Zoon mist haar niet. Is druk met studie en vriendinen haar familie.
Blij dat zoon het herkent en niet ingaat op haar gedrag. Zal niet meevallen.
Ze doet ook tegen kleinkinderen zeggen, oma wil dit wel geven/doen maar het mag niet van je ouders. Kom doen we het toch maar niks zeggen tegen je ouders.
Wat kinderachtig dit, kleine kinderen spelen dingen uit, volwassenen horen beter te weten. Ze klinkt als de moeder van mijn man. Die is ook zo. De dingen die je draagt is niet netjes hoor ( past niet bij wat wij dragen bij de kerk) dus we gaan wel even winkelen, bij thuiskomst worden dan de oude kleren weg gegooid...
chanicha
Berichten: 12923
Geregistreerd: 14-08-04
Geplaatst: 17-10-23 13:17
Nou dat had dan opa en oma geweest hoor! Niet mijn kinderen gaan beïnvloeden oid want dan is het klaar, dat ze het tegen mij probeerde was al erg genoeg.
Zoon stopte snoep wat hij kreeg daar weer in de kast. Of bij ons in haar tas terug. Ze heeft Borderline. Kan ze niks aan doen. Maar ze wil er ook niks aan doen.
Zulke mensen in je omgeving zijn (vind ik) lastig. En zeker als het familie is zoals ouders of broer of zus kom je ze vaak tegen.
Lay_D
Berichten: 4027
Geregistreerd: 16-12-11
Woonplaats: Overijssel
Geplaatst: 17-10-23 19:15
chanicha schreef:
Nou dat had dan opa en oma geweest hoor! Niet mijn kinderen gaan beïnvloeden oid want dan is het klaar, dat ze het tegen mij probeerde was al erg genoeg.
Helemaal mee eens, mijn moeder en stiefvader hebben dit geprobeerd bij 1 van onze kinderen, dat uiteindelijk zelfs een ontvoering/kind ontrekken uit ouderlijk gezag is geworden. Hartstikke strafbaar maar ik kon geen aangifte tegen ze doen aldus de politie...
Borderline lijkt me inderdaad erg lastig, voor iedereen. Inderdaad erg jammer dat ze er niets aan wil doen want er zijn best wel therapiesoorten voor toch?
Dat is wel frustrerend voor de omgeving lijkt mij. Spanning zoekt de zwakste plekken op, ik merkte het ook direct aan mijn knie, nu zakt dat gelukkig ook weer af.
chanicha
Berichten: 12923
Geregistreerd: 14-08-04
Geplaatst: 18-10-23 10:17
Ik had dat altijd met mijn schouders/nek, de fysio zei dat ik erbij zat of ik ieder moment een klap voor mijn hoofd kon krijgen! Ben er nu redelijk vanaf maar nog steeds let ik erop dat ik niet mijn schouders optrek.
Mijn moeder appte vandaag na 7+ maanden geen contact. Of ik weer eens wilde appen?
Ik word hier zo verdrietig van. Als we zouden appen... krijg ik dan te horen dat ze in therapie is gegaan voor haar eigen aandeel in haar problemen? Zou ze nu minder drinken? Zou ze nu wel dingen die ik haar vertel onthouden (ze heeft een verdringingstrauma, ik heb het idee dat alle alcohol de boel slechter maakt en ze onthoudt heel veel zaken niet)? Zou ik wel interessante gesprekken met haar kunnen hebben, of zal ze wederom geen interesse tonen en niet onthouden waar ik mee bezig ben?
chanicha
Berichten: 12923
Geregistreerd: 14-08-04
Geplaatst: 22-10-23 13:47
Heel moeilijk Gaby, sterkte met wat voor beslissing je ook neemt
Dat is lastig Gaby, doe dat wat je gevoel je in geeft, vaak bedriegt je gevoel je niet. Je gevoel zal vast gebaseerd zijn op je ervaringen van hiervoor.