Karin schreef:Het ligt dan op het puntje van mijn tong om te roepen 'je hebt er zelf voor gekozen' maar dat is dan weer niet zo aardig.
Waarom is dat niet aardig? het is toch de waarheid en die mag toch gezegd worden??
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Evelienepien schreef:Karin schreef:En dat wordt dan vaak als egoïstisch gezien.
Tja en dat vind ik zo "raar"! Iedereen doet toch wat voor hem/haar "goed" is? Voor de een is dat het krijgen van kinderen en voor de ander juist niet! Waar het geld na toe gaat, is toch niet van belang?
Het gaat er toch om dat je tevreden bent?
@Sparta: dat spreekwoord![]()
!
Vjestagirl schreef:Je kunt mijns inziens gewoon antwoorden dat jij dat kind niet bij haar naar binnen hebt gepropt...
efaa schreef:dat vind ik idd ook oneerlijk dat papas en mamas in de bouwvak vakantie voorrang krijgen met vakantie ! wat is dat voor onzin zeg, je kiest er toch zelf voor of je kinderen wilt.
Ibbel schreef:Neem alle kunstmatig verwekte kinderen. Daar wordt op kunstmatige wijze onvruchtbaarheid tóch doorgegeven aan de volgende generatie. Dat is evolutionair gezien echt niet 'normaal' en echt geen verbetering.
mick75 schreef:Naar aanleiding van het topic over abortus lijkt dit me wel een gepast onderwerp.
Ik ben midden 30 en zeer bewust kinderloos. En mocht ik per ongeluk zwanger raken, iets wat mij in theorie best zou kunnen overkomen wil ik het absoluut niet hebben, wil er geen 9 maanden last van hebben en er helemaal niets mee te maken hebben. Heel vaak in gesprekken met leeftijdsgenoten, of ze nou wel of geen kinderen hebben, word ik voor knettergek of erger aangemerkt omdat ik een totaal gebrek aan moederlijke gevoelens heb en ook geen bijster zorgzaam karakter heb. Vrouwen van mijn leeftijd horen op z'n minst een dringende kinderwens te hebben en er alles aan te doen om zwanger te worden lijkt het wel. Ik was echter dolgelukkig de dag dat ik een miskraam kreeg, scheelde weer een dag ziekmelden voor een abortus.
Nou heb ik natuurlijk totaal geen problemen als anderen om me heen zwanger worden en kinderen krijgen, gefeliciteerd en veel geluk gewenst, oprecht. Wil best de hele dag luisteren naar nieuwe moeders die over niets anders dan hun uk kunnen praten, wil best mee met inkopen doen en voor pakezel spelen als de moeder nog weinig mag tillen. Ik wil alleen niet oppassen of op een andere manier voor een kind moeten zorgen want dat kan ik niet en ik wil het ook niet kunnen.
Vraag me af of er meer mensen zijn die zoiets hebben, die heel gelukkig kinderloos zijn en ondanks dat de tijd "begint te dringen" nog steeds geen enkel moederlijk gevoel hebben.