Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-12-10 11:19

Geplaatst: 27-12-10 11:19

Da's ook niet gemakkelijk als hij snel in paniek is... Mijn broertje heeft dit de laatste dagen ook maar dat komt waarschijnlijk door de vakantie en dat hij dit weekend bij zijn ouders is geweest. (Het is een pleegkind). Ik heb met hem afgesproken dat steeds als hij iets niet begrijpt of het gaat te snel dat hij dan 'stop' zegt ipv te roepen, schoppen en smijten. Dit helpt redelijk.

**Geplaatst**: 27-12-10 23:53

Geplaatst: 27-12-10 23:53

Ffkes een reactie van mij... Ik ben (samen met mijn moeder) mijn kamer aan het schilderen, opzich gaat het goed, we zijn al op de helft. Het probleem is alleen dazt we niet goed kunnen samen werken. Mijn moeder bepaalt vaak wat we gaan doen en en hoe. Ik ga hier steeds weer tegen in omdat ik ook inspraak wil hebben in mijn eigen kamer. Ik wil laten zien dat ik ook goede ideeën heb... Dit lukt alleen niet als ik hier de kans niet voor krijg. Ik heb dit al een paar keer gezegd maar het enigste wat ze zegt is 'oke, ik heb het begrepen'. Weten jullie hier een oplossing voor? Moet ik alles maar door een ander laten bepalen, als een klein kind die zelf niets kan beslissen?

Soms heb ik echt het gevoel alsof mijn ouders (mijn moeder vooral) mij niet vertrouwd alsof ik niets kan... Toen ik mijn studierichting koos ook al, volgend jaar ga ik studeren (hoge school) en nu denkt ze weer dat ik het niet zal kunnen net als mijn oudere zus. Ik kan hier zo boos/verdrietig om worden, waarom geven ze me niet wat meer vertrouwen? Waarom vertrouwen ze me alleen als het in hun voordeel is (vb. oppassen)?

Hoe gaan jullie daarmee om als je het gevoel hebt dat je te weinig zelf mag beslissen? Of als jullie kinderen keuzes willen maken waar je niet mee akkoord bent? Speelt het hebben van ASS daar een rol in? Vertrouw je een kind met ASS minder dan een kind zonder ASS?

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen...

Sorry moest ffkes mijn frustraties kwijt...

**Geplaatst**: 28-12-10 00:15

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 28-12-10 00:15

Hoi meiden,

Ik vroeg me af..
Zijn er hier ook mensen die een relatie hebben, of zelfs een relatie hebben waar beide personen een vorm van autisme hebben?

**Geplaatst**: 28-12-10 00:24

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 28-12-10 00:24

Mijn vader heeft ASS maar mijn moeder niet. Dit gaat redelijk goed maar zorgt ook voor problemen...

**Geplaatst**: 28-12-10 01:23

Geplaatst: 28-12-10 01:23

horselove154 schreef:
Hoe gaan jullie daarmee om als je het gevoel hebt dat je te weinig zelf mag beslissen? Of als jullie kinderen keuzes willen maken waar je niet mee akkoord bent? Speelt het hebben van ASS daar een rol in? Vertrouw je een kind met ASS minder dan een kind zonder ASS?

Ik heb geen kinderen, maar heb je sommige van deze vragen wel eens op een rustig moment aan je moeder gesteld?

Misschien heeft het met ASS te maken, misschien ook helemaal niet en gaat het meer om je leeftijd of ligt het meer bij je moeder... dat kunnen wij niet beoordelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-10 18:43

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-10 18:43

RedPassion schreef:
Ladypaard, als je niet wilt zoenen met Oud & Nieuw zou je dat toch gewoon kunnen aangeven, voor het moment al? Dan zit jij er rustiger bij en weten mensen waar ze aan toe zijn. Je hoeft je autisme niet als verklaring te geven, je bent sowieso niemand een verklaring schuldig. Zeg gewoon dat je iedereen oprecht een fijn nieuwjaar wenst, maar dat je dat liever doet zonder fysiek te worden. Misschien zal het je verbazen hoeveel mensen gewoon genoegen nemen met de waarheid. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze dat niet doen, maar bedenk je dan dat het gewoon jouw recht is om je grenzen aan te geven.

aaarggg vandaag weer naar psych, dit probleem ook aangekaart dat ik dit erg moeilijk vindt. ach zegt ze, daar moet je even doorheen is maar een paar dagen. aaaaaaahhhhrrrrgg kan daar zo boos om worden je komt daar toch voor hulp? een paar dagen zijn gewoon ruim 2 weken, hele manege en hele straat (en dan heb ik het nog niet eens over familieleden). Vind het moeilijk om grenzen te stellen zonder meteen iedereen voor de kop te stoten, vond het al heel goed van mezelf dat ik daar bewust van ben en daarvoor hulp vroeg {x)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-10 18:44

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-10 18:44

Steentje schreef:
Hoi meiden,

Ik vroeg me af..
Zijn er hier ook mensen die een relatie hebben, of zelfs een relatie hebben waar beide personen een vorm van autisme hebben?

En hoe doe je dat uberhaupt in een relatie?

zijn er dan dingen waar je tegenaan loopt, wat dan je partner moet opvangen?
etc.

**Geplaatst**: 28-12-10 18:47

Geplaatst: 28-12-10 18:47

Hè, dat is erg vervelend ladypaard. Ik neem aan dat de psych wel van jouw autsime weet, of daar zelfs in gespecialiseerd is? Ik vind dat ze in elk geval de plank flink misslaat met die opmerking.

ladypaard schreef:
Vind het moeilijk om grenzen te stellen zonder meteen iedereen voor de kop te stoten

Grenzen stellen staat niet gelijk aan mensen voor hun kop stoten hè?

Het is de manier waarop je het doet. Als je ze bv. zou wegduwen als ze je willen zoenen zou dat ze kunnen kwetsen. Maar als je van tevoren aangeeft dat je er moeite mee hebt (en meer dan dat hoef je niet eens te zeggen, niet alles hoeft verklaard te worden) zou het ook weleens gewoon goed kunnen vallen. Mensen (niet alleen mensen met autisme) zijn gebaat bij duidelijkheid, grenzen aangeven kan om die reden vaak zelfs positief uitpakken.

**Geplaatst**: 28-12-10 18:49

Geplaatst: 28-12-10 18:49

ladypaard schreef:
Steentje schreef:
Hoi meiden,

Ik vroeg me af..
Zijn er hier ook mensen die een relatie hebben, of zelfs een relatie hebben waar beide personen een vorm van autisme hebben?

En hoe doe je dat uberhaupt in een relatie?
zijn er dan dingen waar je tegenaan loopt, wat dan je partner moet opvangen?
etc.

Ik snap je vraag niet zo goed, Ladypaard.

Bedoel je hoe een relatie stand houdt, in het geval dat een of beide partners een vorm van autisme hebben?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-10 19:01

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-10 19:01

RedPassion schreef:
Hè, dat is erg vervelend ladypaard. Ik neem aan dat de psych wel van jouw autsime weet, of daar zelfs in gespecialiseerd is? Ik vind dat ze in elk geval de plank flink misslaat met die opmerking.

ladypaard schreef:
Vind het moeilijk om grenzen te stellen zonder meteen iedereen voor de kop te stoten

Grenzen stellen staat niet gelijk aan mensen voor hun kop stoten hè? Het is de manier waarop je het doet. Als je ze bv. zou wegduwen als ze je willen zoenen zou dat ze kunnen kwetsen. Maar als je van tevoren aangeeft dat je er moeite mee hebt (en meer dan dat hoef je niet eens te zeggen, niet alles hoeft verklaard te worden) zou het ook weleens gewoon goed kunnen vallen. Mensen (niet alleen mensen met autisme) zijn gebaat bij duidelijkheid, grenzen aangeven kan om die reden vaak zelfs positief uitpakken.

zit bij een autismeteam {x)

grenzen ach ja ik weet dat niet perse iemand voor de kop hoef te stoten, bedenk ook echt wel hoe ik het beste kan zeggen, maar toch valt het dan verkeerd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-10 19:05

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-10 19:05

Steentje schreef:
ladypaard schreef:
Hoi meiden,

Ik vroeg me af..
Zijn er hier ook mensen die een relatie hebben, of zelfs een relatie hebben waar beide personen een vorm van autisme hebben?

En hoe doe je dat uberhaupt in een relatie?
zijn er dan dingen waar je tegenaan loopt, wat dan je partner moet opvangen?
etc.

Ik snap je vraag niet zo goed, Ladypaard.
Bedoel je hoe een relatie stand houdt, in het geval dat een of beide partners een vorm van autisme hebben?

even duidelijker

Tegen welke dingen loop je aan in een relatie wat betrekking heeft op jouw autisme. (ik heb dus zelf een probleem met aanrakingen, lijkt me voor een partner redelijk moeilijk

)
En moet je partner wel eens daarom dingen voor je regelen/structureren/ uit de weg gaan?

wil gewoon de zwaarte voor een partner van iemand met autisme weten (persoon heeft zelf geen autisme)

**Geplaatst**: 28-12-10 19:16

Geplaatst: 28-12-10 19:16

ladypaard schreef:
zit bij een autismeteam grenzen ach ja ik weet dat niet perse iemand voor de kop hoef te stoten, bedenk ook echt wel hoe ik het beste kan zeggen, maar toch valt het dan verkeerd

Schandalig vind ik dat dan... maargoed, ik heb toch al geen hoge pet op van de reguliere hulpverlening.

Verder is het misschien handig om uit te zoeken of het echt verkeerd valt (want dat kan natuurlijk, maar is dat dan jouw schuld?) of dat jij dat denkt.

ladypaard schreef:
wil gewoon de zwaarte voor een partner van iemand met autisme weten (persoon heeft zelf geen autisme)

Vaak zwaar. Het is helaas niet voor niks dat veel relaties geen stand houden. Wel maakt het verschil of de persoon met autisme man of vrouw is. Veel vrouwen die een partner met autisme hebben ervaren het alszwaarder dan een man die een partner met autisme hebben. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar dat komt omdat NT-vrouwen (zonder autisme dus) vaak de gevoelskant missen bij hun autistische partner, iets waar vrouwen (over het algemeen) toch al meer waarde aan hechten dan mannen.

**Geplaatst**: 28-12-10 20:42

Geplaatst: 28-12-10 20:42

RedPassion schreef:
Ik heb geen kinderen, maar heb je sommige van deze vragen wel eens op een rustig moment aan je moeder gesteld?
Misschien heeft het met ASS te maken, misschien ook helemaal niet en gaat het meer om je leeftijd of ligt het meer bij je moeder... dat kunnen wij niet beoordelen.

Bedankt voor je reactie! Ik heb het haar nog niet gevraagd op een rustig moment maar wil het nu ffkes laten rusten zodat de sfeer goed blijft. Vandaag ging het namelijk zeer goed. Over de studie heeft ze wel al eens gezegd dat ze bezorgd is of het niet te moeilijk zal zijn.

De laatste tijd gaat het redelijk slecht tussen mij en mijn oudere broer. Hij heeft het lastig om op een postitieve manier te communiceren met anderen. Hij vraagt niets, hij beveelt. Eerst deed ik altijd wat hij zei maar nu ga ik daar tegen in omdat ik het beu ben om gecommandeerd te worden... Hij denkt dat hij alles kan en mag zeggen. Als hij iets zegt dan doet iedereen het direct, mijn ouders ook. Vanavond weer zo'n situatie. Met oud&nieuw gaan we naar mijn zus. Hij vroeg mij wanneer mijn tas ging klaar zijn en ik zei dat ik het nog niet wist. Dan begon hij te roepen dat ik het moest zeggen en dat ik niet zo stom moest doen en dat ik een verwend kreng ben en zo verder. Als er zo tegen mij gepraat wordt dan kunnen mensen het vergeten en doe ik niets meer. Hij riep dan mijn moeder en ik zei dat ik het nog steeds niet weet en dat ik wel zal zien wanneer ik het zal doen. Daarna noemde hij mij een 'autistisch kreng'. Ik zie eerlijk gezegd wel op tegen het weekend! Hebben jullie tips?

Ladypaard: Wat vervelend dat je het lastig hebt met aanrakingen en dat de psycholoog geen goed advies kan geven! Ik zou ook zeggen, zeg het gewoon tegen de mensen zodat ze er rekening mee kunnen houden. Succes!

**Geplaatst**: 28-12-10 20:52

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 28-12-10 20:52

Nou, ik heb zelf het Syndroom van Asperger, en mijn vriend heeft PDD-NOS (en ADD en hij is een HSP'er).
Gisteren waren we 7 maanden samen.

Onze relatie onderhouden op een positieve manier, is soms knap lastig.
Er komen wel wat strubbelingen voor, maar of die allemaal zo typerend zijn voor de meeste mensen met autisme, weet ik niet direct.

Mijn vriend en ik zijn allebei gevoelsmensen.
Ik ben een prater, klets je het liefst de oren van het hoofd af, en als ik met iets zit, kan ik goed mijn hart luchten. Ik krop amper iets op.

Mijn vriend daarentegen, is een binnenvetter, die het heel moeilijk vind om over emoties te praten.
Zo hadden we laatst wat strubbelingen, en ik moet dan echt doorvragen;
'Wat voel je nu, wat denk je nu? Wat wil je nu het liefst?'
Toen ik aan hem vroeg waar hij aan dacht, kreeg ik als antwoord; 'Wat we vanavond gaan eten'..

Dan moet ik wel even op mijn tanden bijten, maar naderhand kan ik er ook hartelijk om lachen.
Zo zit hij nu eenmaal in elkaar, dat hoort bij hem, en dat accepteer ik.

Ook hou ik enorm van plannen.
Ik plan het liefst mijn hele leven.
Mijn vriend daarentegen 'fladdert' wat rond, en maakt op het laatst afspraken, of zelfs totaal niet.
Hij ziet het wel allemaal.
Wat komt, dat komt. En zo niet.. Ook goed.

Dat botst nogal eens, maar daar leren we ook steeds beter mee om gaan, omdat ik hem vaker uitleg hoe het in mijn hoofd werkt, en waarom dat voor mij zo belangrijk is.

Maar op dat soort punten na, werkt het super tussen ons, en weten we zeker dat we oud en gerimpeld met elkaar willen worden.

Het vergt meer aanpassingsvermogen en communicatie dan andere relaties, denk ik, maar het is mogelijk.
Daar zijn wij het bewijs wel van.

**Geplaatst**: 28-12-10 20:55

Geplaatst: 28-12-10 20:55

Steentje schreef:
Mijn vriend daarentegen, is een binnenvetter, die het heel moeilijk vind om over emoties te praten.
Zo hadden we laatst wat strubbelingen, en ik moet dan echt doorvragen;
'Wat voel je nu, wat denk je nu? Wat wil je nu het liefst?'
Toen ik aan hem vroeg waar hij aan dacht, kreeg ik als antwoord; 'Wat we vanavond gaan eten'..

Zo'n opmerking kan mijn vent ook maken en die is 'normaal' :')

Beetje man eigen wellicht, alles lekker opkroppen.

Gefeliciteerd met jullie 7 maanden jubileum

**Geplaatst**: 28-12-10 21:07

Geplaatst: 28-12-10 21:07

Steentje schreef:
Er komen wel wat strubbelingen voor, maar of die allemaal zo typerend zijn voor de meeste mensen met autisme, weet ik niet direct.

Het zou kunnen, maar hoeft niet. Veel van de dingen die je schrijft kunnen inderdaad man-eigen zijn, of gewoon gerelateerd aan bepaalde karaktertrekken. Communicatie is het sleutelwoord en wat ook vaak helpt (in alle relaties eigenlijk, maar zeker in een relatie waarin ASS voorkomt) is het bekijken van een moeilijke situatie als buitenstaander. Uit je eigen emotie dus, en proberen te zien wat er nu eigenlijk gebeurt en wie wat doet en zegt en waarom. Heel moeilijk hoor (vind ik, ook als gevoelsmens zijnde) maar vaak best zinvol.

**Geplaatst**: 28-12-10 21:26

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 28-12-10 21:26

@ Ladypaard, wat een volkomen belachelijke opmerking van je psych! Ik geloof dat ik woest weg was gelopen daar, ik zou daar echt héél erg hellig van geworden zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-10 23:32

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-10 23:32

Alwiene schreef:
@ Ladypaard, wat een volkomen belachelijke opmerking van je psych! Ik geloof dat ik woest weg was gelopen daar, ik zou daar echt héél erg hellig van geworden zijn

t was al gelukkig ergens richting eind van gesprek, maar ben gewoon erg traag, wat er op dan moment gezegd wordt dringt pas later precies tot mij door.

RedPassion: dat is dus het probleem, ik denk dat ik alles fout doe, en mensen boos op me zijn. alhoewel ik geen nonverbale communicatie kan lezen, voel ik sfeer heel goed aan (en dan vooral negatieve

) Dus merk wel op dat ik mensen kwets.

Steentje gefeliciteerd

**Geplaatst**: 29-12-10 18:19

Geplaatst: 29-12-10 18:19

Mijn dochter denkt ook alles fout te doen,laatst zei ze pa en ik hebben vaak ruzie.Maar dat is alleen als hij z,n stem verheft.Dus heb ik uit gelegd dat ruzie iets anders is.

**Geplaatst**: 29-12-10 18:33

Geplaatst: 29-12-10 18:33

Intonaties, bepaalde blikken en non-verbale communicatie kunnen inderdaad heel anders overkomen dan ze bedoeld zijn. Nu hebben meer mensen daar moeite mee hoor, niet alleen mensen met autisme.

Maar het zorgt regelmatig voor misverstanden.

Ladypaard, zomaar een ideetje: Als je die negatieve sfeer nou aanvoelt, zou je dan durven/willen vragen waar het vandaan komt, of je misschien iemand gekwetst hebt? Misschien is het niet zo en hangt er een nare sfeer om iets dat buiten jou ligt. Niet alles is jouw schuld.

En misschien is het wel een keertje zo, maar kan het gesprek juist opluchten, voor alle partijen.

**Geplaatst**: 29-12-10 18:38

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 29-12-10 18:38

Inderdaad wat RedPassion zegt: non-verbale communicatie kan voor veel misverstanden zorgen. En een goede tip voor Ladypaard. Een moeilijke, wat praten over zulke dingen is lastig, maar het helpt beide partijen eigenlijk altijd wel op een positieve manier

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-10 19:23

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-10 19:23

ik ga eens kijken, weet niet of ik het durf

**Geplaatst**: 31-12-10 16:27

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 31-12-10 16:27

Bah.. Ik kan vandaag echt heel slecht tegen die klappen van vuurwerk.
Lekker

**Geplaatst**: 31-12-10 19:22

Geplaatst: 31-12-10 19:22

Zijn oordopjes misschien een optie?

Stil wordt het dan niet, wel een stuk minder luid en wat beter gefilterd.

**Geplaatst**: 31-12-10 19:45

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 31-12-10 19:45

ik word altijd zoo onrustig en gek vanmezelf met vuurwerk. zekr in zon dag als vandaag helemaal geen structuur zit... maar goed. morgen is het weer anders