Huertecilla schreef:3. Wanneer jij je laat gaan, blijf je imo in gebreke in jouw kant van de randvoorwaardes, dus de deal waarmee je de realtie bent aangegaan.
Imo doe je JUIST je best voor degene waar je van houdt, voor de relatie en dus jezelf.
Maar goed, ik zie wel meer op een niet modale manier.
Hoe zien jullie dit?
Eigenlijk komt dit best hard aan.
10 jaar terug was ik al niet meer de lichtste toen ik verkering kreeg. Door de jaren heen gewoon gezond eten en normaal bewegen, jammer dan, ik bleef aankomen. Tot 2 jaar terug, eindelijk zat ik weer strak in mn vel, kon nog steeds wel wat af maar daar was ik ook gewoon mee bezig. Toen besloten we 14 maanden terug om te proberen een kindje te krijgen. Wauw in 1 klap raak en 29 jaar oud. Tot 24 weken kwam ik amper aan, maar daarna

ik ging van 78 kilo naar 116 voor mijn bevalling. Gelukkig zat ik na de bevalling alweer op 94 kilo, maar toen?? Ik ben bewust met de kleine gaan wandelen naar een supermarkt iets verder weg, heen en terug is 4.4 km. Ik kan in 1 dag tijd 1 kilo afvallen en volgende dag zit er weer 1 kilo bij

Ik eet gezond, ik probeer zoveel mogelijk te bewegen en nog blijf ik 1 jojo. Wandelen lukt uiteraard niet altijd want als het rotweer is dan kies ik ervoor om naar de dichtstbijzijnde supermarkt (10 minuten heen, 10 terug) te lopen of de auto te pakken vanwege die kleine.
Snap zeker wel wat je bedoeld hoor (en dat het waarschijnlijk ook niet zo bedoeld is), maar is gewoon even frustratie van mij
