Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-07-14 22:56

Geplaatst: 30-07-14 22:56

Riverrr schreef:
gewattus??

Jemig wat kreeg ik net ineens een soort depressie golf over me heen. Ik weet soms echt niet meer waar ik het moet zoeken van het ellendige gevoel.
Ik heb de grote angst dat deze depressies niet helemaal normaal zijn en daardoor ook bij mij blijven. Dat dit zo doorgaat de rest van mijn leven. Wat als dit blijft?

Nu snap ik het als jullie gaan zeggen dat ik daar niet vanuit moet gaan, maar het begint daar wel op te lijken. Ze hebben geen aanleiding, zijn niet beïnvloedbaar, ze zijn eigenlijk ontzettend eng...

Hè River toch. Besef je wel dat die gevoelens en gedachten onderdeel zijn van jouw 'ziekte', je depressie en niet van jouzelf! En langdurige, chronische depressie is vaak minder heftig dan een kortdurende depressie. Houd moed dat het tijdelijk is!
Ik las laatst een casus over een oudere dame die vroeg of er euthenasie op haar gepleegd kon worden. Ze had geen contact meer met haar familie en ze had niets meer om voor te leven voor haar gevoel. De psychiater hield het een beetje af omdat hij ook niet goed wist wat hij ermee moest. Twee jaar later nam een andere psych het over en deze besloot contact met haar te zoeken. Ze had weer contact met haar kleinkinderen, was gelukkiger dan ooit en was blij dat ze nog leefde! Dit was iemand die letterlijk serieus om de dood vroeg.
Heb je ooit andere behandelmethoden besproken met je behandelaar? ECT?
En wat voor AD's heb je gehad? Alleen SSRI's of ook TCA's?

**Geplaatst**: 31-07-14 01:57

Geplaatst: 31-07-14 01:57

Ze zijn alleen niet kortdurend

de periodes dat ik vrolijk ben zijn kort, laatste anderhalve maand. De depressies duren gemiddeld een half jaar.

Ik merk aan mn psych dat ze het ook vreemd vind, etc. Omdat de afspraak was afgezegd heb ik dit nog niet uit kunnen spreken.
Ook heb ik meerdere familieleden met psychische stoornissen en ik ben gewoon bang dat ik ook aan de beurt ben. Dit zijn geen depressies door ptss lijkt het voor mij en behandelaren.

Er zijn al meerdere technieken geprobeerd en medicatie, maar psych durft niet echt iets anders dan oxazepam meer omdat ik er steeds heel slecht op reageer.

Ik ga dit maandag bespreken.

Sorry voor het tijdstip, sliep net maar ben uiteraard weer wakker..

Purny: aha ik snap het!

**Geplaatst**: 31-07-14 06:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 06:03

River, ik herken veel in wat je schrijft. Ik heb ook een heel moeilijke tijd doorgemaakt. Ik was op dat moment niet depressief (al ging het wel die kant op), maar voelde me heel slecht, was constant gespannen, angstig, had paniekaanvallen, zag het allemaal niet meer zitten enz. Ik kwam ook op een punt dat iedereen die ervan op de hoogte was zich zorgen maakte en niet meer goed wist wat met mij aan te vangen. Ik geloofde zelf ook niet meer dat het ooit terug beter zou gaan, wat mij ook weer beangstigde.
Ik ben dan naar een andere therapeute gegaan die een andere vorm van therapie toepaste en me op sommige vlakken ook beter kon helpen. En dan ben ik ook nog naar een psychiater gegaan voor medicatie. Ik bleef daarnaast ook gewoon doorgaan met de gesprekken bij mijn psychologe. Nu, een jaar later ongeveer, gaat het stukken beter met mij. Ik heb nog moeilijke momenten, maar ik kom er sneller uit, sta in het algemeen steviger in mijn schoenen, zie niet meer alles zo zwart in, ben rustiger over het algemeen enz enz.
Probeer om te beginnen even om de druk die op je ligt (vb ivm je werk) te verminderen. Daarnaast kan je ook overwegen om naar een andere therapeut te gaan (al dan niet in combinatie met de gesprekken bij je huidige psycholoog). Ik heb daar best wel veel aan gehad. Ik heb er echt wel veel van geleerd en ben blij dat ik uiteindelijk die stap waar ik best heel erg tegenop zag, heb gezet.
Veel sterkte !

**Geplaatst**: 31-07-14 07:13

Geplaatst: 31-07-14 07:13

Riverrr schreef:
gewattus??

Jemig wat kreeg ik net ineens een soort depressie golf over me heen. Ik weet soms echt niet meer waar ik het moet zoeken van het ellendige gevoel.
Ik heb de grote angst dat deze depressies niet helemaal normaal zijn en daardoor ook bij mij blijven. Dat dit zo doorgaat de rest van mijn leven. Wat als dit blijft?

Nu snap ik het als jullie gaan zeggen dat ik daar niet vanuit moet gaan, maar het begint daar wel op te lijken. Ze hebben geen aanleiding, zijn niet beïnvloedbaar, ze zijn eigenlijk ontzettend eng...

Ik herken het ook wel, wat mij heeft geholpen is cijfers geven aan de staat waar je in bent, dan ga je beter inzien hoe je je voelt en hoe vaak dat is. een 1 is dan 'ik wil er niet meer zijn' en een 10 is 'ik ben dolgelukkig' en vergis je niet, het is redelijk normaal om rond de 7 te leven. Je zult ook zien dat je toch ook wel weer vaak uit die golf komt. Ik had eerst toen ik verder omlaag gleed een dalende golvende lijn, in mijn therapie ging de golvende lijn langzaam weer omhoog. Soms moet je eerst dieper gaan voordat je omhoog kunt. Je hebt wellicht jarenlang veel oliebol weggestopt, gevoelens genegeerd en weg gestopt, verkeerde ideeen over jezelf gehad en dat kan veel met je doen als dat er eenmaal uit gaat. Bij mij ging dat als een soort stormvloed, tijdens de observatie werd het putdeksel ervan getrokken en het duurde heel lang voordat ik die weer dicht kon gooien, zoveel oliebol komt er naar boven. Ik heb ruim 1,5 last gehad van de depressie, soms heb ik nog steeds dipjes, maar die worden steeds schaarser. $*\o/*$

**Geplaatst**: 31-07-14 07:35

Geplaatst: 31-07-14 07:35

Ach wat rot purny!

En Riverrr, dikke knuffel :(:)

Ik weet dat het voor jou nu misschien moeilijk te geloven is, maar ik denk echt dat je hier kan vanaf geraken. Het zal natuurlijk niet vanzelf gaan, maar met de juiste therapie en ondersteuning kan het wel

**Geplaatst**: 31-07-14 08:00

Geplaatst: 31-07-14 08:00

Bedankt voor de steun en ervaringen.

Ik ga zo meteen even naar de huisarts om het een en ander te bespreken hierover.

Joolien: Die oefening hou ik al een tijd bij. Helaas red ik die 7 nooit. Ik schommel tussen 2 en 4.
Waarbij voor mij inhoudt dat ik 0 nooit zal kunnen opschrijven.

Ik vind het lief dat jullie je ervaringen vertellen maar toch voelt dit anders. Misschien ben ik nu te koppig en wil ik het gewoon niet inzien, maar ik heb zeker al meer dan 5 jaar last van afwisselende perioden (half jaar depressie, 1 tot 2 maanden het gelukkigste meisje op aarde, weer een half jaar tot 3 kwart jaar depressie, maandje happy, en zo verder...
Iedere keer weer als ik uit periode vrolijk kom en val binnen 3 dagen ineens helemaal naar beneden, krijg ik een zwaardere klap. Voornamelijk omdat ik dan het contrast voel tussen hoe het was en wat ik nu mis.
En er is geen aanleiding aan vast te knopen, ja we gooiden het eerst op PTSS, maar het lijkt niet dat dat het probleem van nu is... Toen gooiden we het op mijn medicatie, omdat die alles leek te verergeren.
Nu is het net zo erg als tijdens medicatie en ben ik medicatie vrij. (op 1 of 2 keer in de week 1 oxazepam om bij te slapen, maar ik voel daar geen bijwerkingen van dan behalve beetje suf soms)
Ook is het niet te beinvloeden. Op momentje vrolijk heb ik geprobeerd mezelf depressief te krijgen, omdat ik wilde weten of ik het nou allemaal zelf veroorzaak. Maar hoe negatief ik ook probeerde te denken (wat ik eigenlijk uitlachte dat ik zo heb kunnen denken) ik kreeg mezelf niet depressief. En zo is het ook andersom. Het is gewoon wachten tot de zoveelste periode voorbij is.
En soms mengelt het ook een beetje in een week. Sla ik per dag nog om van heel vrolijk naar heel down, maar dat heb ik al een tijdje niet gehad. Hierdoor dachten ze eerst aan borderline, maar dat hebben ze paar maanden terug geschrapt omdat het toch niet lijkt te kloppen.

Ik ben nu ruim anderhalf jaar tot 2 jaar in therapie, heb daarin veel verschillende soorten therapie gehad bij 6 verschillende mensen en instellingen.
Nu loop ik een half jaar bij dezelfde, dat gaat iets beter omdat ik eindelijk dingen durf te zeggen, daarom wil ook niet wisselen want dat koste mij veel moeite en ik heb vertrouwen in mijn huidige psych.
Alleen ik blijf ook mevrouw raadsel voor haar.

**Geplaatst**: 31-07-14 10:05

Geplaatst: 31-07-14 10:05

Riverrr schreef:
Bedankt voor de steun en ervaringen.

Ik ga zo meteen even naar de huisarts om het een en ander te bespreken hierover.

Joolien: Die oefening hou ik al een tijd bij. Helaas red ik die 7 nooit. Ik schommel tussen 2 en 4.
Waarbij voor mij inhoudt dat ik 0 nooit zal kunnen opschrijven.

Ik vind het lief dat jullie je ervaringen vertellen maar toch voelt dit anders. Misschien ben ik nu te koppig en wil ik het gewoon niet inzien, maar ik heb zeker al meer dan 5 jaar last van afwisselende perioden (half jaar depressie, 1 tot 2 maanden het gelukkigste meisje op aarde, weer een half jaar tot 3 kwart jaar depressie, maandje happy, en zo verder...
Iedere keer weer als ik uit periode vrolijk kom en val binnen 3 dagen ineens helemaal naar beneden, krijg ik een zwaardere klap. Voornamelijk omdat ik dan het contrast voel tussen hoe het was en wat ik nu mis.
En er is geen aanleiding aan vast te knopen, ja we gooiden het eerst op PTSS, maar het lijkt niet dat dat het probleem van nu is... Toen gooiden we het op mijn medicatie, omdat die alles leek te verergeren.
Nu is het net zo erg als tijdens medicatie en ben ik medicatie vrij. (op 1 of 2 keer in de week 1 oxazepam om bij te slapen, maar ik voel daar geen bijwerkingen van dan behalve beetje suf soms)
Ook is het niet te beinvloeden. Op momentje vrolijk heb ik geprobeerd mezelf depressief te krijgen, omdat ik wilde weten of ik het nou allemaal zelf veroorzaak. Maar hoe negatief ik ook probeerde te denken (wat ik eigenlijk uitlachte dat ik zo heb kunnen denken) ik kreeg mezelf niet depressief. En zo is het ook andersom. Het is gewoon wachten tot de zoveelste periode voorbij is.
En soms mengelt het ook een beetje in een week. Sla ik per dag nog om van heel vrolijk naar heel down, maar dat heb ik al een tijdje niet gehad. Hierdoor dachten ze eerst aan borderline, maar dat hebben ze paar maanden terug geschrapt omdat het toch niet lijkt te kloppen.

Ik ben nu ruim anderhalf jaar tot 2 jaar in therapie, heb daarin veel verschillende soorten therapie gehad bij 6 verschillende mensen en instellingen.
Nu loop ik een half jaar bij dezelfde, dat gaat iets beter omdat ik eindelijk dingen durf te zeggen, daarom wil ook niet wisselen want dat koste mij veel moeite en ik heb vertrouwen in mijn huidige psych.
Alleen ik blijf ook mevrouw raadsel voor haar.

Dit heb ik letterlijk hetzelfde. CGT sloeg (daarom?) ook totaal niet aan bij mij. Ik heb er gewoon helemaal geen invloed op. Het komt en gaat naar believen en ik kan denken wat ik wil, maar het helpt niks.
Ben je ooit geprikt op schildklier, vitamine D en B12?
En heb je ook paniek / angst? Anders is EMDR misschien nog een optie. Van paniek en angst kan je ook depressief worden hè. :(:)

**Geplaatst**: 31-07-14 10:30

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 10:30

Riverrr, het vinden van een oorzaak is bij sommige mensen ook onmogelijk. Zo ken ik een meisje die al 6 jaar met een eetstoornis kampt. En in die 6 jaar hebben ze nog geen oorzaak gevonden waar ze niet wil eten. Ze word er zelf ook moedeloos van maar ze houd zich bijzonder sterk. Ondertussen eet ze vrij normaal (alleen geen taart geloof ik en dat soort dingen) zoals brood ect.
Bij haar zeggen ze altijd dat het draait om een 'ui', de instelling probeert je te schillen maar of je ooit bij de kern komt? Dat is nog maar de vraag.

Een hele goede vriendin van mij loopt nu ook al 2 of 3 jaar bij het GGZ. Het begon met een depressie maar ondertussen is het uitgelopen tot suïcidaal en automutilatie en een onbalans waar je u tegen zegt. (dan bedoel ik woensdag nog gezellig naar de stad en er is niks aan de hand, en vrijdag ligt ze in het ziekenhuis na een poging). Dit is ook de vriendin die al vele verschillende medicatie geprobeerd heeft. Het enigste wat lijkt te helpen zijn de slaappillen, maar dan een beetje te goed.
Ze is het afgelopen half jaar meerdere keren opgenomen geweest in de gesloten afdeling. Daar doet ze het in principe goed maar dat komt omdat daar de medicatie achter slot en grendel staat. Zodra ze thuis is pakt ze alles wat ze vinden kan. Maar de oorzaak? Geen idee.

**Geplaatst**: 31-07-14 11:06

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 11:06

Ik voel me op dit moment ook weer verschrikkelijk. Weet gewoon niet meer hoe ik de dag door moet komen. Zit op dag 8 van 5mg Citalopram. Ze willen dat ik ga ophogen naar 10mg, maar ik durf niet zo goed door het oorsuizen.
Kan het zijn dat het met 5mg nog gaat werken? Ik heb wel het gevoel dat ik me een paar dagen iets beter heb gevoeld (placebo effect?) maar nu ben ik echt weer wanhopig

**Geplaatst**: 31-07-14 11:09

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 11:09

Is oorsuizen ook een bijwerking dan? Daar heb ik altijd al last van maar met de medicatie nog meer. Vond t al zo raar.
Anders zou ik even overleggen met je huisarts?

**Geplaatst**: 31-07-14 11:19

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 11:19

Absoluut. Sterker nog, het is een bijwerking die kan blijven, zelfs permanent nadat je gestopt bent. Ik heb het totaal niet erg hoor, overdag hoor ik het niet eens en 's avonds als het stil is hoor ik het alleen als ik me erop concentreer. Maar goed, ik wil natuurlijk niet dat het erger wordt.
Ik weet niet welke AD je slikt en ik weet ook niet of het een bijwerking is bij iedere AD, maar Citalopram staat er wel om bekend.
Mijn begeleider belt me vandaag weer, maar soms heb ik van die momenten at het me echt aanvliegt. Dan denk ik echt... Wat moet ik nou?

Hoe lang voor de AD bij jou begon aan te slaan Joo?

**Geplaatst**: 31-07-14 11:33

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 11:33

Ik denk niet dat 5mg gaat werken, 20mg is de standaarddosis, ikzelf zit op 40..

Zit er echt helemaal doorheen... Mijn psycholoog had gister gezegd dat ik het nog een dag aan moest kijken en als het vandaag nog niet ging mocht ik bellen voor een opname. Dus ik verzamel al mijn moed bij elkaar ok te bellen, heeft ze vanochtend met mijn psychiater overlegd en zij vind dat ik het op moet lossen met nog een time out.. Dat zie ik dus echt niet zitten... Voel me zo klote nu...

Ohja en ik kan ook geen andere psychiater krijgen, deze is de enige van 'mijn' team...

**Geplaatst**: 31-07-14 11:39

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 11:39

Gewoon pushen! Op je strepen staan!
Maar misschien denken ze dat je echt zonder kan. Dat is toch fijn?

**Geplaatst**: 31-07-14 12:13

Geplaatst: 31-07-14 12:13

@ River: Ik begrijp dat je niet van therapeut wil veranderen nu. Dat is ook niet nodig als jij je goed voelt bij deze. Maar eventueel kan je wel op zoek gaan naar een tweede therapeut die een andere therapie toepast.
Je zegt dat je al bijhoudt op een schaal van bv 1 tot 10 hoe je je voelt. Als je dat nog niet doet, zou ik proberen om hierbij ook op te schrijven wat je die dag gedaan hebt, wat leuk was, wat niet leuk was, welke gedachten je stoorde,... Op die manier is het misschien gemakkelijker om te zien wat maakt dat je je goed voelt en wat maakt dat je je minder goed voelt.
Ik hoop dat je het niet verkeerd opvat, maar ik denk dat je misschien ook iets te snel wil gaan. Ik begrijp dat je je natuurlijk liefst zo snel mogelijk weer beter wil voelen, maar je bent nog "maar" twee jaar in therapie en dan nog bij 6 verschillende personen / instellingen... Dat is echt nog niet zo heel lang, zeker niet als je bedenkt dat je in die tijd al veel hulpverleners hebt gezien... Ik ben vroeger ruim 4 jaar op gesprek gegaan bij mijn psychologe. Dan ben ik zo'n 2 jaar niet meer begeleid door een hulpverlener en dan ben ik terug naar mijn psychologe beginnen gaan. Dat is nu ongeveer al weer twee jaar geleden... Sinds een jaar combineer ik het zoals gezegd met afspraken bij nog een therapeute en afspraken bij de psychiater.
Probeer erin te blijven geloven. Ook jij zal je weg na verloop van tijd wel vinden, ookal voelt dat nu waarschijnlijk heel anders aan...

@Jolien: Ja, oorsuizing is een mogelijke bewerking van sommige AD's.

@ Gruis: bespreek het even met de arts die je deze medicatie heeft gegeven. Ik zou me er niet al te veel zorgen om maken, zeker niet als het niet zo heel erg storend is. Als je natuurlijk minder goed gaat horen zou ik wel meteen naar een NKO-arts gaan.

@Jorine: Jammer dat je nu niet de ondersteuning krijgt die je graag zou willen. Heb je al aangegeven dat je het niet ziet zitten om het te doen met een time-out?

**Geplaatst**: 31-07-14 12:23

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 12:23

Balen Jorine. Hopen dat je toch de juiste hulp kan krijgen nu.

Gruis, het gaat echt heel goed, voel me zoveel rustiger nu. Ben nog een beetje aan het zoeken wanneer de juist tijd is om het in te nemen, doe dit in de ochtend omdat ik savonds niet kan slapen als ik t savonds doe. Ik merk dat ik veel beter functioneer en mijn hoofd is niet meer zo druk. Bijwerkingen zijn bijna weg. Ben erg blij dat ik de keuze heb genomen om er toch mee te beginnen. Ik was altijd trouwens een wirwar van emoties, van blij naar verdrietig in 3 sec, kon echt extreem uitschieten in emoties. Dat is nu veel minder, behalve in het blije

Heb nog wel een vervelende bijwerking, maar die zet ik niet openbaar, mag je pben als je dat wilt weten.

**Geplaatst**: 31-07-14 12:54

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 12:54

Wat ontzettend fijn dat het zo goed werkt voor je

Na hoe lang merkte je dat positieve verschil als ik vragen mag? En welke AD slik je en in welke dosis? Hoop vragen haha

Ik ben echt vre se lijk ongeduldig maar dat komt voornamelijk ook omdat ik me zo rot voel.

**Geplaatst**: 31-07-14 12:57

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 12:57

Ik mag volgende week naar het UWV voor de aanvraag Wajong.

**Geplaatst**: 31-07-14 13:00

Geplaatst: 31-07-14 13:00

Gruis schreef:
Wat ontzettend fijn dat het zo goed werkt voor je Na hoe lang merkte je dat positieve verschil als ik vragen mag? En welke AD slik je en in welke dosis? Hoop vragen haha Ik ben echt vre se lijk ongeduldig maar dat komt voornamelijk ook omdat ik me zo rot voel.

Ik slik felifaxiline 37,5 mg. De eerste week had ik last van bijwerkingen, maar merkte ik na 2 of 3 dagen al verschil, na een week al heel duidelijk en toen namen de bijwerkingen ook al af.
Ik heb nu wel een beetje zenuwen, maar dat is tenminste te hanteren. Is namelijk laatste werkdag en de laatst weken hebben me nogal stress gegeven.

**Geplaatst**: 31-07-14 14:02

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 14:02

Ik denk dat je venlafaxine bedoelt Jolien?

**Geplaatst**: 31-07-14 14:10

Geplaatst: 31-07-14 14:10

_Jorine schreef:
Ik denk dat je venlafaxine bedoelt Jolien?

Ja die ja

**Geplaatst**: 31-07-14 14:26

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 14:26

Al die namen ook :')

.

Ik ga morgen 10mg nemen- vre se lijk eng vind ik het maar ik hoop ook ZO dat het me echt gaat helpen! Ik heb echt respect voor de mensen die met zulke psychische klachten nog blijven werken en huishouden. Ik woon nog thuis en heb vakantie en daar ben ik maar wat blij om want ik zou echt niet weten hoe ik dat anders in hemelsnaam zou moeten doen.

**Geplaatst**: 31-07-14 14:35

Geplaatst: 31-07-14 14:35

Gruis schreef:
Al die namen ook .

Ik ga morgen 10mg nemen- vre se lijk eng vind ik het maar ik hoop ook ZO dat het me echt gaat helpen! Ik heb echt respect voor de mensen die met zulke psychische klachten nog blijven werken en huishouden. Ik woon nog thuis en heb vakantie en daar ben ik maar wat blij om want ik zou echt niet weten hoe ik dat anders in hemelsnaam zou moeten doen.

Ik heb ook altijd gedacht dat ik nooit als een 'normaal' persoon zou kunnen functioneren, maar verdomd, het lukt

Kon het bijv merken als ik een avond laat naar bed geweest was, dan was ik helemaal dood en moest ik 3 dagen bijkomen. Nu kan ik gewoon wat later mijn bed in duiken en hoefi k niet meer bang te zijn dat ik de hele dag kapot ben. Ik was altijd bang om moe te zijn, moest altijd overal rekening mee houden, goed plannen. Kon niet eens meer van uitgaan genieten omdat ik al opzag tegen herstellen. Maar dat gaat nu goed

**Geplaatst**: 31-07-14 16:28

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 16:28

Jorine wat vervelend dat ze geen opname doen terwijl jij zo goed aangeeft wat je nodig hebt.

Purny succes bij het uwv. Ik hoop voor je dat je een Wajong krijgt.

Gruis ik vond het ook spannend om op te hogen. Maar ik denk dat 5 mg te weinig is.

Jolien ik vind het knap van je dat je zo goed je leven hebt opgepakt na alle ellende.

Ik lees nog steeds mee maar kan t niet opbrengen om op iedereen te reageren. Ik blijf zo met mijzelf in de knoop zitten.

**Geplaatst**: 31-07-14 16:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-07-14 16:35

Waar heb je last van Wes? Ik ben hier nog niet zo lang dus ken niet alle verhalen zo goed..

**Geplaatst**: 31-07-14 16:38

Geplaatst: 31-07-14 16:38

Op dit moment heb ik last van een depressie en volg deeltijd therapie cgt. Maar ik blijf zo moe en alleen maar huilen zodra het over mij gaat. Het lukt me niet om iets anders naast de therapie te doen. Ik probeer 4 keer in de week naar mijn pony te gaan maar rijden lukt niet. Ik heb er geen energie voor.