerd: 30-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-09-14 20:56

Ik begrijp de situatie denk ik wel, Phen.
Ik ken meerdere mensen met borderline en mijn ervaring is dat het duidelijk maken van jou grenzen en consequent zijn in wat je aanvaard en wat niet, belangrijk zijn.
Ik heb in een min of meer vergelijkbare situatie gezeten als jij (niet helemaal hetzelfde maar leek er toch wel een beetje op). Ik had het er zelf heel moeilijk mee en zat ook wel met het gevoel dat ik haar niet kon laten vallen als vriendin. Maar het had wel veel invloed op hoe het met mij ging en eigenlijk kon ik dat er op dat moment niet bij nemen. Uiteindelijk heb ik een beleefd mailtje gestuurd om uit te leggen dat ik de manier waarop ze met me omging niet fijn vond en daarom wat afstand wou hebben en dat ik er wel voor haar wilde zijn, maar niet als ze deed zoals ze toen deed. Sindsdien is het contact behoorlijk verwaterd. Af en toe spreken we wel nog tegen elkaar. In het begin had ik het er moeilijk mee, maar nu heb ik er vrede mee en ben ik eigenlijk over het algemeen wel blij dat er wat afstand is. Als er écht iets is, kan ze op me rekenen, maar ik laat niet meer alles vallen als het niet nodig is.

Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-09-14 21:18

Riverrr, bedankt voor je reactie. Ik wist wel qua informatie het een en ander al van borderline. Toch maar even op google gezocht naar tips. Als ik sommige dingen al lees, heb ik er persoonlijk al geen zin meer in. Krijg dan juist het gevoel dat de vriendschap dan 'nep' word, omdat ik dus eigenlijk nooit meer geheel eerlijk kan zijn.
Eigenlijk is het omgaan met iemand met borderline heel erg tegenstrijdig met de behandeling die ik krijg en aan moet werken om zelf beter te worden.Tevens kwetst ze mij ook behoorlijk wat ook helemaal niet helpt, ook al bedoelt ze het niet zo. Ik vind dit erg moeilijk aan te pakken want ik ken haar echt als sinds mijn jeugd en heb haar dus ook slechter zien worden. Heb al verschillende vervelende momenten mee gemaakt maar ook zooo veel goede.

Ikkkke ook jij bedankt voor je antwoord. Onze situaties lijkt inderdaad wel een beetje op elkaar. Ik vind het een goed idee om een bericht te sturen waar alles duidelijk in staat. Echter ben ik dan bang dat ze dan weer suïcidaal word en dat ik dan wederom de schuld krijg. Dat de ouders hun vinger naar mij gaan wijzen want ja ik had dat niet moeten doen. Terwijl haar ouders niet beseffen wat dit ook met mij doet. We hebben het er immers allemaal moeilijk mee.
Alleen hoe moet ik dan een grens instellen? Ik laat mij sowieso al makkelijk over mijn grenzen jagen en in deze situatie zal ik het sowieso weer heel snel doen. Wat had jij dan bijvoorbeeld als grens ingesteld? Als je dat wil vertellen natuurlijk.

ikkkke
Berichten: 603
Geregistreerd: 30-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 09:16

Waar je de grens trekt is van een aantal dingen afhankelijk. Het is vooral belangrijk dat je voor jezelf eerst nagaat waar jou grens ligt en dat je erover waakt dat deze niet overschreden wordt.
Mijn grenzen zijn in de loop der tijd tov haar wel wat verstrengd. Het komt er eigenlijk wat op neer bij mij dat als we een afspraak maken en zij houdt zich er niet aan dat het bij mij dan ook stopt. Ik loop haar niet meer zo achterna en schiet minder snel in actie laten we maar zeggen.
Vergeet niet dat jij je grenzen mag aangeven hé! Het is niet omdat zij borderline heeft en soms suïcidaal wordt dat jij je grenzen niet meer mag aangeven. In de eerste plaats moet je goed voor jezelf zorgen en daar hoort ook het bewaken van jou eigen grenzen bij! Laat je geen schuldgevoel door haar of haar ouders aanpraten wanneer je je grenzen aangeeft en er consequent in bent. Het is dan aan haar om te leren op een andere manier om te gaan met bepaalde situaties en niet aan jou om te voorkomen dat ze suïcidaal wordt. Laat niet over je heen lopen want dan gaat het waarschijnlijk steeds verder en verder, wordt jou grens steeds opnieuw en steeds zwaarder overschreden en dan ben je uiteindelijk nog veel verder van huis (dat is iig mijn ervaring met meerdere mensen met borderline).

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 12:28

Phen ik voel met je mee, ik heb de afgelopen weken een soort gelijk met mijn jongere zusje gehad.
Nu heeft zij geen bordeline alleen lijkt het er wel op.
Mijn zusje heeft net een zware psychose ondergaan en naar mijn idee zit ze nu nog in een randpsychose (veel waanbeelden)
Het zelfde als wat jij om schrijft loop ik ook tegen aan.
Jezelf beschermen door grenzen te stellen wat ik dus eigenlijk al bijna niet doe (want bang voor afwijzing) en vervolgens te horen krijgen.
"Jij laat mij in de steek, jij denkt dat ik gek ben, jij houdt niet van mij, jij denkt alleen maar aan jezelf" en ja dat speelt dan weer in op mijn gedachten en gevoel.
Ik voel mij dan egocentrisch waardoor ik mij erg rot ga voelen.
Om die reden heb ik afstand genomen want ik vergat mijn eigen herstel proces en werd dan helemaal mee gezogen in haar wereld.
Het voelt heel dubbel want ik geef heel veel om haar maar om mezelf te beschermen en afstand nemen.
Ik hou mezelf voor dat ze psychisch ziek is maar het is moeilijk om dat op het moment als ik bij haar ben los te laten.
Ik hoop dat jij een weg weet te bewandelen met je vriendin die als ware een gulden middenweg is waarbij jij jezelf niet tekort doet en je vriendin toch kan ervaren dat jij om haar geeft.

Riverrr dat van headspace had ik nog niet eerder van gehoord. Kost die Ap geld? Klinkt wel goed dat je minder gesprekken nodig hebt. Wat is lifecharts?

Miranda heb jij niet gewoon op standje overleven gestaan? waardoor je niet meer weet hoe je het allemaal hebt weten te redden met jou zoon?
Ik had laatst weer een medische keuring bij de gemeente en die keuringsarts vroeg mij hoe ik mijn opleiding door was gekomen......euhm das een goede vraag. Wist ik dus niet.

Ik ga mij binnenkort bezig houden met mijn signaleringsplan. En ik vul nu wekelijks een G-schema in om mij bewust te worden van belemmerende gedachten.

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 13:35

Headspace is gratis :)

Een lifechart wordt gebruikt om een bipolaire stoornis in kaart te brengen. Je krijgt dus een soort grafiek uiteindelijk waarin je ziet hoe je stemming verloopt. Door deze informatie kan je leren om het uiteindelijk eerder te herkennen wanneer je depressief of manisch word.

Heftig van je zusje trouwens. Vergeet inderdaad jezelf niet. Goed dat je jezelf in bescherming neemt.

En succes met de g schema's :)

NYC2B
Berichten: 6215
Geregistreerd: 07-08-08

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 15:25

Dag dames,

Ik zit sinds december 2012 in therapie en sinds een aantal weken heb ik het bekend gemaakt aan mensen om mij heen (ook op Facebook)

Ik zou graag meepraten want om heel eerlijk te zijn voel ik me behoorlijk alleen.

Miranda40

Berichten: 2446
Geregistreerd: 21-07-04
Woonplaats: Bij de goudkust

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 17:35

Welkom Deijs. Mag ik vragen waarvoor je in therapie zit? Je kunt hier je hart luchten hoor. Altijd moeilijk al mensen om je heen je niet echt begrijpen :(:)
Heftig OsMo maar heel herkenbaar. Eerst ben jezelf een 'patient' en dan wil je een ander helpen en zet je je eigen problemen even aan de kant. Sterkte :(:)


Het was geen standje overleven maar ik leefde in mijn eigen kringetje, sloot me af van alles en iedereen. Alles wat ik deed zoals mee gaan zwemles of voetballen was omdat ik vond dat dat moest maar genieten.......dat was er dus echt niet bij.


Riverrr schreef:
Gaat je zeker lukken! *\o/*
Ik kan het ook :D . (Okeeee.... soms val ik terug in oude gewoontes... Mag toch wel eens? :P)

Met de middenweg kan je ook van dingen genieten, maar dan verspreid in een langere tijd (heb je veel meer aan ;)), in plaats van heel veel in een korte tijd.
Is ook wat waard hoor! Echt waar :o


Ik val ook wel eens terug in oude gewoontes en weet die gelukkig zelf weer te herstellen alleen dit is mij nog niet echt eerder overkomen maar dit gaat me ook wel lukken ;)

NYC2B
Berichten: 6215
Geregistreerd: 07-08-08

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 17:50

Opzich begrijpen mijn familieleden het wel maar ik heb gewoon weinig mensen om me heen (zoals vrienden) daardoor ben ik eenzaam.
Ik zit in therapie voor Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, stemmingsstoornis NAO en angst/paniekstoornis.

Flux

Berichten: 2643
Geregistreerd: 10-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 20:26

Even een poosje getwijfeld, maar wil toch ook wel af en toe meepraten :)

Afgelopen vrijdag heb ik mijn intake gesprek gehad bij de psychologe voor therapie. Ik was daar inmiddels al bekend, was er vorig jaar en twee jaar daarvoor ook geweest maar nooit doorgezet met echt in therapie gaan. Inmiddels is me wel duidelijk dat het voor periodes goed kan gaan, maar ik toch op een bepaald moment weer terugval. Nu dus doorzetten. Volgende week krijg ik de uitslag te horen, en een stempel dus.

Ik heb er nog niet erg veel vertrouwen in moet ik zeggen. De eerste keer kreeg ik de stempel sociale fobie en de tweede keer agorafobie; beide vond ik niet echt overeenkomen met hoe ik me voelde. Ben dus erg benieuwd wat ik deze keer te horen krijg..

Ik val in ieder geval onder het kopje angst/paniekstoornis (piekeren) met angst op controleverlies (kokhalzen/overgeven/paniekaanval). :)

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 21:22

Hoi Flux,
Rot hoor! Angst en paniek kunnen je leven fiks verzieken. Maar anno 2014 zijn er therapeuten die echt veel van angst afweten. (Angst is je overlevingsinstinct en werkt dus anders dan verdriet of woede. Die laatste twee gaan uiteindelijk over wel/niet aanvaarden van een nieuwe situatie. Angst gaat over jouw veiligheid, fysiek of psychisch. En als je instinct "te gevoelig staat afgesteld" , dan is dat erg lastig, maar ook goed te verhelpen. Voor boffers geldt: een paar voorbereidende gesprekken en per angst een of twee emdrsessies. Ook technieken als somatic experencing en gespecialiseerde kinesiologie kunnen dit goed. Je kunt bijv de boeken van Peter Levine lezen. )

Gruis

Berichten: 1406
Geregistreerd: 30-01-13

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 21:38

Wat een ontzettend bemoedigend bericht Janneke. Voor mij als mede-angster weer een steuntje in de rug. Dankjewel!

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 21:56

Phen schreef:
Echter zit ik een beetje in een situatie met een goede vriendin van mij. Ze heeft borderline, is dus suicidaal (ooit heb ik daar de schuld van gekregen) en doet aan automutilatie en als vriendin vind ik het altijd erg moeilijk om met dr om te gaan en soms word ik echt in haar problemen meegezogen (waardoor het met mij ook weer slechter gaat). Ik heb dus geprobeerd afstand te nemen. Wel met haar praten maar wat minder over problemen. Gesprekken met haar aangaan is erg moeilijk en er ontstaan vaak miscommunicaties.
Vandaag was ik met haar aan het praten en ze vond dat ik altijd te afstandelijk deed over mijn problemen. Ik had besloten om dan een keer wat te delen wat mij dwars zat. Dit hebben we vaker gedaan en liep in principe altijd goed af. Alleen deze keer zei ze iets in de trant van dat ik moet beseffen dat zij in een moeilijke situatie zit en dat ik niet zo moet zeuren. Ik had dr verteld dat ik niet fijn vond en wat mijn gedachtes daar achter waren. Direct ging zij in de verdediging en dat het niet haar fout is dat ik die gedachten erachter heb. Haar idee daar achter was om voor zichzelf op te komen. En nu praten we dus weer niet en ik zit hier met een heel erg vervelend gevoel.

Ik begrijp dat jullie niet de hele situatie erachter weten, maar om in een kleine samenvatting te zeggen: ik ben altijd diegene m'n gedrag ten opzichten van haar moet aanpassen, ik moet mij altijd verontschuldigen en direct goed praten ( oooh nee zo bedoel ik het helemaal niet - situatie) als ik dat niet doe en er gebeurt wat ergs dan krijg ik daar de schuld van (niet alleen van haar maar ook haar ouders). Ze klapt zich altijd heel erg aan mij vast (als ik bijvoorbeeld twee dagen niet met haar spreek denkt ze dat ik haar aan de kant zet), vandaag zei ze zelfs dat ze het gevoel heeft dat zij op de tweede plaats kwam in mijn leven.
Het gaat misschien wel alleen maar om zeur dingen hoor en dat mogen jullie best zeggen. Maar ik zit er best wel heel erg mee.

Hoi Phen,
Lastig hoor!
Mijn tip zou zijn om eens te kijken naar de "reddingsdriehoek". (Officieel heet het de carpmann drama driehoek van transactionele analyse.) Wat mij betreft mag het woord 'slachtoffer' in de schema's worden herzien, trouwens.
In termen van de reddingsdriehoek vind ik dat jouw vriendin zich bijna gedraagt als die prototypische dikke schoonmoeder die de hele dag op de bank hangt - en er van geniet dat iedereen voor haar vliegt. Zou iemand het durven om kritiek te hebben, dan haalt ze een hartkwaal uit de kast. (En o, wee! Dadelijk heeft zij een hartaanval en dan heb jij het gedaan!! Jij, met je "eeuwige" kritiek! )
Zo iemand is geen slachtoffer, maar een zielepoot.
(Of ach - misschien is ze als jouw vriendin wel degelijk slachtoffer op "niveau 1" - borderline hebben is geen keuze! Het is een nare aandoening die inhoudt dat iemand soms emotioneel stuurloos is.)
Maar hoe je als mensen op gegeven moment omgaat met de ellende die er helaas is, daarin heb je doorgaans wel keuze - en ben je dus verantwoordelijk.

Eerst vond ze dat jij iets over jezelf moest vertellen - dan doe je dat en dan "valt het verkeerd".
Zou ze op dat moment zeggen: "sorry, je bent een lieve meid maar ik trek dit verhaal niet" - dat kan zo gebeuren en zo zou zij kunnen reageren.
Maar 'dat jij dan dingen over haar moet begrijpen' - nee. Ze vroeg toch als vriendin naar jouw emoties? Dan moet je ook het verhaal willen horen. (Kan het niet - het zij zo, dat kan overmacht zijn. Maar blijft staan dat een vriendin *het moet willen horen*.)
Gesteld dat jij hier dus boos over bent: dat is gezonde woede, volstrekt terecht!
And please, laat geleuter met een therapeutisch sausje ("ik kan er niehiehiets aan doen, hoor, dat jij dat denkt! ") voor wat het is: geklets. (Zo niet: gemanipuleer. Ook dat is een goede reden om het naast je neer te leggen.)

En jij mag niet verantwoordelijk worden gesteld voor daden van een ander mens! (Uiteraard zijn er wel grensgevallen: als jij iemand tot het uiterste zou tergen vind ik niet dat je vrijuit zou gaan. )
Maar zij zadelt jou wel met een heleboel op: "foei, nu krijg ik het gevoel slechts de tweede persoon in jouw leven te zijn! " - brrr, om het benauwd van te krijgen!!

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-09-14 22:19

Welkom Deijs en Flux :)

@ Deijs: Ken dat gevoel van eenzaamheid. Ik heb wel vriendinnen, maar die wil ik weer niet alles vertellen en dan blijf je toch alleen over eigenlijk.
Ik ben altijd heel blij met dit groepje. Het is dan wel online, maar toch kan je hier altijd even luchten, of lezen over hoe andere met dingen omgaan. Ik vind het heel leerzaam hier.

@ Flux: Goed dat je toch weer terug bent gegaan! En succes deze ronde.

geerte

Berichten: 6993
Geregistreerd: 26-11-06
Woonplaats: Amersfoort

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-09-14 01:08

Ik heb hier al een hele tijd niet meer gereageerd, dus sorry dat ik niet reageer op anderen.
Morgen heb ik mijn eerste gesprek met de schoolpsycholoog en ik kan er gewoon niet eens van slapen, ben zo zenuwachtig. Ik ben gewoon bang dat het misschien wel heftig wordt of dat ik er juist helemaal niets aan heb. Weten jullie misschien wat ik kan verwachten met zo'n intake gesprek?

Gruis

Berichten: 1406
Geregistreerd: 30-01-13

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-09-14 01:17

Och lieverd toch, daar hoef je echt niet zo zenuwachtig voor te zijn hoor! In mijn ervaring stelt een intake niet zo heel veel voor: je moet vooral veel vertellen over je klachten en hoe lang je ze al hebt en hoe het begon, etc. Eventuele achterliggende oorzaken kijken ze nog niet echt naar dus je hoeft (nog) niet bang te zijn dat de beerput opengaat. Ik ben na een intake altijd opgelucht geweest. Dan is het er even uit en heb ik voor mezelf alles ook weer een beetje op een rijtje.

roses19
Berichten: 43
Geregistreerd: 26-09-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-09-14 12:55

Lieve medebokkerss,

Graag meld ik mij ook in dit topic. Al een week geleden heb ik dit SA aangevraagd maar ik durfde het nog niet te gebruiken... Ik volg therapie bij de GGZ en ben inmiddels een keer of vijf geweest, eens in de twee weken. Ik volg therapie omdat ik seksueel ben misbruikt door twee verschillende daders. Dit is al enkele jaren geleden gebeurd maar nu kreeg ik er 'pas' last van. Ik heb het altijd willen verstoppen. Het niet onder ogen willen zien. Gewoon doorgaan met het leven. Momenteel gaat het dus niet zo goed. Ik heb veel last van nachtmerries, slapen is een hel geworden. Daarnaast vind mijn therapeute ook dat ik emotioneel niet ontwikkeld ben en gedraag ik mij nogal afstandelijk tijdens de therapie. Al doe ik wel mijn best om niet afstandelijk te zijn, dat vind ik zo moeilijk. Ik voel ook weinig emotie. Dit wil ik ook aanpakken in de therapie. De psycholoog zegt dat ik nogal een 'aantrekkelijke afstandelijke' ben. Ik ben wel open, gezellig en aardig maar het 'aller diepste' scherm ik af voor iedereen.

Ik volg dit topic al heel lang daarom wil ik ook iedereen bedanken voor de openheid in het topic.
Ik word toch altijd ene beetje blij van jullie berichtjes.

Sorry voor de ego post. Ik vind het best heel eng om in het openbaar iets te posten. Mocht je mij herkennen PB box is open.

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-09-14 13:02

Wat knap dat je durft te posten Roses!
Goed dat je in therapie bent gegaan, dat is echt al een hele stap.
Het is een lange weg en het valt niet mee wat je hebt meegemaakt, maar je bent onderweg en dat is het belangrijkste.
Veel dingen zal je herkennen hier bij andere.
Komt goed allemaal!

Wat een hoop nieuwe erbij! Voelt dubbel, zijn er meer met problemen of zijn er meer die er vooruit durven te komen?

roses19
Berichten: 43
Geregistreerd: 26-09-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-09-14 14:00

Riverrr schreef:
Wat knap dat je durft te posten Roses!
Goed dat je in therapie bent gegaan, dat is echt al een hele stap.
Het is een lange weg en het valt niet mee wat je hebt meegemaakt, maar je bent onderweg en dat is het belangrijkste.
Veel dingen zal je herkennen hier bij andere.
Komt goed allemaal!

Wat een hoop nieuwe erbij! Voelt dubbel, zijn er meer met problemen of zijn er meer die er vooruit durven te komen?



Riverrr, heel erg bedankt voor je reactie! Heel erg lief. Ik herken zeker veel. Oa uit deze post van: 'Ik heb wel vriendinnen, maar die wil ik weer niet alles vertellen en dan blijf je toch alleen over eigenlijk.'

Ik durf er nu pas voor uit te komen. Maar ik heb ook een tijdje gewoon geleefd dat ik echt geen problemen dacht te hebben...

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-09-14 14:56

Hoi Roses,
Goede stappen heb je gezet, hoor!
Als incest vrouw herken ik een hoop in je verhaal. Dingen willen/ moeten wegstoppen - "en de kater komt later".

En het is op zich niet verkeerd om wat afstandelijk te zijn! Het is goed, dat je peut dat opmerkt - maar het betekent NIET "dat jij opener moet zijn"!
Het is wat het is: vertrouwen krijgen in jezelf, dit proces en je therapeut gaat in fases en stappen. Naarmate het vertrouwen op alle vlakken groeit, gaat er dus ook afstandelijkheid weg. Maar dat is een gevolg, niet

Citaat:
heb veel last van nachtmerries, slapen is een hel geworden.

Dit wel een werkpunt: vraag veel informatie over ontspanning, slaapkruiden (valeriaanwortel, vrouwenmantel, L-Glutamine - en er zijn nog wel meer middelen) etc.
Of om het technisch te zeggen: de eerste fase van een verwerkingsproces gaat er over, dat jij het in het hier en nu GOED gaat krijgen!
Dus ook: goed slapen!
Pas de tweede fase heet confrontatie, dus gesprekken die nachtmerries oproepen schieten hun doel voorbij. (En svp: laat die tweede fase kort duren dmv een techniek als emdr!)

Citaat:
Daarnaast vind mijn therapeute ook dat ik emotioneel niet ontwikkeld ben.
[/quote]
Oh.
Wat moet je nou met zo'n opmerking?
Ik vind het ook haaks staan op haar opmerking over jouw afstandelijkheid. Dan weet ze dat toch niet?

Na seksueel misbruik moet je als men "overleven" - en dat doet idd iets met je emotionele ontwikkeling, dat zal heus. Maar het is ook van later zorg.
Enne: +:)+ !!!!