Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-10-09 09:30

Geplaatst: 13-10-09 09:30

Nou mn mannetje is weer vertrokken

. Het valt weer wel even tegen, tot nu toe kan ik niet anders dan huilen maar dat zal weer wel overgaan. Weet dat deze periode korter is maar toch is dat besef er ook niet helemaal, beleef het weer net als vorige keer. Het waren intense verlof weken :+:

, iedere dag samen en nu is het weer alleen, straks weer alleen lunchen, niet meer overleggen wat we gaan doen vandaag, zijn schoenen bij de achterdeur, weer alleen, zucht

.

Ben vanmorgen niet bij de deur gaan uitzwaaien, ik kon het niet en vorige keer is het niet zo goed bevallen voor ons beide. We wilde nu 'gewoon' doen net als anders als hij even weggaat, leek ons makkelijker. Weet niet of dit de juiste keuze was maar de tijd zal het leren. We gaan proberen deze laatste weken zo goed mogelijk door te komen, hoop dat de tijd heel snel zal gaan. Momenteel kan ik niets anders dan huilen dus het is denk ik goed dat ik morgen nog thuis ben. Wat hou ik veel van hem :+:

mis mn maatje

Een knuffel voor degene die het nodig hebben :(:)

en succes bij de therapieën.

**Geplaatst**: 13-10-09 10:33

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 13-10-09 10:33

Ook een hele dikke knuffel voor jou, jij kan het zo te horen ook wel gebruiken. Toen ik net op de fiets zat heb ik nog aan je gedacht. Goed dat jullie afscheid hebben genomen zoals het goed voelt. Ik denk niet dat er een goed of fout in is.

Ik had het eigenlijk wel een beetje verwacht dat het zwaar zou vallen. Dat je veel moet huilen geeft niet. Laat het maar lekker over je heen komen. Ik denk ook dat het goed is dat je morgen nog thuis bent. Wel fijn om je te realiseren hoeveel jullie van elkaar houden. Kan me voorstellen dat je hem mist in de kleine dingen. Lijkt me wel raar. Sterkte meid!!

**Geplaatst**: 13-10-09 10:38

Geplaatst: 13-10-09 10:38

Dank je PW, hoe is het vandaag met jou? Het is gewoon weer even raar/wennen dat hij er niet is, als ik de melk pak dan zie ik hem het nog uit het schap pakken, van die rare dingen. Had ik ook toen hij vorige keer wegging, bij alles word ik aan hem herinnert maar dat is goed. Vanavond die leegte in bed zal ook weer wel tegenvallen. Ga proberen zo wat te doen en ben iedereen al aan het emailen om weer wat af te spreken, niet teveel maar ik heb voor de komende weken nog niets staan en dat vind ik ook niet prettig. Straks zijn laatste was nog strijken

en zo gaat het de eerste dagen nog wel even door.

**Geplaatst**: 13-10-09 11:09

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 13-10-09 11:09

Strijken is dan inderdaad ook zo'n lekker confronterend klusje. Vanavond zal inderdaad ook wel zo'n lastig moment zijn. Vervelend voor je joh. Wel goed dat je wat dingen gaat plannen zodat je wat afleiding hebt.

Lieve CIV ik denk aan je!!

Ik zit zelf in de stress. Mijn computer doet het niet. (Zit nu achter die van mijn vriend) De computer start wel op, krijg ook gewoon het bureaublad, kan alles aanklikken, maar krijg niks in beeld. Er gebeurt verder gewoon niks. Heel irritant. Ik ben meteen zo bang dat ik al mijn bestanden kwijt ben, dat ik daar niet meer bij kan. En dat veroorzaakt meteen een hoop stress...

**Geplaatst**: 13-10-09 11:18

Geplaatst: 13-10-09 11:18

PW

rustig aan. Heb je hem al aan en uitgezet, vast wel maar soms kan je in de stress de meest simpele dingen vergeten. Heb er verder geen verstand van helaas anders zou ik je graag helpen, je zou wel even kunnen googlen of je provider bellen wat het probleem zou kunnen zijn. Hoop dat zij je kunnen helpen.

Hou teletekst nauwlettend in de gaten maar zijn vlucht is nog niet vertrokken??

Er staat ook niet dat er vertraging is maar die is er dan wel?? Raar dat hij nogsteeds op NL grondgebied is.

**Geplaatst**: 13-10-09 11:22

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 13-10-09 11:22

Ik heb inderdaad al opnieuw opgestart, daarna hetzelfde probleem. Wilde mijn vriend al bellen, maar ik kreeg de voicemail. Provider bellen ga ik echt niet doen (lees: ENG!) Ik ga altijd meteen van het ergste uit, dat ik alles kwijt ben. Voordeel is wel dat het dan alleen maar mee kan vallen. Zometeen moet ik naar schemagerichte therapie, dus dan heb ik wat afleiding

Moet vriendlief er maar even naar kijken als hij thuis komt. En misschien doet hij het vanmiddag wel weer opeens?

Wat raar dat hij nog niet weg is dan. Weet ook niet hoe dat kan..

**Geplaatst**: 13-10-09 19:34

Geplaatst: 13-10-09 19:34

Goede avond,

Pw doet ie het al weer ? hoop dat het beetje goed met je gaat
Hoe was de therapie?

Civ ik heb aan je gadacht meid, hoop dat het een beetje gaat en je niet te verdrietig bent.. weer even een paar weekjes zonder, maar dan komt hij voor altijd terug!

Ik heb voor het moment erg moeite met posten, hoop dat jullie het me niet erg kwalijk nemen, gevoelsmatig kan ik het niet in een verhaal zetten, ben ontzettend gespannen en krijg de woorden niet in een context, ik hoop dat het hier rustig is om de goeie reden.

ANgela, hoe was jou therapie? en al spierpijn?

Lieve knuf voor iedereen!

**Geplaatst**: 13-10-09 19:42

Geplaatst: 13-10-09 19:42

Hey Pilipa, het is inderdaad rustig maar hopelijk is dat een goede reden. Geeft niks dat het je even niet lukt :(:)

, hoe voel je je? Lief dat je aan me hebt gedacht, de avond valt me weer zwaar, overdag ging het wel en straks alleen naar bed. Ben ook weer wel wat angstig maar gelukkig ben ik morgen vrij en ik kan altijd iets innemen. Hoop dat ik snel weer gewend ben aan het alleen zijn.

PW, hoe is het met je computer? En hoe voel jij je verder?

Knuffel voor degene die het nodig hebben en voor onze stille meelezers :(:)

**Geplaatst**: 13-10-09 19:58

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 13-10-09 19:58

HEt lukt me gewoon niet, ik heb ook een paar leuke dingen meegemaakt , maar ook dat krijg ik niet verwoord, valt zwaar en ergens weet ik niet of het goeie gevoel wel echt is, ben zo bang dat ik morgen weer een dip heb,.. so gespannen en gevecht met mijn gevoelens.

Snap beetje hoe je je voelt, is ook weer eng alleen te zijn, en nu weer wennen aan het alleen zijn.
Ik heb net ook papa weer gedag gezegd, valt ook weer zwaar( half nov weet hij of hij moet of niet) duurt nog zo lang!!!

Indd als het niet gaat neem dan beter wat in, je hebt j erust nodig!

**Geplaatst**: 13-10-09 20:43

Geplaatst: 13-10-09 20:43

Pilipa

je moet van de goede momenten genieten en niet denken Wat als het morgen minder gaat? Zeker dat kan maar dan heb je die goede dag toch maar mooi te pakken, je moet ook stil staan bij de mooie momenten en niet alleen bij de slechte. :(:)

Weet dat dit moeilijk is. Schrijf anders de dingen op waar je je goed bij voelt en probeer als je het terug leest dit gevoel weer op te roepen. Morgen kan het minder gaan, je pa is weg en dat is weer even een tegenvaller, was het wel gezellig? Vergeet niet dat ook bij 'normale' mensen het leven niet uit een vloeiende lijn bestaat, het leven gaat met ups en downs, bij iedereen!

Heb net even met een vriendin gebeld, haar vriend is ook al een aantal keer weggeweest, dat deed me wel goed. Brak de avond ook weer een beetje en we zit met een vriendin op msn. Zo heb je toch wat contact met de buitenwereld en natuurlijk via dit forum. Zie wel op tegen de nacht.

**Geplaatst**: 14-10-09 09:31

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 14-10-09 09:31

@ Pilipa: Voel je niet schuldig dat je hier misschien inhoudelijk wat minder post. Dat doe je namelijk voor jezelf en je moet je er goed bij voelen. Je moet niks forceren en wil het even niet, is dat toch ook niet erg? Wij zijn benieuwd hoe het met jou gaat, maar willen niet jouw verhaal lezen als dat ten koste gaat van jou! Pas goed op jezelf en als je er klaar voor bent, post je lekker iets. Komt dat moment niet? Ook goed. Je laat zien dat je de weg hier naar toe weet te vinden en dat doet ons al goed!!

Ik ben ook een tijdje erg in geveacht geweest met mijn gevoelens. Dat is zo klote en het voelt zo ongelofelijk slecht. Mijn therapeuten zeiden dat er juist op die momenten het meest veranderd. Dat je juist op die momenten het hardst aan het werk bent. Voor mij voelde dat niet zo, maar nu het weer wat beter gaat kan ik het inderdaad zo zien.

@ CIV: Wat fijn dat je gisteren even met je vriendin hebt kunnen bellen. Lekker dat je vandaag nog even vrij bent. Ik denk dat dat een verstandige keuze is. Hoe heb je geslapen? En hoe voel je je nu?

@ Angela: Hoe gaat het met jou? Lekker een dagje vrij vandaag? Probeer je rust te pakken, dan kan je er morgen weer tegenaan. Ga je nog naar Garuna?

Met mij gaat het wel aardig. Gisteren schemagerichte therapie gehad en ik begin me eindelijk een beetje op m'n gemak te voelen in de groep. Ik merkte ook dat ik wat lekkerder in mijn vel zit en daardoor beter mee kon doen. Ook heeft het me weer wat inzicht gegeven over wat ik eigenlijk leer van de therapie. Ik heb er al meer van opgestoken dan ik zelf dacht. Dat was wel heel fijn. Er gebeurde ook wat dingen in de groep waar ik op reageerde, wat ik eerder nooit gedaan zou hebben. Dat voelde sterk. Ik heb ook mijn mening gegeven over een opdracht. Ik vond het een nutteloze opdracht die voor mij geen enkele meerwaarde had. Voor het eerst heb ik mijn mening hardop uitgesproken zonder me druk te maken over wat een ander daar misschien wel niet van zou vinden. Ook dat voelde zooo goed

Vanmiddag heb ik weer muziektherapie, is lang geleden. Ben ergens wel blij dat ik er weer mee kan beginnen. De vorige keer had ik er al zo veel aan en dat was nog maar de basisgroep. Dit is echt een therapiegroep. Ben heel benieuwd, maar vind het ook wel heel spannend. We zullen zien.

Gisteren ben ik trouwens heel vroeg op bed gegaan. Was zo moe. Heb heerlijk geslapen. Ik voel me eigenlijk best goed, ben volgens mij weer een beetje door mijn dip heen

Voor iedereen die het nodig heeft: EEN HELE DIKKE KNUFFEL (voor jullie allemaal dus, want iedereen heeft het gewoon verdient!!)

**Geplaatst**: 14-10-09 10:36

Geplaatst: 14-10-09 10:36

PW, wat fijn dat je muziektherapie weer start, weet nog dat je daar veel voldoening uithaalde, hoop dat het in deze groep ook zal zijn! Hebben ze nog iets met jou mening gedaan, wat was hun reactie? Goed dat je voor jezelf op komt, je bent echt al veel sterker geworden! Prettig ook dat je over je dip heen bent, hou dat gevoel vast! $*\o/*$ Succes vanmiddag.

Hier gaat het wel, heb redelijk geslapen, had wel iets ingenomen uit voorzorg. Vandaag nog vrij en morgen weer gaan werken. Begin op te zien tegen de medische keuring van volgende week, uitgebreide keuring waar onze afdeling voor uit is gekozen. Zit nog te denken of ik het niet kan verzetten ofzo, heb er echt geen zin in en ben bang dat er confronterende dingen uit naar voren komen.

Hoop vandaag iets van mn mannetje te horen, hij kan zo weer achter de computer en dan hoop je toch al iets te ontvangen, ook al weet ik dat hij er misschien geen tijd voor zal hebben. Dan hoop ik hem vanavond te horen. Zelf ga ik zo proberen iets te doen, kan me er niet zo toe zetten en dan vanavond bij mn ma eten.

**Geplaatst**: 14-10-09 13:05

Geplaatst: 14-10-09 13:05

Even offtopic; Mn mannetje heeft gebeld $*\o/*$ hij was net aangekomen! Ze zijn 30 uur onderweg geweest door "wat vertragingen" ipv 17 dus hij ging straks lekker naar bed. Hoef niet meer te wachten op een emailtje en de computer kan uitgezet worden.

PW, je zit nu bij muziek, ben benieuwd hoe het is gegaan! Denk aan je.

**Geplaatst**: 14-10-09 15:55

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 14-10-09 15:55

Wat fijn dat je hem even gesproken hebt. Lange reis heeft hij er op zitten dan zeg, pfff.

Muziektherapie is me meegevallen. Het is een fijne groep waar ik me al vrij snel op mijn gemak voelde. Heb er alle vertrouwen in. Het is fijn om ook een iets 'luchtigere' therapie erbij te hebben, waar ik niet mee wil zeggen dat ik er minder aan heb, maar het is fijn dat je op een iets informelere manier aan je probleem kunt werken. Ik heb veel verschillende instrumenten uitgeprobeerd, van een harp tot het drumstel hihi.

Daarna nog even lekker gesport. Ben vrijdag een maandag iet geweest, dus had vandaag ook eigenlijk niet zo'n zin, maar ik moest van mezelf. Omdat ik al zo fijn bij muziek weg kwam ging het sporten ook extra lekker denk ik. Ik heb een voldaan gevoel

**Geplaatst**: 14-10-09 19:42

Geplaatst: 14-10-09 19:42

PW, klinkt weer goed! Hou dat gevoel weer vast en opschrijven

Fijn dat muziek je mee is gevallen, is het nu een wekelijkse therapie?

Hier gaat het wel, merk dat ik me weer wat minder voel maar kan het niet goed kwijt. Zou wel willen huilen maar het komt niet. Morgen weer werken, dat zal er ook wel mee te maken hebben. Straks weer naar bed, denk dat ik maar een kruik mee neem want het wordt echt flink kouder.

**Geplaatst**: 14-10-09 20:03

Geplaatst: 14-10-09 20:03

Pw wat klink je lekker voldaan indd, is ook wel ff lekker beetje meer luchtige therapie.
Het hoeft niet altijd zwaar te zijn , nog gesport ook goed bezig jij en indd hou je gevoel vast!
thanks voor je pb, ik had het toen al gelezen ne vanmorgen uit geprint hij zit in mijn agenda

Civ, hoop dat je nog wat hoort maar denk er niet teveel aan misschien heeft hij geen tijd en dan valt het tegen.
zo een medische keuring is zeker niet echt leuk , probeer er niet zo tegen op te zien. het is nog een paar dagen weg en probeer het tot die tijd even naast je neer te leggen!

Bij mij gaat het niet best , ben best moe en kan me niet zo goe dmeer concentreren, vanmorgen remde ik hard terwijl het groen was en ik bleef nog staan , totdat iemand toeterde, ik zat verstijfd achter het stuur.
Op mijn werk is het druk opzich niet erg ik hou er wel van , maar ik merk dat ik achteruit ga, voel me opgesloten en op!
Dan heb ik per toeval iemand leren kennen en voel me op de momenten dat hij belt of smst erg goed, hij doet me goed , maar ik vind het doodseng en ook omdat het allemaal zo onzeker is, hij heeft nog aardig wat dingen met zijn ex op te lossen ze zijn al een hele tijd uit mekaar en ik weet niet of ik iemand anders ellende ook nog kan dragen, ik wil dat er eindelijk weer eens iemand voor mij is en niet anders om.
Op dit moment voel ik me gewoon alleen, het enige wat ik doe is anderen helpen wat ik ook wel wil ik wil mijn naasten niet laten stikken maar ik kan eigenlijk niet meer!
Na mijn gesprek met de psych kwamen weer zoveel waarheden naar boven die mijn leven weer helemaal op zijn kop zetten, ik moet het alleen doen en de mensen van vroeger zullen nooit meer wat aan mijn leven toevoegen, het was een goeie tijd maar ik moet het los laten! Nu moet ik van hem mijn doelen en dromen en bv ook dingen die ik wil en niet wil opschrijven , maar ik stop het iedere keer weer weg, ik ontloop die gedachten altijd , maar nu moet ik het opschrijven dus ik moet er nu echt over nadenken, ik heb nog geen woord op papier gezet.
Maandag heb ik weer een afspraak ook de hapto is erbij dan moeten we het bespreken en ik krijg fysio vppr mijn lichamelijke klachten die ik sinds een tijdje heb, er izt teveel spanning in mijn lijf, hoofd overal!
Hij vond me erg onrustig en slechht uitzien, dat hoor ik nu van meerdere.
Mijn gezicht zit onder de pukkels en mijn lijf doet zeer, mijn hormonen huishouden is waardeloos, ik heb vorige week mijn allereerst eechte paniek aanval gehad en kon niet meer ademen, druk op de borst en hyperventileren!

Het komt zo hard aan, ik dacht echt ik ga het redden , ik was zover al dacht ik, maar ik verval steeds in het oude en mijn lijf is er klaar mee! Ik ben nu keihard op mezelf gestoten!
Vind erg om dit te vertellen want een maand geleden was ik nog zo sterk, maar ik vraag me af waar het heen is??

Sorry beetje wir war verhaal , maar nu was het moment.

Wil jullie nog bedanken voor de lieve woorden!

**Geplaatst**: 14-10-09 20:40

Geplaatst: 14-10-09 20:40

Pilipa

wat ik uit je verhaal opmaak is dat het de laatste tijd wel goed ging maar dit kwam meer omdat je je groot en sterk hield dan dat je je problemen een plek hebt gegeven. Die problemen blijven bestaan en komen er een keer uit, helaas :(:)

. Jij hebt nu een paniekaanval gehad en dat is geen pretje, kan er over mee praten. Die moest ik eerst krijgen voor ik ging luisteren naar mn lichaam, misschien moet jou lichaam ook zulke signalen afgeven voordat je ernaar gaat luisteren.

Laatst had ik weer een paniekaanval op mn werk (vond het erg vervelend) moest naar de arts, die hebben we op het bedrijf, hij zei: Nu loop je nog maar volgende keer kom je met een rolstoel binnen! Zo, daar schrok ik wel even van, mn lichaam probeerde me iets duidelijk te maken, eerst subtiel en steeds harder en ik ging maar door! Ik moest stoppen en luisteren naar mn lichaam, dat was wel duidelijk. Luister naar je lichaam en pas goed op jezelf, geestelijk kun je veel wegstoppen maar dan komt het er lichamelijk toch uit. :(:)

Leuk dat je iemand hebt ontmoet, hij heeft je in ieder geval een goed gevoel en geniet daarvan! Jammer dat hij nog met zijn ex zit maar geef duidelijk jou mening hierover zodat je jezelf niet wegcijfert hierin. Jij bent het waard en als hij je wilt (nou dat klinkt niet echt netjes

) dan moet hij er ook voor de volle 100% voor gaan. Geen genoegen nemen met een 2de plaats, jij verdient een eerste plek en wie weet ziet hij dat ook in! Heb het er eventueel met hem over, niet gelijk de moed laten zakken misschien ziet hij het ook in.

Over de dingen opschrijven? Wou dat ik je ermee kon helpen. Als ik iets voor je kan doen dan mag je me altijd pben of me toevoegen op msn, dat praat soms wat makkelijker! Hoop dat je iets aan mn reactie hebt gehad, hij is best lang geworden zie ik dus ik zal eens stoppen. Sterkte meid en als er iets is dan ben ik, en de andere meiden hier, er voor je! :(:)

**Geplaatst**: 15-10-09 07:32

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 15-10-09 07:32

Ik ga vanmiddag even rustig reageren, heb nu niet de tijd om het goed te doen. Er komt veel in me op wat ik wil zeggen, maar dat hou je te goed Pilipa.

CIV: Werkse vandaag. Denk aan je.
Dikke knuffel voor jullie allebei!!

**Geplaatst**: 15-10-09 14:43

Geplaatst: 15-10-09 14:43

Oke, ik heb vanacht gedroomd dat ons topic op slot zat voor nader overleg. Waar je je al niet druk om kan maken he?
Gelukkig was het slechts een boze droom

Hey Pilipa, denk dat dit ook een lange reactie gaat worden, ga er even voor zitten zou ik zeggen

Wat goed van je dat je je verhaal hebt kunnen typen. Hopelijk lucht het je ook wat op. Je verhaal deed veel met me en ik herkende ook wel weer wat dingen. Ik heb ook wel eens braaf voor groen licht staan wachten om me vervolgens helemaal rot te schrikken van het getoeter achter me. Op dat moment vroeg ik me wel even af of het wel zo verstandig was dat ik in de auto zat...
Heel herkenbaar dus.

Verder voel jij deze periode als achteruitgang, maar eigenlijk is het een periode waarin je open begint te staan voor verandering. Maar er komt zoveel op je af dat het je overspoelt. Het verward je en dat is ook heel logisch. Ook na mijn woorden zal je het nog steeds als achteruitgang zien. Zo voelt het voor jou op dit moment nu eenmaal.

Wat de persoon betreft die je ontmoet hebt, sluit ik me helemaal bij CIV aan. Het is op zich niet erg dat hij nog veel met zijn ex af te handelen heeft, maar vergeet jezelf hierin niet. Bespreek met hem dat het voor jou op dit moment teveel is om er bij te hebben. (Als je dit op dit moment al met hem kunt bespreken natuurlijk) Jij bent op dit moment het belangrijkst en je moet voor jezelf zorgen. Een ander doet het niet voor je. Het is een hele mooie eigenschap dat je er altijd voor een ander wil zijn, maar nu heb je even genoeg aan jezelf.

Wat CIV schrijft over de paniekaanval is helemaal waar. Het zijn signalen van je lichaam die je serieus moet nemen. Doe je dat niet, gaat het van kwaad tot erger. Bij mij in de groep van de schemagerichte therapie zit er dus een meisje die er inderdaad al twee keer door in een rolstoel heeft gezeten. En dat kan niet de bedoeling zijn. Maar je bent al goed op weg, door in gesprek te zijn met je psych en de hapto. Goed ook dat je naar de fysio gaat om alles even weer los te krijgen. Spanning doet lichamelijk ook veel met je. Ik heb er ook een keer helemaal door in de knoop gezeten en kon mijn auto letterlijk niet meer uitkomen, zo verkrampt was alles.

Ik vind het trouwens helemaal niet vreemd dat het je niet lukt om dingen op papier te zetten. Toevallig hebben wij het daar laatst bij de therapie over gehad. Het lukt je (nog) niet, omdat het te confronterend is. Wanneer het op papier staat kan je er niet meer om heen. Dan staat het zwart op wit en dat doet pijn. Probeer te beginnen bij datgene wat voor jou het makkelijkst is om op te schrijven. Misschien zijn de doelen voor jou het makkelijkst om te verwoorden? En anders begin je bij je dromen of de dingen die je wil. Begin bij datgene waar jij je het prettigst bij voelt. De rest komt dan vanzelf. Het is een drempel die je over moet. En je hebt de kracht om die stap te zetten, daar ben ik van overtuigd...

Ik vind je verhaal trouwens helemaal niet warrig. Zo komt het voor jou zelf misschien over, maar voor mij absoluut niet. Ik begrijp heel goed dat je je rot voelt omdat het een tijdje terug zo lekker ging. Je bent al een heel eind gekomen, alleen zie je dat nu even niet in, omdat je je zo rot voelt. Dat geeft ook niet. Daarvoor zijn wij er om je te vertellen dat je toch al heel veel bereikt hebt. Je bent een volhouder en vecht nu ook door. Het is een lange zware weg, die helaas niet zonder hobbels is. Dit is weer zo'n hobbel, waar een enorm gat achter lijkt te zitten. Daar moet je doorheen, maar je zult er sterker uitkomen. Je kunt er niet langer omheen en dat geeft je lichaam je ook aan.

Het is logisch dat je de neiging hebt om weer in je oude patronen te vallen. Ik herken dat bij mezelf ook. Zeker tijdens de mindere momenten, dan lijkt het alsof ik alles vergeten ben wat ik de afgelopen tijd geleerd heb. Het voelt alsof je terug bij af bent, maar dat is niet zo. Vergeet ook niet dat je oude patronen heel erg vastgeroest en diep ingesleten zijn. Die heb je niet zomaar veranderd en dat gaat met veel pijn en moeite.

Waarom vind je het erg om te vertellen? Je was een maand geleden heel sterk en dat ben je nu nog steeds. Alleen zie je het even zelf niet. Wij zien het wel. Je bent namelijk nog steeds heel sterk. Dat is nergens heen, het is er nog steeds. Dat je sterk bent zie ik alleen al aan het simpele feit dat je vooruit wil en daarom een afspraak hebt staan voor maandag met de psych en de hapto. Je doet er alles aan om vooruit te komen, alleen zie je zelf nog niet genoeg vooruitgang, waardoor je er zelf (nog) niet tevreden mee kan zijn.

Nou, het is inderdaad een heel verhaal geworden. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en ook bij mij geld dat je altijd mag pb-en of wat ook. Ik wil je best helpen met het een of ander als je dat graag wil. Dat is het minste wat ik voor je kan doen. Heel veel sterkte in ieder geval meid!! :(:)

CIV: Voor jou niet zo'n lang verhaal...
Heb je lekker gewerkt vandaag? Ben benieuwd of het een beetje een fijne afleiding voor je was. Ik hoop het wel. Hoe voel je je verder? Muziektherapie is vanaf nu inderdaad wekelijks. Daar ben ik wel heel blij mee

**Geplaatst**: 15-10-09 15:32

Geplaatst: 15-10-09 15:32

Ik was bezig met mijn huiswerk voor de schemagerichte therapie. Ik dacht na over mijn cognitie: "Ik ben niet succesvol..." Van het een kwam het ander:

Wanneer ben je succesvol?

Ik zat me vandaag eens af te vragen wanneer je nou eigenlijk succesvol bent. Het eerste wat in mij op kwam is wanneer je een goede baan hebt, wanneer je een mooi huis hebt enz.

Maar wat is succes eigenlijk?
Heeft het te maken met verworvenheden zoals een goede baan, de hoogte van je bankrekening? Of heeft het te maken met een gevoel van geluk en welbevinden?

Reden voor mij om dit eens verder uit te pluizen. Klopt mijn beeld van succes wel? Is dat beeld wel realistisch? Ik ben op zoek gegaan en ik moet zeggen dat het voor mij heel verhelderend en misschien zelfs wel een beetje bevrijdend was...

Om te beoordelen hoe succesvol we zijn, vergelijken we onszelf vaak met anderen. De beste is de meest succesvolle. De leerling met de hoogste cijfers, de snelste hardloper, degene met het hoogste salaris enz. Het lijkt wel een wedstrijd met een prijs voor de meest succesvolle persoon.

Maar dit betekend in feite dat er meer mensen niet-succesvol zijn, dan mensen die wél succesvol zijn. Wanneer "het succesvol zijn" bepaalt hoe tevreden we met onszelf zijn, komt het er op neer dat de meesten van ons niet tevreden kunnen zijn met zichzelf, omdat alleen de beste succesvol is...

Is er dan een andere manier om te kijken naar wat succes is? Misschien moeten we succes omschrijven als 'goede of geslaagde afloop van een poging of streven'. De nadruk wordt dan niet meer gelegd op een vooropgezet eindresultaat. Het maakt ook dat het succes van de een er heel anders uit kan zien dan het succes van de ander.

Dat kan ook eigenlijk niet, want iedereen is verschillend. Het is dus niet realistisch om succes voor iedereen op dezelfde manier te definiëren.

Laten we eens kijken naar de nieuwe defenitie van succes, waarin de poging centraal staat (het proces). Wanneer pogingen als succesvol te boek staan, dan geeft dat een gevoel van tevredenheid en welzijn. En in die tevredenheid is er zelfbevestinging en goedkeuring van wie je bent en wat je doet. Dit is weer goed voor het gevoel van eigenwaarde en het zelfvertrouwen.

Succes kan dus zitten in grote en kleine dingen. Veel kleine successen geven samen het gevoel een succesvol leven te leiden. Daarom is het goed om je bewust te worden van de kleine, dagelijkse successen i.p.v. alleen de grote en opvallende successen te zien.

Wat voor mij vooral heel verhelderend is, is dat je kijk op wat succes nou eigenlijk is, dus indirect ook veel invloed kan hebben op je eigenwaarde en je zelfvertrouwen. En laat dat nou net datgene zijn waar ik zo mee worstel...

**Geplaatst**: 15-10-09 17:47

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 15-10-09 17:47

Hallo lieve dames :wave:

Ben even een paar daagjes niet online geweest ivm drukte. Heb mezelf ook weer mee naar de paarden gesleept, en merk dat het me; ondanks de vermoeidheid daarna door de zwangerschap, goed doet

Ik heb netjes bijgelezen, vind het alleen te veel op het moment om op iedereen te reageren!

Iig een heel dikke :(:)

voor iedereen!!!

Ben vanmorgen naar de HA geweest trouwens, en moet zeggen dat ik eigenlijk mezelf weer beter voor heb gedaan als dat het eigenlijk is. Heb maar heel even hoeven huilen, en dr zat nog veel gevoel en gedachtes in mn kop, die ik niet heb ge-uit. Waarschijnlijk omdat dit een nieuwe HA is?

Hij is van mening, dat ik beter nog wacht met AD, ivm het feit dat deze terugval volgens hem met de komende gebeurtenissen te maken hebben. De bevalling, het hele omgooien van mijn leven eigenlijk dus. Dus moet ik eens wachten totdat de kleine dr is, en dan zien hoe het gaat.

Mijn gevoel erbij is eigenlijk, moet ik dan helemaal terug vallen in het gat, voor ik hulp krijg? Maar goed, misschien heeft ie wel gelijk, en heb ik meer baad bij de begleiding die ik allemaal ga krijgen. We zullen zien!

**Geplaatst**: 15-10-09 18:25

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 15-10-09 18:25

Ik begrijp niet zo goed waarom hij je niet doorverwezen heeft. Daar ging je toch voor? Of was je doel AD? Wat is er mis mee om uit voorzorg met een hulpverlener te willen praten. Ik begrijp het niet zo goed van je huisarts...

**Geplaatst**: 15-10-09 18:38

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 15-10-09 18:38

Nee ik ook niet, maar denk dat het komt omdat ik via onze maatschappelijk werker een pedagigisch/practisch ondersteuner krijg. Deze heeft dus als taakt ondersteunen in het huishouden, opvoeden ( tips geven ed ) en dus ook een stukje regelmaat creeren en zien waar voor mij emotioneel knel punten zitten.

Ik ga het dus even aan kijken, merk ik dat het niet goed gaat, bel ik weer terug

Oja, moet wel volgende week donderdag terug bij m, om te zien hoe het met me gaat, en of hij gelijk had zeg maar

**Geplaatst**: 15-10-09 18:58

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 15-10-09 18:58

Oke, dan snap ik hem.
Wel goed dat je donderdag weer terug moet komen. Als je denkt dat je je beter voor gedaan hebt, moet je misschien voor dan wat dingen opschrijven. Maar ik weet hoe moeilijk het blijft om goed uit te leggen wat je bedoeld...

Wel fijn dat je ondersteuning krijgt. Hopelijk heb je daar voldoende aan. Hou jezelf in ieder geval goed in de gaten en trek aan de bel als jij het gevoel hebt dat het de verkeerde kant op gaat!

**Geplaatst**: 15-10-09 19:00

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 15-10-09 19:00

Ja, dat zeker

Ik schrijf nu voor de verloskundige altijd mn vragen op in mn agenda, denk dat ik dat met de HA ook maar ga doen of zo