omdat ik dan nog wel kan functioneren, misschien nog wel beter dan ik normaal functioneer. Ik zit dan heel erg in mijn rationele kant. Maar ik voel niks en gedachten zijn er wel maar komen niet binnen. Alles gebeurt zeg maar op de automatische piloot. Daarom kan ik het nu ook zo goed verwoorden...
Maar ik ben bang voor als die dissociatie stopt, dan komt alle gevoel wat ik heel de dag heb tegengehouden er in één keer uit en dan gaat het pas mis. De dissociatie is echt een afweermechanisme, de problemen beginnen pas als de dissociatie stopt.
Snap je wat ik bedoel?