Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-08-14 23:48

Geplaatst: 28-08-14 23:48

Heb je dat al aangekaart bij je therapeut, Emily? Misschien moeten jullie dan gewoon op zoek gaan naar iets wat wel werkt voor jou...

**Geplaatst**: 29-08-14 09:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-14 09:01

Gedeeltelijk, niet alles. Ik denk dat ik het de volgende keer ook in zijn geheel aan ga kaarten dus

**Geplaatst**: 29-08-14 22:13

Geplaatst: 29-08-14 22:13

Grrr... ik heb weer een baalmomentje. Gister ben ik afgewezen voor mijn droombaan... zit er nu dus weer eventjes een beetje doorheen....
Heeft ook een gedeelte met het verleden te maken...

Laatst bijgewerkt door purny op 29-08-14 22:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-08-14 22:15

Geplaatst: 29-08-14 22:15

purny schreef:
Grrr... ik heb weer een baalmomentje. Gister ben ik afgewezen voor mijn droombaan... zit er nu dus weer eventjes een beetje doorheen....

**Geplaatst**: 29-08-14 22:54

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-14 22:54

Aaaah balen purny :(:)

**Geplaatst**: 29-08-14 23:34

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-14 23:34

Wat vervelend purny :(:)

Ik ben net sinds enkele dagen terug van 6 weken buitenland, zoals eerder in dit topic gezegd zag ik daar een beetje tegenop uit angst voor een terugval. Tijdens de reis is er niets aan de hand geweest maar de laatste week merkte ik dat ik weer in mijn oude gedachtepatroon terecht begon te komen. Nu begint langzaamaan het normale leventje weer op te starten waardoor ik gelijk weer terug in die dip begin te komen (heb ik het idee). Wel heb ik tijdens de reis veel dingen kunnen loslaten en wat ik niet kon loslaten heb ik op een rijtje kunnen zetten. Echter merk ik dat er, los van de gebeurtenissen, nog altijd iets aan me knaagt. Voor ik weg ging was ik echt bekend geworden met ADD en herkende me hier heel erg in. Dit zou ontzettend veel kunnen verklaren en ook al is het maar een labeltje, het zou voor mij een enorme opluchting zijn als ik in ieder geval weet dat ik niet "gek" ben. Ik heb gewoon altijd al moeite gehad met het aansluiting vinden bij mensen (vooral leeftijdsgenoten) wat erg veel frustratie veroorzaakt. Daardoor heb ik ook vaak woedeaanvallen. Die zijn niet altijd helemaal merkbaar voor mijn omgeving, kort samengevat heb ik dan dat ik binnen 3 seconden van vrolijk naar bitchmodus ga

Terwijl ik dat helemaal niet wil. Maar ik kan dan echt helemaal niets hebben en dat komt vooral omdat ik me erger aan het feit dat die persoon niet begrijpt wat ik bedoel/waar ik heen wil. Dat er dingen herhaald worden of dat ik iets moet herhalen. Ik denk gewoon erg snel en leg vreemde verbanden en dat heb ik altijd al gehad, maar de laatste weken is pas echt tot me doorgedrongen dat dat de reden kan zijn dat ik zo snel gefrustreerd ben ook over mijn moeder. Immers begrijpt zij dingen moeilijk en zij begrijpt al helemaal niet hoe ik me voel. Nog erger dan andere mensen! Ik wil wel duidelijk zeggen dat ik echt niet van de internetdiagnoses ben, maar alles wat ik erover lees lijkt over mij te gaan. Het zou ook gewoon zoveel verklaren en het zou echt heel prettig zijn als ik er mee om leer te gaan. Immers heb ik altijd een minderwaardigheidsgevoel omdat ik toch merk dat ik anders ben. Ik heb inmiddels twee keer de DSM-test ingevuld en beide keren ben ik ook niet eerlijk geweest omdat ik van mezelf vindt dat die symptomen waar ik dan een cijfer voor moet geven niet zo ernstig zijn. Terwijl ook de symptomen die ik een 2'tje of een 3'tje heb gegeven een zeer grote invloed hebben op mijn dagelijks functioneren. Ik ga in ieder geval dit balletje opgooien wanneer ik weer bij de huisarts ben en dan zie ik wel weer verder. Het zou erg fijn zijn als ik eens wat meer met mezelf in het reine zou komen.

Zo. Tot zover de update haha

**Geplaatst**: 31-08-14 10:17

Geplaatst: 31-08-14 10:17

sorry voor het binnenvallen. Wil even klagen.
Vriendlief vanmorgen afgezet op de kazerne. Is nu weg op uitzending.

Mist dus ook de eerste twee echo's.

Morgen ga ik naar het GGZ (waar ik naar doorverwezen was omdat de psych niet meer verder komt met me)
Heb afspraak met psycholoog en psychiater.

**Geplaatst**: 31-08-14 12:31

Geplaatst: 31-08-14 12:31

Lijkt me niet leuk dat je nu alleen zit, River.
Ik hoop dat ze je bij de GGZ goed verder zullen kunnen helpen!

**Geplaatst**: 31-08-14 12:32

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-08-14 12:32

Sterkte Riverr!

**Geplaatst**: 31-08-14 13:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-08-14 13:01

Sterkte River, en succes morgen!

**Geplaatst**: 31-08-14 13:44

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-08-14 13:44

Sterkte riverrr. Ik weet hoe je je voelt. Ik heb mijnhele zwangerschap alleen moeten doen. Is niet leuk

**Geplaatst**: 31-08-14 17:02

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-08-14 17:02

thanks meiden!

**Geplaatst**: 31-08-14 22:16

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-08-14 22:16

Sterkte Riverr - het is echt zon prototype: als vrouw van een zeeman gaat hij op reis - en als vrouw van een krijgsman gaat hij naar de strijd..... Huuuu!!!

Succes met de GGZ!

**Geplaatst**: 31-08-14 22:32

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-08-14 22:32

Net een mooie en zeer indrukwekkende docu gezien over veteranen in groepstherapie. Ondanks dat ze daar met een andere reden zitten waren er veel herkenningspunten, ik werd er emotioneel van maar niet zo zeer verdrietig. Ik vond het erg mooi om te zien en het heeft me heel erg gesterkt. Ben nog steeds onder de indruk van de docu, echt een aanrader om eens te kijken.

**Geplaatst**: 31-08-14 22:56

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-08-14 22:56

Ik ga morgen voor het eerst naar de huisarts.. om voor de allereerste keer mijn verleden compleet te vertellen en hopelijk daar therapie voor krijgen zodat ik mezelf weer kan vinden en zijn!

Ik heb een dubbele afspraak om half 9, 20 minuten.. maar ik sta nu te tippen van de anxiety. Niet zo zeer dat ik zin in heb, maar wetende dat ik mezelf die 20 minuten even bloot leg voor ander en dat ik bang ben wat hij er van vindt en wat hij er mee gaat doen. Ben ook bang wat het allemaal te weeg gaat brengen in mijzelf..

Ik vroeg me af hoe jullie je voelden op je aller allereeste gesprek? Ik weet namelijk zeker dat ik vannacht waarschijnlijk geen oog dicht ga doen..

**Geplaatst**: 31-08-14 23:11

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-08-14 23:11

Bedenk dat je hem niet hoeft te overtuigen met jouw verhaal. Je kunt het gerust vertellen maar bij mijn ha heb ik gezegd dat het niet goed gaat en dat ik hulp nodig had. Je kunt on grote lijnen uitleggen wat er is maar dit hoef je niet per se te doen.

**Geplaatst**: 01-09-14 12:24

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 01-09-14 12:24

Ik voelde me net zo, retezenuwachtig. Ik was aan het shaken en kwam nauwelijks uit mijn woorden daar. Ik was 15 jaar en het was de eerste keer dat ik over mijn verleden vertelde aan iemand.

Hoe is het gegaan?

**Geplaatst**: 01-09-14 13:07

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 01-09-14 13:07

Super. Maar 1x gezien in mijn leven (ik ga noooiit naar de HA :')

) maar zo rustig. Voelde onwijs opgelucht. Heb een verwijzing gekregen voor psycholoog, net daarvoor aangemeld en ik word vandaag wss nog teruggebeld. Ik ben heel benieuwd.

HA heeft bij mij een iets hogere indicatie (+ 3 stoornissen

) gegeven zodat het nog vergoed kon worden. Hebben ze bij jullie dat ook gedaan?

**Geplaatst**: 01-09-14 16:22

Geplaatst: 01-09-14 16:22

Mooi dat het zo goed ging Bralindy!
Dat moet opluchten. Hopelijk kan je snel aan de slag.

Joolien: Welke docu was dat dan?

Intake ging goed. Ruim 2 uur bezig geweest. Normaal krijg je dan direct een diagnose maar ze waren er toch nog niet over uit. (Al lijkt het op bipolaire stoornis, alleen dan zijn de manische perioden niet manisch genoeg.)
Dus in de komende tijd zijn we vooral bezig met het in kaart brengen van hoe alles gaat. (Lifechart)
Zodat we uiteindelijk uitkomen op een diagnose.

**Geplaatst**: 01-09-14 16:23

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 01-09-14 16:23

http://www.npo.nl/2doc/31-08-2014/KN_1661104

**Geplaatst**: 02-09-14 09:05

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-09-14 09:05

Ik wil je nog sterke wensen, Riverr. Maar ook vind ik het fijn voor je dat je intake goed ging.

Met mij gaat het heel erg met ups en downs. Heb door de CGT soms wel wat meer contole over mijn gedachtes maar soms lukt het gewoon niet. Ik blijf maar het idee hebben dat dit een gebrek zonder end word. Vooral om natuurlijk zo te denken zal het niet beter gaan, maar het is zo frustrerend.

Joolien, hoe doe jij het op je medicatie? Ik vind het nog steeds moeilijk om daar een keuze over te maken.

**Geplaatst**: 02-09-14 09:29

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-09-14 09:29

Het gaat op zich wel aardig maar ik heb (te)veel bijwerkingen, ga deze week met de huisarts in gesprek hierover.

**Geplaatst**: 02-09-14 10:52

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-09-14 10:52

Bralindy fijn dat je gesprek zo goed ging. Inmiddels al gebeld door de psycholoog?
Sterkte River. Wel goed om te horen dat er nu schot in zit.
Joolien bijwerkingen zijn zo NIET leuk. Al contact gehad met de huisarts?
@Phen; gedachtes pffftttt vertel mij wat. Gedachtes zijn maat gedachtes wordt mij dan verteld maar soms zijn de gedachtes zo heftig dat ik dan niet echt positief kan denken.

Doordat ik een hele leuke baan bij Starbucks heb leef ik in een roes . Gisteren was het 4 jaar geleden dat we ons zoontje Casper hebben moeten begraven. Het ging een beetje langs me heen (al zijn we wel naar het grafje geweest om een bloemstukje te brengen en andere leuke dingen). Vannacht een hele heftige nacht gehad met dromen; opname, verschillende wegen bewandelen die niet leuk waren om terug op de afdeling te komen pfftttt....en nu zit ik huilend thuis. Wel fijn dat ik vrij ben vandaag en even
lekker ga genieten op stal.

**Geplaatst**: 02-09-14 11:29

Geplaatst: 02-09-14 11:29

Phen schreef:
Met mij gaat het heel erg met ups en downs. Heb door de CGT soms wel wat meer contole over mijn gedachtes maar soms lukt het gewoon niet. Ik blijf maar het idee hebben dat dit een gebrek zonder end word. Vooral om natuurlijk zo te denken zal het niet beter gaan, maar het is zo frustrerend.

Hoi Phen,
Ik heb ooit na 4 jaar cgt het bijltje er bij neergelegd. Wat mijn gedachten dreef waren emoties, om niet te zeggen trauma's.
Op een bijscholing kreeg ik (toevallig - 'het valt je toe' en dit was echt een cadeautje) te horen hoe een en ander werkt. De emoties zijn al lang actief, neurologisch gesproken voordat jij ook maar weet wat er gaande is. Je holt per definitie achter de feiten aan.
De 'schildwacht' die al dan niet alarm slaat is de amygdala - en die is niet met denken te beïnvloeden.
Wel met technieken zoals emdr.
"Doe dus niet als ik deed": van die vier jaar cgt werd ik alleen maar somberder "ik ben een minkukel, het is hopeloos, etc."

**Geplaatst**: 02-09-14 11:42

Geplaatst: 02-09-14 11:42

cgt werkt ook niet bij mij. (Wat betreft de RET dan voornamelijk).
Het overkomt me meer als ik depressief word of heel vrolijk en ik heb er geen controle over.
Daar kwam ik gelukkig al snel achter en heb dat goed duidelijk kunnen maken met verschillende voorbeelden.

Bijvoorbeeld op het moment ben ik stabiel, maar kreeg de schrik van mijn leven qua zwangerschap (waar ik nu heel blij mee ben hoor) en mijn vriend is op uitzending, mijn paard is erg ziek.
Allemaal een hoop invloeden waarvan je als je er gevoelig voor bent in je persoonlijkheid je er best depri van kan worden. Maar nee dat heb ik dus niet. Ik blijf op het moment stabiel. (zeg maar normaal, al heel lang niet gehad trouwens, is echt sinds de zwangerschap.)

Ben ik heel erg vrolijk (over the top, ben dan ook niet mezelf) dan kan niks me naar beneden halen lijkt het.

Maar ook als ik depri ben kunnen er genoeg blijde gebeurtenissen zijn waar ik ook niet vrolijk van word.
Ook blijf ik braaf mijn ding doen, ga niet in bed liggen etc, omdat ik weet dat dat het erger maakt. maar dat schijnt eigenlijk ook niet te werken.

Zoals jullie weten gaat het op mijn werk niet goed. Maar ben ik heel vrolijk dan interesseert mij dat niks. Ben ik neutraal dan is er gewoon mee om te gaan. Ben ik depressief dan kan ik niks meer hebben en sta ik op instorten.

Kortom alles lijkt andersom.

@ Miranda: Pfoeh wat akelig

Sterkte!