Prima, zo kan zij na 16 jaar weer eens weg..
Maar vreselijk om zo lang alleen te zitten terwijl die verlegen kat bedacht mij op een afstandje te houden. Nog 1 dag en dan ben ik klaar.
Aankomend weekend ben weer alleen. Vreselijk... alweer. Zie er nu al ENORM tegenop. Iedereen heeft al iets.
Door de week ben ik ook alleen, maar door mijn werk breekt dat wel lekker.
Hoe doen jullie dit?
Een hele dikke knuffel.
opzich zou het wel echt heel veel verklaren, de vermoeidheid, spier- en gewrichtspijn, lusteloosheid, depressieve gevoelens... nu flink vitamine D bijslikken en over 4 weekjes weer even bloedprikken. Heb een andere huisarts en zij neemt het echt superserieus allemaal! In plaats van alles op “moet je maar met de psycholoog bespreken” af te schuiven. Heel fijn.