Youknowme schreef:Ik denk dat als een kind liefde en geborgenheid krijgt het tevreden is, of het nou samen slaapt of niet. Maar ik denk ook dat samen slapen/borstvoeding/dragen een andere band opbouwt dan dat je dat niet doet. Niet zo zeer slechter of beter maar gewoon anders.
Op wat voor manier dan anders?
Mijn dochter wilde niet gedragen worden, nam geen BV en sliep het beste in haar eigen wieg. Wat is dan exact anders bij ons dan bij mensen die wel een van nature aanhankelijk kindje hebben?
Mijn ene broer liet zich vroeger niet vasthouden en knuffelen als baby. Was echt een ellende als moeder zijnde blijkbaar.
Mijn andere broer heeft mijn moeder continue bij zich gehad.
De laatste heeft als volwassene zeer weinig binding en heeft zich als puber extreem afgezet (echt extreem).
De eerste heeft juist een hele hechte moeder-kind band.
Het lijkt me het allerbelangrijkste dat je gewoon kijkt wat de behoeftes zijn.
Ik heb echt misselijk makende adviezen gekregen van pro-bv en pro-dragen moeders. Echt op het extreme af (bijv. Net zo lang dragen tot ze vanzelf van uitputting wel stopt met hysterisch krijssen

) of zelf dingen als knijpen om je kind alert te houden bij het bv als kou niet voldoende is (wat ik ook al op de grens vind om een maakt kind een uur lang met ijskoude doeken te bewerken meermaals per dag)