Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-07-14 19:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 19-07-14 19:45

bij mij slaat angst om mn maag vandaag een paracetamol. net alsof je het niet zelf doet inderdaad.

**Geplaatst**: 19-07-14 20:21

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 19-07-14 20:21

Ok. Bij mij slaat het op mijn darmen. Vreselijk. En bij erge paniek heb ik oxazepam. Maar diareeremmers ook altijd mee en op voorraad

**Geplaatst**: 19-07-14 20:52

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 19-07-14 20:52

Mijn ouders zijn zojuist vertrokken naar Polen...

**Geplaatst**: 19-07-14 20:56

Geplaatst: 19-07-14 20:56

@ Gruis: Ja dat herken ik! Heel vreemd gevoel. Bij mij is het weg gegaan, nu al 2 maanden niet gehad, maar ik heb steeds periodes. Laatste keer geloofde ik niet dat ik eruit zou komen, maar het is toch gebeurd.

@ Joolien: Dat klopt ook wel, het is ook wel moeilijk uitleggen waarom ik dit zo doe. Het is niet alleen de angst, want aan iemand die ver van mijn werk en (kleine beetje) familie afstaat durf ik het wel te vertellen. (ook een keer gedaan, alleen diegene spreek ik dus verder ook niet)

@ Purny: Voor vakantie of iets anders?

**Geplaatst**: 19-07-14 21:00

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 19-07-14 21:00

Voor vakantie. Ze zijn 2 weken weg...

**Geplaatst**: 19-07-14 21:38

Geplaatst: 19-07-14 21:38

Joolien schreef:
Soms kan denken behoorlijk desastreus zijn, ipv denken, wat voel je? Zou je het het liefst met iedereen willen delen? Doen! Gedachtes moet je niet altijd geloven

Jorine en Lovelady sterkte met/na de opname, dat is echt niet niks.

Heel goed gezegd.

Gedachtes zijn maar gedachtes en gaan met je aan de haal waardoor je even ver van jezelf staat. Blijf dicht bij je gevoel en deel het met mensen.

Jorine en Lovelady weer opgenomen (geweest). Heel veel sterkte meiden :(:)

Purny 2 weken 'alleen'. Meid als je je hart wilt luchten gewoon doen hoor!!!

Jorine ik begrijp je dat je geen zin in de vakantie hebt maar laat het op je afkomen hoe moeilijk het ook is. Wellicht is het even goed om even alles van je af te schudden en even weg te gaan.

**Geplaatst**: 19-07-14 23:13

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 19-07-14 23:13

Ik doe het nu bij mijn tante ,anders zat ik 6 weken ergens anders

**Geplaatst**: 21-07-14 11:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-07-14 11:35

Fijn dat je bij haar even terecht kan!

Ik baal echt ontzettend, gisteren weer overspoeld door dat verschrikkelijke depressieve gevoel.
Daardoor blijf ik dan ook weer malen, dus raakte alweer compleet uit mijn doen. Oxazepam genomen, wel goed mee geslapen. Mijn vriend moest om half 5 vanmorgen de deur uit en komt dan altijd nog even een zoen geven (hij is dan ook gemiddeld 5 dagen van huis). Normaal ben ik allang wakker voor hij ook maar opstaat en anders word ik direct wakker zodra hij een been uit bed zet.
Nu schrok ik mij kapot van hem (had ook nog eens een nachtmerrie), het felle licht brandde en hij had lopen rommelen in de kamer en ik werd er niet wakker van. (abnormaal voor mijn doen, zelfs met oxazepam en het voelt voor mij niet zo fijn dat ik daar niet wakker van word.)
Maar goed ik dus geschrokken en hem gedag gezegd. Hij is de deur uit en ik probeer weer even verder te slapen. Zie ik ineens bij de slaapkamerdeur een schim (vorm van een mens). Ik dacht nog dat komt van iets in mijn kamer, maar daarvoor was die er niet. Later was het ook weer weg.
Ik heb ook heel raar geslapen daarna, kleine nachtmerries, weer rare beelden.

Aardig van het padje, allemaal van het pilletje? Normaal heb ik daar geen last van.
Nu moet ik zo naar mijn werk.
Ik voel me weer net zo depressief als de keer dat ik richting crisisdienst moest.
Ik wil dit niet nog een keer. De tijd dat ik dan depressief ben duurt zoveel langer dan de tijd dat ik me wel redelijk tot goed voel. (2 maanden is het oke geweest, daarvoor half jaar depressief)

Zit er even helemaal doorheen, word hier zo wanhopig van.

**Geplaatst**: 21-07-14 11:48

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-07-14 11:48

heel vervelend ss! maar probeer wel zoveel mogelijk te doen, niet stil te gaan zitten dat werkt natuurlijk averechts

**Geplaatst**: 21-07-14 20:53

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-07-14 20:53

Ik krijg het juist als ik te veel doe, dat is mijn manier om alles maar te vergeten.
Ik word daardoor te vermoeid en i.c.m. slaapproblemen gaat het dan steeds slechter.
Maar inderdaad als je stil zit komt alles ook weer naar boven. Maar ik moet stil zitten want ik ben oververmoeid. (ja zelfs na de vakantie)

**Geplaatst**: 21-07-14 21:15

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-07-14 21:15

Nou ja, gister en vandaag dus echt voor het eerst alleen thuis en moeten koken. Het koken ging wel goed, ik ben zuinig met boodschappengeld. Vandaag de laatste groente opgemaakt met frietjes dus vandaag niks moeten betalen voor de boodschappen...
Gister stond een vriend voor mijn neus... Toen ik hem vertelde van mijn beperking begon hij van die achterlijke geintjes te maken zo van Hoeveel is 6 keer 6... alsof ik dat niet weet.. Voelde me een beetje in de zeik genomen. Wat dat betreft is dat contact ook voorbij en geen vriend meer....
Het valt me wel een beetje tegen dat alleen wonen... ik voel me eenzaam nu...

**Geplaatst**: 21-07-14 21:20

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-07-14 21:20

Het is altijd wennen als je voor het eerst alleen bent.
En voor sommige is het nooit fijn.
Ik kan het vaak wel even waarderen maar ik ben het ook gewend met een vriend die voor werk veel weg is. Hoewel als ik het moeilijk heb mis ik hem heel erg hoor.
Maar het is wennen purny, zeker de eerste dagen. Maar het gaat je wel lukken hoor, en voor je het weet zijn de 2 weken voorbij en heb je het toch maar weer mooi voor elkaar

.

En wat vervelend dat die vriend van je zulke grapjes maakt. Het kan zijn dat hij zich geen houding wist te geven. Heb je hem verteld dat je dat niet fijn vind?

**Geplaatst**: 21-07-14 21:42

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-07-14 21:42

Ik heb hem geappt maar nog geen reactie.

**Geplaatst**: 21-07-14 21:46

Geplaatst: 21-07-14 21:46

Hoi allemaal. Ik heb afgelopen tijd begeleiding gehad voor add. Maar komende tijd ga ik aan mijn sociale fobie en faalangst werken. Maar krijg nu een andere psych omdat mijn oude weggaat. Wat ik heel moeilijk vind is het aangeven wat ik wil en prettig vind, zelfs als er naar gevraagd wordt. Hoe pakken jullie dit aan?

**Geplaatst**: 22-07-14 12:56

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-07-14 12:56

Heftig ss en purny jammer dat je vriend zo reageerd. Wel goed dat je hem appt.
1234321 ik loop tegen hetzelfde aan dus kan je helaas nog geen antwoord geven.

ik heb gister een mega paniekaanval gehad dus zit deze week bij mijn vriendin omdat ik niet alleen kan zijn. Met mijn moeder gaat het slecht.
ben heel benieuwd hoe het straks moet. Man is weer aan het werk en ik krijg gelijk aanval. Dus donderdag weer naar huis vrijdag therapie hoop dat ze me kunnen helpen

**Geplaatst**: 22-07-14 13:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-07-14 13:01

Reactie terug:Hij was eerlijk... vertelde dat ik de test nog een keer moest doen en dat ik niet minder slim ben vanwege 1 test en dat ik me niet moet aantrekken wat andere zeggen...
Appte hem terug dat ie geintjes liep te maken onder het mom van mijn tepel aanraken en iets anders doen met mijn andere hand... en dat ik dat gewoon niet leuk vond.
Ben ik nu zo negatief dat ik het geen geintje vind maar bittere ernst? Ben ik nu degene die er zout oplegt en dat ik het er moeilijk mee heb... Hij weet kennelijk niet waar het over gaat of heeft het besef niet.

**Geplaatst**: 22-07-14 15:48

Geplaatst: 22-07-14 15:48

purny schreef:
Reactie terug:Hij was eerlijk... vertelde dat ik de test nog een keer moest doen en dat ik niet minder slim ben vanwege 1 test en dat ik me niet moet aantrekken wat andere zeggen...
Appte hem terug dat ie geintjes liep te maken onder het mom van mijn tepel aanraken en iets anders doen met mijn andere hand... en dat ik dat gewoon niet leuk vond.
Ben ik nu zo negatief dat ik het geen geintje vind maar bittere ernst? Ben ik nu degene die er zout oplegt en dat ik het er moeilijk mee heb... Hij weet kennelijk niet waar het over gaat of heeft het besef niet.

JIJ bepaald wat je grens is qua grappen etc. Als je het niet leuk vind kun je het beter zeggen en daar heeft een ander dan maar rekening mee te houden, al weet ik zelf ook dat het echt enorm lastig is en altijd als eerste het bij jezelf gaat zoeken.

**Geplaatst**: 22-07-14 18:47

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-07-14 18:47

zulke grapjes zijn ook gewoon NIET grappig...
hier over 3 weken waarschijnlijk de laatste keer therapie

**Geplaatst**: 22-07-14 20:20

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-07-14 20:20

Nee hoor purny, dat is ook niet grappig. Je geeft goed je grenzen aan!

Callum: Oh bah paniekaanval is zo niet tof

. Fijn dat je bij een vriendin kan zijn!

Vandaag bij mn psych geweest. Ze weet het ook even niet meer. Kortom, dat is ook erg deprimerend.
Ook vandaag paniekaanval op mijn werk gehad (wat niemand door heeft, want ik kan het redelijk wegdrukken)
Ik was in staat om mijn spullen neer te gooien en weg te rennen. Maar braaf gebleven... moet zo veel werken deze week en met dit rotgevoel is dat zo zwaar.

**Geplaatst**: 22-07-14 21:16

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-07-14 21:16

Mag ik vragen wat jullie ervaren met een paniekaanval?

**Geplaatst**: 22-07-14 22:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-07-14 22:01

Hartkloppingen, zweterig, soms tintelingen overal door het verkeerd ademhalen, pijn en of druk op de borst, soms duizelig, soms buikpijn, algemeen gevoel van wanhoop en radeloosheid. Kortom, zwaar poedersuiker

**Geplaatst**: 22-07-14 22:04

Geplaatst: 22-07-14 22:04

Hier binnenkort ook eerste afspraak met psychologe.
Ben 6 weken geleden op mijn werk ingestort vanwege te hoge werkdruk, maar gedurende de tijd vorderde bleek er meer achter te zitten.
Paar dingen had ik het al vaker met vriend over gehad.
Bij de huisarts geweest die wel aangaf dat het gaat om trauma's in de jeugd.
Nu voelt het voor mij juist of andere mensen meer hebben mee gemaakt, dat mijn problemen geen bestaansrecht mogen hebben zeg maar.

**Geplaatst**: 22-07-14 22:05

Geplaatst: 22-07-14 22:05

SwitchShadow schreef:
Hartkloppingen, zweterig, soms tintelingen overal door het verkeerd ademhalen, pijn en of druk op de borst, soms duizelig, soms buikpijn, algemeen gevoel van wanhoop en radeloosheid. Kortom, zwaar poedersuiker

oke.. the same here... Vreselijk. Ik heb tijdens de vakantie zo'n paniekaanvallen gehad, dat ik nu nog steeds pijnlijke spieren in m'n ribben heb. Hebben jullie medicijnen hiervoor?

**Geplaatst**: 22-07-14 22:14

Geplaatst: 22-07-14 22:14

Avelienvd schreef:
Hier binnenkort ook eerste afspraak met psychologe.
Ben 6 weken geleden op mijn werk ingestort vanwege te hoge werkdruk, maar gedurende de tijd vorderde bleek er meer achter te zitten.
Paar dingen had ik het al vaker met vriend over gehad.
Bij de huisarts geweest die wel aangaf dat het gaat om trauma's in de jeugd.
Nu voelt het voor mij juist of andere mensen meer hebben mee gemaakt, dat mijn problemen geen bestaansrecht mogen hebben zeg maar.

Dat laatste is absoluut grote onzin! Voor de 1 kan iets erger zijn dan voor de ander. De ene is kapot als zijn hamster dood is en de ander kan er prima mee leven als zijn moeder op late leeftijd overlijdt. Er is echt geen maatstaf voor 'erg genoeg'. Als jij er last van hebt, dan is dat zo.

**Geplaatst**: 22-07-14 22:21

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-07-14 22:21

Ja ik heb oxazepam, maar die heb ik eigenlijk om te kunnen slapen vooral.

En Avelienvd, idd wat gruis zegt, dat laatste hebben er zo veel hier in het topic (ik ook) maar het is echt onzin. Je voelt zoals jij je voelt. En we moeten vooral geen problemen gaan meten. Als ik inderdaad wil huilen om mijn overleden goudvis, so what?

Er zijn altijd ergere problemen te vinden, denk aan 3e wereld landen, de vliegtuigramp, etc.
Als je daarmee moet gaan meten, dat klopt gewoon niet. Wat voor de een erg is, is voor de ander niet erg en andersom.
Zelfde als de een heeft hoogtevrees en de ander claustrofobie. Niet te vergelijken!