Suzanne F. schreef:![]()
Ja dat merk ik nu ook. Heb het best zwaar al zeg ik het zelf. Hoe makkelijk is afvallen als je geen honger hebt. Dan kan je zulke verstandige keuzes maken, gezond eten en de juiste hoeveelheden. Geen zwakke momenten en je voelt je zo sterk in de supermarkt; je kan alles zo laten liggen en je pakt een komkommer.![]()
Maar het wordt serieus lastig als je gaat afbouwen en weer honger krijgt. Ik denk dat dit het minpunt van de medicatie is. Je kan denk ik niet meer zonder, of echt heel moeilijk. Ik ben dolblij met het resultaat. Dit had ik nooit kunnen bereiken zonder de GLP-1. Maar ja en nu? Ik doe echt mijn best en zoek een balans tussen ‘heus weleens iets mogen’ en gezonde overwogen keuzes maken.
Onderhoud is sowieso heel erg moeilijk om die balans te vinden denk ik. Is het een optie om kracht training bij te doen? Wat extra spiermassa erbij zodat je wat extra ruimte voor calorieen hebt.
Van proteine zit je ook langer vol. Maar geen idee of je dat al doet.
Shadow0 schreef:Ik las op LinkedIn wel een aantal apothekers die echt moeilijk doen over bijna alles en hun collega's oproepen dat ook te doen... Levering afwijzen omdat ze niet voldoende informatie hebben om de vergoeding toe te kennen (terwijl de apothekers een deel van de informatie niet eens hebben zoals een gevolgd GLI-traject), niet het voorschrijven van een grotere verpakking om de kosten nog een beetje te drukken. Maar ook echt geen interesse in de patienten die het gebruiken, of daar eens een gesprek mee aan te gaan. Ook geen interesse over de voordelen van de middelen. Ze lijken het echt te zien als iets dat ontmoedigd moet worden, niet als iets dat de gezondheid werkelijk kan bevorderen.
Vind ik erg kwalijk. Het is de apotheker zijn werk om de medicijnen goed te kennen, en hoe het gebruikt moet worden.
Maar ze mogen niet weigeren toch? Ze zijn geen dokter? Als ik daar fout zit, correct me if im wrong.