Bokt.nl

Nottinghill schreef:

De diagnose is gesteld d.m.v. vragenlijsten die ik thuis moest invullen, vragenlijst bij het eerste gesprek en op basis van het gesprek zelf. Vervolgens is dit nog besproken met collega's en deze diagnose is er toen uit gekomen. Ondertussen is dit mijn 3e gesprek geweest.

De psycholoog reageerde niet op een hele bijzondere manier, ze vond het gewoon fijn voor me dat alles op zijn plek viel.

Bij het 2e gesprek begonnen we te bekijken hoe ik in elkaar steek, mijn omstandigheden en mijn klachten en daar zijn we dit gesprek ook mee bezig geweest.
Ze heeft eigenlijk ook wel duidelijk gemaakt dat ze niet per se wil dat ik ergens mee stop.

Momenteel heb ik dus totaal geen energie of tijd voor de dingen die dus eigenlijk gezond voor je zijn. Alles draait om mijn studie, werk en de paarden waar ik ook in werk. Het begint mij nu dus ook op te breken.

Nottinghill schreef:

Ik denk dat ik te snel wil omdat ik er echt al heel lang last van heb en er volledig klaar mee ben. Ik ben echt 100x naar de huisarts geweest en helemaal onderzocht en steeds was ik gewoon gezond. Nu weet ik eindelijk wat het is en wil ik er eigenlijk ook wel zo snel mogelijk vanaf zodat ik gewoon verder kan met mijn leven.
Maar ik snap dat ik inderdaad geduld moet hebben, een van mijn problemen zou ook wel zijn dat ik te snel wil waardoor ik waarschijnlijk in deze situatie ben gekomen.

Independence schreef:

Ha lifaya,
Het is voor ons natuurlijk moeilijk te beoordelen of er wel of geen sprake is van een burnout. Zeker omdat je dus geopereerd bent en zo te lezen niet voldoende tijd hebt genomen om te herstellen. Lijkt me zeker goed om langs de huisarts te gaan en hoe dan ook rust te nemen. Sterkte!

@sharon je lichaam geeft inderdaad duidelijk aan dat je rustiger moet doen. Op dat gebied kan je nog lang 'last' houden. De meeste lotgenoten die ik ken merken zelfs na jaren nog dat ze fysiek minder sterk zijn. Hoeveel dagen werk je nu? Is het mogelijk om 1 of 2 dagen minder te gaan werken? En daarnaast denk ik dat het goed is dat je wel naar je paard blijft gaan, dat heeft je toch altijd plezier gegeven en ook al voelt het nu misschien anders, uiteindelijk is dat wat je nu ook weer energie kan geven.

SharonIndezz schreef:

Klinkt niet fijn Lifaya zou sowieso eens bij de huisarts langs gaan, kijken wat die er van vind.

Hier ging t eigenlijk een stuk beter (dacht ik) wel een hoop stress ervaren van verhuizing, en Mn paard moet ook verhuizen.

Gisteren tijdens het werk ( werk nog steeds 50%)kreeg ik ineens allemaal vage klachten, begon te zweten, druk op de borst, pijn tussen Mn schouders en arm, duizelig, hartkloppingen, en misselijk.. dus door naar t ziekenhuis, hele dag op de eerste harthulp gelegen, waar bleek dat ik een heel hoge bloeddruk heb, en had heel onregelmatige hartslag... oorzaak? Dat weten ze niet zeker, maar ze vermoeden dat stress de boosdoener is, dat word ff rustig aan doen......

Vanmorgen ook weer een stress moment waarbij ik enorm ging hyperventileren, ben wederom erg geschrokken, en denk dat mijn lichaam nu toch wel duidelijk is dat ik echt rustig aan moet doen, enige reden waarom ik halve dagen werk nu, is omdat ik Dan iig uit bed móet om optijd te zijn, anders lig ik hoogstwaarschijnlijk hele dagen in bed of op de bank, na 4 uur werken ben ik ook echt gesloopt, vraag me af Hoelang een depressie/burn-out gaat duren, psycholoog kan hier ook geen antwoord op geven, en ik zelf helemaal niet... ene dag denk ik dat ik de hele wereld aan kan, ander moment zie ik het allemaal niet meer

Mensen in Mn omgeving zijn nu gelukkig wel meer begripvol, kreeg regelmatig te horen, joh je bent net 25, schup onder je kont en door doen, dit heb ik ook gedaan, maar ik zit nu met de gevolgen.

Independence schreef:

Ik ben benieuwd of je de bedrijfsarts al hebt gesproken.

Independence schreef:

Ik zit er helaas niet zo lekker bij. Het loopt voor geen meter bij therapie en nu moet ik dus weer op zoek naar iets wat wél werkt. Ik heb een jaar lang 3 dagen in de week gehad en omdat dat intensief was, werkte het wel. Want dan werd er uiteindelijk wel door mijn vermijding heen geprikt. Maarja, ik wil niet wéér zo intensief in therapie, maar nu heb ik zoveel last van vermijding dat ik ook niet vooruit kom.

Independence schreef:

Ik ben bang om de controle te verliezen. Therapie heeft uiteindelijk wel veel oud zeer omhoog gehaald, en dat vind ik niet verkeerd, maar nu zit ik met etterende wonden en geen veilige plek om te verwerken.

MarlindeRooz schreef:

Ik ook... ga stoppen met therapie na vandaag. Ze werd heel persoonlijk op een onprofessioneel niveau. Ze heeft me een bepaalde korting gegeven maar ze vond het raar dat ik een auto had gekocht. Want ze dacht dat ik geen geld had. Mocht die eigen bijdrage alsnog niet betalen maar ze heeft er wel een half uur op doorgehamert.

Ben echt helemaal overstuur want heb werkelijk waar nog nooit zoiets meegemaakt. Ik ben altijd eerlijk en oprecht. Liegen en bedriegen kan ik niet eens. En kreeg bij haar vandaag het gevoel dat ik dus wel zo iemand ben. Ook al zei ze van dat ze wel dacht dat ik oprecht was.

Ben er echt ziek van.

Independence schreef:

Ik ben bang om de controle te verliezen. Therapie heeft uiteindelijk wel veel oud zeer omhoog gehaald, en dat vind ik niet verkeerd, maar nu zit ik met etterende wonden en geen veilige plek om te verwerken.