Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Oscar schreef:Mooi gezegd en zo is het ook
Net zoals positief blijven. Als je zegt dat je niet meer beter kunt worden (gelukkig bij jou niet aan de orde, waar ik super blij om ben!), maar dat het wel goed komt omdat je er zo positief in staat. Alsof je dan ineens wel een goede prognose hebt........![]()
Maar ik ben het er wel mee eens dat positief blijven je wel helpt. Niet zozeer om te genezen, maar wel om het hele traject te dragen en de tegenslagen te incasseren. Met een beetje veerkrachtig en wat humor en zelfspot is het allemaal wat beter te dragen.
BeFunny schreef:Klopt mijn hele lichaam is gecheckt. Dat was ook met de overige pets al zo die zijn van Hoofd tot tenen zeg maar. En de plek bij mijn schouder is er dus ook echt bijgekomen in de tussentijd. In die zin voelt die twee weken wachten wel lang. Maar dat is ook de reden dat ze de afspraak hebben kunnen vervroegen want hij stond pas over 3 weken gepland.
Ik ben het er mee eens dat je er niets aan kunt doen. Maar ook dat het voelt als een gevecht in alle opzichten. Een gevecht tegen emoties een gevecht tegen alles wat op je pad komt tijdens het traject bijv met het biopt dat ik dingen veel gevraagt en uiteindelijk krijg je dan niks denk aan narcose of zware pijnstilling dat voelt als een zware klim een berg op en als je er bijna bent hoor je dat je niet verder mag ofzo. Het gevecht tegen de buitenwereld want hoe je het went of keert er komen momenten dat je niet begrepen wordt zelfs niet door mensen die heel dichtbij je staan en dan voel je je heel eenzaam op die momenten en dat is een terugkerend iets en dan moet het zwaarste voor mij nog komen.
Het is dus wel degelijk een soort strijd maar niet zoals er vaak over gesproken wordt. Je kunt niet vechten tegen kanker.
BeFunny schreef:Nou mijn leven kon niet slechter gaan. Even echt een enorme klap te verwerken.
Kan het niet zo openbaar droppen naar mijn traject gaat heel zwaar worden zo
Mijn wereld stort in