Geplaatst: 20-07-24 22:56 
Ik heb het op stal meegemaakt.
Hij ging karten met vrienden en zijn hart stopte er met 28 ineens mee.
Net een huis gekocht, gelukkig direct hypotheekvrij dankzij goed verzekerd zijn.
Maar wat was dat een schok voor iedereen.
Gelukkig heeft zij de liefde gevonden weer maar dat vergeet je natuurlijk nooit.
Brit, ik heb zoveel respect voor hoe je je buikpijn volhoudt.
Ik tobde al dagen met blaasklachten en ondanks vitamine C en mannose, dat wat in cranberrysap zit maar veel minder, geen verbetering.
Dronk me suf ook en zat 36 uur op de wc zonder liggen, tot ik omviel in slaap elke keer.
Pijnstillers deden niks, nierstuwing.
Maar allergisch voor veel antibiotica, dus huisarts durfde niet goed.
Toch nog aankijken, maar s’avonds kon ik echt niet meer.
Naar de hap gebeld en die zeiden al als dit alles niets doet al dagen moeten we wel.
Apotheker had keurig een lijstje gemaakt met welke kuren wanneer gebruikt waren.
En wat allemaal niet kon en we wisten er nog geen een die goed ging.
Maar hij zei ook het stadium van aankijken zijn we voorbij nu, je moet slapen. Wat wil jij?
Ik: platspuiten met een morfinepomp en antibiotica per infuus?!
(Wetende dat het niet kon hoor, maar ik kon op een bil zitten maar.
)Arts gniffelde even en gaf het tegenbod antibiotica, en ja ik had alles voor nood in huis.
Epipen, allergiemedicatie per injectie dus wat snel werkt.
Hij zei duimen draaien anders zie ik je straks wel weer heel snel terug.
Klinkt gek maar het went, je leert ook daar mee dealen en de huisarts zei ook je hebt er duidelijk rust in dat het is wat het is.
Dat klopt maar die buikpijn, ik vind buikpijn echt vreselijk, en ik snap zeker dat je medrol neemt voor bijzondere dingen en erg ziek zijn.
Ik zat op de wc bij de huisartsenpost en moest aan jullie allemaal denken.
Aan hoe jullie je door de bijwerkingen slaan.
Ik snap dat het moet en de kracht vind die je niet dacht te hebben.
Dat dacht ik vorig jaar, en nu achteraf vraag ik me af hoe deed ik dat maar toch ga je door.
Maar buikpijn kan ik zo vreselijk slecht tegen!
Denk deels door veel rug en nekpijn dat je verkrampt wat mijn rug liet voelen of er een vrachtwagen overheen was gereden.
Dolblij dat ik zo diep kon slapen vandaag en nu geen pijn meer heb dus voel geen medelijden.
Maar dat voelde ik ook niet de arts zei dat kk goed was in complexe diagnoses verzamelen.
Ja dat is zeker zo helaas, maar ik zei wel gelukkig bestaat de medicatie ter vervanging.
En ik wil niet leven in angst of stoppen met leven hierdoor, zoveel als gaat doe ik.
Arts zei ook heel goed en houden zo, want er is ook goede medicatie voor!
Niet top om nodig te hebben maar je moet maar beseffen dat het niet voor niets bestaat.
Dat doe jij ook volgens mij, maar liefde voor eten en darmklachten is jammer.
Gelukkig kun je heerlijk genieten van het uit eten gaan.
En ik vind de foto bij het buffet lekkers echt zo mooi en leuk geworden.
Het straalt ook zo jij uit zoals je bent volgens mij of niet..?
Ik ben dólblij dat je scan goed was en het resultaat van de behandeling goed.
En ja alles kan snel gaan maar jij gaat gewoon nog heel lang genieten van wat wel gaat!
En die scan blijft goed punt, voor minder doe je het niet hoor.
En het verlies van lieve lotgenoten, je topic houdt denk ik veel mensen wakker.
Elke keer een: ok ik wéét het even echt niet meer, andere klachten, met name soms gruwelijk veel zenuwpijn door zenuwen klem.
En ziek van warmte heb ik snel momenteel.
Maar dan denk ik aan jullie, en dan kan ik weer door en met de gedachte: ik kom er achter.
Hoe dan ook, en je gaat door!
Vaak is een groene waarde niet alles zeggend en dus speuren.
Maar ik weet zeker dat je meer dan een bokker helpt op lastige momenten met je openheid en hoe je in het leven staat.
Gister schopte je mij erdoor, zo beroerd en moe als ik was.
En inderdaad het is schrikken hoeveel het er zijn, mijn vader en opa.
Vader is gelukkig erg vroeg ontdekt, en een zeer goed behandelbare vorm van nierkanker.
Wel een ontiegelijk intensief traject doorlopen.
Ik kom op een luxe sportschool met zwembad en fysio inpandig, en heb dus hydrotherapie.
En daar zitten veel mensen die non stop doortrainen om zo fit mogelijk te blijven.
Best een hecht clubje en iedereen let superlief op elkaar.
Als ik afwezig toon is het: gaat het goed met je, je kijkt zo anders als gewoon!
Dat soort dingen, en voor progressief weten we van iedereen wie hulp nodig kan hebben.
Ik zei ook laatst, J, moet ik je helpen?
Al is het je voeten afdrogen en sokken en schoenen aandoen, dat vind je lastig.
Ze vond het superlief en indien nodig vraagt ze het ook en meld trots wat gelukt is bijvoorbeeld.
En die warmte onder die mensen is heerlijk.
Iedereen positief, maar durven ook te zeggen niet mijn dag morgen een nieuwe.
Hopelijk is morgen beter.
Maar ik ben zo blij dat je de juiste behandeling gekregen hebt! Echt geweldig!
Toen ik dat las met effect was het echt: YES!
Je volgt, je hoopt, bergen kaarsjes weggebrand voor iedereen.
En het was dus je tijd nog niet, ik hoop nog heel lang niet.
de bijbehorende onzekerheid en geregel lijkt me ook niet fijn.
