Mag ik dit topic even binnenvallen met een paar vragen??
Ik zal mijn "situatie" even proberen uit te leggen: al m'n hele leven voel ik me anders dan anderen. ben veel gepest, heb nauwelijks tot geen sociale contacten. heb het sociale gebeuren ook altijd heel moeilijk en doodeng gevonden. keek nooit iemand aan, vindt/vond het soms zeer moeilijk wat ik moet zeggen/hoe ik moet reageren, wilde nooit aangeraakt worden, emoties kan ik moeilijk uiten. zeker bij vreemden. je kan aan mij bijv. moeilijk zien of ik iets leuk vindt of niet. ook al vindt ik een musical van binnen helemaal super, het is nauwelijks aan mij te zien. mensen vinden me hierdoor soms ook vreemd. de een die gooit het op onzekerheid de ander denkt dat je gewoon een soort van bitcherig bent.
nu werk ik na veel problemen te overwonnen hebben al een paar jaar in de thuiszorg. in de loop der jaren is door o.a. vertrouwen toch heel veel punten verbeterd. ik vindt het bijv. makkelijker om contact te maken en dergelijke. ik heb een hele lieve collega die me begeleid heeft en die ook bepaalde dingen heel concequent er doorgedrukt heeft. bijv. continu zeggen dat ik haar aan moest kijken als ze we aan het praten waren of me steeds aanraken (arm om me heen of zo) ook al vond ik dat niet zo prettig. ik merk nu dat dit allemaal veel beter gaat en dat ik dit wat "gewoner" ga vinden. al wil ik niet door iedereen aangeraakt worden.
nu hoorde ik van een oude lerares van m'n basisschool dat er toendertijd al gedacht werd dat ik asperger zou hebben. het is nooit vastgesteld omdat m'n ouders dat niet nodig vonden maar deze lerares begeleid al jaren "probleem" gevallen en dergelijke en heeft hier ook echt verstand van. ze is er van overtuigd dat ik dat heb.
nu mijn vraag:
- kunnen de "beperkingen" van asperger in de loop der jaren verbeteren???
- kan het bijv. geholpen hebben dat collega stug door bleef gaan met haar aan laten kijken en mij aanraken???
- hebben mensen met asperger ook minder/weinig vertrouwen in andere
mensen of is dit een gevolg van bijv. pesten??