Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-12-10 21:51

Geplaatst: 21-12-10 21:51

Klopt dan heeft je moeder het niet altijd makkelijk dat merk ik ook aan mezelf, je valt soms gewoon wat sneller uit.Soms zit ik in de auto, dochter in paniek.Wat nou weer vraag ik dan? me gym kleren vergeten,oh is dat alles.In het begin viel ik uit, zo van o nee he al weer wat vergeten, ik wordt daar zo moe van.Nu kan ik er gelukkig beter op reageren,maar als ik ook een keer mijn dag niet heb dan reageer ik verkeerd helaas.

**Geplaatst**: 21-12-10 21:58

Geplaatst: 21-12-10 21:58

Jeetje, ik was net helemaal van slag.
Bij mij op de manege is het zo dat je een maand lang op hetzelfde paard zit. Ik geluk, zit op een super leuk paard dus had veel zin om lekker te rijden. Zit ik opeens op een ander paard..
Was even echt van slag.

Horselove, ik herken het wat je zegt, ovet dat uitvallen. Als ik ergens bang voor ben of iets niet begrijp doe ik dat ook.

**Geplaatst**: 21-12-10 22:04

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 21-12-10 22:04

Ik lees al een tijdje mee in dit topic, en wil nu zelf een keer reageren.

Mijn broertje heeft PDD-NOS, ADHD en een verstandelijke handicap, hij woont in een zorginstelling en komt gelukkig elk weekend hier logeren.

Ik vindt het erg moeilijk, maar kan het gelukkig super goed met m vinden.

**Geplaatst**: 21-12-10 22:08

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 21-12-10 22:08

Mooi dat je het goed met hem kan vinden! Vind het knap dat je ermee om kan gaan, ookal vindt je het moeilijk

**Geplaatst**: 22-12-10 09:09

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 22-12-10 09:09

@xdniesje: is het wel een ander leuk paard waar je nu op mag rijden?

Ik vind het van jullie wel knap dat je zo goed aan kan geven dat je idd van slag bent, of even jezelf moet afreageren (uitvallen waar jullie het over hebben). Voor mij heel herkenbaar in mijn werk, maar veel van de jongens waar ik mee werk kunnen het niet benoemen. Ik herken het dan wel, maar ze kunnen het zelf niet verwoorden. Voor mensen die geen weet hebben van autisme komt het dan heel rauw op je dak als iemand uit zijn/haar slof schiet. Terwijl als bij een introductie verteld wordt hoe iemand kan reageren is het voor 'normale' mensen makkelijker om de stoornis te begrijpen en je even te laten acclimatiseren.

**Geplaatst**: 22-12-10 09:19

Geplaatst: 22-12-10 09:19

Ik heb het probleem dat ze niet samen met haar zus kan zijn.Dus als we s,avonds even weg moeten of overdag en ze zijn samen dan gaat het fout.Dat is heel lastig,ik weet nu hoe ik met haar om moet gaan, maar haar zus wil daar niet aan die zegt ze doet maar gewoon.Zo kan je haar ook niet dwingen of op jagen, en haar zus is daar heel goed in.Dat van dat paard dat zie ik helemaal voor me das heel herkenbaar.Weet iemand nog een goed boek?

**Geplaatst**: 22-12-10 09:35

Geplaatst: 22-12-10 09:35

marleen_usar schreef:
Weet iemand nog een goed boek?

Voor je andere dochter? Zo ja, hoe oud is ze?

horselove154 schreef:
Over het algemeen heeft mijn moeder wel begrip voor mij maar denk dat het haar soms ook te veel wordt...
Mijn vader en 2 broers hebben ook een vorm van autisme, waardoor het niet altijd gemakkelijk is.

Erg moeilijk voor iedereen... Ik kan me wel voorstellen dat het je moeder soms te veel wordt, ik denk dat iedereen die iemand met autisme in de directe omgeving heeft dat wel herkent. Dan kun je nog zo goed weten (leren) hoe je er mee om moet gaan, soms nemen emoties de overhand en doe/zeg je iets dat ontzettend onhandig is. Het is zo moeilijk om een balans te vinden tussen de beste omgangsvorm en het kunnen uiten van je eigen gevoelens, vind ik tenminste.

**Geplaatst**: 22-12-10 09:37

Geplaatst: 22-12-10 09:37

Die is 16 en die weet gewoon niet hoe ze het beste met haar zus moet of kan om gaan?

**Geplaatst**: 22-12-10 09:48

Geplaatst: 22-12-10 09:48

Dit is misschien wel een fijn boek voor haar: http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boe ... escription

Dit vind ik ook een erg fijn, duidelijk boek: http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boe ... index.html
Maar dat gaat over Asperger, ik weet niet zeker wat je dochtertje heeft.

**Geplaatst**: 22-12-10 14:18

Geplaatst: 22-12-10 14:18

Marieke_K schreef:
@xdniesje: is het wel een ander leuk paard waar je nu op mag rijden?

Ik vind het van jullie wel knap dat je zo goed aan kan geven dat je idd van slag bent, of even jezelf moet afreageren (uitvallen waar jullie het over hebben). Voor mij heel herkenbaar in mijn werk, maar veel van de jongens waar ik mee werk kunnen het niet benoemen. Ik herken het dan wel, maar ze kunnen het zelf niet verwoorden. Voor mensen die geen weet hebben van autisme komt het dan heel rauw op je dak als iemand uit zijn/haar slof schiet. Terwijl als bij een introductie verteld wordt hoe iemand kan reageren is het voor 'normale' mensen makkelijker om de stoornis te begrijpen en je even te laten acclimatiseren.

Nee, ik vond het ook geen leuk paard. Het is een paard dat uit het niets opeens een sprint kan maken met hier en daar een bok.. Iets wat ik ook helemaal niet leuk vind.. :')

en 1+1=2.. Ik heb het maar opgelost om maar even op mijn verzorgpaard te stappen, werd daar gelukkig gelijk een stuk rustiger door.

**Geplaatst**: 23-12-10 02:19

Geplaatst: 23-12-10 02:19

Marieke_K schreef:
Terwijl als bij een introductie verteld wordt hoe iemand kan reageren is het voor 'normale' mensen makkelijker om de stoornis te begrijpen en je even te laten acclimatiseren.

Hier heb ik dus weer een hekel aan. Begrijp me niet verkeerd hoor, maar dat kan ook tegen je gaan werken.
Gaat iets verkeerd >> vinger naar jou 'haar schuld, want ze heeft autisme'. Nee ik begin liever zonder vooroordelen. Mocht het mis gaan, kun je altijd nog besluiten om de omgeving in te lichten.

**Geplaatst**: 23-12-10 09:09

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 23-12-10 09:09

Het gaat niet om vinger wijzen en schuld geven, maar wij pleitte er altijd wel voor om bijvoorbeeld in een projectgroep te bespreken hoe woorden, aanwijzingen, tips etc. overkomen op elkaar en hoe iedereen daar anders mee om gaat. En om zo de samenwerking in zo'n groep goed te houden.

En dan gaat het niet alleen om de autist, maar ook om de andere projectleden (hoe geef je feedback, hoe komen emails over enz.). Dit werkt in het voordeel van de autist omdat de projectleden zich dan beter realiseren hoe communicatie overkomt, hoe anderen kunnen reageren en dat er dan niet doorgedrukt moet worden bijvoorbeeld, maar even pauze genomen moet worden.

In lessen en op stage moet de student zelf kiezen of hij het verteld of niet. Sommige doen dat wel, omdat ze bijvoorbeeld een stille werkplek willen op een stage, of graag vooraan in de klas willen zitten, en andere doen het niet.

**Geplaatst**: 23-12-10 09:21

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 23-12-10 09:21

Ik kom net dit topic pas ingewandeld, en las het gedicht van hiphopje. De tranen biggelen over mijn wangen. Ik ben moeder, mijn hart brak een klein beetje bij jouw gedichtje hiphopje, omdat net 10 minuten geleden mijn lieve zoontje aanfietste naar school, en terecht komt in een zelfde situatie. Ook hij is autistisch, heeft moeite met samen dingen doen, en inleving. En god, je gunt het je kind niet dat hij daar weer alleen staat. Soms doet dat een moederhart zo pijn.
Prachtige omschrijving, een vlinder die een voelsprietje mist.

**Geplaatst**: 23-12-10 17:37

Geplaatst: 23-12-10 17:37

Leuk om al die reacties te lezen.
Ik ben nu bezig met het veranderen van mijn kamer en mijn ouders (moeder vooral) wil graag haar mening geven en zeggen wat wel en niet mooi is. Ze heeft wel goede ideeën maar ik wil ook zelf kunnen kiezen zodat het echt iets wordt wat ik zelf leuk vind. Ik heb dit al een paar keer gezegd maar ze kan het niet laten... Kan ik beter haar ideeën opvolgen of steeds mijn eigen dingen kiezen?

Mijn broertje (heeft ook autisme) kan goed spreken en weet ook hoe hij dingen moet vragen maar soms zegt hij niets en wijst hij alleen naar een voorwerp dat hij wilt, op andere momenten zegt hij maar één woord terwijl hij het wel kan zeggen. Moet ik hem dan verplichten om in vol zinnen te praten of in gaan op zijn verzoek?

**Geplaatst**: 24-12-10 14:16

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 24-12-10 14:16

Ik vind dat hij maar in zinnen moet vertellen wat hij wilt. Als je dat lang genoeg aanhoudt gaat het vanzelf.
Ik vind anders dat hij het zich te makkelijk maakt. Maar dit is mijn mening he

**Geplaatst**: 24-12-10 16:16

Geplaatst: 24-12-10 16:16

Gewoon hele zinnen maken,dat zou ik willen.Soms hebben ze iets of doen ze iets en dan denk je laat maar, maar dan denk ik later toch nee niet laat meer, beter gewoon gelijk goed doen.

**Geplaatst**: 24-12-10 16:20

Geplaatst: 24-12-10 16:20

Als mijn dochter vervelend doet dan weet ze dat ze door iemand haar haar moet laten borstelen, haar borstelen is een drama.Dus een keer extra tussen door kan geen kwaad,vanmiddag ook niet luisteren, ja kom maar haren borstelen.Borstel kan ik niet vinden,okee laat maar.Dus ik maakte zonder borstel een nette vlecht, dat ging zonder piepen.En zo verzin ik iedere keer weer iets nieuws.

**Geplaatst**: 25-12-10 14:14

Geplaatst: 25-12-10 14:14

Bedankt voor jullie reacties, daar kan ik zeker wat mee! Mijn moeder reageert er vaak wel op als ze halve zinnen maken...
marleen_usar: Wat bedoel je met je voorbeeld?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-10 21:24

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-10 21:24

Nog een paar dagen en dan komen de verschrikkelijkste nacht/ dagen van het jaar

**Geplaatst**: 26-12-10 00:02

Geplaatst: 26-12-10 00:02

ladypaard schreef:
Nog een paar dagen en dan komen de verschrikkelijkste nacht/ dagen van het jaar

Neem aan dat je oud en nieuw bedoeld? Waarom vind je dat zo erg? Ik vind oud en nieuw zelf wel gezellig, alleen schiet altijd vreselijk in de stress over het gelukkig nieuwjaar wensen in de tijd erna, ik heb er een hekel aan en probeer het te ontlopen

**Geplaatst**: 26-12-10 00:36

Geplaatst: 26-12-10 00:36

Oud en nieuw, opzich wel aardig het vuurwerk kijken.
Maar verder? Een hoop onrust en gedoe en nieuwjaarsgeslijm.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-10 00:52

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-10 00:52

vind het vuurwerk wel mooi, maar ben dan ontzettend angstig (hard geluid, inzitten over de diertjes, en bang voor brand

), en ja dan komt dat zoals moonfish het zegt nieuwjaarsgeslijm. Ben niet zo lichamelijk en heb echt een hekel aan kussen, maar ja als vrouwzijnde moet je iedereen maar kussen ieeeeeww. heb nooit mensen willen kussen en sommige mensen wisten dat ook en gaven me dan een hand (en eigelijk wil ik dat al liever niet), maar omdat sommige toch wilden kussen moet je dan toch en zodoende is het er helemaal ingeslopen dat iedereen dat van mij verwacht. Maar moet dus benadrukken dat hier niemand weet van m'n asperger.

:')

volgens mij heb ik gewoon een fobie voor andere mensen, heb ook een poos gehad dat ik elke keer mn handen moest wassen nadat ik iets aan had geraakt wat door veel andere mensen wordt aangeraakt en na het aaien van de kat of hond. appart genoeg maakt paard mij dus helemaal niet uit, dan moet ik soms toch echt even aan denken dat ik toch even m'n handen moet wassen

. Nou ja dit dus wel enigszins afgeleerd nadat mn handen helemaal kapot waren van het vele wassen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-10 02:17

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-10 02:17

Nu moet ik toch maar gaan slapen, morgen de eerste van de moeilijke dagen - familiebezoek, zucht

**Geplaatst**: 26-12-10 09:32

Geplaatst: 26-12-10 09:32

Ladypaard, als je niet wilt zoenen met Oud & Nieuw zou je dat toch gewoon kunnen aangeven, voor het moment al?

Dan zit jij er rustiger bij en weten mensen waar ze aan toe zijn. Je hoeft je autisme niet als verklaring te geven, je bent sowieso niemand een verklaring schuldig. Zeg gewoon dat je iedereen oprecht een fijn nieuwjaar wenst, maar dat je dat liever doet zonder fysiek te worden. Misschien zal het je verbazen hoeveel mensen gewoon genoegen nemen met de waarheid.

Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze dat niet doen, maar bedenk je dan dat het gewoon jouw recht is om je grenzen aan te geven.

**Geplaatst**: 26-12-10 12:38

Geplaatst: 26-12-10 12:38

Git

Hij fladdert nog steeds rond met een kapot voelsprietje, met zijn ups en down. Ook hier in huis veel ups en downs. Gister nog zo'n leuk voorbeeld, waren met de hele familie ergens geweest en op de terugweg wilden de kids van auto ruilen. Nou, daar was meneer het dus niet mee eens en maakte een hele stampij op de parkeerplaats. Staat daar zo'n grote knul van 11 jaar te vloeken en te schreeuwen

Mijn vader werd boos op hem, die snapte niet wat er aan de hand was, dus werd het nog erger. Ik kan op zo'n moment hem wel dwingen om toch van auto te wisselen maar dan maak ik het alleen maar erger. Dus ben ik maar bij hem gaan zitten en de kids in de andere auto en toen was het goed. Later thuis even uitgelegd wat er aan de hand was, het kwam gewoon te plotseling, die wisseling. Hadden de kids het ruim van te voren gezegd dan was er waarschijnlijk niks aan de hand geweest.
Ach, met een grote dosis humor kom je een heel eind.
:(:)