Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-06-17 15:39

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-06-17 15:39

Oh dat is niet fijn Cobie!

frustrerend Gribeltje! ik hoop dat er snel beter nieuws is voor jullie.

Hier gistermiddag een heel vaag 2e streepje op de ovulatietest. Maar vandaag weer helemaal niets. Dus we wachten maar weer af, test wel 1x per dag nu. En dan volgende cyclus ziekenhuis elke week.

**Geplaatst**: 10-06-17 17:34

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-06-17 17:34

Caroline, is je niet de digitale clearblue testen geadviseerd te gebruiken? Hier wel en die was duidelijker dan de goedkopere van de Action die ik nog had liggen.

**Geplaatst**: 10-06-17 18:06

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-06-17 18:06

Ik gebruik de sensitest, die zouden ook goed moeten zijn. Zou CB beter zijn? Zal het eens navragen.

**Geplaatst**: 10-06-17 18:13

Geplaatst: 10-06-17 18:13

caroline_max schreef:
Ik gebruik de sensitest, die zouden ook goed moeten zijn. Zou CB beter zijn? Zal het eens navragen.

Mij werd de CB geadviseerd vanuit het ziekenhuis en dan niet die met het knipperende smily erop.
Ik gebruikte ernaast die van de action die ik nog had liggen en daar was het veel minder duidelijk op te zien dan op de CB.

**Geplaatst**: 10-06-17 18:14

Geplaatst: 10-06-17 18:14

Ik had vanmorgen een positieve test en mag dus maandag bellen met het ziekenhuis om de tp af te spreken.

**Geplaatst**: 12-06-17 17:00

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 12-06-17 17:00

Heb je een tp afgesproken?
Of wil je het liever voor je houden?

**Geplaatst**: 12-06-17 17:07

Geplaatst: 12-06-17 17:07

linnie050 schreef:
Heb je een tp afgesproken?
Of wil je het liever voor je houden?

Ja we hebben een tp afgesproken, donderdagochtend wordt ik gebeld of het ontdooien gelukt is en zo ja vindt die dag de tp plaats.

**Geplaatst**: 12-06-17 17:09

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 12-06-17 17:09

Spannende tijden!
Heel veel succes.
Duim voor jullie

**Geplaatst**: 12-06-17 17:41

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 12-06-17 17:41

Mijn duimen zullen weer draaien donderdag.
Veel succes.

**Geplaatst**: 13-06-17 06:45

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 06:45

Mag ik me hier ook melden? We zijn inmiddels bijna een jaar aan het proberen en so far no luck. Ben al bij de huisarts geweest, moest me laten testen op chlamydia maar daar kwam (zoals verwacht) niks uit. Mijn man heeft ook een verwijzing liggen maar is nog niet geweest (vruchtbaarheid) dat is de volgende stap. En ik ben zojuist weer ongesteld geworden. Opzich wel redelijk op schema maar mijn menstruaties duren gemiddeld tussen de 9 en 13 dagen en dat is toch wel een beetje lang... als hij nu weer zo lang duurt krijg ik een doorverwijzing naar het ziekenhuis. Stiekem hoop ik nu dus bijna dat hij lang duurt. Je wordt er zo onzeker van dat het elke keer niet lukt

**Geplaatst**: 13-06-17 09:41

Geplaatst: 13-06-17 09:41

Sorry dat ik even binnen kom vallen hier maar dacht kom mijn verhaal ook eventjes doen

.

Dat ik voor het eerst moeder werd was ik 25 maar ik wilde al jong moeder worden op mijn 21e al, alleen dat ging niet zoals ik voor ogen had want zowel ik en mijn nu ex-man hebben daar wel 4.5 jaar over gedaan dat ik uiteindelijk toch zwanger geraakte.

Ik bleek PCOS te hebben, van mijn 20e tot 24e dat we in Amsterdam woonden daar wilde mijn huisarts me niet helpen of doorsturen. Eenmaal dat naar nieuwe plaats gingen verhuizen (2008) ben ik rechtstreeks hier naar het ziekenhuis (gynaecologie) gegaan en daar wilde de arts mij wel direct helpen en kreeg ik een inwendige echo (vreselijk, maar ja voor een wonder heb je dat er wel voor over). Daaruit bleek ik ene grote hoeveelheid aan eicellen wel had zitten maar allemaal te lui waren en dus geen eisprong zou krijgen.

Toen kreeg ik Clomid, opwekken van eisprongen 1e twee ronden liepen op niks uit en vertelde de arts mij als 3e ronde ook niks zou worden het dan iui zou gaan worden. Maar gelukkig was de 3e ronde toen raak.

En inmiddels trotse moeder van 2 pracht zonen

. Ik noem ze beiden, mijn 2 wonder kinderen. Inmiddels wel alweer 7 jaar en 4.5 jaar maar helemaal geweldig, kan ook niet zonder ze meer.

Moet er wel ook bij zeggen dat ik in de tijd van zwanger probeerde te raken ook wel leed aan overgewicht.

**Geplaatst**: 13-06-17 11:03

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 11:03

Welkom eleionomae, het maakt inderdaad onzeker. Hopen dat je snel naar een arts kunt!

Fiemo, fijn dat het gelukt is!

**Geplaatst**: 13-06-17 13:06

Geplaatst: 13-06-17 13:06

Wat een heftige en aangrijpende verhalen heb ik gelezen hier .. Deed me ‘gelukkig’ wel beseffen dat mijn vriend en ik dus niet de enige zijn bij wie zwanger worden dus niet zo vanzelfsprekend is als je vaak denkt. Als eerste wil ik iedereen die ook door zo’n moeilijke periode heen gaat een hart onder de riem steken. :(:)

Daarnaast zou ik graag mijn verhaal willen delen. Voor het eerst dat ik dit zo in het ‘openbaar’ doe maar voelt fijn om er nu eindelijk iets over te kunnen schrijven en met mensen te praten die in dezelfde situatie zitten.

Mijn vriend en ik zijn dit jaar 2 jaar samen, klinkt kort maar het voelt alsof we elkaar al jaren kennen. Vanaf het eerste moment voelde het goed en zijn we nog steeds dolgelukkig met elkaar. Al vrij snel kwam het onderwerp kinderen voorbij en besloot ik met de anticonceptie pil te stoppen. (ik ben trouwens 25) Spannend! Zo naïef als ik was had ik verwacht dat het de eerste, oke misschien wel tweede maand, meteen raak zou zijn. Dat gebeurde dus niet .. Nu is het normaal dat het toch tot een jaar kan duren voordat je daadwerkelijk zwanger raakt. Daar hield ik dan ook wel een beetje rekening mee. Toen begonnen er allerlei gedachten door mijn hoofd te spoken. Mijn vriend is toen hij klein was (een jaar of drie) ernstig ziek geweest met alle nodige medicatie en behandelingen die daarbij komen kijken. Vanaf dat moment dacht ik: dit kan toch wel eens een andere oorzaak hebben. Gewoon om het zekere voor het onzekere te nemen zijn we naar de huisarts gegaan. Wegens de medische achtergrond van mijn vriend kon er meteen een semen analyse worden gedaan.
En het ergste wat ik me kon bedenken werd werkelijkheid … de huisarts belde op om te vertellen dat de uitslag allesbehalve goed was. De medicatie die mijn vriend toen heeft gehad heeft helaas de uitwerking gehad dat hij sterk verminderd vruchtbaar is. Uiteindelijk was het iets minder erg dan de arts ons vertelde. De hoeveelheid was verminderd maar wat er nog was (wat klinkt dit raar) was wel van goede kwaliteit alleen te weinig voor een spontane zwangerschap. De eerste keer in het ziekenhuis was een ware hel. Er werd ons van alles uitgelegd over de verschillende trajecten, wat dit inhield en ik kreeg een echo om te kijken of er met mij niks mis was. Dit was gelukkig niet zo.

Enfin, nu anderhalf jaar later heb ik de eerste ronde hormonen gehad. De eerste keer raakte ik compleet in paniek (lees: iemand die een ontzettende angst heeft voor naalden) $:\$ maar door de lieve zorg van mijn vriend, ouders en zus heb ik me erdoorheen weten te slaan. En dan het spannende moment van de punctie en daarna de terugplaatsing. Ik wilde toch niet dat het mis zou gaan dus heb me braaf gedragen als iemand die zwanger was (theoretisch gezien was dit ook zo) en ben zelfs granaatappelsap gaan drinken omdat dit de innesteling zou bevorderen. Twee weken later was het tijd om een zwangerschapstest te doen. Negatief. Hoe kon dit? Ik voelde me duidelijk anders (al dagen ’s ochtends chili con carne zitten eten, ’s avonds een borrelende buik, veel plassen) en toch was het dus niet zo? Gelukkig kon ik me er daarna redelijk snel bij neerleggen tot twee weken erna ik ontzettend begon te bloeden. (details zal ik jullie besparen) Na wat echo’s en bloedonderzoek in het ziekenhuis kwamen ze erachter dat het zwangerschapshormoon in mijn lichaam langzaam maar zeker begon toe te nemen. Daar zat ik dan, samen met mijn moeder in die kamer .. ik begreep er niks van. Een paar dagen later werd ik met spoed opgenomen, er was sprake van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Compleet van de kaart, overstuur, verdrietig, in de war werd ik naar de operatiekamer gebracht. Uiteindelijk hebben ze mijn rechter eileider moeten verwijderen. God, wat voelde ik me leeg. Mijn vriend voelde zich zo schuldig en ik was alleen maar boos en verdrietig.
Dit is nu twee maanden geleden. Ik ben goed herstelt van de operatie, op wat buikkrampen na. Toch ben ik angstig voor de volgende terugplaatsing. Wie zegt me dat het niet weer gebeurd?

Vandaag heb ik een positieve ovulatie test wat betekent dat we weer doorgaan voor een nieuwe kans. Ik hoop zo dat dit wel goed uitpakt.

Dank jullie wel alvast voor het lezen, doet me goed om dit met jullie te delen! En ik blijf hier zeker mee lezen en schrijven.

**Geplaatst**: 13-06-17 15:22

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 15:22

Hey Nuggt, Wat een heftig verhaal! Knap van je dat je het met ons wil delen, je kunt hier altijd je hart luchten, klagen, huilen, lachen en meepraten.

Wij hebben morgen de intake voor IVF. Voor de mensen die nieuw zijn hier, wij hebben 3,5 jaar geleden een miskraam gehad, was toen wel spontaan zwanger geraakt. Nu zijn we klaar met de IUI, zonder succes. Er zijn 7 eitjes gekweekt d.m.v. decapeptyl en menopur, er zijn 6 inseminaties geweest. In totaal zijn we nu 9 maanden in behandeling bij de fertiliteitskliniek, we zijn lekker een maand op vakantie geweest waardoor ik dus 2 maanden heb moeten 'missen'.

Morgen hebben we de intake voor de IVF, er is gezegd dat ik alle vragen op moest schrijven voor dit gesprek. Ik kom alleen niet verder dan
1) welke hormonen gaan jullie gebruiken
2)hoe vaak moet ik naar het ziekenhuis
3) is de behandeling van het sperma hetzelfde als bij de inseminaties.

Verder is alles wel duidelijk, zijn er misschien nog dingen waar jullie tegenaan zijn gelopen en dachten: 'hadden we dit maar geweten'? Dingen die ik kan vragen?

**Geplaatst**: 13-06-17 15:30

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 15:30

Dank je wel Wiebke, fijn om te horen!

Qua vragen merkte ik dat het op zich allemaal wel duidelijk was (wij hebben ICSI gedaan) en af en toe kwam ik onderweg nog ergens met een vraag als: mag je wel of niet in bad etc. Maar over hoe het allemaal in z'n werk ging was alles wel duidelijk. Mocht je iets te binnen schieten, schrijf het meteen op.

**Geplaatst**: 13-06-17 15:47

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 15:47

Wiebke, vraag ook wel protocol ze gebruiken, lang of kort, of ultrakort, zoals ik het zelf noem. Wat heeft daarin je eigen voorkeur? Heb je zelf een voorkeur voor bepaalde medicijnen en vraag daar dan ook gerust naar. Ik heb zelf om neusspray gevraagd in plaats van spuiten bijvoorbeeld. En aangedrongen op kort protocol in plaats van lang (standaard).

**Geplaatst**: 13-06-17 15:58

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 15:58

Veel succes morgen, wiebke. Zeker je vragen opschrijven want het is al spannend genoeg.

Vandaag 1ste echo gehad op 7 weken. Goede nieuws is dat het hartje goed kloptte en dat alles de juiste afmetingen heeft.
Minder goede nieuws is dat ik een hematoom heb. Als die begint te bloeden, kan die het vruchtje meenemen.
Moet het nu dus rustig aan doen en volgende maandag terug echo om te zien hoe het staat. Het bloed kan namelijk ook door mijn lichaam geabsorbeerd worden. Dat zou wel echt goed zijn als dat zou gebeuren.

Dacht wat geruster te zijn na de echo, maar dat ben ik nu nog niet.

**Geplaatst**: 13-06-17 16:37

Geplaatst: 13-06-17 16:37

Welkom nieuwelingen!

Nuggt, sterkte :(:)

zijn er nog bevruchte eitjes ingevroren bij je ICSI poging?

Dromertje, wat schrikken. Kan mij goed voorstellen dat je nu zeker niet gerust bent. :(:)

Hopelijk blijft het eitje netjes zitten en groeien.

Wiebke, wij hadden ook niet echt veel vragen. Neem aan dat jullie eerst groepsinformatie krijgen en daarna per stel? In die groep worden dan vast al genoeg vragen gesteld waar jezelf niet aan gedacht had.

**Geplaatst**: 13-06-17 16:47

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 16:47

Dromertje, oei dat lijkt me wel eng .. Rustig aan dan komt het vast helemaal goed!

Cobiie, dank je wel. Er zijn nog 2 embryo's ingevroren dus hopelijk komt een daarvan goed uit de vriezer binnenkort. Dat is ook nog heel spannend.

**Geplaatst**: 13-06-17 16:50

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 16:50

Dat ontdooien vind ik ook spannend, ik begreep dat het Erasmus 85% kans geeft dat het lukt. Wij krijgen donderdag ochtend te horen of het bij ons goed gelukt is. Ook wij hebben er nog 2 ingevroren liggen. Ze wilde bij ons niet beide tegelijk ontdooien omdat ik afgelopen keer direct zwanger was van de eerste terugplaatsing.

**Geplaatst**: 13-06-17 17:08

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 17:08

Echt? Oh dat wist ik niet, dat geeft me alweer iets meer hoop. Ik heb inderdaad wel iets gelezen dat het Erasmus daar wel goede resultaten in behaald. Oke, dus bij jou is anders de kans op een tweeling te groot?

**Geplaatst**: 13-06-17 17:59

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 17:59

Cobbii.. ik hoop niet dat we weer met meerdere stellen een infogesprek krijgen, vond ik bij de IUI echt niet fijn hoor. Kwam denk ik ook door de kinderachtige manier van uitleggen van de verpleegkundige. We hadden nu echt een brief met afspraak, met de fertiliteitsarts.. neem aan dat er verder geen andere bij zitten.

**Geplaatst**: 13-06-17 18:14

Geplaatst: 13-06-17 18:14

Oh, dan zal het wel niet omdat je reeds zo'n groepsinfo moment hebt gehad met de IUI. Wij hadden natuurlijk geen IUI voorafgaand aan de ivf.

Ik vond dat groepsgebeuren ook niets, vond het vooral vermakelijk door de aparte vragen die er gesteld werden. :')

Voor de rest was het zonde van onze tijd.

**Geplaatst**: 13-06-17 18:17

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-06-17 18:17

tja, wij zaten daar met een 'sjonnie en anieta' stelletje die een beetje onderuitgezakt de boel aanhoorde. Dat in combinatie met het kinderachtige gepraat van die verpleegkundige; "Dan maken we er in jouw baarmoeder een feestje van, met slingers en drinken. Dan wil zo'n eitje daar echt niet meer weg!"

the f*ck.. een feestje in mijn baarmoeder? Doe mij maar gewoon een baby

**Geplaatst**: 13-06-17 18:23

Geplaatst: 13-06-17 18:23

Hier zaten we met een stel of 10 waarbij 1 de vraag had of niet eerst de 3x "eitjes oogsten" gedaan kon worden voordat er begonnen werd met terugplaatsen en of de medicatie wel vegan was.