Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-06-24 23:53

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 23-06-24 23:53

Het is zeker niet aan ons te oordelen.

Het enige wat ik wel kan zeggen, ook al denk je misschien dat jouw geluk stopt op het moment dat je je relatie verbreekt, als het je echt zoveel verdriet van hebt, kies dan voor jezelf!
Deze verspilling van jouw waardevolle energie is het niet waard.

**Geplaatst**: 24-06-24 00:07

Geplaatst: 24-06-24 00:07

Ik snap het denk ik en echt als je er niet mee overweg kunt stoppen.
Mijn vent is al sinds februari weg non stop wegens de gezellige situatie in de wereld.
Maar wij hebben hele duidelijke afspraken gemaakt samen.
Nu zijn wij niet traditioneel minded, maar dat is mind en we praten er open over mocht er op reis eens wat voorvallen zeg maar.
Alleen bij ons is het juist zo dat we enorm naar elkaar toe trekken nu.
Omdat je beseft hoe elkaar niet zien is….
Maar ik heb echt moeten leren dat hij me niet vergeet, maar dat er gewoon weinig gezegd kan en mag worden.
Dus saaie communicatie sporadisch: ik werd erg onzeker eerst maar afspraken gemaakt dat er met één zin, duidelijk was dat het ok was.
Ik kon echt wel in paniek raken en onze zin was en is bij geen zorgen: Maak je niet druk muts!

Als ik hem dan zag was het: waarom nou die paniek…?
Ik moest dus echt leren loslaten dat ik niet weet hoe wat waar en geen contact.
Nu gaat dat goed, maar je kunt je vreselijk radeloos en alleen voelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-24 06:21

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-24 06:21

Ik heb mijn grenzen vaak aangegeven, er zijn vaak afspraken gemaakt die niet worden nagekomen van zijn kant en er wordt dus steeds over die grens gegaan. Wij zijn in eerste instantie een goed koppel maar hij kan mij echt HARD kwetsen… en her gebeurt telkens weer opnieuw

**Geplaatst**: 24-06-24 08:19

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 24-06-24 08:19

Dan is het aan jou de vraag Britt hoevaak je dit nog gaat laten gebeuren. En die keuze kan niemand voor jou maken, die kun je alleen zelf maken en elke keuze daarin is goed, want het is JOUW keuze. Bedenk wel: iemand die echt van je houdt zal je nooit moedwillig kwetsen.

Dit is een hele moeilijke situatie waar je in zit, echt heel k*t

**Geplaatst**: 24-06-24 08:26

Geplaatst: 24-06-24 08:26

Druif_01 schreef:
Dan is het aan jou de vraag Britt hoevaak je dit nog gaat laten gebeuren. En die keuze kan niemand voor jou maken, die kun je alleen zelf maken en elke keuze daarin is goed, want het is JOUW keuze. Bedenk wel: iemand die echt van je houdt zal je nooit moedwillig kwetsen.

Dit is een hele moeilijke situatie waar je in zit, echt heel k*t

Hier sluit ik me bij aan . Sterkte Britt en neem de keuze die voor nu bij je past en goed voelt. Alle keuzes zijn goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-24 08:55

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-24 08:55

Ik voel me echt een slappeling… vroeger zou ik veel harder zijn, zou ik mezelf niet zo laten doen… dus als ik niet ziek zou zijn denk ik dat ik de deur wel zou dichttrekken… met heel veel hartzeer opnieuw beginnen… maar als ik niet ziek zou zijn dan was zijn leven ook makkelijker, samen met mij… gewoon ‘normaler’

en ik ben wel ziek… ik vraag me af of ik ‘gelukkiger’ zou zijn als ik wegga maar hier twijfel ik aan… ik ben op deze manier ook niet gelukkig maar ik kan niets ‘nieuw’ opbouwen… als we uit elkaar gaan heb ik helemaal niets meer, geen man meer waar ik zielsveel van hou, geen huis,… terug bij mijn ouders want een eigen huis kan ik niet meer kopen, een nieuwe relatie zie ik niet zitten als ‘doodziek’ …

Ik zie hem graag, ik hou van ons leven samen (zonder deze ‘uitspattingen’) en op 1 of andere manier kan hij me altijd terug doen geloven dat het goed komt en dat hij verandert… wij ‘matchen’ ook echt samen, ik kan mijn liefde voor hem echt niet beschrijven… liefde is blind he en buiten deze heel zware gebeurtenissen is hij wel echt een man uit de duizend!

En langs de andere kant denk ik ook, als ik er een punt achter zet kan hij zijn leven weer oppakken, zonder al de stress rond mij… hij zal het moeilijk hebben maar na een paar maanden gaat het leven ook gewoon verder zonder mij en zal hij weer gelukkig worden… en ik… ik zal dan gewoon alleen achter blijven, bij mijn ouders op mijn oude kamer… af en toe zou ik dan kunnen gaan paardrijden maar verder is er niets meer in mijn leven…

Mijn ziekte zou me niet mogen tegenhouden maar uiteindelijk is dat wel de realiteit… blijf ik in een relatie die gebroken is, met hoop dat het goedkomt en weer een aantal fijne en goede momenten maar wachtend op de volgende crash… of kies ik voor een leven dat eigenlijk weinig betekenis heeft maar wel stabiel is…

**Geplaatst**: 24-06-24 09:22

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 24-06-24 09:22

Die keuze is aan jou, heel moeilijk want je houdt heel veel van hem en jullie komen blijkbaar toch, na elke uitspatting, weer bij elkaar.
Soms werkt dat zo in relaties. Een kennis van mij heeft het ook bij de hand gehad en heeft het geaccepteerd, haar woorden : Liever 11 maanden per jaar gelukkig dan 12 maanden hem moeten missen. Ik persoonlijk zou het niet kunnen maar dat doet er niet toe.
Los van alles dat je opnoemt, ben je de tijd dat het wel goed gaat intens blij met elkaar dan kun je misschien accepteren dat hij er soms echt een potje van maakt. Dat ligt niet aan jou maar aan hem. Dat doet ook niets af aan de persoon die jij bent.

**Geplaatst**: 24-06-24 09:25

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 24-06-24 09:25

De keuze is 100% aan jou en 100% niet makkelijk!
Heel veel succes met je keuze maken

**Geplaatst**: 24-06-24 09:26

Geplaatst: 24-06-24 09:26

Lieve Brit.

Misschien krijg je ooit wel de kans om iets moois op te bouwen met iemand die ook echt van jou houd.

Dit moet heel erg zijn voor jou nu.
Jij zou nu niet bezig moeten zijn met "dan kan hij opnieuw beginnen" zoals ik het lees is hij daar al lekker mee bezig. Ipv dat hij er echt voor jou is.

Uiteindelijk gaat het er wel om wat jij wil. Alleen hij zal dit blijven doen en ik gun je gewoon zoveel beter dan dit :(:)

Jou leven heeft zoveel betekenis.
Je ziet het nu niet maar zonder hem heeft het niet minder betekenis. Je ouders houden van je en willen het beste voor jou. Verder niets meer in je leven... Die gedachte vind ik echt treurig.

Wat voor jou het beste is dat kun je zelf het beste bepalen. Maaaar jij als persoon bent iemand en dat heeft betekenis.

**Geplaatst**: 24-06-24 09:30

Geplaatst: 24-06-24 09:30

Lastige afwegingen...!

Trouwens, bespeek het ook met jullie psycholoog.
Mij staat bij dat jullie relatietherapie doen - 'niet stom gegeven de situatie', maar wellicht heeft hij meer nodig (individuele therapie)...?

**Geplaatst**: 24-06-24 09:59

Geplaatst: 24-06-24 09:59

Citaat:
Mijn ziekte zou me niet mogen tegenhouden maar uiteindelijk is dat wel de realiteit… blijf ik in een relatie die gebroken is, met hoop dat het goedkomt en weer een aantal fijne en goede momenten maar wachtend op de volgende crash… of kies ik voor een leven dat eigenlijk weinig betekenis heeft maar wel stabiel is…

Waarom zou je ziekte je niet mogen tegenhouden?

Je overweging vind ik heel reëel. Je bent immers ziek en nu jezelf ongelukkiger maken door weg te gaan , weer terug bij je ouders gaan wonen, helpt ook niet als het gaat om kwaliteit van leven en wellicht je beter gaan voelen. Je zou wel gek zijn om er een pittig probleem bij te halen want daar heb je waarschijnlijk niet eens de energie voor.
Het leven is al zwaar genoeg zonder je eigen huis, zonder je man.... etc.

Misschien kun je accepteren dat je man is hoe hij is en daar anders mee omgaan? Dan ligt het open en kun je regels afspreekt waar hij zich aan moet houden zoals het bv veilig en acceptabel voor jou houden.
Vrienden van mij hebben dat jaren geleden ook gedaan, heel heel heel veel praten, en die zijn nu tegen de 80 en nog bij elkaar.

**Geplaatst**: 24-06-24 10:38

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 24-06-24 10:38

Ik hoop dat je niet constant bezig bent met het schrap zetten voor de volgend crash of clash.
Hij moet een aanvulling zijn op je leven en natuurlijk is overal wel eens wat, maar de angst voor de gevolgen moeten niet gaan overheersen.

Wens je veel sterkte, wijsheid en rust toe en denk aan jezelf!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-24 10:42

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-24 10:42

Er wordt veel gebabbeld, er worden regels/grenzen besproken en vastgelegd maar toch haalt het niets uit… ik ben geen enkel moment nog gerust, ik vertrouw hem gewoon niet meer, dan zegt hij dat ik ‘te controlerend’ ben maar dat komt weer verder door het wantrouwen… En ik kan dat niet zomaar uitzetten of vergeten…

**Geplaatst**: 24-06-24 10:57

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 24-06-24 10:57

En eventjes tijd nemen voor jezelf, dus niks definitief maar gewoon even weg en vanaf daar voor jezelf bekijken wat je eigenlijk wil?
Misschien is heel even afstand zo gek niet.

Dan kun je misschien e.a opschrijven ook (dat helpt mij soms om tot keuzes te komen)

Ook kun je dan in alle rust bedenken of je dit kunt accepteren. Het kan alleen leuk worden voor zowel jou als hem als je dat kunt accepteren. Dan zie je het niet meer als iets verkeerds.

En als dat niet zo is dan is nog te bedenken wat je dan wil.

Wij kunnen vanaf hier eigenlijk alleen maar zeggen wat we zelf zouden doen.

**Geplaatst**: 24-06-24 11:25

Geplaatst: 24-06-24 11:25

BritHittepit schreef:
Er wordt veel gebabbeld, er worden regels/grenzen besproken en vastgelegd maar toch haalt het niets uit… ik ben geen enkel moment nog gerust, ik vertrouw hem gewoon niet meer, dan zegt hij dat ik ‘te controlerend’ ben maar dat komt weer verder door het wantrouwen… En ik kan dat niet zomaar uitzetten of vergeten…

Dat bedoel ik... je zou niet druk moeten zijn met de angst voor wanneer/als het weer misgaat. Je hebt al genoeg ellende en energie nodig voor je eigen lijfje.

Zou een tijdelijke break hem niet wakker schudden?
Kun jij in ieder geval even tot rust komen en nadenken. Hoe vaak mag hij je nog kwetsen?
Vind het zo ontzettend rot voor je!

**Geplaatst**: 24-06-24 14:12

Geplaatst: 24-06-24 14:12

Ik vind het serieus echt super erg voor je dat je juist terwijl je zo ziek bent zo gekwetst wordt door degene waar je zielsveel van houdt. Het is normaal ook al erg, maar nu helemaal. In deze situatie heb je steun nodig, support, een maatje, iemand die je vertrouwt en waar je op kan bouwen. Als je dat niet kan, dan sta je wel heel alleen met je zorgen en je verdriet. Ik wil je van een afstand een hele dikke knuffel geven. Normaal zou ik gezegd hebben dat je voor jezelf moest kiezen en de hele sterke vrouw blablablabla erachter. Maar in dit geval weet ik echt niet wat ik moet zeggen, ik weet het echt niet. Ik vind het alleen echt supersneu voor je. Knuf!

**Geplaatst**: 24-06-24 16:02

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 24-06-24 16:02

Helemaal met je eens Suzanne. Het is zo moeilijk.

**Geplaatst**: 24-06-24 20:36

Geplaatst: 24-06-24 20:36

Suzanne F. schreef:
Ik vind het serieus echt super erg voor je dat je juist terwijl je zo ziek bent zo gekwetst wordt door degene waar je zielsveel van houdt. Het is normaal ook al erg, maar nu helemaal. In deze situatie heb je steun nodig, support, een maatje, iemand die je vertrouwt en waar je op kan bouwen. Als je dat niet kan, dan sta je wel heel alleen met je zorgen en je verdriet. Ik wil je van een afstand een hele dikke knuffel geven. Normaal zou ik gezegd hebben dat je voor jezelf moest kiezen en de hele sterke vrouw blablablabla erachter. Maar in dit geval weet ik echt niet wat ik moet zeggen, ik weet het echt niet. Ik vind het alleen echt supersneu voor je. Knuf!

Ik ben het hier helemaal mee eens. Ik snap je tweestrijd heel erg. Ik heb een keer iets soortgelijks bij de hand gehad, ik wilde er nog voor gaan (koophuis samen en een tweeling van net 1) maar hij had tijdens de eerste sessie relatietherapie gezegd dat hij nooit van me gehouden heeft en me als z’n zus zag dus de keuze was snel gemaakt. Ik ben nu heel blij met de keuze, hij heeft nu achteraf spijt.
Alleen ik was verder gelukkig gezond van lijf en leden, sta er dan wel alleen voor met de kindjes want hij zegt daar niet voor te kunnen zorgen, maar ik heb in die zin wel toekomst. En ik snap heel goed dat dat voor jou anders ligt.
De situatie die je nu hebt is misschien niet altijd fijn, maar wel vertrouwd waardoor je weet waar je aan toe bent.

Ik weet dat jullie therapie hebben, en uit wat je zegt kan ik een beetje raden om wat voor probleem het telkens gaat. Ik neem aan dat jullie in de therapie bespreken waarom hij telkens deze misstap begaat? Is er iets wat hij in jullie relatie mist? Niet dat dat zijn gedrag rechtvaardigt, absoluut niet, maar geeft misschien wel inzicht in het waarom er van.

Nogmaals sterkte en wijsheid gewenst Britt :(:)

Misschien is even afstand van elkaar wel goed, een zogeheten pauze? Dus verder nog geen actie ondernemen qua scheiding of iets, maar wel een aantal weken geen contact. Dat geeft misschien nieuwe inzichten.

Ik gun je zo erg iemand die vol voor jou kiest Britt, want dat verdien je!

**Geplaatst**: 24-06-24 20:43

Geplaatst: 24-06-24 20:43

Citaat:
Kwal zegt ;De situatie die je nu hebt is misschien niet altijd fijn, maar wel vertrouwd waardoor je weet waar je aan toe bent.

Ik denk dat dit een hele belangrijke zin is. In mijn vorige huwelijk (25 jr lang) is dat één van de redenen geweest om er niet meteen een einde aan te maken met al zijn misstappen en iedere keer weer proberen de relatie te redden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-24 21:40

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-24 21:40

Hij zegt dat er niks mis is met mij… dat ik ‘perfect’ ben maar dat hij het probleem is, hij zit in de knoop met zichzelf zegt hij maar uiteindelijk sleurt hij mij er altijd wel in mee ipv er ECHT aan te blijven werken… het gaat altijd een tijdje goed en dan loopt het weer mis omdat hij te laks wordt…

Hij blijft ook echt in het ‘negatieve’ hangen… wat er allemaal niet meer kan (hij is ook pijnpatiënt) en wat hij allemaal moet missen… terwijl er zoveel is wat nog wel kan, we hebben een eigen huisje, 3 leuke hondjes, hij kan deels zijn beroep nog uitoefenen, we kunnen op reis gaan, met de moto ritjes maken, lekker uit eten,… maar toch ziet hij enkel het negatieve… alles wat NIET meer kan… hij moet echt zijn mindset gaan veranderen maar bij de therapie verteld hij ook niet wat er ECHT aan de hand is, hij doet naar de buitenwereld toe dat alles goed gaat…

**Geplaatst**: 24-06-24 21:46

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 24-06-24 21:46

Wat ontzettend naar, Britt. Dit is iets wat je er echt niet bij kunt gebruiken. Welke keuze je ook maakt, het is op dat moment voor jou de goede.

**Geplaatst**: 24-06-24 22:06

Geplaatst: 24-06-24 22:06

Suzanne F. schreef:
Ik vind het serieus echt super erg voor je dat je juist terwijl je zo ziek bent zo gekwetst wordt door degene waar je zielsveel van houdt. Het is normaal ook al erg, maar nu helemaal. In deze situatie heb je steun nodig, support, een maatje, iemand die je vertrouwt en waar je op kan bouwen. Als je dat niet kan, dan sta je wel heel alleen met je zorgen en je verdriet. Ik wil je van een afstand een hele dikke knuffel geven. Normaal zou ik gezegd hebben dat je voor jezelf moest kiezen en de hele sterke vrouw blablablabla erachter. Maar in dit geval weet ik echt niet wat ik moet zeggen, ik weet het echt niet. Ik vind het alleen echt supersneu voor je. Knuf!

Zo met jou eens!
Dit kun je er absoluut niet bij hebben, hij zou je juist moeten steunen ipv je toch keer op keer kwetsen... en je er constant zorgen om maken; wat als het weer gebeurt, je verdient veel beter dan dat!

Misschien toch even rust van elkaar, zodat hij even "wakker" schrikt? En kun jij ook alles op een rijtje zetten.

Veel sterkte gewenst!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-24 22:26

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-24 22:26

Ik dacht dat hij de laatste keer wel was wakker geschud, zo’n 3 maanden geleden, toen heb ik hem al voor de keuze gezet… maar toch heeft dit niet geholpen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-06-24 08:57

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-24 08:57

De weerslag begint er ook lichamelijk in te kappen… veel hoofdpijn, spierpijn, futloos maar tegelijk ook rusteloos

Voorlopig ben ik nog thuis maar ik neem het wel in overweging om naar mijn ouders te gaan maar ik vrees dat ik daar enkel nog meer ga piekeren…

Ik heb tickets voor Rammstein op vrijdag, hier was normaal een overnachting bijgeboekt maar deze heb ik geannuleerd… of we nog naar het concert gaan weet ik niet… ik kan de tickets niet verkopen omdat deze voor een mindervalide en zijn begeleider zijn…

**Geplaatst**: 25-06-24 09:36

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 25-06-24 09:36

Zou je niet met iemand anders naar Rammstein kunnen gaan?

De ontspanning kan je goed gebruiken!