Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-10 10:00

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-10 10:00

Even nog een klein updateje .... Ik heb een nieuwe afspraak bij de kliniek. 20 januarie, eerder kan niet. Duzz dat wordt nog een lange wandeling daar naar toe. Want de laatste dagen gaan niet zonder horten of stoten. Het gaat langzaam aan weer zwaar slecht. Maar nog even volhouden tot de twintigste en dan maar heens horen wat ze dan weer willen. School vind nog steeds een interne opname op zijn plaats... En ik dus absoluut niet. Maar we zullen het wel zien.

xxx

**Geplaatst**: 10-01-10 16:07

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 10-01-10 16:07

Wat raar zeg dat het niet eerder kon..

Ik hoop dat het lukt de dagen erheen!!
Je gezondheid gaat voor school..
Als hun opname advies geven zou ik daar wel voor gaan..

Ik ga maandag beginnen in deeltijd.

Heeeel veel sterkte! Het gaat je lukken ookal is de weg
er heen heel zwaar!

Heel veel succes.
xx

**Geplaatst**: 10-01-10 20:49

Geplaatst: 10-01-10 20:49

succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-10 09:41

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-10 09:41

Bedankt voor de steun, alweer. Voor mij is school heel erg belanrijk, dit jaar doe ik al voor de tweede keer. Het gaat onwijs moeilijk en ik heb erg neiging terug te vallen in oude gewoontes. ( slechte gewoontes ). Opname vind ik voor mij geen optie. Dat heeft met meerdere dingen te maken, dat zie ik niet zitten. Maar we zien wel hoe het gaat de komende tijd.

Haffies, Heel veel succes en tzal zeker niet simpel zijn, maar het is het wel waard. Als je wat kwijt wilt pb box staat altijd open...

xxx

**Geplaatst**: 11-01-10 09:49

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 11-01-10 09:49

heel veel sterkte.
ben je er al klaar mee? of zit je dr midden in ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-10 10:30

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-10 10:30

Ik zit er echt midden in en het gaat niet beter maar eerder weer slechter. Ik heb nog geen echte behandeling gehad en dat zal de komende tijd ook nog wel niet direct gebeuren. Maar met (ziekenhuis) opnames ben ik echt klaar, helaas denken anderen daar anders over. Ik ben nog wel slechter geweest ( lees nodige tabletten ed. ) dat is er nu niet meer bij. Maar het schiet nog niet op.

**Geplaatst**: 11-01-10 11:40

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 11-01-10 11:40

oh, dat is echt balen !
heel veel sterkte !
en lees graag mee, hoe het afloopt .

**Geplaatst**: 11-01-10 11:46

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 11-01-10 11:46

Meid heel veel sterkte.
En blijf vechten.
Ik kan het enigzins wel begrijpen.
Als je naar school gaat en nog een beetje je dagelijkse dingen doen.
Focus je, je ten minste ook op andere dingen.
Kan je nog proberen te ontspannen en zo normaal mogelijk te leven.
Maar als het helemaal ten koste gaat van jouw gezondheid, dat is misschien een opname toch nodig.

In elk geval sterkte !
You can do it.

**Geplaatst**: 20-01-10 00:51

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 20-01-10 00:51

Heey meis. Je kan het! Geloof in jezelf en wees sterk. Je bent pas 19 jaar maar probeer 2010 te zien als en nieuw begin van de rest van je leven. Zoek je eigen geluk en vecht hiervoor. Pak alle kansen met beide handen aan en doe er alles aan om beter te worden. Misschien is het voor jou een goed idee om op een goede dag, waar je het positief in kan zien te gaan shrijven. Schrijf op wat je wil, wat je ervoor over heb en wat je plan is. Ook kun je opschrijven wat je van je toekomst wil en hoe je dit kunt berijken. Schrijf ook waarom je dit zograag wilt overwinnen. Als je dan een slechte dag heb pak je dit schrift er weer bij en lees je het terug. Probeer de kracht om door te zetten uit alles te vinden. Kijk hoe mooi je veulentje is, de prachtige natuur, de mensen die om je geven. Wil je dit allemaal missen? Ik neem aan van niet. Zoek je kracht en vind het. Whatever it takes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-10 10:11

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-10 10:11

Bedankt allemaal voor de lieve en opbeurende berichtjes.

Ik heb ondertussen gister een gepsrek gehad bij de kliniek. En ze schrokken daar van mij. Ik was een tijd niet geweest omdat ik er geen heil meer in zag. Nu gaat het slechter, ik ben flink afgevallen en eten gaat erg moeilijk, zelfs dagen niet.

Ik ben net naar de huisarts geweest want dat wouden ze meteen gedaan hebben om te kijken of het nog in orde is. Straks ga ik door naar het ziekenhuis voor een contorole en bloedonderzoek.

Maandag heb ik een spoedconsult bij de psychiater en dinsdag wordt mijn toestand helemaal besproken in het team.

En dan het ergste nog. Ze hebben de woorden weer laten vallen van een opname, in het ziekenhuis van de kliniek en dat is minimaal 6 weken.
Ik laat het even bezinken en denk er goed over na. Zodra ik weer wat weet meld ik het...

xxx

**Geplaatst**: 21-01-10 10:22

Geplaatst: 21-01-10 10:22

_AAASCHAAA_ schreef:
Bedankt allemaal voor de lieve en opbeurende berichtjes.

Ik heb ondertussen gister een gepsrek gehad bij de kliniek. En ze schrokken daar van mij. Ik was een tijd niet geweest omdat ik er geen heil meer in zag. Nu gaat het slechter, ik ben flink afgevallen en eten gaat erg moeilijk, zelfs dagen niet.

Ik ben net naar de huisarts geweest want dat wouden ze meteen gedaan hebben om te kijken of het nog in orde is. Straks ga ik door naar het ziekenhuis voor een contorole en bloedonderzoek.

Maandag heb ik een spoedconsult bij de psychiater en dinsdag wordt mijn toestand helemaal besproken in het team.

En dan het ergste nog. Ze hebben de woorden weer laten vallen van een opname, in het ziekenhuis van de kliniek en dat is minimaal 6 weken.
Ik laat het even bezinken en denk er goed over na. Zodra ik weer wat weet meld ik het...

xxx

Misschien jezelf afvragen WAT je zo tegen houdt als je opname hoort. Misschien het feit dat je dan echt aan de slag moet? Is het een soort van toch je eigen vrijheid willen houden, een beetje toch wegvluchten van de problematiek? Heb een vriendin gehad met een ernstige psychische ziekte en die wilde ook niet opgenomen worden. Uiteindelijk heeft zij aan zichzelf moeten toegeven dat ze wel heel hard riep geholpen te willen worden, maar dat dat wel op haar manier moest gebeuren, met alle vrijheid om het zelf te doen en terug te kunnen vallen in haar o zo bekende en veilige patroon. Het komt vaker voor bij mensen die hulp zoeken dat de hulp die geboden wordt afgewezen wordt omdat het ze met de neus op de feiten drukt. Omdat opname betekent dat je ECHT ermee aan de slag moet, echt je probleem bij de horens moet vatten en dat levert de nodige angst op, dat is heel logisch. Je zult je dan dus eerst over die angst heen moeten zetten voor je er echt klaar voor bent om de strijd ECHT aan te gaan. Misschien iets om eens goed over na te denken. Als je de strijd echt aan wilt gaan zul je uit je veilige omgeving moeten gaan, uit je situatie met tal van uitvluchtmogelijkheden. Veel sterkte!

**Geplaatst**: 21-01-10 10:42

Geplaatst: 21-01-10 10:42

Ik kan me voorstellen dat je ervan schrikt, 6 weken opname is heftig, maar aan de andere kant...Er komt nu eindelijk echt hulp voor je, en niet over 3 weken maar maandag al! En hoe je het ook wend of keert, met doorgaan zoals je nu doet wordt je niet beter, je hebt hulp en begeleiding nodig

In elk geval heel veel sterkte, en ik hoop dat je deze hulp kan zien als een opstapje naar beter worden, hoe eng het ook is :(:)

**Geplaatst**: 21-01-10 14:48

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 21-01-10 14:48

Logisch dat je er van schrikt, maar zo kan het ook niet langer. Je hebt het al lang zonder opname geproberrt, maar je komt niet vooruit. Ik denk dat het de enige goede stap is, hoe moeilijk ook. Het zal zeker zwaar worden, maar als je beter wil worden ontkom je daar niet aan.

Sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-10 08:29

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-10 08:29

Bedankt voor de reacties.

Ik vind het ontzettend moeilijk om met de opname akkoord te gaan omdat ik dan echt 6 weken weg ben. Mijn opleiding is alweer een jaar uitgesteld dan. Ik heb 2 geweldige honden waar ik absoluut niet zonder kan. En waar ik me erg zorgen om maak, de kleine hond stopte ook met eten toen ik een week weg was. Hoe zie ik hem terug na 6 weken.

Ook is het denk ik toch een gedeelte van vrijheid wat ik graag wil houden. De structuur is heel erg belanrijk voor mij en ik pas me ontzettend moeilijk aan, aan nieuwe situaties. Zo slaap ik ergens anders helemaal niet, thuis is dat is een probleem punt, dat vergroot als ik ergens anders ben. Ik zou dolgraag een tussenweg willen maar blijkbaar is die er niet.

De huisarts van mij vond deze stap ook wel heel erg groot. van 1 keer per week een halfuurtje tot ineens 6 weken aan een. Hij raad ook een tussenweg aan, maar volgens de kliniek is dat voor mij niet vol te houden. En ik ben bang, dat wanneer ik even in een dip zit als ik opgenomen ben, er echt vandoor ga of dat het anders helemaal escaleerd. In het ziekenhuis verblijven 1 week heb ik maar met moeite vol gehouden.

Het wordt dus nog even nadenken en dingen afwegen. Want voor nu zou ik nog geen antwoord weten. De nadelen lijken mij meer te wegen dan de voordelen die ik eraan heb.

**Geplaatst**: 22-01-10 15:03

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 22-01-10 15:03

Het lijkt me inderdaad een heel lastige afweging om te maken, hopelijk gaat het wel lukken om een keuze te maken voor behandeling.

Misschien is waar je nu tegenaan loopt ook wel een van je minder goede punten: het omgaan met veranderingen. Door 6 weken wél intern te gaan, ga je hier juist mee aan de slag. Het hoeft daarna niet je beste punt te zijn, maar als je minder kwetsbaar bent voor wat verandering met zich mee brengt, ben je misschien ook minder gevoelig voor je ziekte?

Nou ja, in elk geval heel erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 22-01-10 15:05

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 22-01-10 15:05

Jeetje meid.
Het word inderdaad flink nadenken en dingen afwegen !
Take care en heeel veel sterkte!

**Geplaatst**: 26-01-10 15:41

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 26-01-10 15:41

Ik wens je heel veel sterkte, soms is zo een opname gewoon nodig.
Ik weet hoe jij je voelt, wat je denkt, hoe moeilijk het is...
Ik heb het ook gehad en ben 6 maanden opgenomen in een ziekenhuis.
Er komen betere tijden, geloof erin.
En wat je niet mag vergeten is dat je niet alleen moet vechten..
Het is een bikkelharde strijd maar sterker kom je eruit.

Heel veel succes gewenst!!

**Geplaatst**: 26-01-10 16:08

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 26-01-10 16:08

Jeetje heb net het hele topic doorgelezen.
Vindt dat ze je al veel te lang laten zwemmen en dat je al veel eerder betere begeleiding had moeten krijgen.
Waarschijnlijk voel je je na die 6 weken veel beter!
Meis geef niet op en vecht door , je bent een kanjer!

Succes en sterkte!

**Geplaatst**: 26-01-10 17:17

Geplaatst: 26-01-10 17:17

_AAASCHAAA_ schreef:
Ik vind het ontzettend moeilijk om met de opname akkoord te gaan omdat ik dan echt 6 weken weg ben. Mijn opleiding is alweer een jaar uitgesteld dan. Ik heb 2 geweldige honden waar ik absoluut niet zonder kan. En waar ik me erg zorgen om maak, de kleine hond stopte ook met eten toen ik een week weg was. Hoe zie ik hem terug na 6 weken.

Even heel hard gesteld: Als je geen hulp aanneemt is de kans vrij groot dat je je opleiding nooit zal kunnen afmaken, en dat je niet lang meer van je honden zal kunnen genieten. Ik bedoel het niet aanvallend, maar ik zou wel graag willen dat je je ogen opent. Je hebt niet veel keus, denk ik.

_AAASCHAAA_ schreef:
De nadelen lijken mij meer te wegen dan de voordelen die ik eraan heb.

Vraag je eens heel eerlijk af of je de nadelen ziet vanuit je ziekte of vanuit jezelf.

Een opname is doodeng en ontzettend zwaar, dat zal ik niet ontkennen. Maar inmiddels is het wel bijna je laatste optie. Het heeft mij geholpen om me te bedenken dat ik altijd terug kon vallen op mijn eetstoornis als bleek dat een leven zonder eetstoornis me niet beviel. Dan had ik het in elk geval geprobeerd.

Gun jezelf deze kans. Op korte termijn is het eng en het is heel vervelend dat je je opleiding moet staken en je honden moet missen. Maar op lange termijn kan je je leven terugkrijgen.

**Geplaatst**: 26-01-10 17:29

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 26-01-10 17:29

Mooi verwoord RedPassion

**Geplaatst**: 26-01-10 22:14

Geplaatst: 26-01-10 22:14

Neem die stap die nodig is om deze ziekte te overleven!
Verder komt alles wel goed om je heen, je honden zijn er ook nog wel als je terugkomt en school kan volgend jaar ook nog! Als je deze stap niet neemt ben jij er misschien volgend jaar niet meer..

Ik wens je veel sterkte toe.. Kom op!

**Geplaatst**: 26-01-10 23:20

Geplaatst: 26-01-10 23:20

bij mij was de doorslaggevende factor dat ik niet meer op mijn paard kon zitten. Ook miste ik de paarden wanneer ik opgenomen was.
Toen heb ik mezelf voor de keuze gesteld:
Ofwel nam ik mijn eigen leven terug in handen en ging ik volledig
voor de dingen die ik graag deed, ofwel liet ik me verder meeslepen door de ziekte.
Na anderhalf jaar kon ik kiezen voor het eerste.
Aangezien ik de ziekte minder lang had dan jij begrijp ik dat het
aartsmoeilijk is.

Uiteindelijk gaat het ook niet meer om mager zijn maar om de verslaving die vast zit aan niet eten.
Bij mij was dat de houvast in mijn leven. Langzaam heb ik deze houvast kunnen los laten en me kunnen vastklampen aan positieve dingen.

Uit ervaring weet ik ook dat je er niet komt met een uurtje therapie per week.
De ziekte zit veel te vast geroest.
Ik heb ook 1 jaar school gemist. Achteraf gezien vind ik dat oké, ik was er nog niet klaar voor.

Meid, Ik weet hoe moeilijk het is. Probeer jezelf terug te vinden met behulp van de mensen rondom jou die je willen helpen.
Het leven in anorexia-land is geen leven, het is een hel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-10 08:57

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-10 08:57

Bedankt voor al jullie steunende berichten. Ik ben gister bij de kiniek geweest. Ze hebben me met spoed bijvoeding gegeven ( nutri ) En ik sta op de wachtlijst voor opname. Het zal hooguit nog een paar weekjes duren en dan wordt ik weer opgenomen.

Dat wordt dan waarschijnlijk nog een jaar langer over school doen en nog een hoop dingen die uitlopen.

Ik zie er enorm tegen op. Maar omdat daar de mogelijkheid is tot weekendverlof ben ik het aangegaan. Als ik het nu niet zou toestaan me te laten opnemen regelen ze RM en dan kan ik door heel nederland geplaatst worden.

Volgende week woensdag hoor ik hoelang ik exact moet wachten tot de opname.

**Geplaatst**: 27-01-10 10:35

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 27-01-10 10:35

Wat goed van je dat je toch een opname gaat doen, hoe moeilijk het ook is. Ik hoop dat je niet te lang hoeft te wachten, als de kogel nu door de kerk is kan het ook maar beter gebeuren toch?

En weetje, wat betreft school die uitloopt? Ik ben ook ziek, ik ben 22 en zit nu in mijn eerste jaar op de universiteit. En ik ben écht niet de enige, er zijn zoveel mensen die door het een of het ander wat vertraging oplopen

Als mijn gezondheid blijft zoals nu (helaas, geen medicijnen of therapie die helpen) dan doe ik minstens 12 jaar over een studie van 4 jaar. En soms baal ik daar behoorlijk van, maar aan de andere kant, gezondheid gaat echt voor, en ik doe een opleiding die ik leuk vind

**Geplaatst**: 27-01-10 14:48

Re: Nou het gaat gebeuren :(

Geplaatst: 27-01-10 14:48

Lieve meid,
ik vind je ontzettend dapper. Je bent een sterke meid en ik heb er bewondering voor dat je dit durft aan te gaan. Heel erg veel sterkte de komende tijd. Ik zal aan je denken :(:)