Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-08-11 13:40

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 13-08-11 13:40

Ik zou het daar dus wel moeilijk mee hebben... IVF is bij mij niet nodig (ik word al zwanger als je naar me kijkt, bij wijze van) maar het is hetzelfde met eiceldonatie... ik zou dat niet kunnen.

Overigens ben ik het ermee eens dat bevruchte eicellen nog geen baby's zijn.

Vanaf een hartslag is het voor mij een wezen. Daarvoor niet...

(tot zover even het kleine intermezzo, ik heb het razend druk maar ik lees nog steeds graag mee)

**Geplaatst**: 13-08-11 13:46

Geplaatst: 13-08-11 13:46

maikeltje schreef:
Jeetje wat een topic. Mijn gezin is compleet maar ik denk dat je ontzettend sterk in je schoenen moet staan om zoiets te kunnen.
Ik denk dat ik het zou overwegen voor mijn beste vriendin maar ik zou werkelijk niet weten wat ik zou doen wanneer de bevalling zich aankondigt. Het is nogal wat.
Ingeval van mijn vriendin en haar partner weet ik, realistisch gezien, dat het kindje het aan niets zou ontbreken. Maar emorioneel gezien lijkt het me zo ontzettend zwaar....hoe dan ook zal het toch anders opgevoed worden dan dat ik voor ogen heb denk ik.
Ik ben zo'n muts die al geen paard kan verkopen omdat ik denk dat ik het neste voor dat dier kan zorgen. Hoe moet dat dan met een baby. Ik zou me hoe dan ook voor de rest van mijn leven verbonden voelen met dat kind.

Nee, het zou voor mijn eigen psychische welzijn geen aanrader zijn denk ik

Draagmoederschap is denk ik ook maar weggelegd voor een klein select groepje. Niet iedere vrouw is hiertoe in staat. Het is ook niet niks hoor ... dus alle begrip voor jouw redenen om het niet te doen.

Nu je toch aan het nadenken bent over dit onderwerp ... in hoeverre denk jij te willen helpen ?
Zou jij bijv pies inleveren tijdens je zwangerschap waar je andere vrouwen mee kunt helpen ? Zou je een eicel donatie kunnen overwegen ? Zou je het misschien oke vinden dat je man een bijdrage doet ?

**Geplaatst**: 13-08-11 13:52

Geplaatst: 13-08-11 13:52

Rock schreef:
Ik zou het daar dus wel moeilijk mee hebben... IVF is bij mij niet nodig (ik word al zwanger als je naar me kijkt, bij wijze van) maar het is hetzelfde met eiceldonatie... ik zou dat niet kunnen.

Overigens ben ik het ermee eens dat bevruchte eicellen nog geen baby's zijn.

Vanaf een hartslag is het voor mij een wezen. Daarvoor niet...

(tot zover even het kleine intermezzo, ik heb het razend druk maar ik lees nog steeds graag mee)

Gek is dat eigenlijk he
Ik zie draagmoederschap als een bijna onmogelijk doenbaar fenomeen maar zou totaal geen moeite hebben met het doneren van iets zo kleins als een eicel. Grappig hoe iedereen een eigen betekenis heeft

**Geplaatst**: 13-08-11 15:28

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 13-08-11 15:28

Ik zat vannacht te bedenken hè, wat nu als de wensouders zich terugtrekken?
Dat is ook wat...

Over embryo's en invriezen enzo...ik voelde eigenlijk me al meteen verbonden aan het kind dat in mij groeide.
Vrijwel na bevruchting begon ik te braken, voelde de innesteling en bij mijn oudste kind wist ik heel zeker dat hij mijn kind was. Er was iets niet goed op de echo en we werden doorverwezen. Mij werd letterlijk abortus aangeraden door mijn omgeving maar mijn buik, mijn baby schreeuwde nee. Natuurlijk was drie maanden al wat groter, maar een embryo in laten vriezen lijkt mij afschuwelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 19:35

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 19:35

Het is puur de fase waarin een zaadcel is binnengedrongen bij een eicel, niets meer, niets groter.
Asjemenauw ik heb ontzettend veel respect over jouw reacties op posts die vrij kwetsend over zouden kunnen komen. Ik vind dat echt bijzonder knap van je!!

Wat betreft draagmoeder of eicel, is maar goed dat de ene een eicel af wilt staan en de ander met liefde een kindje zou willen dragen terwijl een derde pies inleverd. om het hele proces mogelijk te maken. Zij kan (in theorie) iedereen zijn steentje bijdragen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 19:37

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 19:37

Oh tja, wensouders die zich terug trekken... van ik eigenlijk nog niks van gehoord of gelezen. In dat geval zou ik persoonlijk denken dat het zo had moeten zijn en zou dan met liefde het kindje in ons gezin opnemen.

**Geplaatst**: 13-08-11 19:46

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 13-08-11 19:46

Jij denkt wel heel gemakkelijk over bepaalde dingen Charlotte. Vind ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 20:23

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 20:23

Ja ik ben niet zo moeilijk

Nee maar serieus, wat is dan het alternatief? Moet dat kindje dan van pleeggezin naar pleeggezin gesleept worden? Dat zou ik niet willen. Als de wensouders zouden afhaken dan zou ik zonder twijfel het kindje houden. Liefde genoeg voor een kindje extra.

**Geplaatst**: 13-08-11 22:12

Geplaatst: 13-08-11 22:12

Pauline schreef:
Over embryo's en invriezen enzo...ik voelde eigenlijk me al meteen verbonden aan het kind dat in mij groeide.
Vrijwel na bevruchting begon ik te braken, voelde de innesteling en bij mijn oudste kind wist ik heel zeker dat hij mijn kind was. Er was iets niet goed op de echo en we werden doorverwezen. Mij werd letterlijk abortus aangeraden door mijn omgeving maar mijn buik, mijn baby schreeuwde nee. Natuurlijk was drie maanden al wat groter, maar een embryo in laten vriezen lijkt mij afschuwelijk.

Ik zie het dus ook niet zo plastisch als een klompje cellen.
Ik vind dat het een baby is vanaf het moment dat die zaadcel bij de eicel komt, dan wordt het hele proces in werking gezet, wordt direkt begonnen aan het maken van een hartje enz.

Waarom zou het pas een baby zijn als het hartje af is en een hartslag bestaat?
Met alle respect richting iedereen hier, maar ik denk dat velen hier anders over zullen denken op het moment dat ze zelf zwanger zijn (geweest).

**Geplaatst**: 13-08-11 22:19

Geplaatst: 13-08-11 22:19

LCharlotte schreef:
Oh tja, wensouders die zich terug trekken... van ik eigenlijk nog niks van gehoord of gelezen. In dat geval zou ik persoonlijk denken dat het zo had moeten zijn en zou dan met liefde het kindje in ons gezin opnemen.

Dit vind ik ook veel te makkelijk gedacht eigenlijk.

Dan moet ik een beetje lachen om het begin waarbij je aangaf net weer in vorm te komen, wat is nu belangrijker, een goed figuur of kindergeluk.

Als je een kind wil baren voor een ander en de wensouders trekken zich terug dan zit je toch met een baby die in aanleg misschien niet eens jouw genen heeft.
Daarnaast kun je je afvragen of je wel echt klaar was voor draagmoederschap als je zo makkelijk het kind wilt houden. Ik denk zelf dat ik daar enorm van zou balen, als het kindje echt bedoelt is voor andere mensen. Zoals nu, alleenstaand en drie kinderen zelf...zou ik echt niet blij worden van een vierde die ik met heel andere intenties, een heel ander uitgangspunt zou dragen.
En van pleeggezin naar pleeggezin is kul, een kind kan heel goed opgroeien in een vast gezin.

Alleen zou ik dat ook niet kunnen...

Maar wat nu als een wensouder komt te overlijden? En de ander het alleen niet aandurft? Of ze gaan uit elkaar, of of ..Wie draagt dan de kosten voor de opvoeding en verzorging? En wie doet die verzorging dan? Best een interessant item imo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 23:06

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 23:06

Ik ben trotse moeder van mijn eigen twee wereldwondertjes. Maar ik vind een natuurlijke zwangerschap moeilijk te vergelijken met het draagmoederschap, wat betreft embrio etc. In eerste instantie dacht ik er precies zo over, maar nu ik in mijn eigen omgeving zie begin ik er anders tegen aan te kijken. Maar het blijft wel lastig.

Zouden jullie zo een kindje dan gewoon in het systeem laten verdwijnen? Ik zou dat niet over mijn hart kunnen verkrijgen

Ieder kind verdient een liefdevol thuis en waar ik kan helpen, daar help ik.

Laatst bijgewerkt door Lottie84 op 13-08-11 23:14, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 23:13

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 23:13

Btw over het figuur... Sporten maakt veel goed! Heb met mijn tweede zwangerschap tm week 37 zeer intensief reality 3x per week. Figuur krijg je terug maar je moet er wel wat voor doen. Ik heb er nooit mee gezeten hoor, was geen zwangere die extreem bezig was met aankomen tijdens zwangerschap of dergelijke. gewoon gezond eten en de rest komt op z‘n tijd wel na de zwangerschap goed@ the gym.

**Geplaatst**: 13-08-11 23:13

Geplaatst: 13-08-11 23:13

Dat zeg je ne maar klinkt in mijn oren echt idealistisch.
Wat nu als jedat zelf niet kan betalen? Of als je eigen wondertjes je zo nodig hebben? Of als het kind genetisch niet aan jou en je man verwant zijn?

In het systeem verdwijnen klinkt er zwartwit en een ander adoptiegezin kan dat kindje misschien meer bieden dan jij? Of de draagmoeder, eigenlijk wil ik het algemeen houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 23:15

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 23:15

De voogdij zou goed geregeld moeten worden net als bij iedere ander stel ouders.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 23:18

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 23:18

Ja je hebt gelijk er zijn natuurlijk meerdere mogelijkheden. Wellicht een ander wenspaar..
Heerlijk deze discussies!

**Geplaatst**: 13-08-11 23:27

Geplaatst: 13-08-11 23:27

LCharlotte schreef:
Ja je hebt gelijk er zijn natuurlijk meerdere mogelijkheden. Wellicht een ander wenspaar..

Maar ik denk dat je dan heel dicht bij 'handel' komt.
Hoe vind je een ander wenspaar? En hoe weet je of zij het echt willen, in hoeverre ze zelf niet kunnen, hoeveel ze ervoor over hebben, wat ze al geprobeerd hebben enz.
Daar gaan dan alweer maanden overheen en dan hecht je je toch aan zo'n kindje.
En geef je het dan gewoon mee aan die nieuwe ouders? Als je er iets tegenover wilt ben je weer strafbaar, hoewel ik me afvraag of je uberhaupt je kind 'gewoon' mag weggeven. (allich met adoptieprocedure maar dan nog)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 23:32

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 23:32

Nee dat zeg ik, mijzelf kennende zou ik waarschijnlijk kiezen om het kindje in zo een extreem geval te houden. Ik heb het idee dat een gezinsleven bij de draagmoeder voor een kind dan nog altijd beter te accepteren is dan een pleeggezin. En als de huidige kinderen de mama ook nodig hebben? Wie zegt dat ze ooit wat te kort zouden komen? Is dat in jullie opzicht dan ook zo in het geval van een derde biologisch kindje? Of is dat dan een kwestie van prioriteiten?

**Geplaatst**: 13-08-11 23:36

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 13-08-11 23:36

Ik heb drie kinderen.

Een keuze voor een vierde is een heel anderedan die van draagmoederschap.
Instanties zouden kunnen regelen dat het kind gewoon goed terecht komt.

Charlotte er zijn situaties waarbij je zoveel tijden energie moet steken dat een baby bijna onmogelijk is.

**Geplaatst**: 13-08-11 23:37

Geplaatst: 13-08-11 23:37

Je kunt de baby natuurlijk altijd gewoon laten adopteren. Hoeft niet in de pleegzorg daarom.

**Geplaatst**: 13-08-11 23:38

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 13-08-11 23:38

Is zeker waar.
Ik ken overigens ook pleeggezinnen die het kind later adopteerde.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-11 23:40

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-11 23:40

Ook dat kan ik me voorstellen, maar je probeert jezelf in zo een situatie te verplaatsen om te kunnen oordelen en ik zit zelf niet in een situatie waarin het compleet onmogelijk zou zijn om voor een derde kindje te zorgen.

Laatst bijgewerkt door Lottie84 op 13-08-11 23:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-08-11 23:41

Geplaatst: 13-08-11 23:41

LCharlotte schreef:
En als de huidige kinderen de mama ook nodig hebben? Wie zegt dat ze ooit wat te kort zouden komen? Is dat in jullie opzicht dan ook zo in het geval van een derde biologisch kindje? Of is dat dan een kwestie van prioriteiten?

Het is nogal een verschil te kiezen voor een 3e eigen kind dan voor draagmoederschap.
Dat laatste is puur een kwestie van 9 maanden waarna je het afstaat.
Als je voor jezelf hebt besloten dat 2 kinderen genoeg is maar je wilt wel anderen helpen bij hun kinderwens door draagmoeder te zijn, dan wil dat toch niet zeggen dat je zelf nog een 3e wilt?
Je hebt toch 9 maanden in je hoofd dat je 't kindje gaat afstaan, als het dan ineens blijft gooit dat wel je hele leven overhoop.
Je zit ineens weer met een baby, veel dingen kunnen dan niet meer zo makkelijk. Wat als je van plan bent te verhuizen of je hebt een geweldige baan aangeboden gekregen?
Wat als je simpelweg financieel niet heel ruim zit en 2 kinderen vragen al genoeg? Als je niet gerekend hebt op een 3e kan dat best tegenvallen denk ik.

**Geplaatst**: 13-08-11 23:42

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 13-08-11 23:42

Ik denk dat het bijna andersom is, voor mij. Omdat mijn gezin compleet voelt kan ik draagmoeder zijn.

**Geplaatst**: 13-08-11 23:43

Geplaatst: 13-08-11 23:43

Je spreekt jezelf ook een beetje tegen Charlotte.

Aan de ene kant zou je zo de zwangerschap beleven dat je mentaal geen band hebt met het kind, maar je zou wel zo een liefdevolle thuis willen geven wanneer nodig?
Het ligt niet zo simpel denk ik.

**Geplaatst**: 14-08-11 02:19

Geplaatst: 14-08-11 02:19

anneliesdj schreef:
Ik zie het dus ook niet zo plastisch als een klompje cellen.
Ik vind dat het een baby is vanaf het moment dat die zaadcel bij de eicel komt, dan wordt het hele proces in werking gezet, wordt direkt begonnen aan het maken van een hartje enz.

Waarom zou het pas een baby zijn als het hartje af is en een hartslag bestaat?
Met alle respect richting iedereen hier, maar ik denk dat velen hier anders over zullen denken op het moment dat ze zelf zwanger zijn (geweest).

Voor mij ligt het grootste verschil aan de plaats waar een eicel en zaadcel embrio zijn geworden. Gebeurd dit onder een microscoop dan vind ik dat toch weer even anders dan wanneer het gebeurd in de baarmoeder. Voor een microscoop embrio is de definitie dat de eicel en zaadcel samengekomen zijn en dat de cel 1 keer gedeeld is. We hebben het dus over echt het aller prilste stadium van een embrio, dus ver voor het stadium van een embrio dat zich bijv. gaat nestelen in de baarmoeder.

Even een reactie op het laatste stukje van je post:
Ik ben zelf 3 keer zwanger geweest (ook 3 keer een miskraam gehad) en mijn mening is hierdoor niet veranderd

Pauline schreef:
Ik zat vannacht te bedenken hè, wat nu als de wensouders zich terugtrekken?
Dat is ook wat...

Ik heb eens een film gezien over een draagmoeder die een tweeling bleek te dragen ... het contract met de wensouder was voor 1 kindje, de wensouders wilde alleen het meisje. Na een lange strijd heeft uiteindelijk de draagmoeder de voogdij over beide kinderen gekregen.
Ook een een verhaal gelezen over een draagmoeder die niet zwanger bleek te zijn van het kind van de wensouders maar van haar eigen kind (niet helemaal op safe gespeeld met haar man tijdens de procedures dus). De wensouders hebben zich teruggetrokken.
Of het verhaal van de draagmoeder die een kindje met een zware afwijking bleek te dragen. De wensouders kozen voor terminatie van de zwangerschap, de draagmoeder wilde het kind toch ter wereld brengen. Uiteindelijk belandde het kindje in het systeem.
En wat theoretisch ook nog zou kunnen is het geval dat de draagmoeder probeert de wensouders voor het blok te zetten voor extra geld of iets en dat de wensouders dit niet accepteren en terugtrekken.

Pauline schreef:
Maar wat nu als een wensouder komt te overlijden? En de ander het alleen niet aandurft? Of ze gaan uit elkaar, of of ..Wie draagt dan de kosten voor de opvoeding en verzorging? En wie doet die verzorging dan? Best een interessant item imo.

Dat hangt denk ik een beetje af van de samenstelling van het kindje (klinkt beroerd maar zo bedoel ik het niet hoor)
In Nederland is de barende vrouw de moeder, de vrouw van wie de eicel was telt niet mee, het zaad waarmee het kindje is verwekt maakt dan wel weer uit maar dan alleen als de wensouder de donor is.
De wensvader kan dus altijd aanspraak maken op het kindje maar de barende moeder is degene die uiteindelijk bepaalt. De wensmoeder heeft zowiezo geen poot om op te staan.
Ik kan me voorstellen dat de wensmoeder toch naar het kindje blijft verlangen, ook als haar man de pijp uit is. Over een wensvader durf ik geen uitspraak te doen ... mannen blijven toch rare wezens.
Betreft het een koppel wenspappa's ... dat ligt het jurydisch vermoed ik toch weer lastiger. Al zou het in mijn ogen geen verschil mogen maken.