Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Kinderen van DA zijn blijkbaar snel gewend aan bloed, drama etc. Merries insemineren is te normaal.

Daar had ik denk ik wel wat van gezegd. En als ze mij tegen m'n hielen aan was geramd dan was de Ikea serieus te klein geweest. Rennen, vliegen, gillen etc, allemaal ontzettend irritant maar je komt NIET aan mij.
Zo heb ik het ook een paar keer geflikt om nadat mijn moeder vroeg 'moet je nog plassen?' 'Neehee' in m'n broek te zeiken voor we de straat uit gingen. Was een of andere kleuterpuberteit. Na de derde keer ben ik bij kop en kont gepakt en onder de koude douche gezet. Nóóit meer gedaan
Maar dat schijnt tegenwoordig ook niet meer te mogen...
.
.
bruintje123 schreef:

Varekaj schreef:Een Madelief is voor zover mijn natuurkundige kennis reikt nog altijd een bloem en geen duifje zoals de ouders liefkozend zeggen![]()
Maar goed. Ik vraag me spontaan af hoe de ouders gereageerd zouden hebben als je bij zo'n "hielaanrijding" jezelf spontaan ter aarde laat storten en gillen van de pijn. Uiteraard nep, maar weten zij veel![]()
Vanzelfsprekend gil en tier je wijzend naar het kind "zij heeft m'n pees stukgereden met dat karretje van d'r" en gil je verder dat je een schadevergoeding eist.
Wedden dat Madelief plots niet meer zo schattig zou zijn en dat ze proberen te maken dat ze wegkomen met "zoiets zou Madeliefje écht niet doen hoor".
Al zou ik persoonlijk eerder voor het volledige magazijn durven brullen dat die rotduif moet oprotten voor ik ze in de stoverij draai

Ik voel me slecht..