Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
pien_2010

Berichten: 48398
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-07-24 11:53

BritHittepit schreef:
Wat had ik graag een beetje van mijn geluk aan mijn lotgenoten gegeven… ik voel me een beetje schuldig dat ik met mijn goed nieuws kom, terwijl die andere lieve mensen zoveel rotzooi te verduren krijgen… het zet je ook met de voetjes op de grond, het kan zomaar keren… het leven is zo oneerlijk…



NEEN!!!!

Vrouwen voelen zich altijd schuldig maar dit van Kitty is het lot. Ik denk veel aan jullie allemaal want geeft een schok.
Maar iedereen is zo vreselijk blij Britt dat jouw uitslag wel positief was. We gunnen dat Kitty, BeFunny, Oscar en alle anderen ook!

Dus blijf als je blief blij en dankbaar zonder schuldgevoel. Het is ongelooflijk ruk dat nu twee lotgenoten in een week tijd zo'n nare uitslag hebben gekregen. Dat is echt heel verdrietig.

BeFunny

Berichten: 13221
Geregistreerd: 11-06-15
Woonplaats: Alleen maar rechtdoor

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-07-24 13:31

Brit, het geen waar andere lotgenoten nu mee te dealen hebben dat is nergens jou schuld. En het betekend ook niet dat jij je schuldig moet voelen. Jij hebt zelf een ongelofelijk zware strijd gehad dat we allemaal alleen maar hopen dat het goed blijft gaan. Dat is je ontzettend gegund. Het is de anderen net zo gegund maar het is ze helaas niet gegeven. Voor jou blijft ik hopen dat het al maar beter wordt. Het tij kan keren. Dit heb ik nu aan de lijve ondervonden en wie weet krijg ik wel goed nieuws woensdag hoe mooi zou dat zijn :j hoop doet leven zeggen ze. Ik weet zeker dat de andere lotgenoten ons alleen maar het beste gunnen want deze ellende gun je niemand.

Je hebt zo'n weg ondergaan dat emotioneel ook wat met je dus ik begrijp je gevoel. Maar echt Brit jij kunt hier niks aan doen :(:)

Petpa

Berichten: 3163
Geregistreerd: 13-07-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-07-24 15:26

BritHittepit schreef:
Wat had ik graag een beetje van mijn geluk aan mijn lotgenoten gegeven… ik voel me een beetje schuldig dat ik met mijn goed nieuws kom, terwijl die andere lieve mensen zoveel rotzooi te verduren krijgen… het zet je ook met de voetjes op de grond, het kan zomaar keren… het leven is zo oneerlijk…


Voel je niet schuldig Britt, het noodlot heeft niemand in de hand!

Lukasje
Berichten: 12685
Geregistreerd: 06-01-15

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-07-24 16:44

Het is ontzettend erg wat sommige bokkers voor de kiezen krijgen maar jij hebt ook het jouwe en je moét blij zijn dat je uitslag gunstig is.

rocymax

Berichten: 6574
Geregistreerd: 04-08-10
Woonplaats: Botarell, Spanje

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-07-24 18:05

Britt, je hoeft je niet schuldig te voelen, je hebt zelf al genoeg voor je kiezen gekregen.
Hou je taai, meis...
Het leven is nu eenmaal zo oneerlijk.

Neon

Berichten: 5224
Geregistreerd: 03-07-06

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-07-24 18:52

Knuffel voor jou Britt…

MarliesV

Berichten: 16010
Geregistreerd: 24-06-08
Woonplaats: Hellendoorn

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-07-24 21:16

Knuffel Brit, je hebt zo een groot hart :knuffel:

BritHittepit
BatmanBrit

Berichten: 3268
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-07-24 21:45

Je staat gewoon zo machteloos…Ik ben echt zo verdrietig, wat moet dat dan zijn voor de mensen die er nu mee moeten dealen…

Alles komt gewoon nog eens eens zo hard binnen door al het gedoe wat er gaande is in mijn leven… het leek allemaal te beteren en ik probeer echt mijn best te doen maar ik merk meer en meer frustratie, ik kan het gewoon niet loslaten… er verandert niks, het is net alsof er niets is gebeurd maar voor mij is er veel veranderd!

Met mijn ‘goede’ nieuws reageerde mijn man ook heel koel, zoiets als ‘ja, dat had ik wel verwacht, dat is niet echt nieuws’ terwijl het voor mij wel echt elke keer spannend is, zeker als je ziet hoe snel het kan veranderen… er zat nu ook voor de eerste keer langere tijd tussen… ik had het verslag al wel gelezen van de radioloog maar het bespreken blijft altijd spannend maar voor mijn man was het niet eens de moeite om te wachten in het ziekenhuis op het gesprek met de dokter…

pien_2010

Berichten: 48398
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-07-24 12:54

Oeps. Ik sta erin zoals jij erin staat Britt. Mannen zijn vaak wat onderkoelder wellicht.

Druif_01

Berichten: 9060
Geregistreerd: 04-11-01

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-07-24 17:19

Ai, dat vind ik wel heel slecht van hem Britt, dat hij niet met je gewacht heeft op het gesprek. Ook al was de uitslag goed, deze dingen behoor je gewoon samen te doen.

Goof

Berichten: 31371
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-07-24 17:58

Meelezer hier.
Ik zou niet invullen wat jouw man ergens van vindt of over denkt. Dit is voor hem net zo'n heftige periode als voor jou en dat kan 'gewoon' een copingsmechanisme zijn. Het hoeft helemaal niks te betekenen.
Maar... kaart het gewoon aan, bespreek het en vraag het hem.

Veel sterkte verder! Je bent een topper.

BritHittepit
BatmanBrit

Berichten: 3268
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-24 21:41

Ik begrijp je standpunt dat het misschien zijn ‘copings’ mechanisme is maar ik kan mijn gevoel ook niet zomaar uitzetten en ik voel me wat ‘in de steek gelaten’ als hij mij wat kent dan weet hij dat zulke momenten belangrijk zijn, ik doe elke behandeling ‘alleen’, hij brengt mij naar het ziekenhuis en komt me terug ophalen, maar eens op de kamer gaat hij naar huis en zit ik een hele dag alleen… geen probleem mee, ik wil ook niet dat we met 2 onze dag daar slijten voor niets… maar met een bespreking heb ik soms wel nood aan steun, ook al ben je 90% zeker dat het goed is… en het duurt bovendien niet heel de dag want de bespreking vindt altijd plaats voor de toediening…

Maar goed, je kan de tijd niet terug draaien dus ik ga (proberen) er niet in te blijven hangen…

Ik wil gewoon wat erkenning voor mij gevoelens en dat mis ik de laatste tijd enorm hard… (dit heb ik vandaag ook aangehaald tijdens ons gesprek met een hulpverlener)

Even terug naar de essentie van het topic…

Ik heb sinds vrijdag (tot gisteren), weer diarree… watterig met ook wel wat bloed…, misselijk,… sinds vandaag ook weer bloedend tandvlees en bloedneus… de behandeling zorgt dus wel weer voor extra kwaaltjes, al zal de stress er ook wel voor iets tussen zitten…

Gelukkig heb ik zaterdag mijn zinnen wat kunnen verzetten met een bezoekje aan puppy’s <3 het was wel vermoeiend maar zo’n pril leven is toch wel mooi, mijn ouders krijgen binnen 2 weekjes hun nieuwe hondje!

Sinds vandaag gaat het gelukkig beter met de diarree maar ik voelde me wel heel slap met spaghettibeentjes…

Ik probeer voldoende te eten en te drinken dat ik toch genoeg krachten kan opdoen! Ik moet morgen namelijk terug voor mijn sleeve verder aan te werken, ik hoop dat ik hier genoeg energie voor heb… het zal in ieder geval mijn gedachten wat afleiden van de afgelopen gebeurtenissen…

Ik hoop deze week ook nog wat vitamine P op te doen maar het weer zit niet echt mee…

Ik ben ook een boek beginnen lezen van Najwa Zebian en dat geeft me toch ook wel wat rust in mijn hoofd, net zoals ik de kleurpotloden terug heb boven gehaald zoals tijdens mijn eerste behandeling… verder heb ik een playlist samengesteld met liedjes die ik graag hoor.

Vandaag heb ik dus de dag rustig doorgebracht in de tuin, met een muziekje op, men kleurpotloden en de hondjes om mij heen <3

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

BeFunny

Berichten: 13221
Geregistreerd: 11-06-15
Woonplaats: Alleen maar rechtdoor

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-07-24 22:08

Wat Goof zegt ben ik het mee eens.

Ik ga vaak alleen naar het ziekenhuis. Met de trein. Mijn vriend gaat dus vaak niet mee.
Toevallig bij het biopt is hij mee geweest en ging dan ook naar huis en haalde mij ook op. Maar alle mri's, pet scans, vorrige biopt, gesprekken etc ging ik alleen. Als ik niet alleen naar huis mag dan komt hij mij wel halen. Na de operatie is mijn vriend twee dagen thuis geweest en toen ging hij weer werken en zat ik alleen thuis :j
Mijn vriend is een goede gast zeg maar. Voor hem is dit ook zwaar soms weet hij ook niet wat hij moet doen want het is niet niks en ik ben niet altijd even makkelijk geweest in November zelfs erg humeurig door de klachten van de antihormoon. Ik heb zelf liever dat hij gewoon zijn ding doet en dat als het echt nodig is ik wel van hem op aan kan. Hij moet ook gewoon werken. Nu gaat hij woensdag wel mee omdat het een spannend gesprek is en ik er best vroeg moet zijn wat met de trein onhandig is. Ik ben afgelopen periode vaak zh in en uit geweest en dat voelde een beetje eenzaam. Ook omdat wij het nog niet echt aan iemand anders hier hadden verteld omdat het heel erg vaag bleef, en het biopt ging mis. Maar na de laatste MRI hebben we het wel verteld weer. En dan kan mijn vriend ook makkelijker even weg natuurlijk.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat je vriend misschien op zijn manier toch zijn best doet. Alleen dat jij wel hem kan missen op sommige momenten. En zeker als er wat andere dingen spelen kan dat wat zwaarder vallen.

Mijn zwager heeft alles laten vallen om met mijn zus mee te gaan en erbij te blijven en later haar aan huis verzorgd. Dat heeft hem zijn baan gekost en bijna zijn huis. En ze hebben 4 kinderen die ook moesten eten. Ik moedig dus zoveel mogelijk aan dat mijn vriend juist gewoon lekker blijft werken. Ook als ik een dag in het zh ben. Vaak mag ik de afdeling dan niet af en dat is voor mijn vriend ook dodelijk saai. Terwijl ik rustig een e boek lees of muziek luister en zo de dag ook wel doorkom. Dat doe je niet als je er samen bent en dan zit je je samen te vervelen.

Heerlijk dat je even in de tuin hebt kunnen genieten met je kanjers van honden. Ik hoop dat het jou ook een beetje helpt te zien dat niet elke man mee gaat ;) En dat dat dus niet betekend dat hij er niet voor jou wil zijn.

Ik ken mijn vriend al 22 jaar en ik stimuleer dus zelf dat hij niet elke keer mee gaat. Het is dus niet dat mijn vriend mij laat zitten ofzo. Niet dat ik een verkeerd beeld wil neerzetten, dat zou echt niet eerlijk zijn tegenover hem.

Het is een situatie die niet snel over is. Die dus blijft, je krijgt een ander leven en daar zit jij al best een tijd in en je vriend ook. Maar daarnaast gaat het leven ook gewoon door. Dat maakt het misschien extra lastig.

BritHittepit
BatmanBrit

Berichten: 3268
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-24 23:06

Hij doet zeker zijn best en hij is er ook altijd voor mij geweest (op emotioneel vlak)! Maar de laatste tijd voel ik dat minder en dat mis ik…

Ik heb het gevoel dat ik vooral mijn best moet doen sinds de spanningen eerder dit jaar en mijn energielevels zijn zo laag dat ik graag wat positieve energie van hem terug krijg maar hij lijkt in een negatieve spiraal te zitten waar ik mee in raak omdat mijn ‘positieviteit’ ook niet eindeloos is…

pien_2010

Berichten: 48398
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-24 06:10

Lastig Britt tussen jou en je vriend, en je muziek en bezigheden klinken goed.
BeFunny begrijp ik ook goed en ook haar zwager. Ieder doet het toch op zijn eigen manier. Er is geen goede of slechte manier.
:knuffel:

ivy_power89

Berichten: 6412
Geregistreerd: 16-09-06
Woonplaats: almere

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-24 15:12

Ik snap je frustratie hoor Britt!
Maar ik kan mij wel aansluiten bij wat andere mensen hier zeggen.

Ik ben niet zo ziek als jij, maar sinds 3 jaar ligt ons leven compleet op zn kop door simpel astma en daarbij inmiddels 22 ziekenhuisopnames. Ik heb er een zware depressie bij gekregen, mijn hele persoonlijkheid is veranderd. Van de stoere regel chick naar iemand die bij elke actie twijfelt of ze het wel goed doet en niet iemand benadeeld.

Ik ben ook vaak alleen in het ziekenhuis, mijn man komt wel trouw elke dag op visite als ik opgenomen lig. Maar ik merkte de laatste tijd aan hem ook een verandering in zijn houding naar mij toe. Door de vele humeurige acties vanuit mijn kant (echt gemeen kon ik zijn.... vind dat achteraf het aller aller ergste...) sloeg hij volledig op slot, en je zag een man die volledig op automatische piloot aan de gang ging, en zichzelf nog net overeind kon houden. En gelukkig ben ik een prater, hebben we veel gesprekken gevoerd waarbij ik echt dingen uit hem heb moeten trekken, en heb ik hem naar de praktijkondersteuner gestuurd van de huisarts. Daar heeft ie nu 2 gesprekken gehad en dat heeft voor ons al veel opheldering gegeven, en mij ook inzichten. Want ziek ben je niet alleen, dat ben je met zn tweetjes, en ik was veels te veel gericht op alles wat maar negatief kon zijn, en op mijzelf.
Ik vergat hem gewoon.....

Ik weet natuurlijk niet wat er gaande is bij jullie, en jouw situatie is echt nog zoveel erger dan dat van mij. Maar in ons geval is praten echt the key to succes.
Misschien scheelt het dat wij al ruim 17 jaar samen zijn, en je dus wel wat credits naar elkaar hebt opgebouwd. Maar ik gun jou en je man ook gewoon echt nog een mooie tijd samen,

Is relatie therapie geen optie? Of heb ik daar overheen gelezen?

BritHittepit
BatmanBrit

Berichten: 3268
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-24 17:38

We krijgen therapie en voor mij helpt dit wel maar mijn man lijkt zich echt in zichzelf te keren… ik ben ook wel echt een prater maar hij niet… gelukkig hebben we hulp en vrijdag gaan we naar een gespecialiseerde therapeut, misschien dat een andere kijk wel goed is!

pien_2010

Berichten: 48398
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-24 18:58

Goed zo. Misschien dat je man dan zich wel gaat uiten. Het is ook niet niets waar jullie mee te dealen hebben.

BritHittepit
BatmanBrit

Berichten: 3268
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-24 19:13

Nee idd, ik voel me in ieder geval wel beter sinds ons gesprek met de eerste hulpverlener… nu zoeken naar een oplossing en dan hopen we van daaruit weer verder te werken!

Ik ben vandaag dus terug geweest voor mijn sleeve, toch weer wat vorderingen gemaakt maar mijn lijfje is wel moe

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

MarliesV

Berichten: 16010
Geregistreerd: 24-06-08
Woonplaats: Hellendoorn

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-24 21:22

Zo flinke stap weer. Doet de binnenkant van je elleboog niet heel zeer?

Hoop dat je lekker slaapt! Ff bijtanken heb je wel nodig.

Kwam deze nog tegen en dacht aan jou
Afbeelding

BritHittepit
BatmanBrit

Berichten: 3268
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-24 21:27

De elleboog doet echt pijn en ‘de bult’ aan de binnenkant van je arm, naast de elleboog ook! De echte plooi viel me wel goed mee…

Ik ben ook goed ziek %) ik had na de tattoo nog een fysio afspraak en ik heb dryneedling gehad in mijn kaak, ik ben dus al de hele avond misselijk en overgeven… de hitte vandaag met onweer zal er ook niet aan geholpen hebben… hopelijk is dit morgen voorbij.

Ik las ook een mooie op fb:
Gooi een bord op de grond,
Zeg dan sorry
En kijk dan of het bord terug heel is…

rockey

Berichten: 7573
Geregistreerd: 16-12-03
Woonplaats: tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-24 21:52

BritHittepit schreef:
De elleboog doet echt pijn en ‘de bult’ aan de binnenkant van je arm, naast de elleboog ook! De echte plooi viel me wel goed mee…

Ik ben ook goed ziek %) ik had na de tattoo nog een fysio afspraak en ik heb dryneedling gehad in mijn kaak, ik ben dus al de hele avond misselijk en overgeven… de hitte vandaag met onweer zal er ook niet aan geholpen hebben… hopelijk is dit morgen voorbij.

Ik las ook een mooie op fb:
Gooi een bord op de grond,
Zeg dan sorry
En kijk dan of het bord terug heel is…


Mooie spreuk. Zelfde als een A4 papiertje verfrommelen en daarna weer proberen glad te strijken . Kan je proberen wat je wil, maar helemaal glad wordt het nooit meer..

MarliesV

Berichten: 16010
Geregistreerd: 24-06-08
Woonplaats: Hellendoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-24 21:52

Ja die is ook wel treffend idd!

Oh die pijn, ik haak al af bij het idee, mietje hier haha.

Alles met elkaar dus echt teveel vandaag. Hopelijk kan je slapen straks :(:)

BritHittepit
BatmanBrit

Berichten: 3268
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-24 15:48

Ik heb gelukkig goed geslapen! Ben nog wel wat misselijk maar heb tot nu toe niet meer moeten overgeven!

pien_2010

Berichten: 48398
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-24 15:49

Dat is fijn Britt! Je slaap heb je hard nodig