Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-09-18 16:02

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-09-18 16:02

Zo prachtig jullie

**Geplaatst**: 14-09-18 16:05

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-09-18 16:05

Ik ben zo trots op mijn man, voor wie hij is. En dat hij toch altijd vast heeft gehouden, terwijl ik zo rond fladderde.

Dit was dan ook ons bedankje aan de gasten, het gedicht heb ik zelf geschreven.
Afbeelding

**Geplaatst**: 14-09-18 16:09

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-09-18 16:09

Couple goals!

**Geplaatst**: 15-09-18 20:22

Geplaatst: 15-09-18 20:22

Wauw Joolien, wat zie je er mooi uit!

Ja, het klopt inderdaad dat ik wat ontwikkeling betreft dus nog niet klaar ben, maar ik alsnog 'weg moet' omdat mijn traject is afgelopen. Dat voelt heel raar. Anderzijds heeft deze therapie me ook niet heel veel verder geholpen, dus vind ik het ook weer niet zo heel erg dat ik er klaar ben... 'n Beetje een gek gevoel.

Laatst bijgewerkt door Avis op 30-03-23 20:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-09-18 22:41

Geplaatst: 15-09-18 22:41

Bedankt voor alle lieve reacties!

Het is fijn om met mensen te praten die het niet gek vinden of vinden dat ik me aan moet stellen.. Of gewoon wat leuks moet gaan doen of een uurtje extra slapen :roll:

Ik zal ook even op iedereen proberen te reageren.

Myrthe3 schreef:
Wat een verhaal Warboel! Ik herken het stukje school, ook het onbegrip van hun kant. Heb destijds heel wat strijd gehad. Zit nu op een school die hier wel begrip voor heeft, dat maakt het wat makkelijker.

Kom ik meteen bij het volgende, want het gaat op moment gewoon weer k*t hier.
Op werk hartstikke druk, ik heb 2 banen maar heb die andere nu tijdelijk stop gezet. Ik weet ook niet goed of ik daar mee verder wil, liefst zoek ik wat anders maar kan nog niet echt wat vinden wat in mijn plaatje past (max 8 uur per week).
Maar goed, ik heb nu het uitzendbureau achter mij aan waarom ik nou weer afzeg bla bla.
School start weer maar heb nog niks voor mekaar.
Vanavond eigenlijk vergadering maar denk dat ik afzeg, het is hier hartstikke druk en ik heb totaal geen zin.
Ondertussen een paard staan die al een maand niet is gereden waar ik al behoorlijk commentaar op heb gehad...
Ik loop weer eens lekker vast dus.

Hoe plannen jullie alles in? Fulltime+ baan, 1 dag school (bbl) verzorging van 2 paarden en het rijden van 1, een vereniging die aandacht opeist de komende maanden voor een evenement en het huishouden. Ik kan het allemaal niet handelen en weet niet wat ik evt weg kan strepen. Probeer al minder tijd te stoppen in stallen uitmesten, deed eerst elke dag alles weg maar nu alleen nog de ene dag alleen de mest de volgende dag alles.
Ik word gek! Bovendien loop ik op moment financieel vast en dat frustreert mij ook heel erg.

Sorry voor deze negatieve uitspuwing, lucht wel weer even lekker op.

Mijn school is gelukkig best begripvol, nou komt het ook wel ontzettend vaak voor op de kunstacademie dus wat dat betreft ben ik geen uitzondering! Wel onwijs vervelend als school zoveel onbegrip toont... Fijn dat je nu in ieder geval op een school zit die het wat meer bij het juiste eind heeft.

Lastig dat je zo vastloopt :(:)

2 banen klinkt ook erg druk, en dan zeker als het uitzendbureau zo achter je aan zit. Ook dat je zoveel commentaar krijgt dat je een maand niet gereden hebt.. Heel lastig allemaal. Ik heb zo geen tips voor je, ik werk 3 á 4 dagen en afstuderen moet ik zelf allemaal inplannen. Ene week ben ik daar de resterende dagen mee bezig, andere week maar 1 dag.

Dat je financiën vastlopen is ook vervelend zeg, want dat maakt het ook onwijs lastig om die vermoeiende extra uren weg te strepen. Het idee van MarlindeRooz is misschien wel goed, om een leaser/bijrijder te zoeken! Misschien kan je via Bokt wel een leuk iemand vinden

Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen!

Avis schreef:
Jeetje wat een verhaal Warboel... Ik vind het dapper dat je je afstuderen op deze periode wil richten, en hopelijk heb je er voor jezelf en je eigen ontwikkeling ook wat aan!

En inderdaad wat MarlindeRooz zegt, is zo gek nog niet volgens mij, Myrthe3. Dan kun je misschien weer iets meer gaan genieten in plaats van dat het voelt als een onoverkomelijk moeten. Succes!

Hier gaat het erg slecht, eigenlijk. De afgelopen weken hebben zowel depressie als eetstoornis ervoor gezorgd dat ik voor mijn gevoel heel hard achteruit gehold ben. Ik voel me op, wil niet meer. Deze week had ik op school weer voor het eerst sinds de vakantie echt gestructureerd les en ik vind mijn opleiding fantastisch, maar ik kon nergens energie voor opbrengen en had het gevoel dat ik 24/7 wilde huilen . Vorige week zijn we met z'n allen op studiereis geweest naar Berlijn, daar ben ik twee keer flauwgevallen onder toeziend oog van niemand minder dan de studieleider. Twee dagen terug kreeg ik van mijn tutor een mailtje dat zowel zij als mijn studieleider dus, zich zorgen maken. Maandag heb ik nu dus op school een gesprek over mezelf (?) en hoe haalbaar studeren dit jaar is. Ik voel me er heel rot over, wat zeer zeker averechts werkt. Anderzijds verkleint dat zij hun zorgen uitspreken de stap om zelf naar mijn tutor te gaan om te zeggen dat ik het niet meer trek, dus ergens ben ik er ook wel heel blij mee. Ontzettend dubbel.
Morgen heb ik een laatste, afsluitend gesprek bij de kliniek waar ik word behandeld voor mijn eetstoornis. Het voelt niet goed om daar weg te gaan, maar mijn traject is afgelopen. Dat wordt niet slapen vannacht, vrees ik.

Bedankt, het voelt nu nog erg als moeten maar ik hoop er wel weer wat meer plezier in te gaan krijgen.

Wat naar om te lezen dat je zo achteruit gegaan bent :(:)

Ik snap dat het je een onwijs rotgevoel geeft, maar misschien is zo'n gesprek wel oké. Wat je zelf ook aangeeft inderdaad. Toen ik na weken struggelen op school een berichtje kreeg van m'n SLC-er dat zij en mijn docenten zich zorgen om me maakten, vond ik het eerst ook onwijs naar maar toen ik dat gesprek uiteindelijk had luchtte het ook wel weer op. Veel sterkte maandag op school iig.
Hopelijk heb je alsnog wel wat kunnen slapen in ieder geval.

Wat naar dat je gesprek zo ging -O-

Dat je je zo schuldig voelde. Hoe voel je je erbij dat ze met je huisarts gaat bellen? Goed dat je die beslissing niet zo 1 2 3 gemaakt hebt als dat niet goed voelt voor je.

Succes morgen op je werk. Sterkte met alles! :(:)

@Maanlicht; jij ook sterkte met het afsluiten van je traject. Goed dat je vriend mee geweest is naar het gesprek in het revalidatiecentrum, toen ik revalideerde voor mijn voet is m'n vriend ook een aantal keer mee geweest. Hoe is het nu? Nog steeds zoveel pijn?

@Joolien: Thanks! En wat zag je er prachtig uit zeg, wat een fantastische foto's!

Echt onwijs mooie jurk! Dat gedicht op dat tasje is ook supermooi.. Zo liefdevol

Gefeliciteerd met jullie huwelijk!
Wel vervelend dat je na jullie huwelijk zo bergafwaarts ging, maar ook mooi om te lezen hoe je daar ook wel weer uitkomt. Hoe je je nu zo krachtig voelt in de klas. Supergoed! Dat boek lijkt me wel interessant, ik ga eens even kijken.

**Geplaatst**: 17-09-18 15:59

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-09-18 15:59

Ik kom me hier ook voorzichtig melden. Ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar wil wel zeggen dat iedereen die stappen maakt supergoed bezig is!

Nu dan waarom ik me hier wil melden. Ik heb nu enkele maanden last van somberheid, ontzettend moe zijn en daarnaast slechter slapen en weinig eetlust. Ook voel ik me ontzettend slecht over mezelf en voel ik me vaak zonder aanwijsbare reden angstig of wanhopig. Het komt enkele keren per week voor dat ik ‘s avonds op mn kamer zit te huilen. Ik heb al wel enkele jaren dat het een beetje met ups en downs gaat, maar de downs worden steeds erger. Ik kan me de laatste keer dat ik oprecht gelukkig was niet meer herinneren.

Nu heb ik woensdag een afspraak bij de huisarts staan, maar ik vind het allemaal heel eng. Ik bedoel, wat moet ik tegen hem zeggen als ik daar zit en straks denkt hij dat ik me aanstel (aangezien ik dat meestal ook van mezelf denk). Ik dacht, hier zijn vast mensen die ook ooit die stap naar de huisarts hebben gemaakt en misschien tips hebben wat ik het best kan zeggen ofzo

**Geplaatst**: 17-09-18 16:01

Geplaatst: 17-09-18 16:01

WithinYuuri schreef:
Ik kom me hier ook voorzichtig melden. Ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar wil wel zeggen dat iedereen die stappen maakt supergoed bezig is!

Nu dan waarom ik me hier wil melden. Ik heb nu enkele maanden last van somberheid, ontzettend moe zijn en daarnaast slechter slapen en weinig eetlust. Ook voel ik me ontzettend slecht over mezelf en voel ik me vaak zonder aanwijsbare reden angstig of wanhopig. Het komt enkele keren per week voor dat ik ‘s avonds op mn kamer zit te huilen. Ik heb al wel enkele jaren dat het een beetje met ups en downs gaat, maar de downs worden steeds erger. Ik kan me de laatste keer dat ik oprecht gelukkig was niet meer herinneren.

Nu heb ik woensdag een afspraak bij de huisarts staan, maar ik vind het allemaal heel eng. Ik bedoel, wat moet ik tegen hem zeggen als ik daar zit en straks denkt hij dat ik me aanstel (aangezien ik dat meestal ook van mezelf denk). Ik dacht, hier zijn vast mensen die ook ooit die stap naar de huisarts hebben gemaakt en misschien tips hebben wat ik het best kan zeggen ofzo

Nou je zegt gewoon dit:

Citaat:
Nu dan waarom ik me hier wil melden. Ik heb nu enkele maanden last van somberheid, ontzettend moe zijn en daarnaast slechter slapen en weinig eetlust. Ook voel ik me ontzettend slecht over mezelf en voel ik me vaak zonder aanwijsbare reden angstig of wanhopig. Het komt enkele keren per week voor dat ik ‘s avonds op mn kamer zit te huilen. Ik heb al wel enkele jaren dat het een beetje met ups en downs gaat, maar de downs worden steeds erger. Ik kan me de laatste keer dat ik oprecht gelukkig was niet meer herinneren.

Zonder gekheid, je hoeft geen kant en klaar antwoord te hebben, de ha is er om je verder te helpen.

Die gaat vragen stellen om meer info te krijgen over jou. Het komt wel goed.
Misschien is het nog even een goed idee om na te denken wat je zou willen? wat verwacht jij van je ha?

**Geplaatst**: 19-09-18 15:44

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-09-18 15:44

Ik volg een tijdje dit topic mee, ik heb geen depressie of standaard burn out maar het resultaat is wel een beetje vergelijkbaar.
Ik heb nu een beetje dringende (1,5 dag) vraag waar ik geen los topic over wil maken maar waar de grootste kans is dat iemand van jullie er ervaring mee heeft.
Zou ik deze vraag mogen stellen en dat jullie het mij vergeven dat ik (nog) niet op iedereen reageer?

Ik wil alleen zeggen: wauw wat een prachtige jurk Joolien!

**Geplaatst**: 19-09-18 15:44

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-09-18 15:44

Stel gerust..

**Geplaatst**: 19-09-18 15:53

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-09-18 15:53

Dank je

Vrijdag komen er bij mij 2 mensen langs van Crisis care: https://www.ggze.nl/organisatieonderdel ... risis-care

Ik heb proberen te zoeken naar ervaringen maar vind werkelijk niets meer dan alleen deze pagina. Mijn psycholoog kon mij ook niet meer dan dit vertellen.

Heeft iemand hier ervaring mee? En waar kunnen zij nou eigenlijk precies mee helpen? Vind het erg vervelend dat de psycholoog hier ook niet in kan helpen (en ook een beetje raar) dus daarom hier de vraag.

**Geplaatst**: 19-09-18 15:58

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-09-18 15:58

Hoe ben je bij hen terecht gekomen?
Daarmee bedoel ik: ben je al onder behandeling bij Ggz Eindhoven??
Zijn er situaties waardoor je wellicht crisis hulp nodig hebt of waardoor het vermoeden bestaat, dat je deze nodig kan gaan hebben?
Want dat is wat ik ervan begrijp..
Herken je jezelf in de omschrijving die op de pagina staat?

**Geplaatst**: 19-09-18 17:03

Geplaatst: 19-09-18 17:03

Ja, er is best veel gebeurd de laatste weken. Ik ben al in behandeling bij Apanta nu sinds 4 maanden. En naast wat er allemaal nog meer is gebeurd, is vermoeidheid mijn grootste beperking. Ik ga constant over mijn grens heen en die werd ook steeds lager. En maandag had ik 25 min gewandeld naar iemand en daar toen ineens poef, uitgeput, huilen, klaar

Maar goed, ik was dus bezig met hoe ik dan toch bij een cursus kan komen of overleg op mijn werk want ik durf niet echt meer auto te rijden omdat ik dus steeds over mijn grens ga en geen idee wanneer. En toen sprak ik mijn psychiater en die had het dus over dit team en dat die komen en ervoor zijn om te zorgen dat een opname niet nodig is. Dat kwam wel even heftig aan en ik dacht echt, waar ben ik mee bezig dat ik aan cursus en werk denk en zij aan opname ja of nee? Waar gaat het dan mis?
Maar ik kan dus niet echt (ver) lopen, fietsen was al eerder niet echt goed mogelijk en auto rijden durf ik dus niet ivm niet willen rijden als ik over mijn grens ben gegaan (en nu mag ik ook niet ivm medicijnen). Ik woon alleen dus toen ik dat zo besefte voelde ik me wel eenzaam en opgesloten. Gelukkig heb ik geweldige vriendinnen! Maar slapen gaat erg slecht (al weken maximaal 5 uur en vaak minder) en eten ook (laatste maand 8 kilo afgevallen en vandaag voor t eerst onder de 55 wat toch wel mijn grens was omdat dat dan ondergewicht wordt.
Dus ja, er is wel rede voor dat er aan gedacht wordt maar als je zegt dat morgen de halve marathon van eindhoven is dan zou ik nog starten ook! (2 weken geleden nog de tilburg ten miles gedaan).
Dus daarom ben ik opzoek naar ervaringen en eigenlijk gewoon wat komen zij nu precies doen? Hopelijk mij wat meer inzicht geven in de situatie en helpen met de grenzen?

**Geplaatst**: 19-09-18 17:05

Geplaatst: 19-09-18 17:05

Fleury schreef:
Dank je

Vrijdag komen er bij mij 2 mensen langs van Crisis care: https://www.ggze.nl/organisatieonderdel ... risis-care

Ik heb proberen te zoeken naar ervaringen maar vind werkelijk niets meer dan alleen deze pagina. Mijn psycholoog kon mij ook niet meer dan dit vertellen.

Heeft iemand hier ervaring mee? En waar kunnen zij nou eigenlijk precies mee helpen? Vind het erg vervelend dat de psycholoog hier ook niet in kan helpen (en ook een beetje raar) dus daarom hier de vraag.

Ik heb je even een pb gestuurd

**Geplaatst**: 22-09-18 13:32

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-09-18 13:32

Ik twijfel om weer te starten met medicatie...
Blijft al meer dan 15 jaar een dingetje..

**Geplaatst**: 22-09-18 18:18

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-09-18 18:18

Misschien in overleg gaan met iemand over de mogelijkheden, de voor en nadelen zodat je het god kunt afwegen?

Na mijn vraag van woensdag is het heel snel achteruit gegaan met mij en ben ik nu uiteindelijk opgenomen in het ziekenhuis in verband met uitputting en ondervoeding. Anderen zagen het dus al veel eerder aankomen dan ik zelf.
Maar zijn er mensen hier die ook ervaring met de paaz afdeling hebben?

**Geplaatst**: 22-09-18 19:45

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-09-18 19:45

Ik ken na 18 jaar helaas alle voordelen en nadelen wel.
Twijfel gewoon ontzettend.

**Geplaatst**: 23-09-18 11:22

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-09-18 11:22

Hoi, ik meld me weer, het ging twee maanden goed; en nu is alles weer drie keer zo slecht en zie ik wederom elke week mijn psycholoog. Dinsdag krijg ik meer te horen, ze denkt toch aan een persoonlijkheidsstroonis omdat mijn depressie etc. terugkomen en nooit echt wegzijn. Ik voel me echt zo rot en naar en ben gestopt met sporten, mijn paard is kreupel en het gaat ook niet goed met hem, ik heb nergens zin in, maar ik werk wel nog full-time en ga elke dag naar mijn paard voor zijn medicatie, maar het liefste wil ik in mijn bed blijven liggen en huilen en niets doen.

Ik heb tegen mijn pyscholoog veel verteld, ben eerlijk geweest en ze schrok, ik was alles aan het weglachen vrijdag en ze zag dit wel, ze erkende het en vroeg hoe ik me echt voelde, toen brak ik bijna.

Ik weet het momenteel gewoon niet en ik wil dit niet heel mijn leven houden zo, helaas is dit wel het geval (hoogstwaarschijnlijk) en ik zie het gewoon niet meer zitten.

**Geplaatst**: 23-09-18 13:39

Geplaatst: 23-09-18 13:39

Fleury schreef:
Misschien in overleg gaan met iemand over de mogelijkheden, de voor en nadelen zodat je het goed kunt afwegen?

...wat mijn orthomoleculaire arts zei: als je uitgeput bent
(veel mensen worden depressief tijdens of na een periode met veel stress)
dan werken SSRI's niet of nauwelijks: je lichaam gebruikt de pillen om het basale niveau aan stresshormonen te blijven aanmaken.

De betere oplossing is de uitputting aanpakken.
Dat kan idealiter op 100 manieren - orthomoleculair is het L-Carnitine slikken.

**Geplaatst**: 23-09-18 14:29

Geplaatst: 23-09-18 14:29

Janneke2 schreef:
Fleury schreef:
Misschien in overleg gaan met iemand over de mogelijkheden, de voor en nadelen zodat je het goed kunt afwegen?

...wat mijn orthomoleculaire arts zei: als je uitgeput bent
(veel mensen worden depressief tijdens of na een periode met veel stress)
dan werken SSRI's niet of nauwelijks: je lichaam gebruikt de pillen om het basale niveau aan stresshormonen te blijven aanmaken.

Oh? Ik slik al een tijd een SSRI tegen angst. Hier is ook een burn-out bijgekomen en persoonlijkheidsstoornis. Nu kan het dus zijn dat de SSRI niets voor me doet?

**Geplaatst**: 23-09-18 15:00

Geplaatst: 23-09-18 15:00

Bij mij werkt medicatie prima, vraag me alleen af of ik weer zal beginnen

**Geplaatst**: 23-09-18 15:07

Geplaatst: 23-09-18 15:07

In de betafaculteit zeggen we 'het experiment geeft de doorslag'.

Maanlicht: ik hoop van harte dat het bij jou werkt!

Mbt geneeskunde doe je het liefste een goed beredeneerde, kleine gok. (Zekerheden zijn er niet zo veel.)

Een gok blijft het, want het werkingsmechanisme is niet duidelijk en vrijwel nul procent van de mensen die een SSRI slikken heeft een ordentelijke lichamelijke diagnose. (Bij mijn weten wordt burn out aan de hand van vragenlijsten vastgesteld, depressie en angststoornis aan de hand van gedrag.)

In hoeverre het cortisol gehalte bijvoorbeeld op orde is:?
(Cortisol is het lange termijn stress hormoon. Het is niet best als dat te lang te hoog is, want het remt je immuunsysteem. Maar te laag is iok niet de bedoeling.)

Vroegah zeiden artsen nog wel eens 'er is een stofje in uw hoofd dat u niet aanmaakt', dat gaat over serotonine. Ik hoor tot de stroming die stelt 'dat je meer stress dan serotonine kunt hebben' - maar ik heb mensen horen zeggen 'dat hun stemming net zoiets als suikerziekte was' (= ik maak het stofje niet aan, dus levenslang pillen slikken).

**Geplaatst**: 23-09-18 15:34

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-09-18 15:34

Ik heb geen idee of het werkt. Ja, ik kan makkelijker keuzes maken en knopen doorhakken, maar verder.. misschien iets assertiever dan jaren geleden, maar dat vind ik niet zo raar. Verder heb ik een aantal maanden geleden mijn medicatie opgehoogd, zonder resultaat. Denken jullie dat ik daar iets mee moet?

Het enige wat ik echt merk is gewichtstoename

**Geplaatst**: 23-09-18 16:59

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-09-18 16:59

Coldsummers, wat rot om te lezen dat je je zo klote voelt. Hele dikke knuffel van mij en hopelijk wordt het snel weer wat beter!

**Geplaatst**: 23-09-18 18:46

Geplaatst: 23-09-18 18:46

coldsummers schreef:
Hoi, ik meld me weer, het ging twee maanden goed; en nu is alles weer drie keer zo slecht en zie ik wederom elke week mijn psycholoog. Dinsdag krijg ik meer te horen, ze denkt toch aan een persoonlijkheidsstroonis omdat mijn depressie etc. terugkomen en nooit echt wegzijn. Ik voel me echt zo rot en naar en ben gestopt met sporten, mijn paard is kreupel en het gaat ook niet goed met hem, ik heb nergens zin in, maar ik werk wel nog full-time en ga elke dag naar mijn paard voor zijn medicatie, maar het liefste wil ik in mijn bed blijven liggen en huilen en niets doen.

Ik heb tegen mijn pyscholoog veel verteld, ben eerlijk geweest en ze schrok, ik was alles aan het weglachen vrijdag en ze zag dit wel, ze erkende het en vroeg hoe ik me echt voelde, toen brak ik bijna.

Ik weet het momenteel gewoon niet en ik wil dit niet heel mijn leven houden zo, helaas is dit wel het geval (hoogstwaarschijnlijk) en ik zie het gewoon niet meer zitten.

Ik kan je niet zeggen dat het beter voor je wordt...
Maar ik wil je wel meegeven dat je af en toe best wel toe mag geven aan je gevoel.

Dikke knuf!! Echt!

**Geplaatst**: 23-09-18 19:01

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-09-18 19:01

Herkenbaar..