Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-07-10 19:09

Geplaatst: 05-07-10 19:09

Evelienepien schreef:
Het enige wat een enigst kind letterlijk mist is dat (als de ouders overlijden) er niemand op deze wereld is die onafhankelijk van hem houdt ...

En wat als je met je broers en zussen ruzie hebt? Hoe vaak je zie je dat wel niet?
Daar zie ik dus weer een hoop ellende van (al zal ik niet beweren dat iedereen dat heeft, die ik ken

).

Moet je eens naar zo'n 'fijn' programma als (hoe heet het ook alweer?) als Het Familiediner kijken.

Wat een ellende altijd in families. Helaas betekent familie ook niet altijd onvoorwaardelijke liefde, hoor.
Was het maar waar.....

Wendy, nou inderdaad, je ouders hebben zelf al genoeg geleden onder alles, lijkt me.....
Ik vind ook dat mensen van buitenaf nooit kunnen (ver)oordelen waarom iemand 1 kind heeft, als je het ware verhaal niet eens kent.

**Geplaatst**: 05-07-10 19:10

Geplaatst: 05-07-10 19:10

Evelienepien schreef:
Het enige wat een enigst kind letterlijk mist is dat (als de ouders overlijden) er niemand op deze wereld is die onafhankelijk van hem houdt ...

Nou dat is ook niet in alle familie's zo denk ik. Hoe vaak hoor je niet van broers en zussen die elkaar nooit meer zien?

**Geplaatst**: 05-07-10 19:12

Geplaatst: 05-07-10 19:12

ik ben er dus een die bewust 1 kind heeft!

om een hele simpele reden ben geen watje maar wil in dit leven echt nooit meer een kind baren, het deed echt zo verdomd zeer

**Geplaatst**: 05-07-10 19:12

Geplaatst: 05-07-10 19:12

Idd Twiggy
mijn ouders hebben daar behoorlijke klappen van gehad, en echt het eea moeten verwerken

En JEP
Ik ben tot op mijn Botten verwend
ik hoefde maar te wijzen
en ik kreeg het....
*zucht*
stapt weer terug in de realiteit

Nee hoor
ook ik heb moeten werken voor mijn centjes

en mijn eerste pony...
"kreeg" ik toen ik 28 was
Toen ik eigenlijk alle centjes bij elkaar had verdient!

Laatst bijgewerkt door Wendy1978 op 05-07-10 19:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-07-10 19:13

Geplaatst: 05-07-10 19:13

Maar eigenlijk gaat het ook niet echt over die gevallen, want dit topic gaat over 'bewust kiezen voor 1 kind'.
En ja, dat heb ik ook gedaan en daar sta ik nog steeds achter....... Mijn dochter wil overigens ook best een zusje, hoor, zegt ze.
Maar ik wilde juist altijd een grotere broer en die had ik ook niet. Ik werd GEK van mijn zus vroeger (en nu ook nog wel eens, haha).

En zij van mij, denk ik....

Die grotere broer heb ik gevonden in een goede vriend van me, zo'n 24 jaar geleden. Is nog steeds mijn grote broer, hoor, naast mijn beste (platonische) vriendje.

Wij zijn ook samen opgegroeid, zo voelt het tenminste. Zo kan het dus ook.....

Cocktail.... _O-

**Geplaatst**: 05-07-10 19:15

Geplaatst: 05-07-10 19:15

Twiggy2008 schreef:
Evelienepien schreef:
Het enige wat een enigst kind letterlijk mist is dat (als de ouders overlijden) er niemand op deze wereld is die onafhankelijk van hem houdt ...

En wat als je met je broers en zussen ruzie hebt? Hoe vaak je zie je dat wel niet?
Daar zie ik dus weer een hoop ellende van (al zal ik niet beweren dat iedereen dat heeft, die ik ken ).

Moet je eens naar zo'n 'fijn' programma als (hoe heet het ook alweer?) als Het Familiediner kijken.
Wat een ellende altijd in families. Helaas betekent familie ook niet altijd onvoorwaardelijke liefde, hoor.
Was het maar waar.....

Klopt helemaal alleen met 1 heel groot verschil:
Dat is een KEUZE die een familie maakt; als enig kind heb je GEEN keuze :(:)

**Geplaatst**: 05-07-10 19:19

Geplaatst: 05-07-10 19:19

Ik ben enig kind en ben gelukkig geen verwend kreng geworden. Ik heb natuurlijk wel geprofiteerd van de voordelen - niet hoeven delen enzo. Van een stel opa en oma kreeg ik mijn pony en mijn rijbewijs, dat was dan het voordeel van enig kleinkind zijn en de middelen hebben om dat te kunnen doen natuurlijk.
Nu heb ik zelf een dochter en ook de bewuste keuze gemaakt het bij 1 kind te laten. Ik zou niet eens zo goed kunnen benoemen waarom; 1 is genoeg, een tweede zou niets toevoegen eigenlijk. Plus dat je wat flexibeler bent met 1 kind, die pak je bij wijze van spreken zo onder de arm om ergens naar toe te gaan.
Daarnaast is ons eerste en enige exemplaar zo goed gelukt, dat ik niet verwacht dat we dat kunnen overtreffen

Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat een kind is dat wat je ervan 'maakt' met een beetje aanleg erbij natuurlijk. Maar het worden van een monster is niet voorbehouden aan kinderen zonder broers en zuster.

Ook ben ik het niet eens met mensen die het zielig vinden als kinderen geen broertje(s) of/en zusje(s) hebben, je ziet eigenlijk niet vaak dat zij een goede band hebben met elkaar. In mijn omgeving komt dat in ieder geval niet zo heel vaak voor. En je moet geen kind erbij willen voor je kind, dat zou ik een erg vreemde reden vinden eerlijk gezegd.

**Geplaatst**: 05-07-10 19:21

Geplaatst: 05-07-10 19:21

Of je nou 1 of meer hebt: het is altijd een egoistische keuze. [i]Ik[i] en mijn man wilden er graag 4. De kinderen hebben er niet om gevraagd; WIJ wilden graag een groter gezin. Iedereen die zijn kind met liefde en weldoordacht opvoed verdient respect. Het heeft allemaal voor- en nadelen. Wel heb ik zelf ervaren dat waar er 3 kunnen zijn er ook nog wel eentje bijkan, de paasei naar de nering zetten....Maar ook ik ken enigskinderen die heel sociaal en wellevend zijn. (en ja, zo'n bevalling is afgrijselijk afzien!)

**Geplaatst**: 05-07-10 19:21

Geplaatst: 05-07-10 19:21

Evelienepien schreef:
Klopt helemaal alleen met 1 heel groot verschil:
Dat is een KEUZE die een familie maakt; als enig kind heb je GEEN keuze

Het is vaak wel een hele pijnlijke keuze, waar ook veel consequenties aan vast zitten. Waar je wel heel, heel veel verdriet van kunt hebben. Of waar je flink door beschadigd wordt zelfs. Ik heb trouwens jaren geleden meerdere vrienden en kennissen gevraagd die enigskind waren hoe erg ze het vonden en heb er niet eentje kunnen vinden. Niet een. Maar ja, dat is dan weer mijn ervaring.

En als ik zo naar de mijne kijk, zie ik ook geen traumatische ervaringen, hoor.

Die zit nu zo blij in bad te spelen, nadat ze net met haar vriendjes nog buiten heeft gespeeld.

**Geplaatst**: 05-07-10 19:22

Geplaatst: 05-07-10 19:22

Huh??? Staat er ineens 'paasei' in mijn tekst?! Hoe kan dat nou weer???!!

**Geplaatst**: 05-07-10 19:24

Geplaatst: 05-07-10 19:24

Onze enige dochter van inmiddels 17 mist het niet dat ze geen broer of zus heeft. Toevallig hebben we het daar laatst nog over gehad. We kozen destijds samen voor een kind, maar haar vader is nogal een controlfreak en een baby kan nu eenmaal niet vertellen wat er aan de hand is, die huilt alleen maar. Daarnaast had vaderlief het er moeilijk mee nu de aandacht te moeten delen met een baby. En hij is geen enig kind, hij heeft een broer, maar de beide heren zijn nogal ´prinselijk´ opgevoed. Enfin, onze relatie overleefde dit eerste kind ternauwernood, dus ik had niet de behoefte om alles weer overhoop te gooien. Ik had ook nooit zo nagedacht over een aantal. Uiteindelijk zijn we 15 jaar later toch nog gescheiden, maar dat terzijde.

Ze is altijd naar een kinderdagverblijf gegaan als kleintje en later was het bij mij thuis altijd zoete inval, dus speelgoed delen etc heeft ze echt wel geleerd. Daarbij vonden vriendinnetjes het erg prettig dat de Barbie-uitstalling zomaar mocht blijven staan en dat er geen jonger broetje of zusje doorheen denderde. Elk nadeel heb zun voordeel, nietwaar? Materieel hebben we het goed en zou je haar als verwend kunnen zien, maar ze werkt al vanaf haar vijftiende heel trouw en doet nu op haar (particuliere) opleiding enorm haar best, dus dat geld hebben we er wel voor over.
Ik ken genoeg luie donders in mijn omgeving die geen baantje lang kunnen houden.

Tja, wat is wijsheid? Er is geen compromis mogelijk en ik ken ook voorbeelden van vrouwen die hun zin doordreven (oldest trick in the book), wat hun uiteindelijk hun relatie kostte. Een beetje kind krijgen gaat nu eenmaal niet.

**Geplaatst**: 05-07-10 19:26

Geplaatst: 05-07-10 19:26

Evelienepien schreef:
Klopt helemaal alleen met 1 heel groot verschil:
Dat is een KEUZE die een familie maakt; als enig kind heb je GEEN keuze

tja, das in beide gevallen zo.
Als je broer(tje) of zus(je) meer aandacht nodig heeft, zal dat ook niet altijd prettig zijn. Ook las ik al iemand die het niet prettig vond dat haar zus zo slim was....hierdoor kan je jezelf behoorlijk dom voelen, al zal dat geval te zijn- het gevoel zal er niet minder door zijn.

**Geplaatst**: 05-07-10 19:37

Geplaatst: 05-07-10 19:37

superwoman schreef:
Evelienepien schreef:
Klopt helemaal alleen met 1 heel groot verschil:
Dat is een KEUZE die een familie maakt; als enig kind heb je GEEN keuze

tja, das in beide gevallen zo.
Als je broer(tje) of zus(je) meer aandacht nodig heeft, zal dat ook niet altijd prettig zijn. Ook las ik al iemand die het niet prettig vond dat haar zus zo slim was....hierdoor kan je jezelf behoorlijk dom voelen, al zal dat geval te zijn- het gevoel zal er niet minder door zijn.

klopt! Mijn broertje heeft altijd 80% vn de aandacht naar zich toe getrokken (omdat hij niet te handelen was) en was ook nog eens slimmer dan ik. Dan heb je meestal liever geen broer dan wel..

**Geplaatst**: 05-07-10 19:48

Re: Bewust 1 kind

Geplaatst: 05-07-10 19:48

Ben het daar ook wel mee eens, als je nog een zus of een broer hebt die populairder, slimmer, grappiger- kortom succesvoller is dan jij dan kan dat een enorme impact op je hebben.

dan sta je letterlijk 'in de schaduw' van en hoe zeer je ook je best doet en hoe zeer je ook heel hard werkt om hem te evenaren, het lukt je niet want jij hebt gewoon een ander karakter en een ander stel hersens.

**Geplaatst**: 05-07-10 20:11

Geplaatst: 05-07-10 20:11

Daarom is elke situatie anders en uniek en is er geen 'dit is beter' of 'dat is beter'.
Ík vind het belangrijker dat elk kind, met of zonder broers en zusjes, een liefdevol, warm en veilig nestje hebben thuis, waarin alles een beetje in balans is. Dan komt het heus wel goed bij iedereen.......

En we hebben allemaal wel eens wat te wensen af en toe, en stel je voor dat dat niet zo was.

Maak gewoon het beste van je situatie............

**Geplaatst**: 05-07-10 20:17

Geplaatst: 05-07-10 20:17

Hier ook bewust maar 1 kindje. reden in het kort even, is eerst 4 miskramen daarna een zwangerschap die eindigde in een veels te vroeg geboren kindje 25 weken en 2 dagen. Heeft 3 weken geleefd, veel complicaties gekregen en daardoor zwaar gehandicapt zou worden. we hebben toen besloten in het belang van Nigel om hem te euthaniseren.
Daarna een erg moeizame zwangerschap gehad met veel problemen, platliggen, bandje ingelegd gekregen om een weer vroeggeboorte tegen te gaan. dat bandje liet met 28 weken zwangerschap spontaan los, wat resulteerde in weer een week ziekenhuis. En uiteindleijk weer in een vroeggeboorte die gelukkig goed is afgelopen.
Ik ben dus superblij met onze gezonde dochter, maar een (3de) kindje dat durf ik niet meer aan. Als i denk aan al die onzekerheid en ellende die we meegemaakt hebben, prijs ik me de hemel in met onze dochter.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:13

Geplaatst: 05-07-10 21:13

Evelienepien schreef:
Klopt helemaal alleen met 1 heel groot verschil:
Dat is een KEUZE die een familie maakt; als enig kind heb je GEEN keuze

dit vind ik een beetje onzinnig.

De hele clou van een familie hebben is dat je géén keuze hebt. Als je broers of zussen hebt niet en als je enigst kind bent niet. Je kunt niet kiezen of je in NL wordt geboren of in Afrika, of je ouders nog leven of niet en ook niet of je broers of zussen hebt of hoe aardig, lief, meelevend, egoistisch, gezond of getalenteerd die zijn.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:44

Re: Bewust 1 kind

Geplaatst: 05-07-10 21:44

Mensen moeten helemaal zelf weten of ze 0, 1, of voor mijn part 10 kinderen nemen.

Ik ben zelf enig kind, en dat heb ik nooit leuk gevonden. Ik heb altijd buitenaf gewoond, overal ver vandaan, en de vakanties als klein kind waren verschrikkelijk als er geen andere leeftijdsgenootjes in de buurt waren. Er wordt vaak gezegd van enig kinderen dat ze verwend worden, dit is totale onzin. Of misschien ben ik wel de enige uitzondering

Ik heb overal keihard voor moeten werken, al vanaf m'n 14e. Dus als mensen zeggen 'ja maar enig kind is toch leuk, dan word je verwend door je ouders', denk ik altijd van: pfff houd je mond maar gewoon als je niks zinnigs weet te zeggen.

Aan de andere kant kan ik het me ook goed voorstellen dat je je broertjes en zusjes niet leuk vind als je thuis met heel veel ben. Als je bijv. 3 jongere broertjes / zusjes hebt die veel aandacht opeisen en nog klein zijn, lijkt me dat je dat ook niet leuk vind.

**Geplaatst**: 05-07-10 22:04

Geplaatst: 05-07-10 22:04

Het feit dat ik mij (zeker de eerste jaren) moest "verantwoorden"waarom ik maar 1 kind hebt vind ik alleen al te bespottelijk voor woorden.
Mijn zus heeft er 4, dat wordt ook niet "goedgekeurd"door de maatschappij.
Alsof je een soort toestemming moet hebben wat toelaatbaar is en wat niet kan, belachelijk!
Iedereen moet voor zich weten en aanvoelen wanneer zijn gezin compleet is, of dit nu bij 1 of bij 6 is, dat is toch aan jezelf ipv aan de buren om daarover te beslissen?

Mijn zoon heeft een vorm van autisme, waardoor je inene wel "toestemming" krijgt van je omgeving. tja, in jullie geval begrijp ik wel dat het bij één blijft, horen we geregeld. Nou, gelukkig maar, dat de omgeving het ook goed vind zo, anders moeten we toch nog ff gauw aan het werk.

Maar dan toch mijn uitleg.vroeger wilde ik er wel graag 2 en dan kort op elkaar het liefst. Maar na een 40 uur durende bevalling, hoefde ik zo hard niet meer

Toen al rond Joey zijn derde bleek dat hij "anders"was, hebben we plan 2de kind eerst maar eens op zijn beloop gelaten. (fijn dat we die keuzes tegenwoordig hebben niet waar?)
Een 2de kon altijd nog.
Nu zijn we blij dat er nooit een 2de is bijgekomen, wij vinden het voor Joey en onszelf echt het beste zo.
Joey flipt totaal als hij kinderen hoort huilen.Verder heeft hij veel aandacht nodig en dat geven we hem ook graag.
Ja, hij is verwend, maar dat zijn die 4 van mijn zus ook.

We leren hem heus wel de waarde inzien van geld ed, maar wij genieten van het leven en Joey geniet volop mee.
Heerlijk dat het zo kan is mijn motto.
Onze hobby's buiten het gezin om, hebben we hard nodig,in mijn geval heerlijk genieten en bijtanken bij de paarden.
Met 2 kids allemaal lastiger.
Verder wil ik ook blijven werken, dat is met 2 lastiger en de kans op nog een auti is vrij groot.
Ze zijn minstens zo lief hoor, maar Joey is zoooooo druk!
Wij zeggen altijd we hebben er één maar telt voor 3

Dus tja, voor ons voelt het gezin zo compleet aan.

En wat de rest van de wereld hier van denkt? Met een auti in huis leer je vanzelf dat dat écht zo onbelangrijk is

**Geplaatst**: 05-07-10 22:12

Geplaatst: 05-07-10 22:12

Moontje1991 schreef:
MiSz_SaNdY schreef:
waar ik gelukkig van word? het krijgen van een gezond kindje !!!

En daarna het blijft niet alleen bij het maken en het eruit persen. (al snap ik niet wat er zo leuk is aan dat laatste)
Je zit er ook nog 18 jaar aan vast.
Heb jij eigenlijk kinderen?

als je mijn vorige post had gelezen dan wist je dat ik in verwachting ben van mijn 2 kindje
en ja dat persen vond ik ook leuk je doet t voor een goed doel
en 18 jaar aan vast? meestal word na de geboorte de navelstreng doorgeknipt heur

**Geplaatst**: 05-07-10 22:13

Geplaatst: 05-07-10 22:13

Hoi,

Hier ook maar 1 kindje in eerste instantie niet voor gekozen om het bij 1 te laten.
Maar 1 jaar na mijn zwangerschap is er diabetes type I bij mij ontdekt.
Medisch gezien is het dan best mogelijk om nog een tweede kindje te krijgen, maar aangezien ik een zwaar ontregelde
suiker destijds had wat ruim 2 jaar heeft geduurt was er voor ons geen optie om op korte termijn aan een 2de kindje te beginnen.
Aangezien de eis bij ons in het ziekenhuis is dat je minimaal 6 maanden op 7% moet zitten.
En met de rest van de lichamelijke klachten wat betreft mijn rugproblemen was het ook niet verantwoord om nog aan een
tweede kindje te beginnen.
Dus vandaar later toch bewust de keuze gemaakt om het bij 1 kindje te laten.
Ben zelf ook enigskind, en heb er niks aangemist.
Tuurlijk denk je wel is van had ik maar een broertje of een zusje, maar ik ken ook gezinnen waar ze 2 kids hebben waarvan er
1 zegt had ik maar geen broer of zus.
Ik denk dat alle 2 een eigen keuze is en dat iedereen die moet respecteren want het wil niet altijd zeggen dat mensen perse maar
1kindje willen soms is het medisch niet verantwoord en dan kan het heel kwetsend overkomen als ze blijven vragen wanneer komt nummer 2.
Dan kies ik er liever voor dat ik 1 zoon heb die zijn moeder ziet opgroeien dan het risico te lopen dat hij geen moeder heeft.
Want dat was het risico wat ik had vanwege mijn diabetes en mijn rugklachten.

**Geplaatst**: 06-07-10 07:34

Geplaatst: 06-07-10 07:34

Gistern liep ik op de kermis en sloegen 2 kleintjes elkaar letterlijk de koppen in en later een moeder zonder overwicht die 3 kinderen had die liepen te emmeren tegen elkaar , daar heb je met 1tje dan weer geen last van

Zegt mijn vriend tegen mij: bij jou zou dat niet gebeuren dan werd er wel ingegrepen hahaha.

**Geplaatst**: 06-07-10 09:00

Geplaatst: 06-07-10 09:00

Siets schreef:
Bello blijft eigenlijk maar door gaan over dat arrogante, verwaande en verwende gedrag van een enigskind. Maar dat zou toch hetzelfde zijn als wanneer ik zeg dat alle kinderen uit een gezin van 4 zich zo gedragen Dat heeft gewoon NIETS te maken met het enigskind zijn hoor!

Inderdaad... Ik ben enigskind, maar kan nou niet zeggen dat ik verwend ben..
Sinds ik werk betaal ik kostgeld, daarvoor kreeg ik niet bijster veel... ja zakgeld :Y)

en dan maar sparen om iets leuks te kunnen kopen

Mn rijbewijs heb ik nog niet omdat ik die zelf moet betalen, mn bedbank heb ik voor de helft gekregen omdat mijn lattenbodem doorgezakt was van mn oude bed. Mijn cdspeler heb ik voor mn verjaardag gekregen en de tv en xbox heb ik zelg gekocht van mn eigen zuurverdiende centjes. Heb wel pas een Wii gekregen, maar niet van mn ouders, van mn vriendje want die verwend me wel behoorlijk :Y)

**Geplaatst**: 06-07-10 09:15

Geplaatst: 06-07-10 09:15

Nou ok, nu moet ik toegeven dat ik mijn rijbewijs wel van mijn ouders heb gekregen. Maar dit is ook meer traditie bij ons in het dorp, omdat je vrijwel afhankelijk bent van de auto. Er rijdt geen openbaar vervoer, en al mijn oud klasgenootjes kregen het rijbewijs, als hun ouders daartoe in staat waren natuurlijk.

Dus misschien ben ik dan ook wel rete-verwend :))

. Mijn vriend verwend me inderdaad ook ontzettend, dus eigenlijk mag ik hier nu niet meer posten O:)

.

**Geplaatst**: 06-07-10 09:17

Geplaatst: 06-07-10 09:17

Alleen of niet, er zijn altijd kinderen die verwend worden en/of arrogant

(bij mijn broertje heeft de opvoeding van mijn ouders bv veel minder goed uitgepakt, die denkt dat de wereld en al het geld van hem is en vind zichzelf heel wat

) ik ben als eerste kind op precies dezelfde wijze opgevoed, maar ik werk wel hard voor mijn geld etc etc. Ik heb het dan nog makkelijk voor een bijna 24 jarige dat ik nog geen ziektekosten hoef te betalen en ook geen kostgeld en dat wanneer ik op mezelf ga en ik red het financieel niet omdat ik nog studeer mijn ouders altijd zullen bijspringen, maar daar ben ik geen minder mens om

Dus verwend worden hoeft niet te leiden tot vervelende kinderen, of je nu alleen bent of met meer, ieder kind is anders, dat zie je hier thuis ook maar weer.