Geplaatst: 19-09-08 12:43 Ik heb al een tijdje het idee dat er iets aan de hand is met mij aangezien het op school allemaal niet goed gaat, ik een heel slecht concentratievermogen heb(zowel met proefwerken, met huiswerk als met gewone les) etc.
Nou heeft mijn broertje het syndroom van Asperger, en mijn vader misschien ook, maar nou zit ons mam bv. wel eens te grappen van ja die 2 mannen hebben gewoon asperger en jij hebt iets van pdd-nos of ADD ofzo (gewoon voor de grap).
Maar nou ging ik gisteravond gewoon eens wat lezen, en ik ben eigenlijk toch wel een beetje geschrokken aangezien ik een heleboel 'symptonen' die op internet staan over ADD heel erg herken in mezelf.
BV in dit stukje:
Citaat:ADD-kinderen worden niet snel opgemerkt omdat ze geen druk (hyper actief) gedrag vertonen. ADD kinderen vertonen in tegenstelling tot ADHD kinderen juist eerder passief gedrag. (Zijn rustig en dromerig) De struikelblokken bij kinderen met ADD wijken zichtbaar af van kinderen met ADHD. Een veel gehoorde opmerking van leerkrachten die een kind met ADD in de klas hebben is “Het zit er wel in maar het komt er niet uit”. Dit is in de meeste gevallen ook waar.
Veel ADDers kunnen zich zonder enige vorm van afleiding niet concentreren op één onderwerp. Dit is onmacht. Het is geen kwestie van wel of niet willen, ADD-kinderen zijn eenvoudigweg minder in staat de vereiste motivatie op te brengen wanneer ze iets doen waar hun interesse niet naar uit gaat. Verveling slaat snel toe, net als interesse in het werk. De hersenen gaan bewust op zoek gaan naar iets dat leuker, spannender of interessanter is.
Met name ADD meisjes lijken meer naar de achtergrond te verdwijnen. Ze zijn verlegen en afwezig. ADD kinderen hebben vaak weinig vrienden, zijn erg gevoellig, trekken zich vaak terug op hun slaapkamer en zijn bijzonder chaotisch. Zij kunnen er slecht tegen wanneer hen een of ander onrecht wordt aangedaan. Vaak voelen deze kinderen zich regelmatig eenzaam en onbegrepen.
Daarvan herken ik gewoon zo ongeveer alles in mijzelf(Behalve dat van 'weinig vrienden', ik heb best wel wat vrienden en kan met de meeste mensen goed opschietenJ). En een vriendin van mij die wel bijna alles van mij weet had ook het idee dat ik dit best wel eens zou kunnen hebben..
Nou wou ik jullie vragen:
Zijn er hier mensen met ADD of mensen die er mee te maken hebben? Zou ik dit ook kunnen hebben of stel ik me gewoon maar aan? Als jullie denken dat ik het zou kunnen hebben hoe kan ik daar dan het beste over gaan praten aangezien bijna niemand weet dat ik écht concentratieproblemen etc heb en ik dit ook eigenlijk heel moeilijk durft te vertellen, zeker aan mijn ouders, ik zou het liefst eerst naar mijn mentor gaan.
Alvast bedankt,
Groetjes, Desiree
Bij deze lijst trouwens heb ik ook even de dingen dikgedrukt gemaakt die ik in mezelf herken:
Citaat:De Kenmerken van ADD
- Emotionele wisselingen
- Chaotisch / Vergeetachtig
- Trekt zich graag terug
- Kan ergens volledig in opgaan
- Grote passie bij interesse
- Een groot voostellingsvermogen
- Gevoelig / Emotioneel / Betrokken
- Een groot creatief talent
- Assertief maar onzeker over zich zelf
- Heeft Humor
- Blijft op de achtergrond
- Laat alles wachten tot het laatste moment
- Altijd ver vooruit aan het denken
- Staren / Kijkt voor zich uit / Lijkt Afwezig
- Probleem oplossend
- Snel afgeleid / TV of radio staat altijd aan
- Concentratieproblemen
- Heeft moeite met het opbrengen van motivatie
- Te veel gedachten
- Perfectionistisch
- Zit vaak te dagdromen
- Slecht in staat aanwijzingen op te volgen
- Voelt zich regelmatig overspoelt
- Moeilijkheden bij het afwerken van details
- Problemen bij het luisteren / stilzitten
- Gaat opruim klusjes uit de weg
.
, dat doe ik maar al te vaak 
omdat we op concours moesten). Overigens ben ik nu wel 'blij' dat ik de diagnose heb en dat er een verklaring is voor dingen die in het verleden gebeurd zijn en waar ik nooit een antwoord op had. Ik dacht dat ik 'gewoon anders' was. 
Nu weet ik waarom en vreemdgenoeg geeft dat ook wel een stukje rust. Het is lastig, maar er is wel mee te leven! 
