Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-02-10 12:55

Geplaatst: 09-02-10 12:55

luffwinny schreef:
Voor mij is het ook duidelijk dat hij het niet wilt, maar hij laat me niet gaan en dat weet ik gewoon.. En mischien is het beter om hulp er bij te zoeken maar op dit moment heb ik daar geen zin in met hem, de ene dag is het dit en andere dag dat.. Hij moet eerst maar keer goed gaan nadenken voor die wat zegt..

en hij beslist dat hij je niet laat gaan? Heb je geen zeggenschap over jezelf?
Kom op meid, kweek eens wat ruggengraat! Kom op voor jezelf en je kind.
Jij hebt die verantwoording juist naar je eigen kind!

Ik heb het idee dat je het hoe dan ook veel te veel van hem laat afhangen.
Daar is je kind straks de dupe van.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-10 12:57

Re: Zwanger?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-10 12:57

Ik hou wel van hem, en buitendit om is het echt een schat.. Maar dit had ik gewoon niet verwacht/gehoopt, en vind het ook moeilijk om hem zo te laten gaan, ondanks dit..Maar ik denk wel dat het het beste is.

**Geplaatst**: 09-02-10 12:58

Re: Zwanger?

Geplaatst: 09-02-10 12:58

Maar.. maar...

Laat hem anders dit topic eens lezen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-10 13:01

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-10 13:01

Ik heb het mailtje even verwijderd omdat ik hoor dat dat niet mag.

Laatst bijgewerkt door luffwinny op 09-02-10 13:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-02-10 13:02

Geplaatst: 09-02-10 13:02

Ik zou dan toch duidelijk tegen hem zijn.

Hij moet vertrekken. Als hij er goed over na heeft gedacht, jou niet meer gaat kwetsen enz enz enz dan kan er weer gepraat worden.
Maar zou hem daarbij duidelijk vertellen dat je de eerst paar weken helemaal geen contact wilt.
Zo heb jij rust en kan je nadenken en hij hetzelfde.

Mochten jullie er beide toch een toekomst in zien met kindje dan komt het wel weer goed. Maar juist rust en afstand is denk ik het beste wat je nu even kan nemen.

Sterkte meis! Het is zwaar.

**Geplaatst**: 09-02-10 13:03

Geplaatst: 09-02-10 13:03

Ik zou de mail even weghalen. Mail openbaar maken op bokt mag niet en je krijgt er een OW voor.
Waarom zegt hij dit per mail en niet in je gezicht?

Heeft hij dit trouwens niet al eerder gezegd?
Ik wil je vriend niet negatief afschilderen, maar zijn gedrag is wel erg typisch en ik vind jou nogal besluitloos overkomen..
Ik zou hem zeker duidelijk maken dat hij kan vertrekken als hij je zwangerschap niet snel accepteert en je gaat steunen wanneer dat nodig is.

**Geplaatst**: 09-02-10 13:04

Geplaatst: 09-02-10 13:04

Ts, gefeliciteerd met je zwangerschap.

Ik denk, en dat besef je denk ik zelf ook al wel, dat je nu voor jezelf moet kiezen en voor het kindje wat je gaat krijgen.
Persoonlijk had ik in jouw situatie de zwangerschap laten afbreken maar dat is persoonlijk; jij maakt een andere keus en dat betekent dat je daar dan ook voor moet gaan

Jouw vriend geeft heel duidelijk aan in de war,bang en onzeker te zijn.
Iets wat begrijpelijk is maar niet goed voor jou en al helemaal niet goed voor jouw kindje.
Waarom neem je niet zélf het heft in handen ipv je zo afhankelijk op te stellen naar hem?
Vertel het je vader, ga desnoods samen met je vriendin dit gesprek aan en ga je eigen leven op poten zetten voordat je straks middenin de bevalling zit en je geen werk,huis etc hebt.

Je zult nu alle verantwoording zélf moeten gaan nemen.
Het domste wat je nu kunt doen is de deur open blijven houden voor je vriend; door zijn gedrag en kwetsende opmerkingen houdt hij jou namelijk tegen in een positieve wereld creeeren waar je kindje straks in op zal moeten groeien.

Ik wens je veel succes en kracht!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-10 13:06

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-10 13:06

Ik heb inderdaad al tegen hem gezegt dat die er over moet nadenken en elkaar even niet zien, maar dat wilt die niet..

**Geplaatst**: 09-02-10 13:06

Geplaatst: 09-02-10 13:06

@ ts.. ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap..

Ik lees hier al een poosje mee..
IMO doe je er goed aan om wat afstand te gaan creeeren, je moet nog heel veel regelen (woning, uitzet, inkomen en ga nog maar even door), en daar kun je zo'n partner niet echt bij gebruiken..

Maar dat is makkelijk praten voor ons, aangezien wij niet zwange zijn van hem (gelukkig maar) en geen binding hebben met hem.

Ik zou serieus het gesprek aangaan, en een ultimatum stellen.. Of hij gaat zich nu als een kerel gedragen en zijn verantwoordelijkheid nemen, of hij kan opdonderen..

maar goed, das natuurlijk makkelijk praten voor ons.

heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 09-02-10 13:09

Geplaatst: 09-02-10 13:09

meid, als jij van hem houd en hij stuurt je zo`n mail,zou ik er gewoon voor gaan
alleen een kind opvoeden is ook niet zomaar,en ik heb nu wel het idee dat hij er voor wil gaan
het is voor zo`n jonge knul ook heel wat,misschien wilde hij wel kinderen maar op veel latere leeftijd
wij vrouwen denken heel anders dan mannen

en mocht het moeilijk zijn ,zoek hulp!!

maar het uitmaken...nee zou ik niet doen
die mail bewijst voor mij dat hij er nu over na gedacht heeft,en nu misschien pas door heeft wat het inhoud

het is niet zomaar, jullie leven verandert erg veel
je bent over paar maanden wel ouders van een klein hummeltje en daar moet je naar toe leven.

ik wens jullie erg veel sterkte ,geluk en wijsheid toe.

**Geplaatst**: 09-02-10 13:11

Geplaatst: 09-02-10 13:11

luffwinny schreef:
Ik heb inderdaad al tegen hem gezegt dat die er over moet nadenken en elkaar even niet zien, maar dat wilt die niet..

Het is nu even minder belangrijk wat HIJ wil.

Als jij aangeeft nu geen contact te willen, en daar heb je imo álle redenen toe, dan dient hij dit maar te accepteren.
Niet met hem in discussie gaan,niet reageren op smsjes,mailtjes etc

Wat denk je, nou even keihard, dat deze relatie stand blijft houden op de lange termijn?
Of als jij straks dik,vies en stinkend hele dagen in je bed ligt?
Dat hij daarmee om kan gaan?
Dat hij een goede vader zal zijn die álles voor zijn kind en voor jou aan de kant zet?

Ik heb een vader die tijdens de zwangerschap van mijn moeder precies hetzelfde gedrag vertoonde en geloof me, als er iets is wat ik mijn kinderen nooit aan wil doen is het, het hebben van zo'n vader.
Die consequenties moet je helaas nu al kunnen overzien en volgens mij wil of kun je dat nog niet.

**Geplaatst**: 09-02-10 13:11

Geplaatst: 09-02-10 13:11

luffwinny schreef:
Ik heb inderdaad al tegen hem gezegt dat die er over moet nadenken en elkaar even niet zien, maar dat wilt die niet..

Maar als dat is wat jij wil, waarom laat je hem dan tegenhouden door hem?

Snap dat het ontzettend moeilijk is, maar ik zou nu toch echt een paar weken een contact met hem willen, je eigen zaken voor elkaar proberen te krijgen.. Daar heb je zijn rare en kwetsende opmerkingen niet bij nodig.. Heeft hij even de tijd om ook goed na te gaan denken tot hij op een punt weet wat hij wil.. en niet constant zijn mening per dag veranderd..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-10 13:13

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-10 13:13

Iedereen bedankt voor de berichtjes.

Mijn vriend doet het via de mail omdat ik hem even niet kan zien, hij is druk met stage en moet voetballen en ik moet morgen werken , dus we zien elkaar even niet.

Ik vind het moeilijk om er zo een punt achter te zetten, ook omdat die de ene keer dit zegt en andere keer dat.. Maar ik denk dat ik maar moet gaan inzien dat het zo niet gaat werken en hij het echt niet wilt..

**Geplaatst**: 09-02-10 13:15

Geplaatst: 09-02-10 13:15

luffwinny schreef:
Iedereen bedankt voor de berichtjes.

Mijn vriend doet het via de mail omdat ik hem even niet kan zien, hij is druk met stage en moet voetballen en ik moet morgen werken , dus we zien elkaar even niet.

Ik vind het moeilijk om er zo een punt achter te zetten, ook omdat die de ene keer dit zegt en andere keer dat.. Maar ik denk dat ik maar moet gaan inzien dat het zo niet gaat werken en hij het echt niet wilt..

Je kunt op zijn minst een tijdelijke break inzetten, een maand geen contact waarin hij goed kan gaan nadenken, het zijn ouders kan vertellen en jij je vader op de hoogte kan brengen, hij zal toch degene zijn die je het meeste moet gaan helpen alleen al financieel.

**Geplaatst**: 09-02-10 13:18

Re: Zwanger?

Geplaatst: 09-02-10 13:18

Wat Wildgirl zegt zou ik idd ook doen.. Gewoon even een maand geen contact.. Even alleen aan jezelf en het kindje denken, hij kan dan denken wat hij precies wil..

Als mijn vriend iedere dag zo van mening zou veranderen zou ik het niet zien zitten.. Als het kindje er is, doet ie dat misschien ook nog wel.. Dan reken je op hem, terwijl hij het die dag misschien wel niet meer ziet zitten...

Ik zou echt flink bij mezelf na gaan denken of ik die toekomst wel zou zien zitten..

**Geplaatst**: 09-02-10 15:33

Geplaatst: 09-02-10 15:33

weet je wat ik denk... dat jou vriend denk dat je zwak bent.. en dat hij net zolang doorgaat met jou in de war brengen totdat je dezelfde beslissing maakt als de vorige keer... uit wanhoop..
Het is hem de vorige keer ook gelukt en hij denkt dat dat nu hetzelfde zal zijn..

**Geplaatst**: 09-02-10 18:14

Geplaatst: 09-02-10 18:14

Ik zou toch echt regelen dat je komende week nog SAMEN bij het FIOM terecht kunt.
Juist voor hem is het denk ik ook belangrijk, en zeker voor jullie samen.
Wellicht weet hij niet wat hij er mee aan moet, wat er van hem verwacht wordt etc etc.
Hij loopt nu voor zijn ''daden'' weg en blijft dat doen.
Hopelijk draait hij na het gesprek met de FIOM bij, zo niet, dan weet je dat je je eigen weg moet gaan.

Nu is het nog makkelijker dan dat je straks zo'n 30 weken heen bent.
Meid, probeer hulp te zoeken, want in zo'n onzekere situatie zitten wil niemand.

**Geplaatst**: 09-02-10 20:15

Re: Zwanger?

Geplaatst: 09-02-10 20:15

jeetje meid balen voor je dat het zo loopt, je zou juist moeten genieten van dat kleine wezentje in je buik, in plaats daarvan ben je meer met hem bezig. wat ik heel goed kan begrijpen hoor.
als jij van dit kindje kunt houden en alle liefde kunt geven hou het dan, het is toch een geschenk. en je/jullie hebben 9 maanden de tijd om eraan "te wennen"
geniet ervan hoor

**Geplaatst**: 09-02-10 21:09

Geplaatst: 09-02-10 21:09

mhtimmerwerk schreef:
jeetje meid balen voor je dat het zo loopt, je zou juist moeten genieten van dat kleine wezentje in je buik, in plaats daarvan ben je meer met hem bezig. wat ik heel goed kan begrijpen hoor.

Aan de ene kant begrijp ik het ook wel, maar aan de andere kant ben ik bang dat TS het ook een beetje als afleidingsmanoeuvre voor zichzelf gebruikt.

@TS: Ik hoop dat de tijd en energie die je nu in dit gedoe met je vriend steekt niet ten koste gaat van de tijd en energie die je in de toekomst van je kind zou moeten steken. Zijn de mensen op wie je straks moet terugvallen eigenlijk al op de hoogte? Hoe ga je het doen met je werk (oppas?) en de financiën? Waar ga je wonen? Je kunt moeilijk van je vader verwachten dat hij zal staan te juichen als jij een gezin begint in zijn huis. Dat soort vragen zijn naar mijn mening allemaal veel belangrijker dan of je vriend en jij bij elkaar blijven of niet. Ik heb de indruk dat je de relatieproblemen aangrijpt om niet over belangrijker zaken na te hoeven denken. Daarbij vind ik het zo langzamerhand vrij egoïstisch worden dat je deze relatie nog steeds voortzet. Jij zult misschien wel consequent tegen je vriend hebben gezegd dat je het kind wilt houden, maar hij hoopt overduidelijk nog steeds op een andere afloop. In feite houden jullie elkaar gewoon aan het lijntje. De passieve houding van jullie beiden belooft ook weinig goeds. Sorry voor deze harde woorden maar ik hoop dat een schop onder je kont het beste is wat je nu kan overkomen. :(:)

**Geplaatst**: 09-02-10 22:06

Re: Zwanger?

Geplaatst: 09-02-10 22:06

Poeh wat een heftig verhaal zeg!

Ik snap niet zoveel van je vriend, ene dag zegt ie dit, andere dag zegt ie dat. $:\$ Erg verwarrend, helemaal voor jou.

Ik zeg: kies voor jezelf en voor je baby. Laat hem even een aantal maanden voor wat het is, richt je nu op jezelf. Hij komt vanzelf weer bij je terug als hij écht om je geeft.

Gefeliciteerd en sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-10 22:27

Re: Zwanger?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-10 22:27

@goeroe : Zoals ik al eerder heb gezegt wacht ik met het vertellen tot er een echo is gemaakt en alles goed is, en dat vond de huisarts ook een goed idee. Voor de financien ben ik niet bang net zoals een woonruimte zoeken. Mischien denk ik er volgens jullie te makkelijk over maar daar heb ik natuurlijk allang over nagedacht..

Ik ben niet alleen bezig met me vriend maar juist ook met andere dingen. Alleen ja me vriend is nu even belangrijk het is niet makkelijk om iemand zo aan de kant te zetten waarvan je houd, al spreken sommige van jullie er nogal makkelijk over ( niet aanvallend bedoeld)

Mijn vriend komt nu echt over als een l*l maar buiten dit om ging het super tussen ons en was ik gelukkig met hem en dat wil ik ook niet zomaar weggooien.En voorlopig hebben we nog wel even de tijd om alles te gaan regelen en kijken hoe alles gaat, ik ben niet iemand die alles op het laatste moment laat aankomen, al ben ik positief ingesteld en komt alles goed (dat is mij altijd geleerd en dat is tot nu toe ook altijd zo geweest)

**Geplaatst**: 09-02-10 23:23

Geplaatst: 09-02-10 23:23

alleen jij weet hoe het 100% zit en jij weet hoe je je voelt.
als je zelf maar voor 100% achter je beslissingen staat.
voor de rest kunnen wij je alleen maar steunen en jij hier je hart luchten

sterkte met alles
pm box staat voor je open hoor

als je je verhaal kwijt wilt en er over wilt praten

**Geplaatst**: 10-02-10 00:05

Geplaatst: 10-02-10 00:05

Jakkes meid wat een situatie.
Ik wil je toch wel even feliciteren met je kleine hummeltje.

Ik wil mijn verhaal ook wel even met je delen.

Ik was net 4 maand samen met mijn (nu ex) vriend tot mijn menstruatie uitbleef, ik dacht dat het door de stress kwam omdat ik een paar weken later geopereerd zou worden.
Verder had ik totaal geen klachten dus ik had ook niet het idee dat ik welleens zwanger zou kunnen zijn (ik was immers aan de pil die ik elke dag netjes op dezelfde tijd slikte).
Mijn operatie van enkele weken later was gebeurt en die menstruatie bleef ook weer uit, toen begon ik wel te twijfelen, en heb ik een test gedaan deze bleek positief.
Ik zag mezelf totaal niet als moeder en ik schreeuwde het altijd van de daken dat ik nooit maar dan ook echt nooit kinderen wilde, ik wilde dus een abortus laten plegen (allebei woonden we nog bij onze ouders, hij had een aantal problemen en we waren net 4 maand bij elkaar) hij wilde het daarintegen heel graag houden.
Toen we een echo kregen was ik om, we zouden voor ons kindje gaan.
Naar mate de zwangerschap verliep begon hij zich steeds meer te verzetten en dwong me op 6 maand zwangerschap nog eens een abortus te laten uitvoeren (wat niet toegestaan is in nederland maar goed).
Wanneer ik dit niet zou doen dan zou hij me wel even flink in elkaar trappen en dan zou hij het kind er zelf wel uithalen, alle rare dingen bleven voorbij komen, maar ik was zo dom (ja zo noem ik het nu en dat is niet tegen jou TS) om bij hem te blijven.
Toen mijn dochter zich aanmelde heb ik hem gewekt en hij zei dat als ik nu gewoon weer ging slapen dan zou dat achterlijke k*tkind vast wel sterven.
Mijn dochter was er inmiddels en het ging alleen maar slechter en slechter (en er zijn nogal wat dingen voorgevallen wat nu niet relevant is) en ik ben op de dag dat mijn dochter 6 maand is geworden bij hem weggegaan, wat de beste stap is geweest die ik me ooit kon wensen.

Inmiddels ben ik weer heel erg gelukkig met de vriend waar ik nu alweer 3 jaar mee ga, terwijl mijn dochter in april 4 word.
Zij ziet hem als papa en zo ziet hij haar ook (als dochter) en hij houd echt super veel van dr.

Mijn ex (vader van dochter) heeft nooit naar haar omgeken maar wil nu inene weer contact met dr hebben, we zitten nu dus midden in rechtzaken waarin ik gelukkig heel sterk sta

Ik weet niet of mijn verhaal je intresseerd maar misschien wel.
Waar ik aan denk bij je vriend is dat hij bang is: wat gaat de toekomst hem brengen met een kind, lukt het financieel allemaal wel (want hij heeft geen inkomen) natuurlijk zijn zijn opmerkingen absoluut kwetsend en hij mag ze ook absoluut niet zeggen, maar ik denk dat hij in onmacht dingen eruit knalt die hij misschien achteraf bedacht beter niet had kunnen zeggen.

Laat hem even met rust of hij nu wil of niet, meld hem wanneer je naar de dokter moet en meld hem wanneer je je eerste echo krijgt en vraag of hij mee wil.
Wil hij dit, dan zie ik een toekomst in jullie, wil hij dit niet, doe dan je oogkleppen af en bouw een super toekomst voor jou en je kindje en maak jezelf en je kindje gelukkig.

Edit: stukje vergeten

**Geplaatst**: 10-02-10 19:36

Re: Zwanger?

Geplaatst: 10-02-10 19:36

meid, ik denk dat je inderdaad gwn goed moet gaan praten en doe gwn wat je gevoel zegt, natuurlijk kan jij je vriend ook niet zo 1-2-3 aan de kant zetten, en dat wil je volgensmij ook helemaal niet, alleen deze situatie is gewoon echt ***. Voor jou en je vriend ook. Hopelijk draait die nog bij, en gaat die dingen inzien, wat die nu niet inziet.

**Geplaatst**: 10-02-10 21:34

Geplaatst: 10-02-10 21:34

Ondanks de "rare" opmerkingen van je vriend, kan ook dit een manier zijn van het verwerken van zijn idee.
Ken hem natuurlijk niet en keur het ook niet goed, maar probeer het ook goed vanaf zijn kant te bekijken.

Jij "voelt" de zwangerschap ook echt en wordt je daardoor bewust, bij hem moet dat komen en dat kan inderdaad door de ene dag het wel te willen en de andere dag niet.

Beter lijkt mij: dat je hem tijd gunt om er goed over na te denken spreek 2 week af of een maand en zoek dan zo min mogelijk contact zoals je zelf ook schrijft en praat dan weer met elkaar.
En probeer dan ook vooral naar hem te luisteren, indien hij dan dingen schreeuwt over laat het weghalen o.i.d. zou ik gewoon duidelijk aangeven we hebben het erover gehad als jij het niet wilt kan ik niet verder met je. En ondanks dat hij dat dan niet wil heeft hij geen keuze of jullie allebei of niks...

Maar zo'n vraag kan je natuurlijk niet direct vragen.. want het is geen gemakkelijke keuze.

sterkte en gefeliciteerd