LindyH schreef:De manier waarop is een hele andere discussie. Bij depressie hoef je echt niet om hulp bij zelfdoding te vragen. Zodra je daarover begint word je als patiënt weer in een nieuw behandelingstraject geduwd, of je wordt nog strenger opgesloten "om hem tegen zichzelf te beschermen".
Zeker als je in een gesloten instelling zit dan heb je helemaal geen mogelijkheden om het 'netjes' te doen. Het enige wat je kunt doen is net doen alsof het beter met je gaat waardoor je even naar buiten mag, en dan voor de eerste de beste trein springen.
(De meeste zelfdodingen mbv de trein vinden plaats vlakbij psychiatrische inrichtingen, zoals in Ermelo en Den Dolder.)
Het is inderdaad vreselijk voor de machinisten, maar dat moeten wij ons als maatschappij aantrekken, en niet in de schoenen van de patiënten schuiven.
Klopt.
Ik heb ook dagbehandeling gedaan, creatieve therapie, gewone therapie, EMRD(soort van hypnose) etc.etc. Maar ik moet eerlijk zeggen, dat die instanties je ook 'ziek praten' hoor. Ze stampen er ook extra in dat je 'ziek' bent.
Een vriend van mij zit in willibrord (heiloo) en heeft paranoide en schizofrenie.
Ze sluiten hem op in de isoleercel als hij het allemaal even niet meer weet en in paniek is, proppen hem vol met medicatie waardoor hij geen emoties meer kan tonen en dan laten ze hem vrij de straat op.
Ze zijn dus ook onverantwoordelijk bezig naar mijn mening. Die arme jongen weet niet meer wat hij moet,kan of wilt. Is ook ontoerekeningsvatbaar.
Ze vertellen hem alleen wat hij niet goed doet en wat hij niet kan en niet mag, maar nooit wat hij wel goed doet.
Naar mijn mening onderdrukken ze de symptomen met zware medicatie, maar lossen ze het probleem niet op (of halen de scherpe kantjes eraf).
Medicatie kan een positieve werking hebben als er verder ook wat gebeurd. Met alleen medicatie slikken schiet je niks mee op.