Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
                                                         Kimmie25501 schreef:Ik heb met haar gesproken en het is idd uit. Ik voel me zo vreselijk ellendig. Ik ben zo bang voor een terugval. Op weg naar huis in de auto zag ik zoveel plekken voor een mogelijke kans tot mezelf doden. Ik wil mezelf zoveel pijn doen. Het liefst zeg ik nu de nagels in mezelf en maak ik mezelf helemaal kapot. Of ik ga pillen slikken. Het maakt toch allemaal niet meer uit. Waarom reageer ik zo groot op zoiets kleins? Waarom zo cliché? Het was maar heel erg kort. Iedereen kan gewoon door met hun leven, maar ik heb weer bevestigd gekregen dat ik hier niet voor gemaakt ben. Ik snap niet waarom ik op deze aardbol ben want ik ben voor niemand nuttig, inclusief mijzelf.
 jou tijd komt nog                                                         
 Kimmie25501 schreef:Waarom reageer ik zo groot op zoiets kleins?
 
 
  
                                                         
                                                         
                                                         
                                                         
 ik vergeet rekeningen te betalen, ik heb te weinig energie om het huishouden te doen en ik raak in paniek als dingen anders lopen dan gepland. Toen het serieus een mogelijkheid werd om uit huis te gaan, raakte ik ook ontzettend in paniek. Mijn psycholoog vond het op dit moment ook niet zo’n goed idee. Mentaal wel, maar praktisch niet. Ik hoop er over een jaar ongeveer wel klaar voor te zijn. Mijn psycholoog raadde sowieso begeleiding aan bij het uit huis gaan. Ik zou het nooit in een groep willen, maar misschien is iemand die een keer per week langskomt wel goed.
                                                         
                                                         
                                                         
 De start van een nieuw hoofdstuk!