Je doet het hartstikke goed, je mag trots op jezelf zijn.
En om nu te merken hoe toxisch je relatie was, geeft aan dat je de juiste keuze hebt gemaakt. En maakt het, denk ik, makkelijker om er een punt achter te zetten. Al snap ik dat je nog tijd nodig hebt om aan de nieuwe situatie te wennen.
Weet je, ik lees al een tijdje in stilte mee. De waarheid gebiedt mij te zeggen dat, na het overlijden van je hondjes, ik gedacht had dat je dat als reden aan zou grijpen om de hele verhuizing af te blazen onder het mom 'is me nu te moeilijk'. Niet omdat ik jou niet vertrouw of geloof, maar omdat dat is hoe heel veel vrouwen reageren in zulke situaties.. Omdat ze toch niet durven, of toch niet geloven dat het zo slecht is allemaal, of, vul maar in. En ik snap die reactie, maar die is funest en daarmee doen ze zichzelf tekort. Maar dat deed je niet. Je herpakte je, óók toen je ex ineens tóch moeilijk ging doen. Wat er ook gebeurde, je zette door, je liet je hier door niets en niemand bij weg houden. Je besloot dat jij het waard bent je eigen leven te leiden, dat jij het waard bent om door een moeilijke periode te gaan zodat het beter kan worden, omdat jij het waard bent om gelukkig te zijn. Je bood al je angsten, al je onzekerheden, het hoofd en zette door.
Hoeveel vrouwen in jouw situatie zitten daar nog in omdat het te eng is deze stap te nemen en voor zichzelf te kiezen. En jij hebt het 'gewoon' 'even' gedaan. Wees alsjeblieft super trots op jezelf, want je doet het echt hartstikke super goed. Stoer mens dat je bent! Keep going, huil als je huilen moet, laat je emoties eruit en besef dat het verwerken nu pas begint. De huidige periode is moeilijk, maar dat mag het ook zijn. Het moeilijkste heb je al gehad en gedaan, al besef je dat zelf misschien nog niet.
Ik ben ontroerd door je bericht lalidan, ik heb na mijn 2e hond wel even gedacht ik blaas alles af, en toen het steeds dichterbij kwam raakte ik in paniek en had ik enorme onrust
Ik heb vannacht weer niet geslapen ik heb veel onrust en voel me eenzaam en verloren. Veel last van mijn hoofdpijn/migraine en na zo een nacht in een soort freeze stand.
Ik ben soms ook te bescheiden om hulp te vragen ik wil vooral niet teveel zijn voor een ander, ik heb altijd wel wat en de laatste tijd erg veel en die last durf ik niet altijd te delen
Ik was hier al een beetje bang voor maar ik kan alleen maar vooruit ik ben nu alleen een beetje de weg kwijt, wie ben ik eigenlijk
Je bent een kanjer lieve TS, al voelt het misschien nu niet zo, je bent het wel!
Storm
Berichten: 21418
Geregistreerd: 05-06-02
Woonplaats: Brabant
Geplaatst: 31-05-25 10:32
Het is nog zo vers allemaal. Geef jezelf tijd en wees lief voor jezelf. Je hebt een jarenlang in een onveilige situatie gezeten. Je lijf is nog vol in de onrust. Geef jezelf tijd. Het komt wel goed.
Ibbel
Berichten: 51130
Geregistreerd: 01-09-04
Woonplaats: West-Veluwe
Geplaatst: 31-05-25 10:43
Nietvanzelf schreef:
Ik was hier al een beetje bang voor maar ik kan alleen maar vooruit ik ben nu alleen een beetje de weg kwijt, wie ben ik eigenlijk
Zie het als een ontdekkingsreis, dat "wie ben ik eigenlijk". En zoals bij alle reizen geldt ook hier: de weg erheen is minstens zo boeiend als het eindpunt. Waar je ook uitkomt, je gaat onderweg veel leren en daar ga je de rest van de leven profijt van hebben.
Je bent in ieder geval vrij! Vrij van hem, vrij om uit te zoeken wie je bent, vrij om helemaal voor jezelf te kiezen. En ik kan me voorstellen dat dat nu misschien vooral spannend is, vrij zijn moet je ook (weer) leren
Sabri
Berichten: 1652
Geregistreerd: 28-06-04
Woonplaats: Den Haag
Geplaatst: 31-05-25 11:16
Ik kom ook eens onder de meeleessteen vandaan. Ik vind dat je een hoop voor elkaar hebt gekregen en het was zeker niet makkelijk. Logisch dat je een nieuw evenwicht moet vinden en dat dit nu energie kost. Al de negatieve energie die je in de relatie had heeft nu even geen rol meer alleen die gevoelens zijn er misschien nog wel en komen nu los. Neem vooral de tijd en wees vooral lief voor je zelf. Ik woon in den haag tegen Wassenaar aan, ik heb ook een fjord gehad, mijn pb staat open mocht je zin hebben om te kletsen of wat af te spreken bv misschien ergens wandelen of wat drinken ergens.
juval
Berichten: 15124
Geregistreerd: 05-04-03
Woonplaats: Culemborg
Geplaatst: 31-05-25 11:18
Als je je eenzaam voelt is het misschien een optie om een kat uit het asiel te halen. Dan heb je wat aanspraak en ben je niet alleen.
Verder is het ook een soort (rouw)fase waar je nu eenmaal doorheen moet. Ik heb het ook meegemaakt, het is niet leuk en soms ook echt verdrietig, maar hoe cliché, het gaat over en je komt er sterker uit! dat is wel de ervaring in ieder geval.
haffiefreak
Berichten: 2090
Geregistreerd: 02-05-05
Geplaatst: 31-05-25 12:16
Unwritten schreef:
Je bent een kanjer lieve TS, al voelt het misschien nu niet zo, je bent het wel!
Hier ben ik het helemaal mee eens.
En als je er aan toe bent zijn er vast een aantal bokkers die ergens willen afspreken voor een kop koffie/thee.
Prachtige fotos van je honden. Zal raar zijn om alleen verantwoordelijk voor jezelf te zijn. En deze nieuwe situatie is wennen. Moet ook eigen worden. Ik vind je enorm stoer.
Prachtig paadje en een schitterend beeld. En misschien wel symbolisch voor de stappen die je nu hebt gezet - van een doodlopende weg naar een nieuwe horizon. Je kunt het!
kally
Berichten: 5421
Geregistreerd: 17-07-04
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 09-06-25 19:46
senna21 schreef:
Prachtig paadje en een schitterend beeld. En misschien wel symbolisch voor de stappen die je nu hebt gezet - van een doodlopende weg naar een nieuwe horizon. Je kunt het!
Die is wel heel mooi gevonden en heel toepasselijk….