fjordowner18 schreef:HoiHoi
ik ben nu dus echt wanhopig.
ik heb een zoontje van 2,5 en ben al vanaf dat hij vast voedsel krijgt aan het tobbe met eten.
hij wil geen brood, alleen droog en geroosterd eet hij dan nog wel een klein stukje, maar dit is met moeite een half broodje en 's middags kan ik het wel vergeten.
hij eet yogurt, maar er mag niks doorheen zitten. geen stukje aardbei, geen peutermusli niks.
hij eet wel een stukje worst.
bij avondeten wil hij alleen aardappel verder niks.
dit betekent dus dat hij geen vezels en groente binnenkrijgt.
heb allerlei vervangers van brood geprobeerd, maar hij wil het allemaal niet.
""
vaak gebeurt het dus dat hij 's morgens een klein stukje droogbrood eet.
10.00 fruithapje, dit eet hij wonderbaarlijk wel
12.00 uur stukje worst
avond eten alleen aardappel.
als ik hem een liga koekje geef, eet hij alleen het middelste op, de koek zelf hoeft hij niet.
""""
zeggen dat hij zijn groente moet eten of geen aardappel krijgt helpt niet, want dan eet hij gewoon niks.
zelf laten eten helpt niet.
hem voeren werkt ook niet.
het is 1 groot drama als ik hem iets wil laten eten wat die niet wil.
wij eten erg gevarieerd en bied hem het altijd aan, maar kan het aanbieden wat ik wil, maar helpt niks.
verschillende keren aan cb voorgelegd zonder resultaat.
zelf ermee naar dokter gegaan, word doodleuk gezegd, darmen horen goed an hij is levendig dus het valt wel mee.
dus blijf tobbe
tot gister, want toen die moest poepen was het zo hard dat je er iemand mee dood kan gooien en nu ben ik het dus spuugzat.
alsjeblieft heeft iemand hier tips om te zorgen dat hij zijn vitamine, mineralen en vezels binnen krijgt???
Mijn zoontje wilde ook niks eten. En is nog steeds geen hele goede eter.
Wat een drama's hebben we gehad en wat een ongerustheid. Je wordt wanhopig, gefrustreerd en boos. Groente wilde er niet in, fruit niet, aardappels niet, alleen een broodje.
We hebben lief gedaan, boos gedaan, gepaaid, gedreigd, omgekocht, genegeerd, eetwekkers gezet het hielp allemaal niets. Als een kind niet eten wil, dan wil ie niet.
We hebben hulp gezocht, maar ook dat hielp niet, hij wilde gewoon niet.
Uiteindelijk hebben we het maar zo gelaten, de sfeer aan tafel was elke avond verschrikkelijk. De vitaminen van davitamon (de bloemetjes) vond hij gelukkig wel lekker.
Nu is hij vijf jaar en eet redelijk, maar zijn warm eten moet geprakt, nu ja als hij zijn groenten maar krijgt. Fruit lust hij (maw misschien lust hij het wel, maar wil het gewoon niet proberen) nog steeds niet, dus de vitaminen blijven. Zijn avondeten eet hij nu wel bijna op, maar veel is het niet. Hij probeert wel meer, maar heeft gauw kokhalsneigingen. Dan mopper ik wel op hem, want in zijn geval is het een manier om onder het eten uit te komen. Heel veel snoep lust hij ook niet en valt dus vaak buiten de boot met traktaties op school. Eieren en vis en kaas gaan er dan wel in 
Het eetgebeueren werkt me hier vaak nog wel op de zenuwen, maar er zit verbetering in.
Je kunt proberen wat je wilt, het helpt niet. Een kind zijn macht is eten weigeren, je kan moeilijk zijn mond open trekken en het naar binnen werken. Leg je er bij neer en wees blij met wat hij wel eet, het komt vanzelf een keer. Ik heb me zo druk gemaakt, ik werd er horensdol van en had uiteindelijk me zelf er mee. Als je zoontje binnen de lijnen van de groeicurve past, moet je je niet te veel zorgen maken, het is verspilde tijd en moeite en niet goed voor je bloeddruk.