Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-08-19 21:52

Geplaatst: 19-08-19 21:52

Jet , ik denk dat je gelijk hebt , maar oh oh ... wat vind ik dat eng

. Ik heb op dit moment geen vaste huisarts waar ik vertrouwen in heb. De huisarts waarmee ik kon lezen en schrijven werkt niet meer , en de andere "vaste" huisarts heb ik niets mee en kan ik niets mee. Daar erger ik me alleen maar aan , want ik weet precies wat hij zegt als ik op zijn spreekuur kom.
De thuis situatie is op dit moment ook een beetje gespannen , niet door mijn problemen maar een lamlendige puberale dochter tot wie ik maar niet door kan dringen. Ik kan dat er helemaal niet bij hebben en teer langzaam in , zowel letterlijk en figuurlijk. Ben verd*mme op mijn laagste gewicht sinds mijn eigen puberteit.
Ik denk dat ik eerst een afspraak maak met mijn "vertrouwens persoon" , die ik via de psychologe had. Of met de psych zelf , is een fijne vrouw. En een etentje plannen met een andere lieve vriendin (die er ook van weet) , gelukkig vind ik dat nog steeds een feestje .

**Geplaatst**: 28-08-19 22:37

Geplaatst: 28-08-19 22:37

Gisteren uit eten geweest met de vriendin. Blijft overigens bizar dat het dan niet heel moeilijk is om te genieten van lekker eten. Het was super gezellig en ik weet dat zij niet "oordeelt" of zo. Zij wil wel met me mee naar de huisarts als ik daar aan toe ben , want ze ziet ook dat ik het in mijn eentje niet klaar speel om mezelf op de rit te zetten. Maar aangezien ik nog geen vertrouwde huisarts heb , wil ik wel eerst kennis maken met een banketstaaf dingetje bij de nieuwe. Een zwerende vinger of zo

.
Klinkt toch best als een doorbraak

.

**Geplaatst**: 29-08-19 07:53

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 29-08-19 07:53

Hee wat goed Eppie! Misschien kun je gewoon eens naar de HA gaan om kennis te maken?

**Geplaatst**: 29-08-19 08:16

Geplaatst: 29-08-19 08:16

Fijn joh, een doorbraak
En je hebt je vertrouwenspersoon en psychologe ook nog he ?
En vriendinnen en Bokt.
Dus je hoeft het niet alleen te doen.
Succes met stapjes in de goede richting zetten.

**Geplaatst**: 29-08-19 10:29

Geplaatst: 29-08-19 10:29

Wipher schreef:
Hee wat goed Eppie! Misschien kun je gewoon eens naar de HA gaan om kennis te maken?

Mja... 45 minuten in de wachtkamer zitten is bij ons wel standaard , dus ik ga het liefst wel met een reden. Hoe klein dan ook

.

jetm schreef:
Fijn joh, een doorbraak
En je hebt je vertrouwenspersoon en psychologe ook nog he ?
En vriendinnen en Bokt.
Dus je hoeft het niet alleen te doen.
Succes met stapjes in de goede richting zetten.

Ik hoop op een doorbraak. Kan nu door een val even niet sporten of paardrijden en dat werkt meteen door in mijn eten

.
Mijn vriendin weet hoe het is om niet naar de dokter te durven. Zij valt flauw bij het zien van druipend bloed (terwijl ze zelf haar vee stapel durft te spuiten , iets waar ik juist helemaal naar van word

) , dus ik ben ook al eens met haar mee geweest ter afleiding. En ze pusht niet ... dan ga ik juist in de contramine. :oo

**Geplaatst**: 07-11-19 10:48

Geplaatst: 07-11-19 10:48

Weet iemand hier hoe anorexia begint?

**Geplaatst**: 07-11-19 11:13

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 07-11-19 11:13

Ik denk steeds meer op calorien letten, en daarna calorien weglaten en dit steeds verder in extremere mate

**Geplaatst**: 07-11-19 11:14

Geplaatst: 07-11-19 11:14

loesje4600 schreef:
Ik denk steeds meer op calorien letten, en daarna calorien weglaten en dit steeds verder in extremere mate

Naar mijn mening en ervaring begint het eerst psychologisch, voordat het tot uiting komt.

**Geplaatst**: 07-11-19 11:16

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 07-11-19 11:16

Er zijn op videoland wel docus of mensen met anorexia en andere eetstoornissen, ik vind wel interessant om te zien. Pas op kan denk ik ook triggerend werken

**Geplaatst**: 08-11-19 00:24

Geplaatst: 08-11-19 00:24

Resistance schreef:
Weet iemand hier hoe anorexia begint?

Ik denk dat je hier niet een eenduidig antwoord op kan krijgen. Er kan zoveel aan de basis van een eetstoornis liggen, waarbij ook aanleg een rol speelt.

Ik ben wel benieuwd naar waarom he deze vraag stelt?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-19 05:13

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-19 05:13

Ik schipper tussen boulimia en anorexia, maar er is idd geen eenduidig antwoord op te geven.
Bij mij is het vooral extreme controle willen hebben. Gelukkig herken ik het van mezelf.

**Geplaatst**: 08-11-19 11:47

Geplaatst: 08-11-19 11:47

Independence schreef:
Resistance schreef:
Weet iemand hier hoe anorexia begint?

Ik denk dat je hier niet een eenduidig antwoord op kan krijgen. Er kan zoveel aan de basis van een eetstoornis liggen, waarbij ook aanleg een rol speelt.

Ik ben wel benieuwd naar waarom he deze vraag stelt?

Ik merk dat ik ongelofelijk bezig ben met calorieën, terwijl ik eigenlijk al een geweldig figuur heb. Ik ben 1.63 en weeg momenteel 52 kg, maar ik zie nog overal vetjes. Als ik dan iemand van hetzelfde postuur zie vind ik diegene prachtig en slank, maar bij mezelf zie ik dat niet. Ik let oprecht op wat ik eet. Zelf zie ik het niet als probleem want ik voel me er goed bij, maar ik weet niet in hoeverre dit toch signalen zijn dat er iets is. Gisteren zei m'n moeder: "je bent wel erg dun", en toen dacht ik: "gelukkig maar. Nu nog meer."

Dusja...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-19 11:50

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-19 11:50

Dan denk ik dat het tijd is om psychische hulp te gaan zoeken

Een dokter kan je doorverwijzen. Ik vind het gevaarlijk om op die manier te denken.

**Geplaatst**: 09-11-19 18:28

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 09-11-19 18:28

Ik denk dat het voor velen verschillend is. Bij mij begon het ook met lijnen, maar omdat ik op andere vlakken in mijn leven geen controle had en totaal niet goed in mn vel zat was het een fijne afleiding voor al mn andere problemen. Uiteindelijk ging het niet meer over dun zijn of niet, maar meer om mijn gevoelens te verdoven.

Maar ik denk dat het feit dat je een vermoeden hebt dat er iets niet goed zit al veel zegt, en het geen kwaad kan om er in ieder geval met een psycholoog over te praten :(:)

**Geplaatst**: 09-11-19 20:56

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 09-11-19 20:56

Een positieve update van mijn kant. Ik ben bezig met mijn laatste fase van mijn behandeling. Gisteren heb ik een super fijn gesprek gehad waarin we ook terug gekeken hebben naar mijn dieptepunten maar ook vooral mijn hoogtepunten. Ik heb zo knetterhard gewerkt afgelopen 2,5 jaar. Als ik zie hoeveel geweld ik mij heb aangedaan vind ik dat nu heel pijnlijk om daaraan herinnerd te worden maar ik heb ook dat doorzettingsvermogen gebruikt en omgevormd naar iets positiefs!
Ik zal bepaalde dingen altijd lastig blijven vinden maar ik heb nu geleerd hoe ik daarmee om kan gaan.

@resistance: het klinkt als een ES maar wat de rest aangeeft is het heel persoonlijk. Voor mij was de druppel dat het mijn leven ging beheersen bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 07-12-19 11:34

Geplaatst: 07-12-19 11:34

Hoi!
Hoe gaat het met jullie allemaal?

Ik ben sinds kort begonnen bij Human Concern. Ik mocht, naast de startgroep, ook gelijk individueel beginnen. Tot nu toe vind ik de individuele therapie heel heftig. Maar dat is, naast dat het enorm moeilijk en eng is, ook precies de bedoeling. De therapeute die ik heb getroffen kijkt dwars door me heen.
Ik hoop heel erg dat ik nu eindelijk stappen kan gaan zetten in het loslaten van mijn eetstoornis. Ik wil zo graag, maar er zit zo’n blok angst voor, dat mijn motivatie er nog niet echt ‘uit’ komt. Daar kan ik me zo aan frustreren.

**Geplaatst**: 08-12-19 12:28

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-19 12:28

Hoi Joysiee,
Fijn dat je terecht kunt bij HC!
Beginnen met een therapie is zelden makkelijk : dus bij deze veel sterkte en succes toegewenst!!
Ik las van de week over een boek over angst: geschreven door een angstige mevrouw dat angst vaak "alleen maar" wil zeggen dat je voor iets heel belangrijks staat - dat kan goed kloppen bij jou!
En hopelijk voel je je bij je therapeute ook veilig, gesteund en begrepen (en ook gezien ipv alleen maar doorzien).

**Geplaatst**: 09-12-19 17:47

Geplaatst: 09-12-19 17:47

*Kruip even onder de meeleessteen vandaan*

Joysiee, wat ontzettend dapper dat je met behandeling gestart bent. Het verteld mij dat ondanks dat je je motivatie nog niet goed kunt voelen vanwege de angst die je voelt, die motivatie er wel degelijk is.

Ik lees al een tijdje mee in het topic, maar vond reageren wat spannend. Dit omdat ik me maar al te goed kan herinneren hoe ontzettend zwaar en dubbel het leven voelt als je verwikkeld bent met een eetstoornis in je leven. Maar ook omdat het nogal persoonlijk is.

Zelf heb ik er ruim 15 jaar mee geworsteld, ups en downs, behandelingen hier, opnames daar. Ik was er volledig van overtuigd dat ik er nooit meer van af zou komen, bevestigd door mijn laatste opname waarin mij werd verteld dat het beter was te focussen op leren te leven met de ES en ervoor te zorgen dat ik in ieder geval enigszins "stabiel" zou blijven. Dus kwam ik op een afdeling terrecht waar men niet toewerkt aan genezing, maar aan het voorkomen van de diepe dalen en iedereen zijn eigen doelen had op basis van wat haalbaar geacht werd. Immers, een doel stellen dat niet haalbaar blijkt te zijn, werkt alleen maar het gevoel van falen in de hand.

Maar nu, toch alweer flink wat jaren verder na die laatste opname en het "vonnis" wat toen geschreven werd, kan ik vertellen dat hetgeen wat onhaalbaar was toch realiteit is geworden. Het is geen verhaal van "opeens" het licht zien, of die ene perfecte behandeling die volledig succes bood. Het was een mengeling van diverse factoren, begeleiding en keuzes in mijn leven die maakte dat ik op een dag besefte dat ik al halverwege mijn avondeten was en ik "gewoon" aan het eten was. Ik barste in huilen uit en mijn toenmalige vriendin waarmee ik aan tafel zat keek me verbaasd aan. Dat "gewoon" kunnen eten, zin hebben in iets en zonder enige sturende of veroordelende gedachte dat eten pakken, zonder angst of schuldgevoel, zonder te willen compenseren, zonder me ongemakkelijk te voelen van het eten in mijn buik, zonder stress of focus. Het gewoon normaal eten was iets waarover ik altijd stikjaloers heb kunnen zijn naar de mensen om me heen die dat wel konden. Die gewoon zin in iets konden hebben, maar ook gewoon konden eten en "vol" konden zijn. Jarenlang was ik zover verwijderd geweest van die "fysieke signalen" dat ik niet meer wist wanneer je gewoon doodnormaal "vol" was en geen honger meer had. Wat een normale portie was, niet volgens de eetlijst, maar voor mijn lichaam. Al die mensen om me heen die gewoon konden eten, zonder dat het een "big deal" was, wat was ik jaloers op hen. De tranen die ik liet die avond tijdens het eten waren niet van verdriet, maar van oprechte intense opluchting.

En hoewel er meer voor nodig was dan enkel therapie en behandeling, heeft dat wel degelijk de basis gelegd voor het volledig loskomen van de eetstoornis. En achteraf bezien was het de juiste keuze destijds om niet voor "genezing" te gaan, maar voor "haalbaar". Want toen die doelstelling behaald leek te zijn, en het me lukte dat in ieder geval vast te houden, was ik heel stiekem al een paar stappen verder op de weg naar volledig herstel. En zo heb ik steeds een paar stappen gezet. En kwam uiteindelijk op het eindpunt uit zonder dat ik het zelf door had gehad. Datzelfde eindpunt, "genezing" had me de jaren daarvoor altijd zoveel angst bezorgd, elke keer dat ik dat eindpunt wel als doelstelling nam bevroor ik omdat het vertrouwen in mijzelf ontbrak dat ik daar zou kunnen komen. Ik zag geen mogelijkheden als ik naar dat eindpunt keek, ik zag een berg aan obstakels, angsten en onzekerheden, die ik allemaal zou moeten overwinnen als ik dat eindpunt wilde halen. En dat weerhield me want ik had geen flauw idee hoe ik dat zou moeten doen.

Ik besloot onder de meeleessteen vandaan te kruipen omdat ik iedereen hier die hiermee worstelt een hart onder de riem wil steken door mijn verhaal te delen. En omdat ik wil laten weten dat het niet erg is om bang te zijn, onzeker te zijn, het niet meer te weten. Dat we onszelf voor de gek houden als we verwachten dat we "op de weg naar verbetering" ons steeds iets beter gaan voelen, of dat het goed moet voelen als je hiermee aan de slag gaat. Want zo werkt het niet, werken aan verbetering is een weg doorlopen die vol zit met emoties, radeloosheid, angst en vooral heel veel innerlijk verzet. En dat verzet lijkt eindeloos, uitzichtloos. Maar het zijn vaak juist de torenhoge verwachtingen die we onszelf kunnen stellen en/of die we van buitenaf ervaren, welke maken dat we stil vallen of soms opgeven. Dus wat ik vooral wil meegeven is dat het oke is om nog niet klaar te zijn voor dat eindpunt, dat het zelfs beter is om naar het hier en nu te kijken. Los van de sociale normen en verwachtingen, wat is nu voor jou haalbaar. En niet jezelf stiekem alsnog dat eindpunt voor houden, of je beter voor te doen dan je je voelt. Het mag zwaar zijn, en het mag moeilijk zijn. Kijk elke keer opnieuw waar voor jou je grenzen liggen, daag jezelf uit, maar ga complete paniek uit de weg. Elke kleine stap is succes, of uberhaubt zorgen dat je geen stap terug doet, ook dat is een succes. Bewust werken aan de uitdagingen die nu op ons bord liggen is het enige wat je kunt doen, de uitdagingen van straks komen later pas en dienen zich vanzelf aan wanneer we op dat punt gekomen zijn. En dat is ook eng, maar het is minder beangstigend dan naar de toekomst te kijken en alle uitdagingen en drempels in 1 keer op je af te voelen komen.

:(:)

**Geplaatst**: 09-12-19 23:56

Geplaatst: 09-12-19 23:56

Wat een prachtig verhaal , Serenity. En wat een goed dat je er zo mee om bent gegaan. Een voorbeeld voor iedereen met angst voor herstel , voor los laten, voor terug vallen , voor " doorschieten " de andere kant op.

Ik ben vooral bang voor de kombinatie van los laten en doorschieten , en helemaal in december

. Ik durf het gewoon niet , want weet hoe ik me voelde toen ik 25 kilo meer woog. En was niet eens te dik , want had nog een gezond BMI maar voelde me zo ontzettend zwaar. Letterlijk ... rugpijn , vocht vast houden , dikke enkels in de zomer , en soms zelfs inkontinent doordat de blaas in de knoei zat. En daarbij futloos , moe , neerslachtig , gevoel van minderwaardigheid

Maar eerlijk , nu is het ook niet ideaal . Ik kan weer wandelen , hardlopen , zonder krukje op een paard klimmen , slapen zonder rugpijn. Maar ook elke dag op de weegschaal , paniekerig worden bij vrienden als ik een bord eten aan gereikt krijg dat me niet aanstaat. Uit eten gaan (met drank wordt alles makkelijker) maar de volgende dag compenseren met veel minder eten. Wakker worden in de nacht omdat ik zeker weet dat ik weer net zo zwaar ben als vroeger. En zo kan ik nog wel even door gaan.

Joysieee , ik wil je heel veel succes wensen. Het gaat je vast lukken! +:)+

**Geplaatst**: 26-06-20 10:19

Geplaatst: 26-06-20 10:19

Mijn excuses dat ik dit topic omhoogschop bij voorbaat! Heb de zoekfunctie gebruikt, maar geen recenter topic gevonden. Daarom toch hier mijn bericht. Ik had het topic nog gestipt omdat ik altijd meegelezen heb (zelf ook eetstoornisverleden), dus zo kwam ik hier.

Mijn zus onderzoekt momenteel eetstoornissen in het kader van de invloed van sociale media en lichaamsbeeld, bij GGZ Rivierduinen. Zij hebben in eerste instantie bij Proud2BMe gevraagd om respondenten, maar voor de statistische analyse komen ze eigenlijk nog wat data tekort. Ik moest gelijk denken aan dit topic en dit leek me een mooie aanvulling en kans om ervaringen bij te dragen...

Dus voor wie het interessant vindt: hieronder staat de link naar de online onderzoeksomgeving. Voel jullie verder vrij hierlangs te scrollen als je het niet interessant vindt en mijn excuses mocht dit als spam ervaren worden. Zo is het zeker niet bedoeld. Voor meer info over het onderzoek kunnen jullie me ook PB'en!

https://leidenuniv.eu.qualtrics.com/jfe ... 4Cq6UH5eYt

**Geplaatst**: 26-06-20 15:47

Geplaatst: 26-06-20 15:47

Carlijn schreef:
Mijn excuses dat ik dit topic omhoogschop bij voorbaat! Heb de zoekfunctie gebruikt, maar geen recenter topic gevonden. Daarom toch hier mijn bericht. Ik had het topic nog gestipt omdat ik altijd meegelezen heb (zelf ook eetstoornisverleden), dus zo kwam ik hier.

Mijn zus onderzoekt momenteel eetstoornissen in het kader van de invloed van sociale media en lichaamsbeeld, bij GGZ Rivierduinen. Zij hebben in eerste instantie bij Proud2BMe gevraagd om respondenten, maar voor de statistische analyse komen ze eigenlijk nog wat data tekort. Ik moest gelijk denken aan dit topic en dit leek me een mooie aanvulling en kans om ervaringen bij te dragen...

Dus voor wie het interessant vindt: hieronder staat de link naar de online onderzoeksomgeving. Voel jullie verder vrij hierlangs te scrollen als je het niet interessant vindt en mijn excuses mocht dit als spam ervaren worden. Zo is het zeker niet bedoeld. Voor meer info over het onderzoek kunnen jullie me ook PB'en!

https://leidenuniv.eu.qualtrics.com/jfe ... 4Cq6UH5eYt

Ik heb de enquete ingevuld! Veel succes voor je zus met haar onderzoek

**Geplaatst**: 26-06-20 17:01

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 26-06-20 17:01

Ingevuld

**Geplaatst**: 26-06-20 22:19

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 26-06-20 22:19

Interessant onderzoek, ik heb ook mee gedaan.