Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-07-10 18:35

Geplaatst: 13-07-10 18:35

IKbenEllen schreef:
Maar ik denk dat het grootste deel van de bevolking niet voor zijn 20e al weet dat hij of zij absoluut geen kinderen wil, meestal komt dat "gevoel" pas tussen de 20 en 30.

En dan nog kan het zijn dat je er verderop in de relatie anders over gaat denken dan dat je deed toen de relatie begon, ook als je tussen de 20 en 30 bent.

Als dat allebei 'ja' of allebei 'nee' is, dan is dat natuurlijk makkelijk. Maar verandert de een van 'ik weet het nog niet zeker, maar ik denk het niet' naar 'nee, absoluut niet' en de ander juist naar 'ja, toch graag wel'... Dan zullen er hoe dan ook keuzes gemaakt moeten worden. Over een hoop dingen valt een compromis te sluiten, maar al dan niet aan kinderen beginnen kan slechts twee kanten op.

En ja, er zijn ook mannen die dat 'vadergevoel' krijgen terwijl hun vriendin/vrouw geen enkele behoefte heeft om nageslacht op de wereld te zetten.

**Geplaatst**: 13-07-10 22:01

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 13-07-10 22:01

hier dan toch ook iemand hoor die altijd al heeft geweten dat ze echt geen kinderen wilde, en ben ondertussen 36..........denk niet dat het gevoel nog komt.

Overigens; het ging over kinderen als compromis. Ik heb een vrouw gekend die voor haar man een kind "nam".
Toen kreeg ze een tweeling............. en ik vergeet haar woorden nooit dat ze zei dat ze spijt had .......... dat vond ik dan wel zo triest !

**Geplaatst**: 13-07-10 22:30

Geplaatst: 13-07-10 22:30

Ik heb het boek Tweede keus van Petra Schedler in de kast staan. De hoofdpersoon wil geen kinderen, haar (ex-)vriend wel. Zij wordt zwanger en baart het kind, hij voedt het uiteindelijk op en zij houdt zich overal (bewust en in goed overleg) buiten. Best intrigerend om te lezen, al is het 'maar' fictie.

Bij mij komt er alleen een kind als ik te laat ben om er nog wat aan te laten doen (en dan zal het liefdevol opgevoed worden). Maar zolang we de keuze bewust kunnen maken komt er geen kind, mijn vriend en ik denken er (gelukkig) allebei zo over. Inmiddels zijn we op een leeftijd dat de medische wereld ons serieus neemt in onze 'geenkinderwens'. Dus wellicht wordt het tijd om het definitief onmogelijk te maken dat er 'per ongeluk' een kind komt.

**Geplaatst**: 13-07-10 22:50

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 13-07-10 22:50

Karin, jij bent ook van mijn leeftijd zo ongeveer toch ?

Ik heb gehoord van kennissen dat artsen er nog niet aan willen, op vroege leeftijd sterileren etc....

**Geplaatst**: 13-07-10 22:56

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 13-07-10 22:56

Waarom willen artsen niet op vroege leeftijd steriliseren?

Als je echt spijt krijgt van je beslissing kan je (mocht je geld hebben) adopteren of misschien een pleegkind in huis nemen?

**Geplaatst**: 13-07-10 22:56

Geplaatst: 13-07-10 22:56

Yup, dit jaar nog 36.

Als ik écht wil, dan vind ik wel een arts. Dan ben ik niet afhankelijk van dat ene ziekenhuis waar ze vinden dat je eerst maar eens minstens één kind op de wereld gezet moet hebben 'want stel dat je spijt krijgt'. En anders helpen ze m'n vriendje maar (ongeveer dezelfde leeftijd), die denkt er net zo over.

**Geplaatst**: 13-07-10 23:10

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 13-07-10 23:10

Adopteren is zo makkelijk nog niet hoor BlackEyed.....

**Geplaatst**: 13-07-10 23:13

Geplaatst: 13-07-10 23:13

Met 36 helpen ze je wel hoor

**Geplaatst**: 13-07-10 23:14

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 13-07-10 23:14

mooi niet dus :-)

**Geplaatst**: 13-07-10 23:16

Geplaatst: 13-07-10 23:16

Ik denk dat dat per ziekenhuis en misschien wel per arts verschilt.

Er is tenslotte geen wetgeving voor én ik ken vrouwen die op jongere leeftijd dan ik 'geholpen' zijn (zonder ooit kinderen te hebben gekregen).

**Geplaatst**: 14-07-10 01:27

Geplaatst: 14-07-10 01:27

IngridM schreef:
Adopteren is zo makkelijk nog niet hoor BlackEyed.....

Dat klopt.

**Geplaatst**: 14-07-10 06:12

Geplaatst: 14-07-10 06:12

Karin schreef:
En ja, er zijn ook mannen die dat 'vadergevoel' krijgen terwijl hun vriendin/vrouw geen enkele behoefte heeft om nageslacht op de wereld te zetten.

Maar ik denk dat het meestal andersom is. De vrouwen krijgen moedergevoelens, waar de mannen zeggen: 'voor mij hoeft het allemaal zo nodig niet'. En dan komen de kinderen er uiteindelijk wel, maar alleen maar omdat de vrouw het graag wilde. Dit zie ik toch met enige regelmaat in onze vriendenkring gebeuren (of dat mannen achteraf zeggen: 'jullie hebben het best goed bekeken, zo zonder 'kids' *jeuk*)

**Geplaatst**: 14-07-10 07:14

Geplaatst: 14-07-10 07:14

Karin schreef:
Yup, dit jaar nog 36.

Als ik écht wil, dan vind ik wel een arts. Dan ben ik niet afhankelijk van dat ene ziekenhuis waar ze vinden dat je eerst maar eens minstens één kind op de wereld gezet moet hebben 'want stel dat je spijt krijgt'. En anders helpen ze m'n vriendje maar (ongeveer dezelfde leeftijd), die denkt er net zo over.

Dan willen ze je echt wel helpen hoor!

Ze doen het niet hee jong bij mannen en vrouwen, toch ken ik een jongen die nog geen 25 was en hij was zo stellig dat hij zich ook heeft laten helpen, hebben ze ook gedaan.

**Geplaatst**: 14-07-10 07:18

Geplaatst: 14-07-10 07:18

ik denk dat er wel degelijk mannen zijn die graag kinderen willen en eventueel de huidige relatie verbreken omdat die vrouw geen kinderen wil. 2 vrienden van mij willen dolgraag kinderen en die zouden hun vriendin er voor verlaten als ze geen kinderen wil.. Ik denk wel dat vrouwen eerder 'moedergevoelens'hebben.
Steriliseren is heel definitief, dat doe ik nu toch niet, want stel dat ik er over 6 jaar anders over denk. Mocht ik er over 10 jaar nog zo over denken vind ik het zeker geen verkeerd idee. De pil is ook niet al te best om te lang te slikken.

Ik hoorde gister overigens een verhaal voer een vrouw die wel kinderen wilde, maar haar lichaam hier niet voor wilde gebruiken en daarom maar ging adopteren... Persoonlijk vind ik dat echt een belachelijke reden...

**Geplaatst**: 14-07-10 07:25

Geplaatst: 14-07-10 07:25

IngridM schreef:
mooi niet dus

Toch maar eens een ander arts bezoeken dan

**Geplaatst**: 14-07-10 07:36

Geplaatst: 14-07-10 07:36

laulapaula schreef:
Ik hoorde gister overigens een verhaal voer een vrouw die wel kinderen wilde, maar haar lichaam hier niet voor wilde gebruiken en daarom maar ging adopteren... Persoonlijk vind ik dat echt een belachelijke reden...

Hangt er vanaf waarom ze haar lichaam hier niet voor wil gebruiken, als ze een aandoening heeft die kan verergeren door een zwangerschap, dan begrijp ik het volkomen (geldt eigenlijk ook wel wat voor mezelf). Als het om het mooie gaat, dan heb je imo ook een aandoening, maar dan tussen de oren...
Adoptie is ook erg zwaar en geadopteerde kinderen hebben ook niet zelden hechtingsproblematiek e.d. Het is niet zo dat je kiest voor 'de makkelijkste weg' als je adopteert; het traject ernaar toe is lang en emotioneel heel zwaar, je hele leven wordt binnenstebuiten gekeerd om te kijken of je geschikt bent en ook na de tijd is het niet niks om zo'n kindje op te voeden vanwege hechtingsproblemen die in meer of mindere mate aanwezig kunnen zijn, het 'missen' van de eigen identiteit in de puberteit, zoektocht naar de biologische ouders kan emotioneel heel zwaar zijn, etc etc.

**Geplaatst**: 14-07-10 07:43

Geplaatst: 14-07-10 07:43

IKbenEllen schreef:
IngridM schreef:
mooi niet dus

Toch maar eens een ander arts bezoeken dan

ik lees het nog eens terug en jij hebt het over steriliseren, ik had het nog over adopteren :-)

communicatiefoutje dus

**Geplaatst**: 14-07-10 07:48

Geplaatst: 14-07-10 07:48

Ow ok

ik dacht al als ze het met 36 nog niet doen

Adopteren is inderdaad niet 123 gedaan, daar gaan jaren overheen.

**Geplaatst**: 14-07-10 07:55

Geplaatst: 14-07-10 07:55

dorothea schreef:
Karin schreef:
En ja, er zijn ook mannen die dat 'vadergevoel' krijgen terwijl hun vriendin/vrouw geen enkele behoefte heeft om nageslacht op de wereld te zetten.

Maar ik denk dat het meestal andersom is. De vrouwen krijgen moedergevoelens, waar de mannen zeggen: 'voor mij hoeft het allemaal zo nodig niet'. En dan komen de kinderen er uiteindelijk wel, maar alleen maar omdat de vrouw het graag wilde. Dit zie ik toch met enige regelmaat in onze vriendenkring gebeuren (of dat mannen achteraf zeggen: 'jullie hebben het best goed bekeken, zo zonder 'kids' *jeuk*)

Ik zeg ook niet dat het meestal andersom is, ik zeg dat die mannen er zijn. Van zeer dichtbij meegemaakt.

Die mannen die jij beschrijft, zijn dat dat dan 'watjes'? Dat ze toegeven aan de wens van hun vriendin? Misschien staan ze er wat onverschilliger in: 'voor mij hoeft het niet zo nodig, maar als het haar gelukkig maakt... och, toe dan maar, zo erg is het nou ook weer niet'? Andere opties zijn tenslotte 'nee, ik wil het niet dus het gebeurt niet' of bij haar weggaan en een vriendin zoeken die ook niet wil (en wanneer weet je dat 100% zeker?). Kan me voorstellen dat zo'n man dan toch meegaat in die kinderwens. En ik kan me ook nog voorstellen dat dat voor een man wat makkelijker is om zich erbij neer te leggen, hij hoeft niet door 9 maanden lichamelijke ongemakken heen.

**Geplaatst**: 14-07-10 07:57

Geplaatst: 14-07-10 07:57

laulapaula schreef:
Ik hoorde gister overigens een verhaal voer een vrouw die wel kinderen wilde, maar haar lichaam hier niet voor wilde gebruiken en daarom maar ging adopteren... Persoonlijk vind ik dat echt een belachelijke reden...

Ik kan me prima voorstellen dat je er geen trek in hebt om zwanger te zijn, om wat voor reden dan ook. Er zijn genoeg kinderen die een liefdevol thuis kunnen gebruiken en ik kan me dus ook prima voorstellen dat iemand kiest voor adoptie 'ondanks' het feit dat ze best zelf kinderen zou kunnen krijgen.

**Geplaatst**: 14-07-10 08:04

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 14-07-10 08:04

tja ik vind de reden om je lichaam niet te gebruiken omdat het dan niet meer zo strak in z'n vel zit zelf een beetje een rare reden. Er was verder niet iets medisch waarom het niet kan.
ben het wel met je eens dat er genoeg kinderen zijn die een goed thuis nodig hebben.toevallig vertelde mn tandarts gister dat hij naar het buitenland gaat voor 6 weken omdat ze een kindje gaan adopteren. Ze hebben ook al een kindje geadopteerd.

**Geplaatst**: 14-07-10 08:10

Geplaatst: 14-07-10 08:10

Karin schreef:
laulapaula schreef:
Ik hoorde gister overigens een verhaal voer een vrouw die wel kinderen wilde, maar haar lichaam hier niet voor wilde gebruiken en daarom maar ging adopteren... Persoonlijk vind ik dat echt een belachelijke reden...

Ik kan me prima voorstellen dat je er geen trek in hebt om zwanger te zijn, om wat voor reden dan ook. Er zijn genoeg kinderen die een liefdevol thuis kunnen gebruiken en ik kan me dus ook prima voorstellen dat iemand kiest voor adoptie 'ondanks' het feit dat ze best zelf kinderen zou kunnen krijgen.

ik kan mij dat dus niet voorstellen....tenminste ik vindt het geen reden,om ze zelf niet te baren omdat je dan uitgezakt wordt.
Als ze nu als reden zou opgeven dat er genoeg kinderen zijn zonder toekomst en dat ze die wil helpen snap ik het nog...

Toch grappig dat veel vrouwen het gevecht aangaan tegen het ouder worden en er 'minder' goed uitzien(ook maar een relatief begrip)....het gevecht ga je namelijk verliezen op den duur.

**Geplaatst**: 14-07-10 08:12

Geplaatst: 14-07-10 08:12

Mijn lichaam zakt toch wel uit, daar is het al flink mee bezig

maar dat hoef ik niet te verergeren c.q. versnellen door het dragen en baren van een kind. Dat vind ik het nou ook weer niet waard.

Nee hoor, als ik die kinderwens zou hebben, dan zou ik mogelijk ook voor adoptie kiezen. Geen zin om mijn lichaam daaraan bloot te stellen. Dat riep ik als klein meisje al.

**Geplaatst**: 14-07-10 08:17

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 14-07-10 08:17

tja zo heeft iedereen er zijn eigen gedachtegang over. persoonlijk vind ik alleen dát niet voldoende reden om te gaan adopteren.. denk ook niet dat ze dat accepteren bij een adoptiebureau..

**Geplaatst**: 14-07-10 08:19

Geplaatst: 14-07-10 08:19

Een goed adoptiebureau stelt wel meer eisen.

Een vrouw die alleen om die reden wil adopteren zal daar snel door de mand vallen. Bij een vrouw voor wie dit een van de redenen is om niet zelf kinderen te krijgen, maar die verder aan alle voorwaarden voldoet zie ik geen probleem voor het mogen adopteren.