Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
IMANDRA schreef:Aaaah jongens ik ben vandaag al gebeld. Het embryo was niet aangedaan!en omdat ik gister ongesteld ben geworden konden we gelijk door met de terugplaatsing… dus vanaf volgende week zaterdag mag ik ovulatietesten gaan doen
. Bij een positieve test wordt de terugplaatsing 6 dagen later gedaan
![]()
Ik had van een bokker al normale gekregen, maar gezien er maar 1 embryo is wil ik toch even kijken voor de clearblue, die zijn volgens mij wat duidelijker qua piek. Maar ik zie twee varianten staan, van 2 en voor 4 vruchtbare dagen. Weet iemand welke ik moet hebben en of het iets uitmaakt?
dieseltje09 schreef:Hey meiden, nadat het begin april niet goed ging en ik van het zwanger worden echt even digitaal afstand moest nemen ipv in allerlei topic/fora mee te lezen ben ik ook hier in het topic een beetje op de achtergrond gestapt.
Na een flink turbulente april waarin eerst mijn auto flink aan puin werd gereden waar ik het met een hersenschudding vanaf bracht. Ik daardoor ineens een andere opdracht vanuit mn werk toegeschoven kreeg en ik druk was met de bruiloft van mn best vriend. Het hele zwanger worden verdween daardoor een beetje van de voorgrond.
Ik had zelfs ondanks mijn controle gedrag niet eens goed mijn ovulatie bijgehouden zoals ik de afgelopen maanden wel stipt deed.
30 april zou ik ongesteld moeten worden en toen ik dat 2 dagen later nog niet was heb ik een test gedaan en meer positief kon die niet worden!
Dol gelukkig met de uitslag heb ik paar dagen later een afspraak gemaakt voor de 1e vroege echo met 7 weken en 5 dagen.
Ondertussen al ruim een maand hier niets laten weten dus om niet ineens met zo’n deur in huis te vallen het topic ontstipt en laten gaan.
Helaas liep de echo anders als gehoopt, in 1e instantie werd ik gefeliciteerd met een mooie zwangerschap en zag ze een kloppend hartje maar ze kon het uitwendig niet lekker zien allemaal.
2 minuten na dat super mooie nieuws kwam de verloskundige tijdens de inwendige echo met het met meten niet verder als een 5 weken en 3 dagen zwangerschap en zonder kloppend hartje
Toen stopte mijn wereld even, mis tellen kon niet, want ondanks dat ik niet helemaal alles op de minuut had getest wist ik nog steeds wel wanneer ik geovuleerd had.
Uiteindelijk heeft het alle moeite en energie gekost om doorverwezen te mogen worden naar de gynaecoloog. (De verloskundige wou er echt niet aan, die bleef erbij dat ik verkeerd geteld zou hebben)
Uiteindelijk kon ik 1,5 week later toch bij de gynaecoloog terecht…
Tijdens bezoek aan de gynaecoloog werd direct bevestiging dat mijn telling echt juist was, de vrucht was inderdaad waarschijnlijk met 6 weken gestopt met groeien maar al het weefsel eromheen zat wel degelijk op de door mij uitgerekende termijn.
Conclusie; missed abortion….
Dat is nu 2 weken geleden, ik heb 2 weken geleden pillen ingenomen en de miskraam daarmee opgewekt.
Ik had al een gevoel dat niet alles weg was, ik heb nog steeds lichte bloeding en van de week kwamen er zelfs ineens weer stolsels los. vandaag tijdens de controle is gebleken dat niet al het weefsel mee is gekomen. Ik “mag” me nu woensdag melden en dan word er een curettage uitgevoerd…
Mijn gevoel gaat alle kant op maar ben vooral heel verdrietig en boos waarom het niet eens “gewoon” kan.
En nu? Ik weet het niet zo goed, het verlangen is hiermee alleen nog groter geworden maar word al misselijk van ellende van de gedachte opnieuw te moeten beginnen. Aan de andere kant kan ik niet wachten en wil niet tijd verliezen. Of te wel het is helemaal poedersuiker