Ik word er zo ontzettend moe van ...

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Twiggy2008
Berichten: 21346
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 12:34

_Chanel_ schreef:
ooit van sarcasme gehoort? 1 sigaret in 9 maanden is beter dan 9 maanden stress en gezeik.


Ja hoor, zeker van gehoord :D , maar dit is internet, he. ;) ;)
Kon je geen smiley neer zetten dan? Dan komt het wat duidelijker over hoe je dit bedoelde. ;)

Ik heb een hekel aan sigaretten, altijd al gehad en ben blij dat ik er niet meer in hoef te zitten tegenwoordig. (Vanavond bv lekker naar de kroeg, optreden van ex-lover kijken, waar lekker niet meer gerookt mag worden *\o/* ).
Maar goed, vond het bij mijn zwangerschap destijds zeer irritant in elk geval. Laat staan als de schoonfamilie, zoals in TS haar geval, gewoon keihard door blijven roken..... Dat doe je toch niet?

Ik vrees dat TS niet helemaal gaat ontkomen aan stress deze maanden. De situatie is nou eenmaal niet rozengeur en manenschijn en ze heeft gelijk, er moeten zaken geregeld worden, want na de geboorte heb je het namelijk al druk zat, kan ik je vertellen. ;)

Twiggy2008
Berichten: 21346
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 12:35

TS, ik zou ook gewoon lekker je eigen plan trekken en bokt laten voor wat het is. Wat kan jou het schelen wat wij vinden? Doe lekker jouw ding voor jouw kind en probeer te genieten van deze bijzondere tijd van dat kindje in je buik. <3

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 12:39

_Chanel_ schreef:
TS het enige wat je teeds zegt is dat jij helemaal niets verkeerd doet en dat geloof ik gewoon niet. Jij kan niet perfect zijn, dat is niemand.


Weetje Chanel, als je er echt 24 uur per dag op let en er keihard je best voor doet... dan kán je wel degelijk perfect zijn. Je bent dan niet jezelf, maar dat heb ik ook nooit gezegd.

Ongeacht wat jij of andere zeggen; ik heb me voor meer dan 400% ingezet om deze relatie te redden en ik had gehoopt dat hij dat ook zou doen. Helaas is hij blind voor de dingen die ik laat zien en doof voor de woorden die ik spreek.
Ik heb gedaan wat ik kon en nu is het op. De energie om nog langer te vechten voor een verloren zaak is wég.

Ik zie het liever zo, dan mn kindje op laten groeien in een thuissituatie van stress, ruzie en frustratie.

Anoniem

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 12:41

Nou TS. Neem nu dan lekker een douche ofzo. Installeer je op de bank met een leuke film en denk even niet aan hem hoe moeilijk dat ook is.

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 12:42

Twiggy2008 schreef:
TS, ik zou ook gewoon lekker je eigen plan trekken en bokt laten voor wat het is. Wat kan jou het schelen wat wij vinden? Doe lekker jouw ding voor jouw kind en probeer te genieten van deze bijzondere tijd van dat kindje in je buik. <3


Ag, dat mensen vinden dat ik me druk maak om hun reacties en daardoor stress krijg... prima hoor. Ik kan je vertellen dat ik er alleen op reageer en het me verder koud laat.
Ik vraag mensen hier om tips waar ik nog aan moet denken om te regelen en wat ik niet mag vergeten.
Daarnaast is een beetje steun altijd welkom!

Het is natuurlijk uitzonderlijk makkelijk om het oneens te zijn met mijn keuze en mij hierop aan te vallen en te blijven herhalen wat IK allemaal wel niet verkeerd heb gedaan, maar de keuze is gemaakt. En ik ga hem absoluut niet meer terugdraaien.
Nogmaals: ik weet dat ik er alles aan heb gedaan, en niks en niemand kan mij verwijten daarover maken.
Ik hoop dat mensen nooit in mijn situatie hoeven te zitten, maar het zou ze misschien wel enige helderheid verschaffen en zich wel 3x laten bedenken voordat ze hier een uiterst aanvallende en denegrerende opmerking gaan plaatsen. (en hier bedoel ik jou niet mee Twiggy)

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 12:42

_Chanel_ schreef:
Nou TS. Neem nu dan lekker een douche ofzo. Installeer je op de bank met een leuke film en denk even niet aan hem hoe moeilijk dat ook is.


Oh aan hem denk ik niet hoor. Meer over de dingen die gedaan moeten worden. Want ik weet dat ik toch geen rust in mn kop heb voordat alles is geregeld.

Twiggy2008
Berichten: 21346
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 12:45

Weet ik, hoor, dat je mij daar niet mee bedoelt. Het is gewoon heel zwaar om in je eentje, zonder steun van je vriend/man/whatever, een kindje te krijgen. Omdat je het juist zo graag anders had gewild. En dat geldt ook voor het opvoeden straks. Het zorgen voor een baby alleen is pittig. Het opvoeden ook. Mensen hebben geen idee, als ze het niet zelf meemaken.

Joh, kies voor jullie tweetjes, probeer er wat van te maken met die ex, voor zover er nog iets lukt en zie maar. Je komt er heus wel uit. Rustig aan, aai lekker een paar keer over je buikje en jouw tijd komt nog wel. Je bent nog jong zat, je hebt nog zo'n leven voor je. Samen met je kindje! :)

knollentuin
Berichten: 10838
Geregistreerd: 04-10-08
Woonplaats: heemstede

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 12:46

hoor s,als jij er vrede mee hebt zoals het nu is,lekker zo laten, zo vanuit je verhalen gezien had ik hem ook de deur gewezen. en dat had ik eerder al gepost,en ja het verhaal komt idd maar van een kant en waar er 2 kijven hebben er 2 schuld maar het is zo als het is. en jij had duidelijk de grens bereikt ;)
nu lekker je zaakjes op orde en eens gaan genieten van je zwangerschap,fijn dat je ouders er voor je zijn.
Ik hoop dat je nu meer tot rust komt ,is ook beter voor de baby.

Steentje
Berichten: 4694
Geregistreerd: 24-06-09
Woonplaats: Ja.

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 12:51

Ts;

Ik zou dit topic nu ook laten voor wat het is.
Geniet van de handjes en voetjes die je in je buik voelt kriebelen, en val terug op de 'steunpilaren' in jouw omgeving als dat nodig mocht zijn. :)

Ik wens je, hoe dan ook, alle wijsheid van de wereld toe.

Twiggy2008
Berichten: 21346
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:02

Laten we dan ook het respect opbrengen om hier niet meer te reageren. :)

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:09

Even terug komende op de gasflesen. Wonen jullie op een camping?

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 13:10

@ Russel: jup!

maikeltje

Berichten: 7260
Geregistreerd: 24-08-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:14

JessAndHope schreef:
Ik vind het het persoonlijk niet netjes als je dat doet, dat je geen gezag geeft daar kan ik inkomen , maar erkennen is heel wat anders. Jullie hebben samen voor dit kindje gekozen en dat hij jou niet steunt wil niet zeggen dat hij niet goed is voor zijn kindje. Ik vind het een beetje overkomen als chantage


Hoeveel voorbeelden wil je hebben waarbij hij absoluut NIET in belang van het kind heeft gehandeld???????
En het is geen chantage, het is een keuze. Doet hij het niet, zal ik het via een andere weg proberen.
Lukt dat niet... helaas dan, maar dan heb ik het wel geprobeerd.[/quote]
En hoe zie je het voor je in de toekomst? Mag hij zijn kind wel zien en gewoon meenemen? Of ga jij bepalen waar ze wel en niet met haar bloedeigen vader mag komen?

Want wat is de reden dat je niet wil dat hij ook gezag krijgt als je zelf zegt dat je kind gewoon haar vader mag zien straks? Een vader heeft net zo goed rechten en de manier waarop ik jouw posts lees ben je zelf ook niet de makkelijkste. ;)

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 13:18

Ik zou nooit zeggen je mag je kind niet zien. Maar ik zie het niet zitten dat hij haar in schadelijke situaties plaatst.
Daarnaast is nog maar de vraag hoeveel hij zich daadwerkelijk bezig gaat houden met het kind, en als dit bedroevend weinig blijkt te zijn, beslis ik liever dingen alleen.
Gezag geven kan altijd nog, gezag afnemen gaat een stuk moeilijker.
En dan ga ik liever toch maar van het slechte uit, dan van het goede, want ik heb iets te vaak te maken gehad met misplaatst vertrouwen.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:18

Dat is best wel moeilijk. Blijf je dan in je eentje? Want primitief wonen, weet er nl ook van toen ik jouw leeftijd had, is best wel afzien, zeker in de winter....

Ik hoop dat je de communicatie open houdt.

Jouw verhaal lijkt zo op een kennis van mij....tijdens de zwangerschap ging het helemaal mis en hij ging mede door de situatie thuis aan de scharrel..Maar de communicatie was zo slecht toen het kind geboren was, dat hij zich ook geen vader voelde....dus zich ook niet liet zien, want hij was het ook helemaal zat en zat er op zijn hele eigen manier mee....

Ter verduidelijking, hij was een collega van mijn man en zijn vriendin hebben we leren kennen tijdens personeelsuitjes, dus zodoende hadden we met beiden kontakt.

Maar het is nu dus zo dat zij na jaren een andere partner heeft en haar 1e kind dus jarenlang zonder vader. Nu, jaren later denkt ze er anders over....zij heeft ook nooit een naar woord over hem tegen haar kind. Gelukkig heeft die nu een "nieuwe" pappa...

Maar wees je heeeeel erg bewust dat je je ruzie niet kunt uitvechten over je dochter....Zij heeft recht op haar vader en om hem nu buiten te sluiten en over machten te gaan denken of hij wel of niet de vader mag zijn...is vanuit een boos ego gedacht.

Doordat er zoveel moeilijkheden waren, is hij snel in de armen van een andere vrouw gejaagd, zij daarentegen is natuurlijk de liefhebbende schouder, want zo krijgt ze jouw vriend makkelijk in de verovering...

Met 20 jaar, is het leven hard hoor, je denkt dat je alles weet en aankan, maar het gaat nu pas beginnen.

Veel succes. Zorg dat je weer lekker in je vel komt te zitten. Je kind voelt alle gemoedstoestanden en dat vormt hem al voor een klein deeltje.....

maikeltje

Berichten: 7260
Geregistreerd: 24-08-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:22

JessAndHope schreef:
Ik zou nooit zeggen je mag je kind niet zien. Maar ik zie het niet zitten dat hij haar in schadelijke situaties plaatst.
Daarnaast is nog maar de vraag hoeveel hij zich daadwerkelijk bezig gaat houden met het kind, en als dit bedroevend weinig blijkt te zijn, beslis ik liever dingen alleen.
Gezag geven kan altijd nog, gezag afnemen gaat een stuk moeilijker.
En dan ga ik liever toch maar van het slechte uit, dan van het goede, want ik heb iets te vaak te maken gehad met misplaatst vertrouwen.

Maar hoe zie je dat dan voor je? Dat je hem verbied zijn eigen dochter mee te nemen naar zijn ouders?

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:25

Nou lijkt het net of hij heel onverantwoordelijk is en bijna crimineel.

TS ga met je ouders en zijn ouders eens om de tafel zitten, zij zijn tenslotte opa en oma, volwassen en hebben kinderen groot gebracht. Zij hebben de levenservaring en relatie-ervaring. Ook zij hebben ruzies overwonnen.

Ga eens praten hoe je deze situatie op gaat lossen...natuurlijk moet jouw vriend leren met een baby om te gaan, ik begrijp dat hij ook begin 20 is??? Zijn eerste kind? Misschien zijn eerste relatie waarbij hij heeft samengewoond?

Jullie zijn nog 2 kind-ouders en alles is nog nieuw.

Maar om nu na een paar maanden van S*hit ineens hem te gaan zien als een sukkel die slechte dingen gaat doen....

In je profiel die wellicht pas een paar maanden geleden is aangepast, vertel je dat je zwanger bent en dat jullie beiden niet kunnen wachten tot het kind er is.

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 13:26

russel schreef:
Dat is best wel moeilijk. Blijf je dan in je eentje? Want primitief wonen, weet er nl ook van toen ik jouw leeftijd had, is best wel afzien, zeker in de winter....

Ik hoop dat je de communicatie open houdt.

Jouw verhaal lijkt zo op een kennis van mij....tijdens de zwangerschap ging het helemaal mis en hij ging mede door de situatie thuis aan de scharrel..Maar de communicatie was zo slecht toen het kind geboren was, dat hij zich ook geen vader voelde....dus zich ook niet liet zien, want hij was het ook helemaal zat en zat er op zijn hele eigen manier mee....

Ter verduidelijking, hij was een collega van mijn man en zijn vriendin hebben we leren kennen tijdens personeelsuitjes, dus zodoende hadden we met beiden kontakt.

Maar het is nu dus zo dat zij na jaren een andere partner heeft en haar 1e kind dus jarenlang zonder vader. Nu, jaren later denkt ze er anders over....zij heeft ook nooit een naar woord over hem tegen haar kind. Gelukkig heeft die nu een "nieuwe" pappa...

Maar wees je heeeeel erg bewust dat je je ruzie niet kunt uitvechten over je dochter....Zij heeft recht op haar vader en om hem nu buiten te sluiten en over machten te gaan denken of hij wel of niet de vader mag zijn...is vanuit een boos ego gedacht.

Doordat er zoveel moeilijkheden waren, is hij snel in de armen van een andere vrouw gejaagd, zij daarentegen is natuurlijk de liefhebbende schouder, want zo krijgt ze jouw vriend makkelijk in de verovering...

Met 20 jaar, is het leven hard hoor, je denkt dat je alles weet en aankan, maar het gaat nu pas beginnen.

Veel succes. Zorg dat je weer lekker in je vel komt te zitten. Je kind voelt alle gemoedstoestanden en dat vormt hem al voor een klein deeltje.....


:D Ik moest wel een beetje lachen om het stukje 'primitief' wonen!
Er is namelijk helemaal niks primitiefs aan! Mn chalet is compleet omgebouwd en is nu voorzien van centrale verwarming, radiatoren in iedere kamer, nieuwe keuken inclusief vaatwasmachine. Ik heb een wasmachine, ik heb een droger, ik heb water, ik heb stroom, kortom: ik heb alles daar wat je in een gewoon woonhuis ook hebt! Mijn badkamer is zelfs groter dan die in de gemiddelde eensgezinswoning en ik heb een tui van 6 bij 14 meter (waar ik super blij mee ben, ook straks voor die kleine!).
Auto's mogen alleen op de paden komen om te laden en lossen, dus hoef ik nooit bang te zijn voor wegpiraten die met 80 door een woonwijk knallen.
Alles wat er nu woont is 50+ en ze voelen zich allemaal ooms en tantes t.o.v. die kleine aangezien ik daar de jongste ben en straks die kleine spruit ook lekker ronddarteld daar!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:27

Ok, zo kan het ook.

Ik dacht aan een sta caravan.. ;)

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 13:29

russel schreef:
Nou lijkt het net of hij heel onverantwoordelijk is en bijna crimineel.

TS ga met je ouders en zijn ouders eens om de tafel zitten, zij zijn tenslotte opa en oma, volwassen en hebben kinderen groot gebracht. Zij hebben de levenservaring en relatie-ervaring. Ook zij hebben ruzies overwonnen.

Ga eens praten hoe je deze situatie op gaat lossen...natuurlijk moet jouw vriend leren met een baby om te gaan, ik begrijp dat hij ook begin 20 is??? Zijn eerste kind? Misschien zijn eerste relatie waarbij hij heeft samengewoond?

Jullie zijn nog 2 kind-ouders en alles is nog nieuw.

Maar om nu na een paar maanden van S*hit ineens hem te gaan zien als een sukkel die slechte dingen gaat doen....

In je profiel die wellicht pas een paar maanden geleden is aangepast, vertel je dat je zwanger bent en dat jullie beiden niet kunnen wachten tot het kind er is.


Erg verantwoordelijk kan ik hem niet noemen nee. Daarnaast is hij 35, heeft meerdere volwasse relaties achter de rug, maar dit is wel zijn eerste kind. Ik ben géén kind-ouder. Ik ben gewoon volwassen en mijn leeftijd vér vooruit aangezien ik geen rochel geef om uitgaan, jongens enz enz. Op mijn 17de had ik al een koophuis met een toemalig vriendje en daar ook al de nodige ervaring mee gehad.

Mn profiel moet ik inderdaad nog even aanpassen.

Nu kan ik je vertellen dat als je in mijn schoenen had gestaan, je ook niet echt positief naar hem had gekeken. Door dit gehele topic heen heb ik meerdere acties van hem beschreven en het overgrote deel is gewoon zwaar onverantwoordelijk te noemen :(
Nu ben ik er zelf bij om hem terug op aarde te roepen of om tegen hem in te gaan, maar die kleine heeft straks de eerste 2 jaar geen stem en kan niet zelf beslissen hoe of wat.
En dáár ben ik dus bang voor. Dat hij onnadenkende dingen gaat doen en die kleine in onverantwoorde situaties gaat plaatsen.

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 13:30

russel schreef:
Ok, zo kan het ook.

Ik dacht aan een sta caravan.. ;)



:D Alsjeblieft niet zeg!!!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:42

Jouw nestdrang maakt je ook verantwoordelijker en wil je alles geregeld hebben.

Zijn er geen boeken waar je de kersverse vader psychologisch er bij kan betrekken zodat hij mee groeit met het proces van vaderschap?

Als hij al 35 is, dan denk ik dat je er niets meer aan kan schaven. Dan heb je gewoon erg veel pech...ik maar steeds denken dat hij 22 of zo is.....

Ga lekker met je ouders de laatste dingen regelen.

Jess1989
Berichten: 3144
Geregistreerd: 25-05-10
Woonplaats: Kaatsheuvel

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 13:48

Heb hem al zoooovaak artikels laten lezen of boeken aangeraden, maar het is continue: ik weet het allemaal al.

Lijkt me stug, maar ok, ik kan hem niet dwingen te lezen!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:49

Je bent er al uit...hij is passé.

Voor jouw is het een baby, voor hem een pop. ;)

maikeltje

Berichten: 7260
Geregistreerd: 24-08-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 13:52

JessAndHope schreef:
russel schreef:
Nou lijkt het net of hij heel onverantwoordelijk is en bijna crimineel.

TS ga met je ouders en zijn ouders eens om de tafel zitten, zij zijn tenslotte opa en oma, volwassen en hebben kinderen groot gebracht. Zij hebben de levenservaring en relatie-ervaring. Ook zij hebben ruzies overwonnen.

Ga eens praten hoe je deze situatie op gaat lossen...natuurlijk moet jouw vriend leren met een baby om te gaan, ik begrijp dat hij ook begin 20 is??? Zijn eerste kind? Misschien zijn eerste relatie waarbij hij heeft samengewoond?

Jullie zijn nog 2 kind-ouders en alles is nog nieuw.

Maar om nu na een paar maanden van S*hit ineens hem te gaan zien als een sukkel die slechte dingen gaat doen....

In je profiel die wellicht pas een paar maanden geleden is aangepast, vertel je dat je zwanger bent en dat jullie beiden niet kunnen wachten tot het kind er is.


Erg verantwoordelijk kan ik hem niet noemen nee. Daarnaast is hij 35, heeft meerdere volwasse relaties achter de rug, maar dit is wel zijn eerste kind. Ik ben géén kind-ouder. Ik ben gewoon volwassen en mijn leeftijd vér vooruit aangezien ik geen rochel geef om uitgaan, jongens enz enz. Op mijn 17de had ik al een koophuis met een toemalig vriendje en daar ook al de nodige ervaring mee gehad.

Mn profiel moet ik inderdaad nog even aanpassen.

Nu kan ik je vertellen dat als je in mijn schoenen had gestaan, je ook niet echt positief naar hem had gekeken. Door dit gehele topic heen heb ik meerdere acties van hem beschreven en het overgrote deel is gewoon zwaar onverantwoordelijk te noemen :(
Nu ben ik er zelf bij om hem terug op aarde te roepen of om tegen hem in te gaan, maar die kleine heeft straks de eerste 2 jaar geen stem en kan niet zelf beslissen hoe of wat.
En dáár ben ik dus bang voor. Dat hij onnadenkende dingen gaat doen en die kleine in onverantwoorde situaties gaat plaatsen.

Wat me wel opvalt is dat het pas "mis" is gegaan nadat jij zwanger werd. Voordien was er dus niets aan de hand? Is het dan vreemd om te denken dat jouw houding tov hem misschien wat veranderd is sinds jij zwanger bent?
Je zegt dat je de laatste maanden/weken op je tenen hebt gelopen en niet gezeurd hebt, maar ik lees vervolgens wel in je posten dat jij ALLES moet zeggen tegen hem wat er gebeuren moet. Daaruit lees ik dat je hem wel degelijk achter z'n broek aan hebt gezeten en hem een beetje als een klein kind behandeld hebt misschien omdat jij vindt dat hij niet genoeg verantwoordelijkheid liet zien. Dat voelt hij natuurlijk ook.....en dat lijkt me niet leuk.

Van een uurtje in de rook zitten als je zwanger bent krijg je echt geen ongezond kind. Mijn hele familie rookt, maar toen mijn kleine eenmaal geboren was werd er in het bijzijn van de kleine niet gerookt. Maar in de periode van mijn zwangerschap heb ik ze niet gevraagd in mijn bijzijn niet te roken. Van dat uurtje gaan ze niet dood zolang ze nog veilig in je buik zitten. Je kunt ook overdrijven natuurlijk.

Ik denk dat je nog versteld zult staan hoe hij straks omgaat met die kleine als hij haar eenmaal in z'n armen heeft ;)