Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Amaryllis schreef:Je moet een verwijzing van de huisarts hebben om bij een ppsychiater terecht te kunnen. Bij mij was het zo dat 2 gesprekken bij een psycholoog genoeg waren om mij een verwijsbriefje bij de hiusarts te laten halen hahahahaletterlijk: ik werd echt moe door je tijdens ons eerste gesprek
(kon er wel om lachen hoor, ze bracht het leuk maar goed, dat blijkt uiteindelijk ook wel hahaha)
Amaryllis schreef:Nee, dat kan niet direct via de psycholoog. Die heeft mij naar de huisarts gestuurd om daar een verwijzing te vragendat moest ik zelf in gang zetten. Maar inderdaad wel dat de psycholoog vermoedens uit richting de huisarts (die had hem schriftelijk op de hoogte gesteld) die ik zelf moest toelichten waarom ik die molen in zou willen.
Martine_R schreef:Amaryllis schreef:Nee, dat kan niet direct via de psycholoog. Die heeft mij naar de huisarts gestuurd om daar een verwijzing te vragendat moest ik zelf in gang zetten. Maar inderdaad wel dat de psycholoog vermoedens uit richting de huisarts (die had hem schriftelijk op de hoogte gesteld) die ik zelf moest toelichten waarom ik die molen in zou willen.
Ja ik snapte je, alleen verwoordde ik het even niet zo goed.
Pff wat een gedoe
Ik had gehoopt dat het allemaal wat sneller zou gaan.
Nu gaan we (doen dezelfde opleiding) over 2 weken weer een toetsweek in waarin er tig portfolio's af moeten.
Dat wordt weer zeuren en controleren voordat zij een keer aan haar huiswerk gaat..
zonnebloem18 schreef:Iets als sokken zit ik niet mee, maar ik kan wel in paniek raken als er onverwacht iets veranderd in mijn planning.
Mijn vriend verraste mij een keer door met zijn neefje en nichtje een uur te vroeg thuis te komen om te gaan zwemmen.
Heel leuk maar in dat uur wilde ik de kattenbakken nog even uitscheppen en rustig een broodje eten.
Ik moest toen echt moeite doen om niet in janken uit te barsten.
Inmiddels ben ik het wel een beetje gewend, mijn vriend en zijn familie zijn wel van het impulsieve en ik heb me er een beetje aan overgegeven.
Zo wordt ik na het werk weleens opgehaald om naar de Ikea te gaan en daar wat te eten.
Normaal vond ik dat een punt want ik had al eten in huis en nu denk ik, nou dan eten we dat morgen wel.