Janntjuh schreef:Ik heb inmiddels met huisartsen en fysio’s gesproken. Ondanks dat ik nauwelijks ziek was heb ik aardig wat naklachten die steeds erger worden en ik voel me nu zelfs zieker dan tijdens de corona zelf. Wat ik zag als “een beetje” doen per dag was blijkbaar al veel te veel en daar reageert mijn lichaam aardig heftig op. Dus ik ga nu een soort van corona revalidatie nazorg pakket in in het nieuwe jaar met fysio, ergotherapeut, voedingsdeskundige etc etc. Ze hopen nu dat ik van de zomer weer een beetje op mijn oude niveau zit. Schrok daar wel aardig van moet ik zeggen...
Hoop dat iedereen hier zich inmiddels weer een beetje beter voelt! En sterkte aan de nieuwe zieken. Onderschat die naklachten niet.
In rust heb ik hele erge vermoeidheid en een constante pijn aan mijn ribben (kan niet zonder pijnstilling). Maar als ik wat intensiefs doe (even naar supermarkt of stal gaan) dan krijg ik ook brandende longen, duizeligheid, hoofdpijn, brandend gevoel in mijn mond, wat benauwdheid etc etc.
En dan moet ik echt 2 dagen bijkomen (op bed of bank liggen) om bij te komen en dan voel ik me dus ook weer flink ziek. Ook als ik wat moet leren op de computer voor school moet ik na 10 minuten al een uur op bed liggen om de misselijkheid en vermoeidheid weer wat onder controle te krijgen, dus studeren zit er nu ook even niet in.
Pijn in de ribben heeft ermee te maken dat ik door de benauwdheid toen ik ziek was mijn hele middenrif heb verkrampt. Mijn ademhaling zit ook nog steeds heel hoog, door de buik ademen doet pijn. Normaal kan een manueel therapeut hierbij helpen maar ik heb hierbij ook het syndroom van Tietze, dus het kraakbeen bij mijn borstbeen en van mijn ribben is nu ontstoken geraakt, dus even losmasseren of kraken zit er niet in.
Dankjewel Goof! Ik ben jaloers op je uurtje wandelen haha. Met 100 meter van de auto naar stal lopen zit al hijgend bij te komen met een hartslag van 170 haha