Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Tiggs schreef:Pino,is dit de eerste keer dat je AD krijgt? En krijg je het door een psychiater voorgeschreven?

Wipher schreef:Ja dat ken ik wel.. Voor mij ligt het ook aan de verwachting die je hebt als je in therapie gaat. Zoals ik je berichtje lees, klinkt het alsof zij het allemaal niet weten en dat je er daarom niks mee op schiet. Mijn ervaring in therapie is dat ik zelf verantwoordelijkheid moest nemen over mijn behandeling en aan moest geven wat ik wilde leren en bereiken. Heb jij dat helder, wat je doelen zijn?
Janneke2 schreef:Balen dat "ze" geen echte ideeën hebben!
Het helderste doel lijkt mij "beter worden" - als in: minder angst, minder somber, minder moe, etc.
Daarna een heldere analyse van 'snappen we waar het van weg komt', weten we triggers, moment van ontstaan etc - en dan een plan van aanpak.
Om allerlei redenen wordt echter een DSM "diagnose" gesteld (= turfjes zetten) en dan kun je zomaar een trauma aanzien voor depressie.
Burn out komt er niet in voor.
In principe is het van de zotte dat jij als cliënt de plannen moet maken, maar in mijn ervaring is dat het verstandigste wat je kunt doen.
Beauty26 schreef:Sorry dames (en eventueel heren) wel gelezen maar blijft weinig hangen...
Ik zou graag willen weten of jullie ervaringen hebben met t volgende, ik loop al n jaar bijna Dimence, volgens hun n depressie... Al voel ik daar weinig bij, ze weten ook niet wat ze met mij "aanmoeten" hoe ze mij moeten behandelen... Ben er dus ook niks opgeschoten!
Daarvoor heb ik bij Mindfit gelopen en die kwamen met voortslepende burn-out daar voel ik meer bij.. daar ga ik nu ook naar terug. Maar mensen ervaring met het feit dat je al tijd ergens loopt en niks ermee op bent geschoten??
ElviraKelan schreef:Beauty26 schreef:Sorry dames (en eventueel heren) wel gelezen maar blijft weinig hangen...
Ik zou graag willen weten of jullie ervaringen hebben met t volgende, ik loop al n jaar bijna Dimence, volgens hun n depressie... Al voel ik daar weinig bij, ze weten ook niet wat ze met mij "aanmoeten" hoe ze mij moeten behandelen... Ben er dus ook niks opgeschoten!
Daarvoor heb ik bij Mindfit gelopen en die kwamen met voortslepende burn-out daar voel ik meer bij.. daar ga ik nu ook naar terug. Maar mensen ervaring met het feit dat je al tijd ergens loopt en niks ermee op bent geschoten??
Ja ik heb hier helaas ervaring mee en langdurig ook.
Wat ik ook probeerde, hoe ik mij ook inzette ik schoot geen meter op.
Ik werd uitbehandeld verklaard en kreeg individuele begeleiding toegewezen die ik nog steeds heb.
Toen de rust terug kwam, ik 100% duurzaam arbeidsongeschikt werd verklaard hebben we in die periode ook een 2e opinion aangevraagd bij Dimence. Daar werden andere diagnoses gesteld dan eerst genoemde psychiater had vast gesteld. Maar diagnoses die wel bv bij het afkeuringstraject zijn gesteld. Ik heb overigens oa dysthyme stoornis maar hoofddiagnoses zijn borderline en PTSS
Ik heb nu de VERStraining gehad. Ik merk dat ik mijzelf hierdoor beter begrijp en het mij handvaten geeft. Daarnaast hierna door voor EMDR.
Mijn advies is dus ook vraag een 2e opinion aan. Genezen zal ik niet maar slechter ben ik er geenszins van door geworden en had ik veel eerder een 2e opinion aan moeten vragen
Pino96 schreef:Ik ben niet bekend in dit topic, maar ik vroeg mij af of er bokkers zijn die ervaring hebben met het gebruik van Efexor/venlafaxine?
) en heb ik snel last van een droge mond. Dat is een bekende bijwerking en je bent dan ook vatbaarder voor gebitsproblemen.
Beauty26 schreef:Tja.. de eerste psycholoog die zei n burn-out.. en had er ook een hele logische beredenering voor en kon t goed onderbouwen etc.
huis gekocht (alleen akkoord hypotheek nog, maar dat zit goed) en een vriendin/collega heeft vakantie dus aantal dagen met haar doorgetrokken... ook wel tegenslagen gehad, maar in een lange tijd heb ik mijzelf een beetje als "ik" weer gevoeld.... dat was wel heel fijn! Ik denk ook dat ik mij nu wil blijven foccussen op mijzelf en echt die afleiding en bezigheid op blijven zoeken met dingen die ik leuk vind want dat helpt wel echt! Ook de koop van het huis zie ik als een nieuw begin en een goed uitgangspunt als bezigheid. Ik probeer werk nu wel echt los te laten, in de zin van de verplichtingen die ik nog had tijdens mijn ziektewet nu, namelijk dat ik nog de "team app" beheerde. Dit heb ik vandaag overgedragen aan een andere teamleider uit het team en dat is ook een verlichting want ik voelde mij echt schuldig dat ik nergens aan toe kwam. Ik merk wel dat ik soms echt teveel hooi op mijn vorm neem en mijzelf hierin heel erg belemmer, ook het huishouden hier door laat. Daar moet ik wel echt op letten.... Ik heb nu met mijzelf afgesproken morgen wel huishouden te doen en even andere dingen te laten liggen anders val ik straks weer in een gat.... Ik heb wel over 2 weken een afspraak bij de psychiater voor eventuele medicatie, ik wil in elk geval aankaarten dat ik een lichte medicatie wil die helpt met het piekeren en somberen gevoelens maar niet dat het verder veel bijwerkingen heeft ofzo... klinkt als een droommedicatie
Hoop dat het met de rest hier ook wel oke gaat?