secricible schreef:Het probleem van anorexia is ook een verstoorde energiebalans. Je wordt niet te dun van teveel eten namelijk.
Dat wil niet zeggen dat je het kan oplossen door te zeggen dat ze "gewoon meer moeten eten of minder bewegen."
Precies hetzelfde geldt voor obesitas.
Ja, de oorzaak is een verstoorde energiebalans. Er gaat meer in dan het lijf nodig heeft. Dat betekend niet dat de oorzaak zo simpel is als "meer bewegen of minder eten"
Het is beide veel complexer dan dat
Dit ja. Uiteindelijk is het 9/10 keer een gevolg van meer eten dan je lichaam normaliter verbrandt. (of dat meer eten nu een psychologische oorzaak heeft of niet). De keren dat je lichaam veel minder gaat verbranden dan normaal (door medicatie, door een aandoening) zijn écht uitzonderingen. Daarmee wil ik niet zeggen dat afvallen makkelijk is. Integendeel, dat psychologische aspect en je lichaam die tegenstribbelt (afvallen is niet' fijn' voor je lichaam, want de zuurverdiende reserves gaan weg) zijn verrekte lastig: las laatst dat maar 5% mensen succesvol afvalt en het gewicht er consistent eraf houdt. Daarom zou het ook goed zijn als hier veel (preventieve) hulp voor komt. Of dat zo'n maagverkleining gewoon geen taboe meer is. Of naar de diëtist gaan. Het hele idee dat je het er zelf aan hebt gegeten en dus zelf ook af moet werken is gewoon fout, imo. Het kán, maar de succesrate is helaas heel laag.
Maar DuoPenotti, laten we aub niet de wereld in helpen dat iedereen met obesitas een fysiologische oorzaak ervoor heeft. Als je obees bent heb je het er 9/10 keer er 'zelf aan gegeten', aka, meer gegeten dan jouw lichaam nodig heeft. Nogmaals, dat zelf aaneten heeft vaak een psychologische oorzaak en dus allesbehalve makkelijk om dan maar gewoon te zeggen 'ik eet nu minder'. Bovendien is het ook lastig om je inname te schatten, veel mensen onderschatten hoeveel ze daadwerkelijk eten.
Edit: En als ik het heb over psychologische oorzaken heb ik het niet over enkel en alleen 'emotie-eten', het gaat volgens mij vaak wel verder dan dat.