Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-02-15 11:12

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 11:12

Wat fijn dat het toch zo goed gaat! En dat je ouders zelfs zijn langs gekomen, dat je schrikt eventjes is echt niet raar hoor.
En bijzonder dan, hoe prettig een gesprek met een wildvreemde kan zijn eigenlijk. Je doet het goed meid!

**Geplaatst**: 19-02-15 11:14

Geplaatst: 19-02-15 11:14

Heartstriked schreef:
Bedankt! Vandaag was dus echt wel een positieve dag..! Ik moest even naar de supermarkt op het terrein dus vond het heerlijk om er voor het eerst even uit te zijn door te wandelen in het zonnetje, pff. Diepe zucht van ontspanning toen ik naar buiten liep! Nog even een extra ommetje gemaakt en op de terugweg ging ik op een bankje zitten dichtbij mijn gebouw. Kwam er opeens heel erg lief oud vrouwtje die vroeg of er nog plek was op de bank (ben natuurlijk heul breed, haha grapje). Dus ik liet haar lekker in het zonnetje zitten want dat vind ze zo heerlijk. Hierna hebben we wel een uur zitten kletsen tot ik weer terug moest om naar socio therapie te gaan, erg jammer. Maar wat was dat fijn! Ze vertelde over haar ervaringen waar ze zat en we zaten wel op een lijn, leek wel soort oudere versie van mij op sommige vlakken haha. Daarna erg vrolijk gebleven wel! Net had ik mijn bezoek, mijn vriend kwam langs dus ik was al blij. Tot mijn verbazing kwamen mijn .. ouders.. na minuut of 10 ook binnen. Dát was echt een shock voor mij. Ik zat aan de tafel met mn vriend en het eerste wat ik zei was keihard; fiets off. Ik voelde heel veel maar was niet fijn, ik wist er niks van. Wel zie ik dat ze al meer ietsjes proberen te steunen en mn vriend heeft ze dus blijkbaar overtuigd dat ze moesten komen en dat vonden ze zelf ook een goed idee blijkbaar? En ze hadden onwijs lekkere bonbons mee. Daarna gingen we wat drinken in een café vlakbij want je mag na 10 min met je bezoek weg tot half 10.

Wauw.. Ik moet zeggen, ik heb spijt van dat ik wel heftig reageerde op de komst maar was ook wel logisch omdat het zo onverwachts was.. Ik schrok heel erg en het voelde confronterend in dezelfde plek te zijn met hen waar ik ook zo ontzettend open en eerlijk was, iets totaal anders dan ik met hen had de afgelopen jaren vanaf mijn 9de. Mijn blijheid en spanning zitten in een verworven nu en das wel een heel apart gevoel. Hele enerverende dag dus weer..

Slaap lekker lieve mensen!

Geen spijt van hebben een hele normale reactie vanuit jou! Maar ook vanuit je ouders oogpunt kan ik het wel snappen zei zijn natuurlijk ook geschrokken dat de problemen bij jou ernstiger zijn dan dat zei waarschijnlijk hebben gedacht. Ik vind dat je een hele lieve vriend hebt, prijs hem maar goed! En met je ouders komt het zo te lezen wel weer goed.

Weet je wie dat oude vrouwtje was? Ik heb er ook wel eens zo eentje naast me zitten, houd erg veel van menselijk contact.

Wel lekker geslapen ?

**Geplaatst**: 19-02-15 13:58

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 13:58

Wat goed dat je vriend je ouders een beetje heeft kunnen wakker schudden ! Wie weet brengt jouw dappere besluit om voor jezelf te kiezen, jullie wel weer terug dichter bij elkaar, dat zou fijn zijn.
Houwen, die vriend.

Fijn, zo'n gesprekje met een lieve onbekende.

**Geplaatst**: 19-02-15 15:05

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 15:05

Wat fijn dat je ouders zijn langs gekomen.

**Geplaatst**: 19-02-15 18:09

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 18:09

Wat fijn om te horen dat het best wel ok gaat. Huilen is prima, geeft je weer wat ruimte voor nieuwe emoties.

**Geplaatst**: 19-02-15 18:47

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 18:47

Fijn om te horen dat je het zo positief oppakt ts!

**Geplaatst**: 19-02-15 20:26

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 20:26

Nog even een :wave:

Fijne avond TS, slaap goed straks

Ik heb een kaartje voor je klaarliggen, morgen gaat ie op de post!

**Geplaatst**: 19-02-15 20:45

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 20:45

Fijn dat het zo goed gaat, ik ben nog geen adres gegevens tegen gekomen?

**Geplaatst**: 19-02-15 20:54

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 20:54

Even TS een PBtje sturen

Ik kan me voorstellen dat ze niet alles openbaar online wil hebben, en ook een schaduwaccount gebruikt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-02-15 23:47

Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-15 23:47

Blijheid schreef:
Even TS een PBtje sturen Ik kan me voorstellen dat ze niet alles openbaar online wil hebben, en ook een schaduwaccount gebruikt.

Klopt inderdaad, Bokt is een top forum maar het blijft wel internet en met adressen enzovoort vind ik het dan wel heel erg dichtbij komen als dat definitief openbaar staat.

Maar ik ben écht heel erg dankbaar voor kaartjes en zou ze dolgraag nog steeds ontvangen

. Ik denk dat ik na het weekend dan mijn eerste wel krijg, hopelijk.

Jullie zijn toppers!!

Vandaag weer een hele heftige dag. Gesprek gehad met mijn vader over de app vanmiddag na therapie. Hij vroeg wat ik nou precies had eigenlijk.. dus ik vertellen dat ik er voornamelijk voor de borderline problematiek zat. Moest ik eventjes uitzoeken voor hem wat nu precies op mij van toepassing is. Vond ik geinteresseerd dus ik stuurde een linkje. Daarna zei ik wat hij ervan herkende bij mij en toen heeft hij een opmerking gemaakt die mij erg veel pijn deed, namelijk iets (onbewust) ontkennen. Daarvan was ik erg overstuur en dit heb ik ook later gemeld bij een therapie genootje. Net heb ik er nog een gesprekje over gehad met 2 medeclienten, maar eentje trok het niet goed en trok zich terug uit het gesprek, waarvoor de therapeut die er deze avond was in de plaats ging met 1 medeclient erbij die het wel kon hebben. Ook mijn angst voor het bloedprikken morgen erbij.. en toen was het feest compleet met alle heftige emoties. Vanmiddag ook een meisje gehoord over geweld in het gezin vroeger en dat hakte er ook al in. Al met al, weer een leerzame dag maar wat onwijs zwaar zeg..

**Geplaatst**: 19-02-15 23:48

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 23:48

Dikke knuf even na deze dag

**Geplaatst**: 19-02-15 23:51

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 19-02-15 23:51

Dikke knuffel meid :(:)

**Geplaatst**: 20-02-15 00:11

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 00:11

Dikke knuffel :(:)

Wat fijn dat je het leerzaam vind en heel goed dat je er over hebt gepraat met mensen daar.

Ga vooral vaker in het zonnetje zitten!
Fijn dat de therapieën bevallen.

De reactie op je ouders is niet gek, ze begrijpen het vast wel!

**Geplaatst**: 20-02-15 00:28

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 00:28

Och jee, ik kan me dat toch zo verschrikkelijk goed voorstellen!
Zoiets zou er bij mij ook gerust uitfloepen, hoor, houd ook totaal niet van dat soort verrassingen!
Goed bedoeld, zal best, maar graag even in overleg :Y)

Je ouders zouden zich ook best moeten kunnen indenken dat je je eerste bezoekavondje misschien wel graag met je vriend alleen door had willen brengen...

Klinkt als een heftig dagje vandaag!
Wel heel goed dat je er over hebt kunnen praten +:)+

**Geplaatst**: 20-02-15 00:28

Geplaatst: 20-02-15 00:28

Ts, ik volg het topic al vanaf het begin en ik wil even zeggen dat ik het echt supergoed vindt hoe je het doet! Het is een heel heftig traject en er komen veel emoties bij kijken, niets om je voor te schamen. Je blijft behoorlijk optimistisch en bent je heel bewust van jezelf. Dat vindt ik echt respect. Met deze mentaliteit kom je er zeker wel! +:)+

Vanaf hier een dikke knuffel voor jou en zet hem op, ga zo door want je bent echt op de goede weg, dat verdiend respect! :(:)

**Geplaatst**: 20-02-15 10:32

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 10:32

Op zich fijn dat je vader enige interesse toonde en goed van jou dat je zelf 'bedacht' dat de kwetsende opmerking van je vader mogelijk onbewust door hem gemaakt is en mogelijk niet zo bedoeld is. Maakt het niet minder pijnlijk! Goed dat je er ook gelijk over gepraat hebt. Je doet het goed wijffie! (mag ik dat zo zeggen?) De eerste voorzichtige stapjes op weg naar het vertrouwen van je mede-cliënten zijn gezet.

Vandaag de laatste dag van deze week en dan het weekend naar huis. Weer even in je eigen omgeving. Hoop dat het bloedprikken vandaag een beetje wil lukken zonder te veel stress.

**Geplaatst**: 20-02-15 12:08

Geplaatst: 20-02-15 12:08

Ik vind het zo'n dappere beslissing om jezelf te helpen. Ik wil je heel veel succes wensen. Afbeelding

**Geplaatst**: 20-02-15 12:14

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 12:14

Ik ben stille meelezer maar heb wel respect voor jou hoor TS. Super knap wat jij doet!
En het is vrijdag!!! Vandaag mag je lekker naar huis om even bij te komen dit weekend.
Zet hem op en ga zo door!

**Geplaatst**: 20-02-15 17:07

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 17:07

Wat goed dat je over de opmerking van de vader gepraat hebt met anderen. En wat goed dat je zelf ook al inzag dat de opmerking misschien niet bewust gemaakt is. Nu heb je zo lekker weekend, weer even de tijd om op krachten te komen!

**Geplaatst**: 20-02-15 17:36

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 17:36

Echt heel knap hoe je het tot nu toe doet, ts! +:)+

Ik kan me niet voorstellen hoe het is, maar kan me wel denken dat het zwaar is. Knap dat je zo'n overwegend positieve instelling houdt! Succes meid

**Geplaatst**: 20-02-15 17:50

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 17:50

He TS, ik kom je topic nu pas tegen. Heel veel sterkte de komende tijd, ik ben zeker dat je het goed gaat doen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-02-15 18:27

Geplaatst door de TopicStarter : 20-02-15 18:27

Goedenmiddag lieve mensen! Louise was de naam van het oude vrouwtje trouwens, heb ik aan het einde gevraagd LS photos. Ik ga het voortaan ook eventjes via @ doen, naast mijn algemene verhaal omdat er soms vragen of opmerkingen tussen zitten die ik graag ook wil beantwoorden.

Vandaag ben ik begonnen met het bloedprikken om 8 uur s'ochtends.. heel gedoe. Ik was daar en toen kon ik vrijwel direct naar binnen. Er waren 2 vrouwen daar en ik ging zitten. Toen helaas enorme emotionele jankbui; alles kwam eruit en ook de spanningen. Ik durfde het ook echt niet meer.. Daarna naar andere kamer met bank gegaan en daar kon ik dan liggen. Ze wilde toen weer prikken maar dit heb ik een stuk of 4 x achter elkaar geweigerd. De bloedprik mevrouw was er klaar mee en liep naar de andere kamer weer maar de assistente bleef heel lief met me praten. Toen vroeg ze aan het eind of we het nog eens konden proberen en nu heb ik ja gezegd. Ze was zo lief dat ik haar meer vertrouwde en ze had ook meer geduld. Toen heeft zij het uiteindelijk zelf gedaan in haar eentje en is het best mee gevallen. Leuk zeker niet maar ze was heel lief. 3 buisjes bloed afgenomen. Dit onderzoek is eigenlijk verplicht omdat ze willen kijken of je over het algemeen gezond bent en of je misschien iets zou hebben wat van invloed kan zijn op je psysche. Zo hoorde ik van een medeclient dat zelfs ontstekingswaarde in je bloed van invloed kan zijn?

Maar goed, daarna wel relaxt dagje. Wel ongemakkelijk gevoeld de hele dag omdat ik nogal zweette van het bloedprikken en ondanks deo niet echt heel fijn rook.

Vind dat erg naar maar de dokter zei dat het puur stress was die zweetgeur toen ik haar gisteren ontmoette.. Zal wel. Bovendien afscheid van client die er 15 maanden heeft gezeten, ik vond haar superleuk en balen dat ze weg is. Wel leuk om te zien hoe een afscheid gaat maar ook wel weer snel en wat heftig.

Nu lekker boodschappen gedaan, alles schoongemaakt, kleding in de was, in bad gezeten en nu lekker in bed dit typen.. Pfoeh, wat is er ongelooflijk veel gebeurd deze week.. :')

@rebecca; dank je wel, zo lief hoe je mij blijft volgen! Ik waardeer het enorm!
@kirsten4; Dank je

@prugelpriet: Dank je, dan moet het zonnetje er wel zijn haha. Ik verlang wel weer heel erg naar de lente, lijkt me heerlijk. Aan de andere kant ook weer niet want je kunt niet zomaar even lekker weg of naar het zwembad e.d.

@shirley; Precies! Normaal boeit het mij ook weinig maar ik stelde mij erg kwetsbaar op en vond het op de een of andere manier net als een inbreuk op mn privacy? Klinkt gek, maar zo voelde het. Het is toch je veilige haven al en dan komen zij in een keer binnen denderen, hoe goed het ook is bedoeld.
@maai_ke: Thanks!

Ik hoop ook dat ik die echt in veel gevallen kan blijven vasthouden want positief denken scheelt zóveel..!
@Annick75: Wijffie is goed hoor, alles met de intentie van liefde is goed haha. Dank je wel!
@like_peres: Dank je wel! Ik voelde de hug hoor!

@leonie87: Thanks! Jaaa, ik heb er heel erg naar uit gekeken maar ik lig lekker in mijn eigen bedje!
@eline95enile: Dank je voor je steun weer, erg lief! Ik begin echt snel meer inzicht te krijgen..
@kruimellover: Thank you!

Ik hoop dat je me wat blijft volgen!
@mallootje: Dank je wel voor het volgen en het succes wensen , echt super!

**Geplaatst**: 20-02-15 18:39

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 18:39

Nou de 1e week zit er al weer voor je op.
Super gegaan tot nu toe als ik je zo hoor.
Die emotionele uitbarstingen horen er nou eenmaal bij en zijn ook goed.

Ik heb ook last van een depressie (al gaat het nu goed hoor sinds 1,5 jaar) . Niet zo erg als jij het hebt, maar jarenlang heb ik niet kunnen huilen. Toen ik eenmaal een tijdje therapie had gingen die sluizen open. Maar dat voelde eigenlijk wel heel goed toen. Eindelijk alles eruit kunnen gooien.

Geniet lekker met je vriend van je weekend thuis en volgende week er weer vol tegen aan. Zal eerst een beetje zwaarder worden misschien maar uiteindelijk word het steeds makkelijker als het goed is.

**Geplaatst**: 20-02-15 18:46

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 18:46

Hoort erbij joh , toch dapper en stoer dat je bloed liet afnemen +:)+

Eerste week zit er bijna op $*\o/*$ , afscheid is nooit leuk maar hoort erbij het komen en gaan . Vooral na zulke maanden heb je aan een persoon als die echt veel , zij of hij heeft de ervaring en kan je goed helpen in prille beginnen

. Wel jammer dat ze weg is , aan de andere kant weet je ook waar jij voor gaat voor de dag dat je iedereen achter je laat en sterk weer naar het echte leven gaat.

**Geplaatst**: 20-02-15 18:49

Re: De grootste stap in mijn leven ooit,1 jaar in kliniek. Help?

Geplaatst: 20-02-15 18:49

Wat scheelt dat toch veel, hè, als iemand even aardig tegen je doet?
Fijn dat de assistente er was, dat wordt later een goede!
Kan die andere nog een voorbeeld aan nemen -O-

En nogmaals een fijn weekend alvast!