Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-10-20 21:14

Geplaatst: 25-10-20 21:14

Hé TS, hoe gaat het nu met je?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-20 22:23

Re: Levenslang depressief

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-20 22:23

Hey, wat lief dat je het vraagt.

Morgen ga ik voor het eerst naar mijn nieuwe psycholoog en gaan we bekijken welke therapieën er nuttig kunnen zijn. De donkerdere maanden maken het er niet makkelijk op. Momenteel zit ik weer in een vrij diep dal helaas.
Ook ben ik heel erg moe, constant uitgeput. Halverwege november ga ik een werk traject volgen en proberen zo weer een dagbesteding te hebben.

**Geplaatst**: 28-10-20 00:42

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 28-10-20 00:42

... misschien eens rondkijken voor een daglichtlamp?
Samen met vitamine D helpt mij dat de donkere periode door.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-11-20 23:28

Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-20 23:28

Ben ik weer :wave:

Ik heb heel even bijna op het zelfde punt gestaan als vorig jaar, maar waar ik toen alleen maar dieper zakte omdat er geen hulp was, ben ik nu opgevangen door mijn begeleiding. Langzaam klim ik weer omhoog. Begin november is altijd een moeilijke week voor mij, de oorzaak van mijn depressie is ook te herleiden naar gebeurtenissen begin november, inmiddels 20 en 21 jaar geleden.

Ik heb, dankzij mijn nieuwe psych, inzichten gekregen over mijn depressie. Waar het door veroorzaakt is, waardoor het werd versterkt en nu is het zoeken naar handvaten om mij aan vast te kunnen klampen als ik weer dreig te vallen. Het vallen opzich is geen probleem, het opstaan na de val, daar zit het probleem hem in. Zoals mijn psych uitlegde, vallen is makkelijk, opstaan is moeilijker. Blijven liggen is makkelijk, maar het opstaan is zwaar, kost veel energie en soms lijkt het tijdverspilling omdat je later toch weer valt.
Ik heb dan ook huiswerk meegekregen. Zoeken naar dingen die mij stimuleren in het opstaan. Een soort beloning koppelen aan het licht na de donkere periodes. Bijvoorbeeld een ijsje halen als de energie om buiten te gaan aanwezig is. Stom voorbeeld natuurlijk, maar het is voor het idee. Ook moet ik een dagboek bijhouden en iedere dag noteren waar ik blij/gelukkig of juist boos/verdrietig van word. Dat kan gaan van het passeren van een vlieg tot het winnen van de loterij. Belangrijk nu is om een evenwicht te vinden en uit te zoeken hoe ik die kan toepassen in mijn huidige routine. Want routine, dat heb ik zeker nodig. Verrassingen of onverwachte dingen(zoals een telefoontje of de deurbel) halen mij uit mijn evenwicht, laten mij balanceren op het randje en op die momenten is het goed om te weten hoe ik mijn evenwicht terug kan vinden.

Wel was ook mijn nieuwe psych verbaasd over het feit dat ik zo makkelijk praat over de problemen. Sinds ik hulp heb, praat ik heel makkelijk. De schaamte voor zowel de oorzaken als de depressie zelf verdwijnt. Praten lucht op, alleen zijn er nu 3 personen in mijn hulpkring (van 3 personen) die allemaal een ander deel van de problematiek weten. Slechts 1 weet van mijn angstproblematiek ten gevolgen van de depressie, eentje weet de exacte oorzaak en nummer 3 weet tot nu toe enkel de globale lijn. Niemand van mijn huidige hulpverlening weet het hele verhaal... Sommige delen weten ze geen van 3, andere dingen vertel ik alleen tegen de persoon waar ik het gevoel bij heb dat die persoon mij kan helpen.

Ach ja, op dit moment ben ik dankbaar dat we (buiten mijn mentale gesteldheid) in goede gezondheid mogen verkeren, dat zoontje en ik nog steeds kunnen genieten van onze momenten samen en dat het met hem zo goed gaat. Het is weer een kind, lekker onbezorgd, speet buiten met zijn vriendjes, doet het goed op school en ook thuis gedraagt hij zich als een kind :+:

Ook ben ik jullie hulp niet vergeten. Dankzij jullie steun word ik gehoord, geholpen en hebben we een beter leven gekregen. Ik ben er nog lang niet, de depressie zal altijd op loer liggen en toeslaan als ik zwak ben, maar ik leer er mee omgaan nu.

**Geplaatst**: 17-11-20 00:33

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 17-11-20 00:33

Wauw ts! Wat super mooi om te lezen.
Fijn dat de hulpverlening nu goed bij je past en het makkelijker wordt om te praten.
Het zal echt niet makkelijk zijn, maar je hebt al hele grote stappen gemaakt! Super knap!!

**Geplaatst**: 17-11-20 00:43

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 17-11-20 00:43

Stapje voor stapje TS!

**Geplaatst**: 17-11-20 12:17

Geplaatst: 17-11-20 12:17

Depressief schreef:
Ben ik weer

Ik heb heel even bijna op het zelfde punt gestaan als vorig jaar, maar waar ik toen alleen maar dieper zakte omdat er geen hulp was, ben ik nu opgevangen door mijn begeleiding. Langzaam klim ik weer omhoog. Begin november is altijd een moeilijke week voor mij, de oorzaak van mijn depressie is ook te herleiden naar gebeurtenissen begin november, inmiddels 20 en 21 jaar geleden.

Hmmm, ja : waar ik op de duisternis reageer, gaat het voor jou om triggers.
Fijn, dat je nu wel wordt opgevangen!
...en vroeger of later kun je de triggers de nek omdraaien!

Citaat:
Ik heb, dankzij mijn nieuwe psych, inzichten gekregen over mijn depressie. Waar het door veroorzaakt is, waardoor het werd versterkt en nu is het zoeken naar handvaten om mij aan vast te kunnen klampen als ik weer dreig te vallen. Het vallen opzich is geen probleem, het opstaan na de val, daar zit het probleem hem in. Zoals mijn psych uitlegde, vallen is makkelijk, opstaan is moeilijker. Blijven liggen is makkelijk, maar het opstaan is zwaar, kost veel energie en soms lijkt het tijdverspilling omdat je later toch weer valt.

Aan dit soort mensen héb je nog eens wat!
Ik vergelijk depressie wel eens met een soort van lachspiegel (uiteraard is 'huilspiegel' een beter woord) de fijne dingen worden klein of raar, de nare dingen groot en super reeël.
Opstaan na de val is idd lastig. :(:)

En de depressieve huilspiegel komt dan aanzetten met '...dat het tijdverspilling zou zijn'. Makkelijk gezegd, moeilijk gedaan: NIET geloven!

Citaat:
Ik heb dan ook huiswerk meegekregen. Zoeken naar dingen die mij stimuleren in het opstaan.

...en hang het lijstje op de koelkast,
of maak er tekeningen van voor naast je stoel...

Citaat:
Een soort beloning koppelen aan het licht na de donkere periodes. Bijvoorbeeld een ijsje halen als de energie om buiten te gaan aanwezig is. Stom voorbeeld natuurlijk, maar het is voor het idee.

Ja hoor: het leven is al zwaar genoeg, bij elke goede stap hoort een beloning!!

Citaat:
Ook moet ik een dagboek bijhouden en iedere dag noteren waar ik blij/gelukkig of juist boos/verdrietig van word. Dat kan gaan van het passeren van een vlieg tot het winnen van de loterij. Belangrijk nu is om een evenwicht te vinden en uit te zoeken hoe ik die kan toepassen in mijn huidige routine. Want routine, dat heb ik zeker nodig. Verrassingen of onverwachte dingen(zoals een telefoontje of de deurbel) halen mij uit mijn evenwicht, laten mij balanceren op het randje en op die momenten is het goed om te weten hoe ik mijn evenwicht terug kan vinden.

Patronen gaan zien: heel nuttig.
En als je weet 'waar je de mist in dreigt te gaan' haal je daar het lijstje tevoorschijn.

Citaat:
Wel was ook mijn nieuwe psych verbaasd over het feit dat ik zo makkelijk praat over de problemen. Sinds ik hulp heb, praat ik heel makkelijk. De schaamte voor zowel de oorzaken als de depressie zelf verdwijnt.

$*\%/*$
Schaamte is een intens nare emotie. "Blijven zwijgen omdat je je schaamt helpt niet", maar die schaamte kwijtraken is een tweede.
Maar die hobbels heb jij genomen: chapeau!!!

Citaat:
Praten lucht op, alleen zijn er nu 3 personen in mijn hulpkring (van 3 personen) die allemaal een ander deel van de problematiek weten. Slechts 1 weet van mijn angstproblematiek ten gevolgen van de depressie, eentje weet de exacte oorzaak en nummer 3 weet tot nu toe enkel de globale lijn. Niemand van mijn huidige hulpverlening weet het hele verhaal... Sommige delen weten ze geen van 3, andere dingen vertel ik alleen tegen de persoon waar ik het gevoel bij heb dat die persoon mij kan helpen.

...het klinkt wat ingewikkeld, maar de keuze is aan jou.
En zolang de adviezen, aanpak etc niet strijdig is, is er niets aan de hand.
En idd: eerst moet je het gevoel hebben 'dit verhaal kan ik bij haar of hem vertellen, deze persoon weet er raad mee'

Citaat:
Ach ja, op dit moment ben ik dankbaar dat we (buiten mijn mentale gesteldheid) in goede gezondheid mogen verkeren, dat zoontje en ik nog steeds kunnen genieten van onze momenten samen en dat het met hem zo goed gaat. Het is weer een kind, lekker onbezorgd, speet buiten met zijn vriendjes, doet het goed op school en ook thuis gedraagt hij zich als een kind

Ook ben ik jullie hulp niet vergeten. Dankzij jullie steun word ik gehoord, geholpen en hebben we een beter leven gekregen. Ik ben er nog lang niet, de depressie zal altijd op loer liggen en toeslaan als ik zwak ben, maar ik leer er mee omgaan nu.

$*\%/*$ Nou, dat is alvast een mooie lijst...!

(

Items toevoegen mag altijd...!!!)

**Geplaatst**: 17-11-20 13:52

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 17-11-20 13:52

Wat fijn om te lezen, dank voor je update TS!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-11-20 15:24

Re: Levenslang depressief

Geplaatst door de TopicStarter : 17-11-20 15:24

Bedankt.

Vanmorgen de beginpost nog eens gelezen, tot nu toe kon ik dat niet. Ik kan de pijn van vorig jaar nog voelen, de duisternis herinneren, maar als ik dan kijk waar ik nu sta, dan voel ik mij oprecht blij. De pijn is minder, de duisternis iets lichter. Waar ik vroeger mijn hoofd liet hangen en mij liet meevoeren door de duisternis, durf ik nu hulp te vragen.

Raar eigenlijk dat je zo'n tekst eerst opnieuw moet lezen om te kunnen beseffen dat het echt wel iets beter gaat nu.

Volgende maand is het een jaar geleden dat ik het topic opende en wat is er sindsdien veel veranderd.

@Janneke er komen zeker nog items bij. Ik wil mij niet weer vastklampen aan mijn zoontje. We zijn nu zelfs zo ver dat hij af en toe gaat logeren bij vriendjes. Voor mij heel moeilijk enerzijds en anderzijds geniet ik van de rust dan. Even niet de verantwoordelijkheid, even geen moeder zijn, maar gewoon een mens met zijn plus en min punten. Wel ben ik altijd heel blij als hij weer thuis komt.

**Geplaatst**: 17-11-20 20:55

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 17-11-20 20:55

Wat goed! Ga zo door!

**Geplaatst**: 02-12-20 15:04

Geplaatst: 02-12-20 15:04

Wat fijn om te horen dat het beter gaat
Ik weet hoe zwaar het kan zijn als je het niet meer ziet zitten, en ik heb ontzettend veel respect voor je dat je zo hebt doorgezet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-21 15:37

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 15:37

Als eerste wil ik jullie allemaal nog een gelukkig nieuwjaar wensen!

Mijn depressie is momenteel redelijk stabiel $*\o/*$ Nog steeds wat neerslachtig, maar geen diepe dalen of hoge toppen meer. Ik voel weer, ik leef weer een beetje en ben weer wat meer mens.

Sinds een tijdje woon ik weer helemaal zelfstandig in mijn eigen huisje. Helaas in een andere gemeente, dus weer aanpassen van de hulp. Mijn nieuwe maatschappelijk werkster is een ramp, zij onderschat het allemaal (déjà vu :roll:

), thuisbegeleiding is ook veranderd, maar wel met een overgangsperiode. Ik heb er nu dus tijdelijk 2

De nieuwe is ook een hele lieve.

Alleen bezorgd die maatschappelijk werkster mij kopzorgen. Ik moet namelijk van haar een nieuw attest binnenbrengen dat ik arbeidsongeschikt ben. Mijn "nieuwe" (is nog dezelfde sinds de vorige verhuizing) huisarts en psycholoog denken echter dat ik wel terug aan het werk zou kunnen. Hetzij slechts een paar uur per dag. De gedachte alleen hebben mij al meerdere paniekaanvallen bezorgt en ook nu tijdens het typen zit ik met de bibber door heel mijn lijf.

Mijn vorige maatschappelijk werkster (Die mij niet volledig loslaat, maar buiten luisteren en adviseren niks meer kan doen) had een traject opgestart om mij, onder begeleiding en op eigen tempo, weer aan het werk te krijgen. Dit in overleg met mij en de psycholoog. Dat zag ik wel zitten, maar nu moet ik dus gelijk de reguliere arbeidsmarkt op, juist de plaats waar de druk elke keer voor flinke opflakkeringen gezorgd heeft

Het traject overnemen doen ze niet, er zijn mensen die dat harder nodig hebben, pfff.

**Geplaatst**: 11-01-21 16:00

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 11-01-21 16:00

Al bij al een redelijk positief bericht!

Je woont in Vlaanderen, toch? Welk attest heeft de maatschappelijk werker precies nodig en waarom? Ik weet niet op wat voor soort arbeidsongeschiktheid je staat natuurlijk (invaliditeit vanuit de mutualiteit of inkomensvervangende tegemoetkoming vanuit de FODSZ). Het kan wel dat je een nieuw ziekteattest moet inleveren, maar doorgaans heeft een maatschappelijk werker vooral het attest van de mutualiteit of FODSZ nodig waarop staat voor welke termijn je vergoeding ontvangt omdat je arbeidsongeschikt bent.
Wat denkt je thuisbegeleider over werken? Kan die misschien niet mee in gesprek gaan met je huisarts/psycholoog i.v.m. een arbeidscoachingstraject?
Ik weet dat het niet gemakkelijk is, maar ik zou als ik in jouw plaats was, proberen om in gesprek te gaan over het traject dat je normaal zou lopen om terug aan het werk te gaan. M.a.w. aangeven dat je wel wil werken, maar dat je wil voorkomen dat het weer achteruit gaat, dat je iets duurzaams wil opbouwen en dat je denkt daarvoor dat traject nodig te hebben. Je vorige maatschappelijk werker kan je misschien helpen met de onderbouwing daarvan?
"Andere mensen hebben het meer nodig dan jij" vind ik best wel een beetje een dooddoener. Dat je nu stappen zet zoals zelfstandig gaan wonen en je weer een beetje stabieler bent, wil niet zeggen dat je geen hulp nodig hebt om ook andere stappen te zetten. Het geeft natuurlijk wel aan dat mensen geloven in jouw sterkten en krachten, wat uiteraard positief is, maar neemt niet weg dat je de hulp wellicht ook goed kan gebruiken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-21 16:16

Re: Levenslang depressief

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 16:16

Door mijn turbulente levensverloop, zit ik, momenteel, voor mijn inkomen bij het OCMW. Daar komt de maatschappelijk werkster ook vandaan.

Ze heeft echt het attest van de huisarts nodig, zei ze.
Dat traject (artikel 60 voor de Belgen onder ons) willen ze hier niet opstarten, omdat de medicatie zijn werk doet. Ook kreeg ik te horen dat ik niet per definitie een manische depressie heb, omdat ik mij soms wat slecht in mijn vel voel. Dat heeft ieder mens. Zijn haar woorden. Ze snapt gewoon niet wat het in houd. Het feit dat de huisarts en de psycholoog mij sterk genoeg vinden om weer parttime te gaan werken, maken dat er niet beter op.

Ik wil heel graag weer aan het werk. Wat afleiding en een doel om naar toe te werken, maar niet zomaar in het diepe gegooid worden, terwijl dat keer op keer aantoonbaar mislukt. Het enige dat ik verder kan doen is gewoon zoeken naar parttime werk (ik moet wekelijks sollicitatie bewijzen binnenbrengen), terwijl ik goed genoeg weet dat ze mij toch niet aan zullen nemen.

**Geplaatst**: 11-01-21 16:35

Geplaatst: 11-01-21 16:35

Depressief schreef:
Door mijn turbulente levensverloop, zit ik, momenteel, voor mijn inkomen bij het OCMW. Daar komt de maatschappelijk werkster ook vandaan.

Ze heeft echt het attest van de huisarts nodig, zei ze.

Ok, ik ben weer mee. Ja, dan snap ik dat je een attest van de HA moet indienen.

Depressief schreef:
Dat traject (artikel 60 voor de Belgen onder ons) willen ze hier niet opstarten, omdat de medicatie zijn werk doet. Ook kreeg ik te horen dat ik niet per definitie een manische depressie heb, omdat ik mij soms wat slecht in mijn vel voel. Dat heeft ieder mens. Zijn haar woorden. Ze snapt gewoon niet wat het in houd. Het feit dat de huisarts en de psycholoog mij sterk genoeg vinden om weer parttime te gaan werken, maken dat er niet beter op.

Ik schrik er helaas niet van, maar goh, ik zou in jouw plaats best kwaad zijn. Het is niet aan een maatschappelijk werker van het OCMW om een diagnose te stellen of deze in twijfel te trekken. Dat de medicatie zijn werk doet, is goed, maar neemt het probleem natuurlijk niet weg...

Depressief schreef:
Ik wil heel graag weer aan het werk. Wat afleiding en een doel om naar toe te werken, maar niet zomaar in het diepe gegooid worden, terwijl dat keer op keer aantoonbaar mislukt. Het enige dat ik verder kan doen is gewoon zoeken naar parttime werk (ik moet wekelijks sollicitatie bewijzen binnenbrengen), terwijl ik goed genoeg weet dat ze mij toch niet aan zullen nemen.

Dat begrijp ik...
Weet dat er ook andere mogelijkheden zijn. Zo zou je je door je HA of psycholoog kunnen laten doorverwijzen naar een initiatief dat mensen met een psychische kwetsbaarheid begeleidt in hun zoektocht naar en het behoud van werk. Bijvoorbeeld Sonar is zo'n initiatief; geen idee welk initiatief er zo is in jouw woonplaats. Je zou zoiets wel met de HA en/of je psycholoog kunnen bespreken. Dan sta je er toch niet helemaal alleen voor...

**Geplaatst**: 03-04-21 21:23

Geplaatst: 03-04-21 21:23

Hoi hoi, hoe is het nu met je???

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-21 09:03

Re: Levenslang depressief

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-21 09:03

Hoi, lief dat je het vraagt.

Het gaat redelijk. Veel moeilijke momenten, gelukkig gevolgd door betere tijden.

Ik heb zelfs werk gevonden. Ik mocht opnieuw beginnen bij mijn oude baan. Daar ben ik heel hard gegroeid als persoon, het hield de depressie min of meer stabiel en ik ging niet ten onder aan de druk. Het stoppen daar heeft mede gezorgd voor het zware dieptepunt op het moment dat ik dit topic opende.
Ik hoop dat het mij dit gevoel blijft geven. Ik ga in elk geval nog steeds met een lach de deur uit en op het einde van de dag kijk ik al uit naar de volgende werkdag (werk maar 2 dagen in de week en ze houden heel veel rekening met mijn gemoedstoestand. Klein bedrijf, fijne bazen en leuke collega's. Werk zelf is wel saai en eentonig, maar precies wat ik nodig heb)

Verder ga ik nog 1 a 2x per maand naar de psycholoog, heb ik een nieuwe maatschappelijk werkster die wel met mij meedenkt en begint er na 3 maanden een vertrouwensband te vormen tussen mij en mijn nieuwe thuisbegleidster.

Met zoon gaat het ook goed gelukkig. Hij wordt groot, is speels, ondeugend en is helemaal open gebloeid.

**Geplaatst**: 04-04-21 09:12

Geplaatst: 04-04-21 09:12

Depressief, ik ben zo blij om dit te lezen. Ondanks de moeilijke momenten: jij bent zo enorm ver gekomen. Dat je nu kunt schrijven over met plezier naar je werk gaan, en over betere tijden $*\o/*$ . Heb het gevoel dat de zon (af en toe?) voor je schijnt.

Goed dat je nu de juiste begeleiding hebt. En wat fijn dat je zoontje goed in zijn vel zit.

**Geplaatst**: 04-04-21 21:25

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 04-04-21 21:25

Wat fijn dat je weer bij je oude werkgever aan de slag kon! En dat t eentonig werk is maakt toch niet uit, je hebt plezier erin, verdient er geld mee, wat wil je voor nu nog meer?

Fijn dat je zoontje helemaal is opengebloeid! Zal jou denk ik ook goed doen om te zien dat je zoontje het goed doet...?

Wat fijn dat er een vertouwensband ontstaat tussen jou en je thuisbegleider! Dat moet toch wel een goed gevoel geven...?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-21 20:51

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-21 20:51

Even weer een kleine update.

Uiteindelijk toch niet bij mijn vorige werkgever begonnen.
Wel voel ik mij de laatste tijd zo goed dat ik vandaag mijn eerste werkdag heb gehad bij een lokale supermarkt. Wat voelde dat fijn. Zelfs geen last gehad van mijn angsten. Ik ben heel moe, maar met een positieve vibe. Voorlopig blijf ik daar werken via een uitzendbureau, parttime. Gaat het niet goed, dan is dat maar zo, maar voorlopig verheug ik mij op mijn volgende werkdag

Vanaf juni wordt de thuisbegeleiding helaas wel afgebouwd, met als doel om vanaf augustus te stoppen. Dat vind ik wel een eng idee, aangezien zij de enige is die op tijd kan ingrijpen als ik weer achteruit ga.

**Geplaatst**: 21-05-21 19:46

Geplaatst: 21-05-21 19:46

Wat een goed nieuws. $*\o/*$ Wat fijn dat je eerste werkdag zo goed is bevallen en je je verheugt op de volgende. Ik duim voor je dat het zo blijft. Geniet er van. $**\O/**$

**Geplaatst**: 23-05-21 21:45

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 23-05-21 21:45

Hoi meis, ik ben hartstikke blij voor je...!

Zo te lezen heb je de weg omhoog weten te vinden: heerlijk is dat! Knap gedaan! $*\o/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 14:05

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 14:05

Even een nieuwe update.

Het gaat met ups en downs. Ik voel mij ontzettend leeg van binnen. De depressieve gevoelens daarentegen zijn zover afgezwakt dat ik mij geen zorgen meer maak om mijn eigen veiligheid. Ze zijn er nog wel, natuurlijk, maar de wereld is niet meer zo donker.

De corona maatregelen zijn een zege. Geen drukte om mij heen, geen verplichte gesprekjes als je een bekende tegen kom, aangename afstand houden van andere mensen. Het doet veel aan mijn zelfbeeld. Zeker de mondmaskerplicht. Het geeft mij een zekere zelfzekerheid. Als de momenten zich voordoen, kan je mij zelfs sociaal noemen. Zolang ik dat ding maar op heb.

Werken gaat ook met ups en downs. Meer downs dan ups, maar er word goed rekening gehouden met mij, in de mate van het mogelijke natuurlijk.

Met zoon gaat het heel goed. Haalt mooie cijfers op school, is weer lekker kind en hij is echt het lichtpuntje in mijn leven.
De beestenstapel is ook wat uitgebouwd en ook zij helpen mij enorm. Vooral onze nieuwste aanwinst, die voelt feilloos in welke stemming ik ben en helpt mij door de moeilijke momenten heen.

**Geplaatst**: 29-12-21 21:54

Re: Levenslang depressief

Geplaatst: 29-12-21 21:54

Hoi meis,
fijn om even een update te lezen.
Jammer dat dat lege gevoel nog zo aanwezig is...! Gelukkig zijn er naast alle downs toch wat betere periodes geweest.

En heerlijk dat je zoontje weer kind kan zijn!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-23 22:07

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-23 22:07

Omdat ik tegenwoordig weer pb's krijg met de vraag hoe het nu gaat, even een update in het topic.

Ik ben een lange periode stabiel geweest. Niet echt een gelukzalig gevoel, maar ook niet depressief. Meer blije momenten, minder angst en negativiteit.

De laatste weken gaat het weer wat minder. Er komt een verhuizing aan, omdat mijn appartementsgebouw word afgebroken, financieel gaat het lekker en werken is een ramp.

De enige baan die ik vol kon houden, de enige plaats dat ik mij echt goed voelde, is helaas failliet gegaan door de stijgende energie kosten. Daarna 6 maanden in een schoenenwinkel gewerkt, maar ook daar raakte ik in een steeds negatievere spiraal. 2 maanden geleden had ik opnieuw leuk werk, een slagerij. Paar collega's maar, fijne uren en leuke klanten. Tot de pesterijen begonnen en mijn baas mij op non-actief heeft gezet en uiteindelijk ontslagen. Dit heeft geen goed gedaan...

Ach ja, ik krabbel wel weer omhoog. Het gaat nog steeds beter dan het in geweest is