Bokt.nl

fotolijstje schreef:

Ik leg het nog een keer uit
Mijn onderbeen werd dik, gevoelloos en rood (geen trombose).
Dokter gaf een diagnose die in de knie zat en niet die symptomen geeft
Ze zei dus ook dat zij niet wist waarom mijn been zulke klachten had.
Dat zou een diagnose dus moeten verklaren, nu weet ik nog steeds niet waarom mijn been die klachten had

Hevonen schreef:

Misschien lichtelijk off-topic, maar toch...

Mijn dochter van 30 heeft 4 weken geleden corona gehad. Ze was na ongeveer een week hersteld. Tien dagen later voelde ze zich ellendig en had hoge koorts, hoofdpijn, hoesten, keelpijn, oorpijn, veel druk achter haar ogen... kortom algehele malaise. Na een paar dagen ging het iets beter, maar twee dagen later werd het weer erger, koorts ging weer omhoog, ze raakte compleet haar stem kwijt en voelde zich vreselijk. Ze hoestte heel erg, kon niet slapen en hoestte bloed. Na 10 dagen was het nog niks beter, het ging eerder slechter.

Omdat ze geen stem meer had en echt heel ziek was, heb ik op haar verzoek met heel veel moeite (moest tweemaal bellen en eindeloos uitleggen) een afspraak bij haar huisarts geregeld.

ZE kon amper op haar benen staan en was bang dat ze longontsteking had, en de huisarts woont toch ruim 20 minuten fietsen van haar huis, dus heb ik haar gebracht met de auto. Eenmaal daar mocht ze niet naar binnen (haar recente coronatesten waren allemaal negatief, had iik ook gemeld) maar moest buiten in de stortregen en stormachtige koude wind (gisteren) wachten. Na een half uur mocht ze in het halletje wachten, ze kon bijna niet meer op haar benen staan en was compleet verkleumd. Ze hoestte als een gek en kon alleen maar rillen. Huisarts heeft even gekeken en gezegd dat ze pas mocht terugkomen als haar koorts weer boven de 40 graden kwam (zoals in het begin).

Ik heb mijn rillende, huilende dochter naar huis gebracht, waar het uren duurde voor ze droog en niet meer ijskoud was.

Ik snap zoiets niet; zij was de enige die buiten moest staan, in dat halve uur zag ik eindeloos veel patienten (is groepspraktijk) naar binnen gaan, die gewoon in de wachtkamer mochten zitten.

Maar sowieso, ze had geen corona, was doodziek, dat DOE je toch niet? (zeker niet in dat vreselijke weer.)

Polly schreef:

Mensen met luchtwegklachten worden bij ons in de praktijk ook beoordeeld maar wij adviseren ook om met de auto te komen en in de auto te wachten. Dit is overigens conform het protocol van de overkoepelende huisartsen organisatie.
Waarom ben je niet in de auto gebleven?

Bij de meeste praktijken is de wachtruimte zo klein dat je de veiligheid van andere patiënten niet kan garanderen en hoestklachten zijn voor mensen met een zwakke gezondheid op dit moment best beangstigend. En het staat niet op haar voorhoofd dat ze negatief getest is.

Bijna alle praktijken incl de huisartsenpost hier in de regio hebben het protocol om met dergelijke klachten de patiënt niet in de wachtkamer te laten plaatsnemen

Rennie89 schreef:

Ze kunnen je ook gewoon meteen helpen binnen ipv nog in de wachtruimte te laten zitten. Ik werd met luchtwegklachten wel geholpen.

Tijdens het ergste gedeelte van de pandemie moest ik wel buiten wachten om opgehaald te worden en werd toen ergens gebracht om te wachten waar geen andere mensen waren en naar een aparte consult kamer gebracht. Was ook negatief getest maar hoestte de longen uit m’n lijf

Tanya schreef:

Helaas wel nodig inderdaad, maar vervelend dat het zo is gelopen met je dochter Hevonen! Hopelijk is ze weer ok nu. Wij laten mensen ook buiten wachten met COVID klachten, ook als ze negatief getest zijn.

Iemand heeft het hier over een schadevergoeding: dit is Amerika niet, en een tuchtrechter kan geen schadevergoeding opleggen als straf. En eerlijk, met deze casus naar de tuchtrechter stappen zal geen zin hebben. Dus dat is wel erg heftig

Soepblik schreef:

Zo, vriendlief hier is gisteren geopereerd aan zijn knie. Zijn volledige kruisband is gereconstrueerd en tevens hebben ze z'n meniscus opnieuw moeten vastmaken.

Hij is een paar jaar terug in een gat gestapt tijdens rugby, waarna hij toen een half jaar lang met krukken moest lopen. Huisarts dacht dat het wel meeviel en vond het niet nodig om hem door te sturen voor een foto.

Onze huidige huisarts vond het feit dat hij inmiddels erg last van z'n knie had tijdens lange wandelingen wel verontrustend en heeft 'm meteen doorgestuurd. Waaruit bleek dat hij gewoon absoluut meteen behandeld had moeten worden.

Is hier een vergoeding voor ofzo? Hij heeft door deze grap een ernstig verhoogde kans op artrose later, ligt er nu maanden uit en heeft jarenlang vanalles niet kunnen doen.

secricible schreef:

Het tuchtrecht richt zich op of de arts verwijtbare fouten heeft gemaakt.
Eventueel kun je een arts ook aansprakelijk proberen te stellen voor letselschade, maar dat is wat anders dan tuchtrecht.

[***] schreef:

Tanya schreef:

Helaas wel nodig inderdaad, maar vervelend dat het zo is gelopen met je dochter Hevonen! Hopelijk is ze weer ok nu. Wij laten mensen ook buiten wachten met COVID klachten, ook als ze negatief getest zijn.

Iemand heeft het hier over een schadevergoeding: dit is Amerika niet, en een tuchtrechter kan geen schadevergoeding opleggen als straf. En eerlijk, met deze casus naar de tuchtrechter stappen zal geen zin hebben. Dus dat is wel erg heftig

Na een medische fout waardoor letsel is opgelopen kan zeker wel een schadevergoeding opgelegd worden. Dit gaat via een rechter, maar dat zal misschien een andere rechter zijn dan de tuchtrechter.
In dit geval is er waarschijnlijk geen sprake van maar het is zeker nuttig om te weten.

verootjoo schreef:

[***] schreef:

Na een medische fout waardoor letsel is opgelopen kan zeker wel een schadevergoeding opgelegd worden. Dit gaat via een rechter, maar dat zal misschien een andere rechter zijn dan de tuchtrechter.
In dit geval is er waarschijnlijk geen sprake van maar het is zeker nuttig om te weten.

Iemand volgens protocol buiten laten wachten is geen medische fout.