Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-05-17 17:49

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-05-17 17:49

Welkom Kim :wave:

Laatste wat ik me van jullie herinner is dat jij eerst wat moest afvallen en dat ze dan pas verder wilden kijken. En dat jij dus echt superknap best wat kilo's er af hebt gekregen. Zijn jullie sinds die tijd al teruggeweest?

Teleurstelling in je lijf heb ik ook wel gehad toen het in eerste instantie niet leek te lukken. Ben je verdorie hartstikke regelmatig en dan nog blijft er niets plakken. Had me er ook al in berust dat het er voor ons misschien gewoon niet in zat. Uiteindelijk dus toch nog gelukt zonder tussenkomst van artsen dus wij hebben nooit zo diep hoeven gaan dan jullie maar kan me voorstellen dat het heel zwaar is wanneer je wens zo groot is en de theorie zegt dat niets het in de zou mogen staan.

**Geplaatst**: 08-05-17 19:03

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-05-17 19:03

Welkom Kim! Je kunt hier gezellig meepraten

**Geplaatst**: 08-05-17 21:30

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-05-17 21:30

Bedankt dames!

lizy29: wat goed onthouden!
Dat klopt inderdaad. Ik loop al een tijdje in het ziekenhuis. Er is PCO vastgesteld, nadrukkelijk zonder de S omdat ze iets waren vergeten te prikken met bloedonderzoek? Maar de echo's laten een duidelijk PCOS beeld zien.
In september/oktober zijn we doorverwezen naar de fertiliteitsarts en in november uitslag gekregen dat bij ml alles goed is en ik verder ook geen bijzonderheden heb, behalve de PCOS. Voordat er een behandelingstraject wordt opgestart was mij inderdaad geadviseerd om wat af te vallen gezien mijn overgewicht (waar ik overigens al jaren tegen vecht). We mochten een halfjaar later terugkomen. Sinds november heb ik hard gewerkt door middel van de Newfysic methode met begeleiding. Ik ben nu 8 kilo afgevallen sinds die tijd.
Vandaag hadden we weer een afspraak. De arts vond dat ik heel mooi afgevallen ben maar denkt dat ik nog jong ben (27) en nog wat winst kan halen, vooral omdat je van clomid e.d. weer kan aankomen en dat vindt hij zonde. Hij gaat het nu bespreken met zijn collega's en over twee weken heb ik een belafspraak. Dan hoor ik meer. Hij heeft wel vast een recept uitgeschreven voor provera en clomid. Daar mag ik nu nog niks nee doen maar als ik groen licht krijg, heb ik het recept vast.

Dat is meteen een beetje over mij en mijn achtergrond

Ik herken wel wat Gribeltje schrijft. Het voelt ergens wel als falen. Echter kunnen we er niets aan doen en heeft het geen zin om ons schuldig te voelen. Dat is wel makkelijk gezegd en beredeneerd vanuit je verstand en voelen is een ander verhaal. Ik denk dat het goed is om daar af en toe naar te luisteren, maar ik persoonlijk kies er voor om daar geen energie in te steken en het los te laten,juist omdat ik het niet kan veranderen. Ik zeg niet dat dat makkelijk is en eenieders situatie is anders, wat dat loslaten moeilijker kan maken maar ik probeer er een bewust proces van te maken.

**Geplaatst**: 08-05-17 21:40

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-05-17 21:40

En je vriend is ook al getest of nog niet?

**Geplaatst**: 08-05-17 21:41

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-05-17 21:41

Ja mijn man is al onderzocht en die is ruim voldoende door de keuring!

**Geplaatst**: 08-05-17 21:57

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-05-17 21:57

Oke die had ik even gemist.
Hopelijk krijg je groen licht om met de medicatie te starten zodat je eisprong in goede en regelmatige banen geleid kan worden.

**Geplaatst**: 09-05-17 15:11

Geplaatst: 09-05-17 15:11

Hoi meiden :wave:

,

ik heb me hier een paar weken geleden al eens gemeld, maar het kwam er niet van om mijn verhaal te posten en met jullie mee te kletsen. Hoop de draad nu op te pakken!

Ons verhaal in een notendop:
Ik ben in november 2014 gestopt met de pil en zo rond februari/maart 2015 zijn wij actief aan de slag gegaan. Daarvoor al niet meer heel erg opgelet, maar nog niet bewust bezig dus. Na een aantal maanden ben ik met ovulatietesten begonnen, omdat ik zo wisselende cycli had en we er geen goede grip op kregen (voor zover dat gaat). Deze bleven echter negatief en zodoende zijn we in december 2015 naar de HA gestapt met de vraag of er mogelijkerwijs iets bij mij speelde. Hij heeft ons verwezen naar het ziekenhuis en daar zijn we vanaf januari 2016 middels de onderzoeken gecontroleerd op eventuele vruchtbaarheidsproblemen. In principe was onze kans op een spontane zwangerschap dusdanig, dat het ziekenhuis geen noodzaak zag in hulp. We werden naar huis gestuurd met de mededeling het zelf nog 6 maanden te proberen. Mocht het dan nog niet gelukt zijn, dan zou er een IUI-traject opgestart worden.

In augustus 2016 kwam ik erachter dat ik zwanger was; yes! Helaas bleek bij de eerste echo in begin september dat het foute boel was en dat mijn zwangerschap zich niet goed ontwikkelde. Daarom is er een week later nog een echo gemaakt, maar helaas bleek daaruit ook dat het foetusje gestopt was met groeien. Daarom heb ik op 16 september een curettage ondergaan. Uit de weefselcontrole is vastgesteld dat het inderdaad om zwangerschapsweefsel ging.

In de veronderstelling dat we rond oktober wel hulp zouden gaan krijgen, dit had de arts namelijk tijdens de echo's verteld, zijn we toen weer naar het ziekenhuis gegaan. Dit bleek echter niet zo te zijn, omdat ik inmiddels spontaan zwanger was geworden. Vanwege allerlei menstruatiegerelateerde klachten ben ik doorgestuurd naar de endometriosepoli om uit te zoeken of hier sprake van kon zijn. In december heb ik te horen gekregen dat ik inderdaad endometriose en adenomyose heb. Volgens deze arts was IVF de optie als een kijkoperatie (waarbij weefsel verwijderd zou worden) niet zou helpen..

Inmiddels heb ik de operatie alweer een poosje achter de rug en is er dus een deel aan verklevingen weggehaald. Daarnaast hebben ze tijdens de OK nog een HSG uitgevoerd, waarbij eventuele oneffenheden in mijn eileiders zijn doorgespoeld. Toch is het tot op heden nog niet gelukt om zwanger te worden.. Sinds vorige maand is er bij ons nu een IUI-traject opgestart, waarbij we nu net ronde 1 afgesloten hebben. Vol goede moed gaan we op naar ronde 2!

------
Lizy: gefeliciteerd met de zwangerschap voor jullie tweede kindje!

Kim: ik herken heel goed de teleurstelling in je eigen lijf. Het voelt (voor mij dan) alsof het niet in staat is om te doen wat het moet doen.. Ik vind het echt ontzettend knap dat je afgevallen bent! Hopelijk gaat het traject jullie een heel mooi wonder opleveren!

Wiebke: hoe is het nu met jullie?

Gribeltje: Het lijkt me heel heftig om te maken te hebben met onverklaarde subfertiliteit.. Je kunt nu niets 'de schuld' geven, dat lijkt me zo zwaar! Gaan jullie door met een volgend cryo of is die optie er niet?

**Geplaatst**: 09-05-17 17:08

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 09-05-17 17:08

Welkom weer Blinni! Spannend zo die IUI behandelingen.. vind je ze mee- of tegenvallen? De eerste ronde helaas mislukt maar wel fijn dat jullie positief naar ronde 2 gaan.

Wij hebben net de 6e ronde achter de rug, zit nu in de wachtweken. moet zeggen dat dit hele proces best wat los heeft gemaakt waar ik nu erg mee worstel. Loop daarvoor nu bij een psycho- sociaal verpleegkundige. Heb mijn eerste gesprek vorige week gehad en dat was positief. Ik vind de behandeling zelf erg meevallen, heb niet veel last van de hormonen. Wordt er hooguit wat prikkeliger van maar daar valt prima mee te leven

**Geplaatst**: 10-05-17 13:12

Geplaatst: 10-05-17 13:12

Fijn. Mijn moeder heeft me weer op de kast. -O-

Even voor de beeldvorming; mijn moeder is niet zo slim, type bijstand. Valt altijd in de slachtofferrol en vraagt over alles bevestiging. Vaak meerdere malen over hetzelfde ding, voorbeeld.. ze stuurt 10 foto's van een of ander knutselproject en zegt dan 'mooi hé, ik vind het zo leuk! Ik ben er zooooo trots op en ben er zoooo blij mee' en dat dan een hele dag. Ik had net het volgende what's app gesprek:

We praatte over koetjes en kalfjes, niet bijzonders.. totdat ze ineens zegt:

'Ik vraag bewust niet hoe het met je gaat

'

Typisch mijn moeder die wil horen hoe goed ze het wel niet doet allemaal. Dus ik zeg:

'ik vind het heel fijn dat je zoveel rekening met me houdt'

Dit maakte me toch boos. Waarom zoveel rekening mete me houden? Ben ik ziek? Ben ik zielig? Wat wil ze nou van me?! Dat ik haar handje vasthoudt? >;)

Dus typte ik het volgende bericht:

'Het doet me wel wat dat je niet bewust vraagt hoe het met me gaat. Daarmee vraag je om bevestiging dat je het goed doet en die kun je beter niet aan mij vragen in deze situatie. Ik heb genoeg aan mezelf, ik denk dat jouw beste vriendin je hier beter in kan steunen/bevestigen. ik ben niet boos en hou van je, ik hoop dat je het snapt'

En als klap op de vuurpijl kreeg ik terug:

'Nee nee ik vraag geen bevestiging hoor! en inderdaad snap ik dit niet, ik laat je alleen weten dat ik aan je denk en jij vult het verder voor mij in. Dat vind ik echt jammer.'

Mijn mok koffie vloog nog net niet door de kamer. Ik weet dat ik kan proberen het uit te leggen maar begrijpen zal ze het nooit. Dus ik maar excuses gemaakt en gezegd dat ik weet dat ze aan me denkt. Alle frustratie stoppen we maar weer in het potje.. waiting to explode

WAAROM krijgt ze me altijd weer op de kast? Heb ik haar bericht echt zo verkeerd begrepen??

Heb tegen mijn man gezegd dat we ze voortaan overal buiten houden en mooi weer spelen. Dan haal ik mezelf misschien minder frustraties op de hals

**Geplaatst**: 10-05-17 13:39

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-05-17 13:39

Blinnii: heftige tijd achter de rug! Wat een vervelende diagnoses. Ik heb even gegoogled om te kijken wat het is. Heb je na die operatie nog veel klachten ervan? Ik hoop dat het IUI-traject (moest ik ook googlen) snel succesvol voor jullie gaat zijn!

wiebke: super logisch dat het zoveel losmaakt! Het is ook niet niks allemaal. Fijn dat een goed gevoel had bij de psychosociaal verpleegkundige! Dat is wel heel belangrijk.
Ik snap wel dat je je op de kast gejaagd voelt door je moeder. Ik zou persoonlijk ook zoiets hebben van zeg dan gewoon niks. Want daar kun je niks mee. Enige tip die ik je daarin kan geven is om het bij jezelf te houden en aan te geven wat die opmerkingen met jou doen - zonder in te vullen hoe jij vindt of denkt dat ze het bedoelt. Maar wel lastig hoor :(:)

**Geplaatst**: 10-05-17 14:25

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-05-17 14:25

Ik wil hier iedereen als stille meelezer nog jullie moet toe willen spreken,!

Blijf hoop houden!

Ik ben het levende bewijs...!!

Heel Kort samengevat!

- ruim 6 jaar er voor geknokt!
-5 miskramen gehad. ( alle 5 spontaan zwanger zonder ivf of iui)
- alle miskramen met nare gevolgen.
van curretage, verklevingen, hevige bloedingen ( denk aan douchecabine onder bloed alsof er iemand vermoord was) vele op names ziekenhuis. En bij de laatste miskraam linker eileider kwijt door een baarbaarmoedelijke zwangerschap..

En nu?? 26 weken zwanger van ons wondertje! Zo uit het niets.. ( zouden in België onze laatste ivf behandeling gaan starten..

Dus meiden blijf hoop houden! Pak optijd je pauzes! En praat praat en blijf praten! Met wie dan ook!

**Geplaatst**: 10-05-17 16:46

Geplaatst: 10-05-17 16:46

Mooi succes verhaal Melanie. Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!

Welkom Kim en Binnii!

Wiebke, kan mij voorstellen dat zulke opmerkingen je raken ookal zijn ze niet verkeerd bedoeld. :(:)

Hier hebben wij net de uitslagen van de onderzoeken gekregen en het was "goed " nieuws. Er zijn geen extra afwijkingen gevonden dan wat reeds zichtbaar was op
de echobeelden toendertijd.
Wat kort gezegd inhoud dat er ongeveer een 5% kans is dat ons volgende kindje ook een hartafwijking kan hebben.

Het echte genetisch onderzoek moet nog plaatsvinden maar de uitslag daarvan kan ruim een half jaar op zich laten wachten hebben wij begrepen.

**Geplaatst**: 10-05-17 17:12

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-05-17 17:12

Fijn dat er niets extra is gevonden. Wel spannend met een volgende zwangerschap.

Bij ons heeft het genetisch onderzoek ook ruim een half jaar geduurd, 7 mnd. Vreselijk lang vond ik.

**Geplaatst**: 10-05-17 18:44

Geplaatst: 10-05-17 18:44

Dat duurt wel even zeg genetisch onderzoek.
Laten jullie dat nog wel doen?

Duim voor jullie Cobiie dat het vanaf nu in stijgende lijn mag gaan voor jullie!

**Geplaatst**: 10-05-17 21:49

Geplaatst: 10-05-17 21:49

linnie050 schreef:
Dat duurt wel even zeg genetisch onderzoek.
Laten jullie dat nog wel doen?

Duim voor jullie Cobiie dat het vanaf nu in stijgende lijn mag gaan voor jullie!

Dank je.

We willen het onderzoek nog wel laten doen maar dat betekent niet dat wij moeten wachten op de uitslag voor we met ICSI verder kunnen gaan gelukkig.

Mijn complimenten trouwens voor het lumc. We kregen te horen dat we ook daar mogen blijven voor verdere furtiliteitsbehandelingen en dat ze goed begrijpen dat bij een volgende zwangerschap de angst op complicaties /afwijkingen er kan zijn bij ons.
Dan kunnen er extra echo's en dergelijke gepland worden om die angsten weg te nemen als wij daar behoefte aan zouden hebben.
Sommige artsen daar maken op voorhand een "aangepast" plan maar haar ervaring was dat je vaak zover van te voren niet weet wat je behoeftes zullen zijn en het handiger is gewoon ter plekke aan te geven wat we fijn zouden vinden.

Ook als we over een paar maanden behoefte hebben aan enkel een gesprek (indien we niet bij hun verder zouden gaan of besluiten nog even te wachten voor we het traject weer in gaan) kunnen we gewoon een afspraak maken.

**Geplaatst**: 12-05-17 11:28

Geplaatst: 12-05-17 11:28

Heb het zo druk. Weinig tijd om te reageren. Lees wel alles mee. En leef met iedereen mee! Welkom ook aan de nieuwe mensen in het topic.

6 dagen terug niks te zien bij mij, nu gister pregnyl gespoten (normaal ovitrelle, was op).
Ei van 20 en slijmvlies van 10.
Volgens gynea is het wss geen goed ei, omdat het zo snel is gegroeid. Wss veel slechte eitjes rechtereierstok ..

**Geplaatst**: 12-05-17 14:29

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 12-05-17 14:29

Mijn eitjes groeien ook altijd als een speer en dat vindt onze arts alleen maar goed? Ik ging deze laatste ronde van 14.2 naar 21.3 binnen 3 dagen

**Geplaatst**: 12-05-17 14:52

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 12-05-17 14:52

Van niets naar 20 in 6 dagen tijd is wel heel rap, hopelijk is het toch gewoon een goed eitje!

**Geplaatst**: 12-05-17 15:40

Geplaatst: 12-05-17 15:40

Ik ging ook de vorige rondes van rond de 15 naar 20 binnen 3/4 dagen Wiebke. Dat was goed idd. Maar nu ging ik van nada noppes naar 20mm in 6 dagen. Hij zei dat eitjes de tijd nodig hebben om rijp te worden, en als het zo snel gaat is het wss slechte kwaliteit... en zou wel passen in mijn en ook beetje zijn theorie dat mijn rechtereierstok actiever is, maar helaas ook slechtere eitjes heeft...

**Geplaatst**: 13-05-17 09:44

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-05-17 09:44

Mijn excuses voor het even niet reageren, wou even er niet aan proberen te denken, zodat ik war minder gefocust er op ben.

Cobiie: wel goed om te horen dat er niets extra is gevonden.

Mel: betekent dat het nu niet door gaat:

Hier zijn de goden me niet goed gezind.
Vandaag terugplaatsing maar ben ziek opgestaan, gigantische keelpijn.

Zal maar positief denken, bij de terugplaatsing van [naam] was ik ook ziek en hij is wel blijven plakken.

**Geplaatst**: 13-05-17 13:46

Geplaatst: 13-05-17 13:46

Hier terug van de tp, om 9.45u belde ze om er om 10.45u te zijn :wow:

Ik stond nog in mijn pyjama, mijn zoontje was juist wakker en mijn vriend was juist even weg. Meestal bellen ze rond 11u voor in de namiddag. Heb het wat kunnen verlaten naar 11.30u anders geraakte ik er nuet.

Terugplaatsing verliep weer wa
T moeizaam, door litteken van keizersnede.

Nu dus weer wachten...

**Geplaatst**: 13-05-17 17:48

Geplaatst: 13-05-17 17:48

Dat is ook bizar kort van te voren dat ze dan belde. 8)7

Hier werd toendertijd gezegd dat de terugplaatsing altijd s middags is. mogelijk omdat het weekend is dat ze er eerder aan toekwamen, maar dat hadden ze dan duidelijk van tevoren mogen zeggen.

**Geplaatst**: 14-05-17 14:20

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 14-05-17 14:20

cobiie: wel positief dat de kans op een hartafwijking klein is bij een volgend kindje en dat er niets extra's gevonden is. Hoe gaat het met je na jullie heftige tijd? Fijn dat het lumc zo goed met jullie omgaat en begrip heeft!

Mel: vervelend dat je rechter eierstok wat minder van kwaliteit lijkt te zijn. Hoe gaat dan verder bij een vermoeden van een slecht(er) eitje? (voor mij zijn die dingen allemaal nog erg nieuw)

dromertje: spannend weer!

Lekker last minute erheen dus. Dat was flink haasten.

**Geplaatst**: 15-05-17 11:04

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 15-05-17 11:04

Hier is mijn menstruatie twee dagen te vroeg doorgebroken. Ivf..here we come

**Geplaatst**: 15-05-17 13:25

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 15-05-17 13:25

Hoop dat ivf jullie geluk brengt Wiebke.
Hoe gaat het nu geestelijk?