Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-06-18 20:43

Geplaatst: 21-06-18 20:43

Snorlex schreef:
Ik vind baby’s helemaal niet leuk. Zeker de eerste weken lijken mij verschrikkelijk.

Pas wanneer ze rond de leeftijd komen dat ze zelfstandig kunnen zitten durf ik ze vast te houden.

Leuk vind ik de geniale uitspraken, onbevreesd de wereld ontdekken.

Ik ben in dat opzicht dus ook “bang” dat ik, wanneer ik kinderen mag krijgen, de eerste periode als verschrikkelijk ga ervaren. Ik ben gewoon écht geen babymens.

Ik moet zeggen dat ik mijzelf hier ook in herken. Ook een stukje onervarenheid met babys. Voel mij meteen zo machteloos als het huilt bv en wat je ermee 'kunt' haha..maar als ik babys zie in mijn omgeving zijn ze toch ook vrij snel uit deze fase en wen je er zelf ook wel snel aan denk ik.

**Geplaatst**: 21-06-18 21:04

Geplaatst: 21-06-18 21:04

Ik wist zeker dat ik een kind wilde, toen ik er een had was ik daar niet meer zo zeker van

Haha nee, maar het krijgen van een kind had ik echt geromantiseerd. Zo’n klein baby’tje, dat moest wel fantastisch worden... oei.

Het willen van een kind was er altijd wel een beetje toen ik mijn man leerde kennen, toch kwam die echte ‘drang’ pas later en daar kon ik echt niet omheen. We hebben wel vooraf bekeken hoe we het zouden gaan doen qua opvang en of het haalbaar zou zijn. Ook hebben wij gekozen om geen extra tests te laten doen buiten de 20 weken echo om.

Inmiddels ben ik er achter dat alles anders kan gaan dan je vooraf bedenkt. Het is maar goed dat je niet alles vooraf weet.

We hebben dan wel weer een super leuk kind, nu hij groter (hij is net 3 maanden :')

) is, wordt het steeds leuker en makkelijker!

**Geplaatst**: 21-06-18 21:07

Geplaatst: 21-06-18 21:07

Grappig dat de meesten juist de iets oudere kindjes het leukst vinden.
Ik ben juist gek op de babytijd, zó schattig! Ik vind het juist weer zonde dat ze zo snel opgroeien. Voor mij ook weer een van de redenen van twijfel.

**Geplaatst**: 21-06-18 21:07

Geplaatst: 21-06-18 21:07

Maar als ze van jezelf zijn is het écht zo anders. Je gaat gewoon, op gevoel en instinct. Dat is zoals je het nu leest net zo ongeloofwaardig als het voelt zodra het je overkomt. Echt. Want ik was ook precies zo; ik had zelfs enge dromen of ik met mijn onhandigheid ooit wel de trap af zou durven met een baby. Of wat als er krampjes zijn en het heel hard huilt? En natuurlijk waren wij ook bang voor een niet-gezond kindje. Want wat als ...

Maar wat als het allemaal goed gaat? Of in ieder geval 75%? Hoe mooi kan het dan wel niet zijn? Het heeft mij echt een beter mens gemaakt, terwijl ik altijd dacht dat anderen daar veel beter in zouden zijn dan ik, dan anderen veel meer een geboren mama zouden zijn. Ik was altijd de impulsieve roetsert, nooit thuis en altijd druk met 100 dingen tegelijk.

Maar verrek: ik heb een vrolijk, lief kind van 6,5 maand oud, ik geniet van het moeder-zijn en heb nooit een seconde spijt gehad. Ik moet tijd maken voor bv hobbies, maar de tijd die ik dan heb is waardevoller en fijner. En daardoor heb ik nu een (imo) mooier leven, ondanks dat ik sommige dingen moet laten of moet aanpassen.

**Geplaatst**: 21-06-18 21:41

Geplaatst: 21-06-18 21:41

Ik heb niet alles gelezen, maar ik moet nu ook nog geen kinderen. Mijn vriend wel, het liefst zo snel mogelijk. Maar hoe krijg je het in hemelsnaam duidelijk dat een kind geen speelgoed is wat je in de kast zet als je er klaar mee bent? Mijn vriend lijkt overal zo makkelijk over te denken, als andere mensen hem horen praten over zijn kinderwens dan zie je ze gewoon geschrokken kijken!

Ik heb sowieso een verschrikkelijk slechte rug en bekken en lichte vaginisme dus dat wordt al leuk. Ik hou verschrikkelijk veel van mijn vriend, maar zijn uitspraken af en toe -O-

Ik zou makkelijk een kind kunnen krijgen terwijl ik nog studeer, kind kan daarna lekker naar opa en oma en ik kan weer verder studeren (oh hell no). Ik ben verschrikkelijk bang dat mijn lichaam compleet kapot gaat, maar dan zegt hij dat hij daar zo weinig aan kan doen

We studeren beiden nog, hebben zo goed als geen inkomen, we wonen beiden nog thuis en hij heeft een gigantische studieschuld. Hoe. Dan.

Heb hem pas maar een artikel onder z'n neus gedrukt, dat de gemiddelde leeftijd voor een eerste kind bijna 30 is in Nederland. Hij zegt dat het enige wat hij kan bereiken in zijn leven, het krijgen van kinderen is. Dat vind ik erg jammer, dat je enige afdruk op de wereld blijkbaar kinderen zijn. En al die andere dingen die je hebt gedaan dan? Moest ik wel een beetje om huilen hoor...

**Geplaatst**: 21-06-18 21:50

Geplaatst: 21-06-18 21:50

shiroihebi schreef:
Hij zegt dat het enige wat hij kan bereiken in zijn leven, het krijgen van kinderen is. Dat vind ik erg jammer, dat je enige afdruk op de wereld blijkbaar kinderen zijn. En al die andere dingen die je hebt gedaan dan? Moest ik wel een beetje om huilen hoor...

Moet je hem voor de gein eens vragen waar de mensheid personen als Isaac Newton, Albert Einstein, Martin Luther King, Ghandi, Nelson Mandela... van kent. Vanwege de kinderen die ze hebben gekregen?
Andersom: wie weet er wie de ouders van die personen waren? :o?

**Geplaatst**: 21-06-18 22:01

Geplaatst: 21-06-18 22:01

Myfairytale schreef:
Grappig dat de meesten juist de iets oudere kindjes het leukst vinden.
Ik ben juist gek op de babytijd, zó schattig! Ik vind het juist weer zonde dat ze zo snel opgroeien. Voor mij ook weer een van de redenen van twijfel.

Hier ook hoor.
Heerlijk zo’n baby’tje. Tijd gaat veel te hard dat ze de leeftijd krijgen die ik minder leuk vind, althans waar ik de minder leuke exemplaren van rond zie lopen op straat, 8-13 ofzo. :')

Down en dergelijke van dien aard zou bij mij ook echt wel een heeeeeeel lastige beslissing worden om door te dragen. Zoals lieveli zegt fokken is gokken.

**Geplaatst**: 21-06-18 22:04

Geplaatst: 21-06-18 22:04

Ik zou er niet aan moeten denken aan full time moeder.. Pfieuw echt niet

haha ben soms blij als ik even op mn werk zit haha. Vind baby s wel leuk bij andere haha ahh mee hoor ik heb ook een heel lief baby tje gehad.. En inderdaad het gaat echt vanzelf denk dat je je daar niet echt druk om hoeft te maken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-06-18 23:41

Re: Wanneer besluit wel/geen kinderen?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-06-18 23:41

Shiroihebi, met zo'n persoon zou ik persoonlijk al helemaal niet aan kinderen beginnen. Ik zou dan echt bang zijn dat hij het eerste jaar er vandoor gaat omdat kinderen toch niet zo leuk blijken te zijn, omdat hij er heel naïef over dacht. >;)

hij zal niet de eerste zijn die schrikt van de verantwoordelijkheid die hij opeens heeft.

**Geplaatst**: 22-06-18 06:58

Geplaatst: 22-06-18 06:58

NoTwixLeft schreef:
Shiroihebi, met zo'n persoon zou ik persoonlijk al helemaal niet aan kinderen beginnen. Ik zou dan echt bang zijn dat hij het eerste jaar er vandoor gaat omdat kinderen toch niet zo leuk blijken te zijn, omdat hij er heel naïef over dacht. hij zal niet de eerste zijn die schrikt van de verantwoordelijkheid die hij opeens heeft.

Nou inderdaad...daar zo ik snel bindingsangst en verlatingsdrang van krijgen.(grapje he)

Terwijl je nog studeert aan kinderen beginnen?

Daar moet ik inderdaad niet aan denken....en al helemaal niet als iemand er om zeurt.(zo komt het op mij tenminste over)

En kinderen om iets achter te laten op deze wereld? Daarvoor zou ik niet aan kinderen beginnen.

**Geplaatst**: 22-06-18 08:27

Re: Wanneer besluit wel/geen kinderen?

Geplaatst: 22-06-18 08:27

Wauw Shiroi, gelukkig zit er in jullie relatie nog 1 iemand met verstand en beide benen wat beter op de grond

Wat betreft juist de baby-tijd leuk vinden: ik denk dat mensen die denken dat dat de leukste periode is, uitgaan van zo'n televisie-serie-babietje? Dat de hele dag lief ligt te slapen, wakker gemaakt moet worden voor een voeding, dat als het wakker is bijna altijd heel vrolijk lachend brabbelt en bij probleempjes even huilt maar zodra je het dan fijn bij je pakt, tegen je aan kruipt en tot rust komt.

Gelukkig gaat het vaak zo, maar het kan ook totááál anders gaan kan ik je wel vertellen

Dan ben je echt blij als die hulpeloze tijd voorbij is :(:)

**Geplaatst**: 22-06-18 08:37

Geplaatst: 22-06-18 08:37

pmarena schreef:
Wauw Shiroi, gelukkig zit er in jullie relatie nog 1 iemand met verstand en beide benen wat beter op de grond

Wat betreft juist de baby-tijd leuk vinden: ik denk dat mensen die denken dat dat de leukste periode is, uitgaan van zo'n televisie-serie-babietje? Dat de hele dag lief ligt te slapen, wakker gemaakt moet worden voor een voeding, dat als het wakker is bijna altijd heel vrolijk lachend brabbelt en bij probleempjes even huilt maar zodra je het dan fijn bij je pakt, tegen je aan kruipt en tot rust komt.

Gelukkig gaat het vaak zo, maar het kan ook totááál anders gaan kan ik je wel vertellen
Dan ben je echt blij als die hulpeloze tijd voorbij is

**Geplaatst**: 22-06-18 10:15

Geplaatst: 22-06-18 10:15

Ik ben begin 20, heb hem ook verteld dat ik er de eerste jaren niet eens over na ga denken. Ik wil nog zoveel leuke dingen doen, zoals een verre reis maken en misschien een eigen paard. Dan is het misschien handig als je geen baby bij je hebt. Hij is ook anti-abortus, in het begin echt heel erg bang geweest om per ongeluk zwanger te worden want daarin staan we echt tegenover elkaar

Maakt eigenlijk ook niet uit welke reden ik ook verzin, wanneer ik nu niks van kinderen moet hebben dan ga ik er absoluut niet aan beginnen. Mijn moeder kreeg precies toen ze 30 was ineens een kinderwens, dus mocht dat bij mij ook zo zijn dan is dat vroeg genoeg. Ik zie om me heen hoeveel impact het kan hebben, een kind krijgen. Lichamelijke problemen, depressie en een man die ineens de aandacht moet delen en daar niet zo goed mee om weet te gaan. Zeg niet dat dit normaal is, maar ik ga liever eerst nog wat dingen doen waar je echt de vrijheid voor nodig hebt.

Overigens heb ik al een aantal jaren een relatie en heeft hij het er de laatste tijd ook niet meer zo veel over. Maar mocht iemand in onze omgeving toevallig zwanger worden, dan stuur ik vriend wel om eens te gaan kijken. Lijkt me sowieso een goed idee, om eens te gaan kijken bij een ander stel dat net een baby heeft. Zoals ik al zei, het is geen speelgoed

**Geplaatst**: 22-06-18 10:25

Geplaatst: 22-06-18 10:25

pmarena schreef:
Wauw Shiroi, gelukkig zit er in jullie relatie nog 1 iemand met verstand en beide benen wat beter op de grond

Wat betreft juist de baby-tijd leuk vinden: ik denk dat mensen die denken dat dat de leukste periode is, uitgaan van zo'n televisie-serie-babietje? Dat de hele dag lief ligt te slapen, wakker gemaakt moet worden voor een voeding, dat als het wakker is bijna altijd heel vrolijk lachend brabbelt en bij probleempjes even huilt maar zodra je het dan fijn bij je pakt, tegen je aan kruipt en tot rust komt.

Gelukkig gaat het vaak zo, maar het kan ook totááál anders gaan kan ik je wel vertellen
Dan ben je echt blij als die hulpeloze tijd voorbij is

Nou nee, in mijn geval heb je dat flink mis. Sorry, maar ik vind je reactie nogal kortzichtig. Meningen verschillen nu eenmaal?

Mijn broertje is een nakomertje (en dan ook écht), waarvan ik heel veel mee heb gekregen.
Verder héél veel opgepast op van de allerkleinsten tot aan basisschoolleeftijden.
Heb gepast op de baby's van mijn buurtjes, ex-schoonzus en nicht.
Bij nicht en ex-schoonzus ook langere periodes (lees weken) achter elkaar, dag en nacht.
Bij de buurtjes soms ook dagen en nachten achter elkaar. En van ex schoonzus en nicht is relatief kort geleden.

En nóg vind ik de babytijd het allermooiste.

**Geplaatst**: 22-06-18 10:30

Geplaatst: 22-06-18 10:30

Babytijd had eigenlijk het leukst geweest als je zelf niet zo'n hormonaal wrak was geweest. Je kan weinig dingen rationeel benaderen, 1 x een huiltje horen en de melk loopt overal uit.
Pas na een jaar ofzo werd ik weer een beetje mezelf. Maar dan loopt de baby alweer en is het eigenlijk geen baby meer.

**Geplaatst**: 22-06-18 10:44

Re: Wanneer besluit wel/geen kinderen?

Geplaatst: 22-06-18 10:44

Vind ik ook wat kort door de bocht geconcludeerd. Het andere niveau van communiceren bij baby’s vind ik heerlijk. Zo intuïtief.

**Geplaatst**: 22-06-18 11:06

Re: Wanneer besluit wel/geen kinderen?

Geplaatst: 22-06-18 11:06

Afgezien van het feit dat ik kinderen niet leuk vind, maakt niet uit welke leeftijd.

Speelt hier erfelijke ziektes ook een grote rol. Vriend en ik zijn beide erfelijk belast met een aantal ziektes. En heb geen zin om net als mijn ouders, dezelfde ellende mee te maken.

En 18 jaar later nog steeds zorgen te moeten hebben, want binnenkort volgt er weer een operatie bij zusje.

We zijn gek op haar. Maar het heeft een grote rol in mijn leven gespeeld. En neem het mijn ouders niet kwalijk, dat meeste aandacht naar mijn zusje ging. Maar wel van de omgeving. Vanaf dat ik 5 was, ging het de eerste jaren alleen maar over mijn zusje. Ze vroegen nooit aan mij hoe het met mij ging. Nee zusje was belangrijker. En dat hakt er behoorlijk in bij een jong kind.

Nu ik ouder ben, trek ik er mij niks meer van

**Geplaatst**: 22-06-18 11:06

Geplaatst: 22-06-18 11:06

Myfairytale schreef:
pmarena schreef:
Wauw Shiroi, gelukkig zit er in jullie relatie nog 1 iemand met verstand en beide benen wat beter op de grond

Wat betreft juist de baby-tijd leuk vinden: ik denk dat mensen die denken dat dat de leukste periode is, uitgaan van zo'n televisie-serie-babietje? Dat de hele dag lief ligt te slapen, wakker gemaakt moet worden voor een voeding, dat als het wakker is bijna altijd heel vrolijk lachend brabbelt en bij probleempjes even huilt maar zodra je het dan fijn bij je pakt, tegen je aan kruipt en tot rust komt.

Gelukkig gaat het vaak zo, maar het kan ook totááál anders gaan kan ik je wel vertellen
Dan ben je echt blij als die hulpeloze tijd voorbij is

Nou nee, in mijn geval heb je dat flink mis. Sorry, maar ik vind je reactie nogal kortzichtig. Meningen verschillen nu eenmaal?

Mijn broertje is een nakomertje (en dan ook écht), waarvan ik heel veel mee heb gekregen.
Verder héél veel opgepast op van de allerkleinsten tot aan basisschoolleeftijden.
Heb gepast op de baby's van mijn buurtjes, ex-schoonzus en nicht.
Bij nicht en ex-schoonzus ook langere periodes (lees weken) achter elkaar, dag en nacht.
Bij de buurtjes soms ook dagen en nachten achter elkaar. En van ex schoonzus en nicht is relatief kort geleden.

En nóg vind ik de babytijd het allermooiste.

Een eigen baby is écht anders. Ook ik had op alle baby’s gepast, voor hele lange tijd, dag en nacht.
Maar gewoon het feit dat je niet zelf bevallen, niet zelf het hele hormonencircus in je lijf hebt ervaren, niet zelf het fysieke wrak bent (want dat ben je na een bevalling :')

) wat geen goede nachtrust hebt voor onbepaalde tijd maakt dat je geen reeel beeld van tevoren kunt vormen over zelf een baby krijgen en verzorgen.

Ik was psychisch altijd zeer stabiel en veranderde door mijn zwangerschap in een fysiek en mentaal zeer labiel wrak. Dan kan je nog een makkelijke baby hebben (maar ook dat had ik niet, dat heeft nl z’n weerslag op elkaar

)

**Geplaatst**: 22-06-18 11:09

Re: Wanneer besluit wel/geen kinderen?

Geplaatst: 22-06-18 11:09

Ik geloof direct dat je eigen baby en kind anders is.
Maar ik vind dat toch echt de leukste leeftijd. En dat weegt mee in mijn twijfels.

**Geplaatst**: 22-06-18 11:21

Re: Wanneer besluit wel/geen kinderen?

Geplaatst: 22-06-18 11:21

Ik vond de babytijd ook leuk. Vind tot nu toe alle fases leuk.

**Geplaatst**: 22-06-18 11:42

Geplaatst: 22-06-18 11:42

Myfairytale schreef:
Ik geloof direct dat je eigen baby en kind anders is.
Maar ik vind dat toch echt de leukste leeftijd. En dat weegt mee in mijn twijfels.

Ik ben wel ontzettend benieuwd hoe mijn baby straks gaat kletsen en grapjes maken. En dan kan ik me voorstellen dat ik benieuwd ben hoe hij met zijn vriendjes gaat spelen en dan op wat voor sport hij gaat. Daar groei je wel in mee denk ik.

Kan me alleen niet voorstellen dat hij ooit puber wordt :')

We zeiden het gisteren nog; hij krijgt ooit baardgroei en behaarde benen. Whahaha, en hij heeft nu van die leuke, zachte spekbeentjes

**Geplaatst**: 22-06-18 12:00

Re: Wanneer besluit wel/geen kinderen?

Geplaatst: 22-06-18 12:00

Hier ook een fantastische babytijd. Maar ik ben ook niet gevoelig voor depressies of zoiets. En ik heb gewoon heel leuk en makkelijk kind.

**Geplaatst**: 22-06-18 12:10

Geplaatst: 22-06-18 12:10

Ik vind de babytijd ook het leukst. Precies zoals iemand schreef: “zo intuïtief.”

Heb zelf 4 kinderen, oudste 13 en jongste bijna 2. En geniet gewoon echt van het bevallen en de babytijd. Gelukkig ook daarna hoor, maar vind dat zelf dus juist pittiger, wanneer ze gaan praten en discussies met je aangaan 8-)

**Geplaatst**: 22-06-18 12:26

Geplaatst: 22-06-18 12:26

Het lijkt me wel zonde als je de babytijd het leukst vindt, die tijd is maar zo kort en het langste deel zijn het ‘grote kinderen’. :')

Tegen mij zei iedereen; ‘geniet van de babytijd want het is zo voorbij’
En ik dacht alleen maar; ‘ja, gelukkig wel, fijn dat het zo voorbij is’

Hier nu 2 jaar en dit vind ik zo leuk.
Maar pubers lijken me ook zo leuk. Pittig, maar heb er echt zin in :')

.

**Geplaatst**: 22-06-18 12:45

Re: Wanneer besluit wel/geen kinderen?

Geplaatst: 22-06-18 12:45

Iedere fase komt met z'n voors en tegens. Als je alleen maar een bepaalde periode leuk vindt, moet je er niet aan beginnen.