Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-08-14 18:12

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 05-08-14 18:12

Een lijktooi is het wassen en aankleden van het lichaam?

Wij hebben bij beide van mijn oma's bijvoorbeeld wel opgebaard gehad (de ene thuis de andere in het centrum) wat ik wel mooi vond. Maar ben ook bij een crematie geweest van een vriendin met open kist en dat had ik achteraf niet moeten zien, maar goed, we dwalen af

**Geplaatst**: 05-08-14 21:32

Geplaatst: 05-08-14 21:32

Een kind erbij om het andere kind te redden. Etisch zeg ik nee, maar als mijn kind leukemie krijgt....en het enige wat nodig is is een navelstreng.....ik durf niet te zeggen dat ik dan nog zo op mijn principes sta. Belangrijkste is dan wel dat je het kind wel aan alle kanten laat merken dat het meer dan gewenst is. Bij hele jonge kinderen hoef je het ze misschien zelfs nooit uit te leggen of te vertellen.
Overigens gaat zo'n 'donorkind' doorgaans via KI. Dan wordt het embryo waarvan het HLA type matched teruggeplaatst.

Edit: over navelstreng gesproken. Wij hebben hem ter donatie afgestaan. Wie nog meer?

**Geplaatst**: 05-08-14 21:38

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 05-08-14 21:38

Ik ben ook geen donor. Ik heb het van dichtbij mee gemaakt en vond het zacht uitgedrukt niet leuk hoe het allemaal ging voor de familie etc.

**Geplaatst**: 05-08-14 21:44

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 05-08-14 21:44

Ik ben wel donor (huid uitgesloten, want ik wil toonbaar in mn kist liggen voor mn nabestaanden), simpelweg omdat ik zelf ook een orgaan wil ontvangen als het nodig is. Bloed mag ik helaas niet geven, want ik word regelmatig getatoëerd... en als je doneert mag je geloof ik een jaar geen nieuwe tattoo's erbij hebben gekregen...

Ben jij geen donor, maar wil je ook niet ontvangen: dan heb ik respect voor je keuze... ben je geen donor, maar wil je wel ontvangen: dan vind ik het hypocriet. Ik zag in het begin van dit topic een stelling dat je niet in aanmerking moet komen voor een donor orgaan als je zelf geen donor bent... hier ben ik het helemaal mee eens.

Het enige jammere vind ik wel dat je niet kan bepalen wie je organen krijgen... of beter gezegd: wie je organen NIET krijgen: ik wil bv. mijn lever niet bij een alcoholist erin gebracht hebben... of zware criminelen, kinderverkrachters, dierenmishandelaars, etc... maar helaas... zij zijn ook mensen en zij hebben dus ook recht op een orgaan als ze dat nodig hebben... -o-

**Geplaatst**: 05-08-14 22:20

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 05-08-14 22:20

Ik ben wel donor en ze mogen alles van me hebben, als ik er niet meer ben kan ik er toch niks meer mee.
Van mij mogen ze me ook ontleden voor de wetenschap, wie weet kunnen zowat met me voor onderzoek naar reuma, auto-immuunziekten oid/ed en anders hebben de studenten geneeskunde vast wel wat aan me als oefen- en ontleedobject...
Ik zal me daar nog eens in verdiepen, het beschikbaar stellen voor de wetenschap. Scheelt ook een kist, begrafenis en een dure steen op een ook al zo'n duur graf...

Zonde van het geld allemaal.

**Geplaatst**: 05-08-14 22:22

Geplaatst: 05-08-14 22:22

Krijgt mijn familie een ongeluk en hebben ze iets nodig wat ik levend kan afstaan dan is het ja, maar mijn organen aan iemand geven die ik niet ken sorry... ik wil niet riskeren dat mijn nier of iets anders naar een junk, alcoholist, verkrachter of iemand anders gaat die ik niet ken.

Maar ik vind niet dat je iemand kan uitsluiten alleen maar omdat hij geen donor is. Zou een beetje te gek zijn dat wanneer ik op de Spoed kom na een zwaar ongeluk ze eerst nog even moeten kijken of ik geen donor ben terwijl ze zich bezig moeten houden met waar ze voor aangenomen zijn: Mijn leven redden...

Ik ben geen donor omdat ik het idee niks vind... Dat ze je leegroven als je dood bent.... Laat me lekker in m'n waarde en zoals ik ben, gevuld met alles.

**Geplaatst**: 05-08-14 22:23

Geplaatst: 05-08-14 22:23

KarinvdM schreef:
Ik ben wel donor en ze mogen alles van me hebben, als ik er niet meer ben kan ik er toch niks meer mee.
Van mij mogen ze me ook ontleden voor de wetenschap, wie weet kunnen zowat met me voor onderzoek naar reuma, auto-immuunziekten oid/ed en anders hebben de studenten geneeskunde vast wel wat aan me als oefen- en ontleedobject...
Ik zal me daar nog eens in verdiepen, het beschikbaar stellen voor de wetenschap. Scheelt ook een kist, begrafenis en een dure steen op een ook al zo'n duur graf... Zonde van het geld allemaal.

Ik kies juist voor een graf, omdat ik weet dat mijn nabestaanden als ze er behoefte aan hebben naar mij toe kunnen gaan. Nu kan ik niet naar mijn opa's en oma's, deze zijn allemaal gecremeerd en ik ga niet naar zo'n stom grasveldje toe met de gok dat hij daar kan liggen, samen met tientallen anderen op hun

**Geplaatst**: 05-08-14 22:29

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 05-08-14 22:29

Ach, wie gaat er nou naar je graf...
Ik ga 1x per jaar naar het graf van mijn moeder, soms misschien 2x, maar wat vind je daar? Helemaal niks. Mijn moeder zit in mijn herinneringen, in mijn hoofd. Daar ben ik haar graf niet echt bij nodig, ik kom er alleen maar verdrietig bij vandaan door de herinneringen aan de begrafenis.
Nu heb ik geen kinderen, dat maakt het wellicht wat aders...
Maar de graven van mijn opa's en oma's? Oom? Nicht? Ik kom er nooit.

**Geplaatst**: 05-08-14 22:31

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 05-08-14 22:31

Mijn moeder wil juist gecremeerd worden omdat ze weet dat NIEMAND naar haar graf gaat..
Zo gaat dat over het algemeen nou eenmaal..
Het grafje van mijn zusje wordt al jaren niet bezocht...

**Geplaatst**: 05-08-14 22:35

Geplaatst: 05-08-14 22:35

KarinvdM schreef:
Ach, wie gaat er nou naar je graf...
Ik ga 1x per jaar naar het graf van mijn moeder, soms misschien 2x, maar wat vind je daar? Helemaal niks. Mijn moeder zit in mijn herinneringen, in mijn hoofd. Daar ben ik haar graf niet echt bij nodig, ik kom er alleen maar verdrietig bij vandaan door de herinneringen aan de begrafenis.
Nu heb ik geen kinderen, dat maakt het wellicht wat aders...
Maar de graven van mijn opa's en oma's? Oom? Nicht? Ik kom er nooit.

En bedankt? Laat iedereen in zijn waarde zeg.... Dat jij niet naar een graf gaat wil nog niet zeggen dat mijn nabestaanden niet naar mijn graf wil.. Iedereen zijn eigen keus.

**Geplaatst**: 05-08-14 22:38

Geplaatst: 05-08-14 22:38

Ik ben geen donor.
Dit is omdat ik denk dat rijke mensen voorrang krijgen op een orgaan en ik zelf ook niks wil ontvangen. Ik zou alleen aan mijn familie geven.

**Geplaatst**: 05-08-14 22:42

Geplaatst: 05-08-14 22:42

Hoe kom je erbij dat ik je niet in je waarde laat?
In de praktijk werkt het over het algemeen nu eenmaal vaak zo..

**Geplaatst**: 05-08-14 22:44

Geplaatst: 05-08-14 22:44

Manonvanunen schreef:
Ik ben geen donor.
Dit is omdat ik denk dat rijke mensen voorrang krijgen op een orgaan en ik zelf ook niks wil ontvangen. Ik zou alleen aan mijn familie geven.

Denk je nu echt dat ze een rekeningnummer informatie vragen bij aanmelding op de donorlijst?

**Geplaatst**: 05-08-14 22:54

Geplaatst: 05-08-14 22:54

Furrow schreef:
Manonvanunen schreef:
Ik ben geen donor.
Dit is omdat ik denk dat rijke mensen voorrang krijgen op een orgaan en ik zelf ook niks wil ontvangen. Ik zou alleen aan mijn familie geven.

Denk je nu echt dat ze een rekeningnummer informatie vragen bij aanmelding op de donorlijst?

Ik denk wel degelijk dat dit soort dingen gebeuren. Willem Alexander zou ook voorrang krijgen op de lijst neem ik aan. Maar dat zijn mijn gedachten

**Geplaatst**: 05-08-14 22:56

Geplaatst: 05-08-14 22:56

Manonvanunen, in Nederland (en de rest van Europa) worden de donorlijsten opgesteld op basis van urgentie en krijgt de hoogstgeplaatste met de juiste 'bloedgroep' het beschikbaar gekomen organ. Daar komt geen geld, afkomst of wat ook bij kijken

Ik heb regelmatig te maken gehad met de andere kant van orgaandonatie en dan krijg je er denk ik toch een ander beeld van. Geen idee of ik zelf een orgaan zou willen ontvangen als het nodig is, dat kun je denk ik pas beoordelen als je in die situatie zit.

Van mij mogen ze (bijna) alles hebben als ik dood ga, ik heb er toch niets meer aan en ik weet hoeveel mensen ik daarmee een kans kan geven op een nieuw leven.
Mensen die geen donor willen zijn heb ik ook alle respect voor, al hoop ik altijd wel dat dat op basis van een geode motivatie is en niet op basis van ongegronde angsten of misverstanden. Verder is het ook belangrijk om bezwaar vast te laten leggen in het donorregister, ik maak zo vaak mee dat mensen niet geregistreerd zijn en dan leg je deze moeilijke beslissing bij je nabestaanden neer op een moment dat ze het toch al zo zwaar hebben!

**Geplaatst**: 05-08-14 22:57

Geplaatst: 05-08-14 22:57

Je had het over rijke mensen

Nu heb je het over mensen van het Koninklijk Huis

Dat die mensen bij bepaalde operaties worden geholpen waar het normale volk niet meer wordt geholpen (denk aan Claus en zn prostaatkanker) klopt wel, maar bij orgaandonaties controleren ze echt geen bankrekening hoor.

**Geplaatst**: 05-08-14 23:01

Geplaatst: 05-08-14 23:01

Ik heb er een hele dubbele kijk op.

Het topic dat laatst geplaatst was, raakte mij wel.
Maar ik zou zelf gewoon niet kunnen doneren, het voelt niet natuurlijk. En ik zou zelf ook niet willen ontvangen van een ander mocht het nodig zijn, het idee dat er een stuk van een ander in mijn lichaam zit.
Ik zou er nachtmerries van kunnen krijgen.

Mocht mijn vriend plots wat nodig hebben is hij op dit moment de enige waarvoor ik het wel zou willen doen, maar geen idee of ik daar geschikt voor zou zijn.
En als ik ooit kinderen mag krijgen, en die zouden het nodig moeten hebben doe ik het uiteraard ook.
Misschien heel egoïstisch, maar hun betekenen iets voor mij. En een ander, tja..

Als ik overleden ben dan laat mij maar lekker met rust, ook al zou ik er niks meer van mee gaan krijgen ik hoef niet in een lab te eindigen of incompleet onder de grond te gaan.

Daarbij heb ik een hele slechte ervaring op dit vlak, mijn vader is in 2011 bijna verongelukt en belande op de intensive care. Meer dood dan levend.
Paar weken later hoorde hij van de arts wanneer hij donor was geweest, ze hem allang hadden op gegeven. Hier schrok ik behoorlijk van want naar paar weken herstel was hij weer helemaal de oude.

Stel dat ik over een paar jaar kinderen heb, en iets soortgelijks mee ga maken als mijn vader en er dus op papier wel staat dat ze mij mogen hebben. Dan hebben mijn kindjes misschien wel geen mama meer?

Dus voor mij genoeg redenen om geen donor te worden. Mits ik mijn vriend en kinderen in leven zou kunnen houden.

**Geplaatst**: 05-08-14 23:02

Geplaatst: 05-08-14 23:02

Ik ben blij dat mijn broer nu al zes jaar met een donorhart leeft. Zonder was hij er niet meer....
Gelukkig denkt niet iedereen als TS.

**Geplaatst**: 05-08-14 23:03

Geplaatst: 05-08-14 23:03

Ik heb altijd gedacht dat ik de keuze van anderen respecteer om wel of niet te doneren (Alhoewel ik wel vind dat er geregistreerd moet worden dat mensen het níet willen i.p.v. dat ze nu moeten registreren dat ze het wel willen).

Nu is mijn broer dit jaar lever patiënt geworden. Het is een gezonde jongen van 27 jaar, net zijn eerste kindje, werkt hard, is geen alcoholist of junk geweest of andere rare dingen gedaan. In eerste instantie kwam hij met urgentie hoog op de donorlijst. Uiteindelijk leek na verder onderzoek de nood minder hoog en is hij er ook weer afgehaald en zijn ze met een plan aan de gang. Op dit moment blijft de lever achteruitgaan en krijgen ze het nog niet onder controle. Er bestaat de mogelijkheid dat hij binnen 1-5 jaar een lever transplantatie zal moeten ondergaan als de behandelingen niet aanslaan. Redelijk confronterend omdat je zonder lever niet kunt leven en zult sterven.
Het spookt regelmatig door mijn hoofd, 'wat als hij daadwerkelijk deze transplantatie nodig heeft'.

Vanuit religieus standpunt kan ik het me nog voorstellen dat mensen niet willen doneren.
Maar ik merk ook steeds vaker dat ik me echt een beetje boos kan maken om redenen als 'ik doneer niet want ik weet niet naar wie het terecht komt, of hierboven 'rijke mensen' zullen wel voorrang krijgen. of 'ik wil niet leeg getrokken het graf in'. Het idee dat mijn broer zou kunnen overlijden omdat er geen lever beschikbaar is terwijl er gezonde organen het graf in gaan die gebruikt kunnen worden, verschrikkelijk

.

Ik vraag me ook daadwerkelijk af of mensen die bewust niet doneren en ook niks ontvangen hebben laten registreren dat ze ook geen organen willen ontvangen en liever sterven dan organen ontvangen.

Ik ben overigens ook donor en doneer ook +- 2/3 keer per jaar bloed bij de bloedbank.

**Geplaatst**: 05-08-14 23:10

Geplaatst: 05-08-14 23:10

Rudina schreef:
Ik heb er een hele dubbele kijk op.

Daarbij heb ik een hele slechte ervaring op dit vlak, mijn vader is in 2011 bijna verongelukt en belande op de intensive care. Meer dood dan levend.
Paar weken later hoorde hij van de arts wanneer hij donor was geweest, ze hem allang hadden op gegeven. Hier schrok ik behoorlijk van want naar paar weken herstel was hij weer helemaal de oude.

Stel dat ik over een paar jaar kinderen heb, en iets soortgelijks mee ga maken als mijn vader en er dus op papier wel staat dat ze mij mogen hebben. Dan hebben mijn kindjes misschien wel geen mama meer?

Dus voor mij genoeg redenen om geen donor te worden. Mits ik mijn vriend en kinderen in leven zou kunnen houden.

Jeetje, wat een slechte dokter...
Dat zeg je toch ook niet

Ik ben maar een verpleegster, maar je bent hersendood of je bent het niet. En zolang je niet aan die punten voldoet ben je het niet.
En als je zover bent, dan is er ook echt geen terugkomen aan.
Ik heb echt nog in geen één moment van mijn carrière een dokter horen zeggen, hij is donor laat hem maar gaan... -O-

Misschien dat ze in nederland andere zorg hebben

Maar ik blijf er wel bij dat 98 procent die hier zegt niet te willen ontvangen, uiteindelijk wel zou ontvangen. Maar gelukkig moeten veel mensen die vreselijke ervaring niet ondergaan.

**Geplaatst**: 05-08-14 23:13

Geplaatst: 05-08-14 23:13

Organen gaan ook echt niet naar actieve junks of alcoholisten, veel te zware mensen of mensen die eigenlijk niets opschieten met hun orgaan. Zit een heel management vast aan het nodig hebben van een orgaan en na het krijgen. Het is een kostbare operatie die niet uitgevoerd wordt als de kans dat het fout gaat groot is. En dan nog kan het fout gaan.

Grappig dat de acceptatie vanuit niet doneren door geloof er wel is, maar niet doneren op basis van gevoel (als het ware) minder geaccepteerd is. Is dat niet ook iets waarin iemand geloofd?

**Geplaatst**: 05-08-14 23:22

Geplaatst: 05-08-14 23:22

@Furrow, ik schrok er ook enorm van.
Wel moet ik er bij zeggen dat het een gigantische wonder is, hoe mijn vader er weer boven op kwam.
Op het moment van het ongeluk was ik in het buitenland en kwam pas 2 dagen later met de auto weer terug in Nederland. Zag hem toen voor het eerst en je kon er op dat moment niks mee, iedereen zij dat hij uit het leven zou stappen maar uit eindelijk ging hij met de dag voor uit en kon naar 2 weken zelfs al lopen.
(hij is trouwens bijna verdronken in een kikkersloot en kon niet meer zelfstandig ademen, daarbij had hij de nodige troep binnen gekregen)

Ik heb zelf verder geen idee hoe het zorg stelsel hier in elkaar zit, en wanneer zij besluiten iemand te laten gaan? Wellicht heeft de oorzaak van een ongeluk daar ook een rol in?
Mijn vader is die dag bijv. ladderzat achter het stuur gestapt, misschien dat ze voor zulke mensen niet zo veel moeite willen doen?
Ik weet het allemaal niet, natuurlijk had hij ook nooit zo achter het stuur mogen stappen maar er was ook niemand die hem heeft tegen gehouden die avond of een taxi voor hem gebeld heeft.

Ik weet in ieder geval dat mijn vader mij er op aansprak hij wou er even zeker van zijn dat ik geen donor was, en hij heeft dit zelf te horen gekregen van het hoofd van het IC.

**Geplaatst**: 05-08-14 23:42

Geplaatst: 05-08-14 23:42

Rudina schreef:
Ik heb zelf verder geen idee hoe het zorg stelsel hier in elkaar zit, en wanneer zij besluiten iemand te laten gaan? Wellicht heeft de oorzaak van een ongeluk daar ook een rol in?
Mijn vader is die dag bijv. ladderzat achter het stuur gestapt, misschien dat ze voor zulke mensen niet zo veel moeite willen doen?
Ik weet het allemaal niet, natuurlijk had hij ook nooit zo achter het stuur mogen stappen maar er was ook niemand die hem heeft tegen gehouden die avond of een taxi voor hem gebeld heeft.

Ik weet in ieder geval dat mijn vader mij er op aansprak hij wou er even zeker van zijn dat ik geen donor was, en hij heeft dit zelf te horen gekregen van het hoofd van het IC.

Het heeft er echt geen LAARS mee te maken!!
Een besluit om te stoppen met behandeling wordt altijd in geprotocolleerd overleg genomen - de wensen van de familie en de mening van collega's over te verwachten resultaten spelen daarbij een rol - doorgaans zijn artsen nogal van het door blijven behandelen.
Dat iemand zelf een fout heeft gemaakt speelt daarbij geen enkele rol. (Het is strafbaar en het is asociaal gedrag, maar daar hebben we de politie voor, een arts helpt zelfs dat soort vreselijke mensen als Willem H.) Medische hulp wordt gegeven aan wie ziek /gewond/etc is, omdat die persoon die hulp nodig heeft - punt.

Dus meer dan een slechte grap of een volstrekt losgeslagen arts die het beroep uitgezet hoort te worden kan ik er niet in zien.
(Ik snap dat dit voor jou en je familie eerst de wereld uit moet, maar op dit soort on-gein moet je de beslissing om wel of niet te doneren maar niet baseren.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 05-08-14 23:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-08-14 23:43

Geplaatst: 05-08-14 23:43

Rudina schreef:
Ik heb zelf verder geen idee hoe het zorg stelsel hier in elkaar zit, en wanneer zij besluiten iemand te laten gaan? Wellicht heeft de oorzaak van een ongeluk daar ook een rol in?
Mijn vader is die dag bijv. ladderzat achter het stuur gestapt, misschien dat ze voor zulke mensen niet zo veel moeite willen doen?

Dit speelt echt niet mee in de besluitvorming als je ziek in het ziekenhuis ligt. Dan is iedereen gelijk! Hoewel het natuurlijk wel zo is dat mensen die langdurig slecht voor zichzelf gezorgd hebben of met onderliggende ziektes minder reservecapaciteit hebben en dus slechter zullen herstellen. Maar dat is een heel andere afweging.

Wat betreft het 'laten gaan als hij donor geweest was' ben ik erg verbaasd. Dat is absoluut niet de gangbare praktijk

Je gaat pas het donorregister raadplegen en over donatie nadenken als er besloten is dat verdere behandeling voor de betreffende patient geen zin meer heeft. Op dat moment ga je dus hoe dan ook stoppen met behandelen en dit zal (vrijwel altijd) overlijden op (zeer) korte termijn betekenen. Of er wel of geen toestemming is voor orgaandonatie doet niet ter zake in die beslissing. Sterker nog, als iemand niet geregistreerd staat, moet je op dat moment ook met de familie over dit onderwerp in gesprek. En dan is er echt aan het eind van zo'n gesprek niet de optie: of we kijken het nog even een paar weken aan...

**Geplaatst**: 05-08-14 23:47

Geplaatst: 05-08-14 23:47

purny schreef:
Maar ik vind niet dat je iemand kan uitsluiten alleen maar omdat hij geen donor is. Zou een beetje te gek zijn dat wanneer ik op de Spoed kom na een zwaar ongeluk ze eerst nog even moeten kijken of ik geen donor ben terwijl ze zich bezig moeten houden met waar ze voor aangenomen zijn: Mijn leven redden...

Het enige orgaan wat ze op die momenten gebruiken is bloed gelukkig. Een transplantatie vergt etterlijke uren om gecoördineerd en geregeld te worden.

Ik blijf dus dergelijke houding "raar" vinden. kan me er echt niet in verplaatsen