Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-08-12 11:32

Geplaatst: 25-08-12 11:32

Suzanne F. schreef:
Dat is nog niet helemaal zeker. Het is vader of broer aangezien ze in 1 huis wonen. Maar dat is niet bevestigd door TS

Oeps

Ik meende ergens gelezen te hebben dat het haar vader is -O-

Ik nog even terug lezen.

Edit,verkeerd gelezen waarschijnlijk in de OP stond de vader is familie. Ik las het dus anders nl m'n vader is familie.

**Geplaatst**: 25-08-12 12:17

Re: Abortus ... of toch houden?

Geplaatst: 25-08-12 12:17

Wat heb ik een respect voor jou! Je hebt de goede keuze genomen en sterk gebleven. Je hebt goed gedaan aan het kind en ik wens je heel veel sterkte de komende dagen, ook om het te vertellen aan je vriendin. Succes je kunt het!

**Geplaatst**: 25-08-12 12:27

Geplaatst: 25-08-12 12:27

Meid wat ontzettend knap dat je je verhaal naar buiten hebt gebracht, ik wil je dan ook ontzettend veel sterkte toewensen voor de komende tijd (jaren)

Wat ik mij wel afvroeg, zijn er buiten jouw nog andere familieleden (jonger zusje,broertje) aanwezig? Jij zegt er geen zaak van te willen maken wat heel begrijpelijk is, dat je uit de situatie wilt vertrekken, maar zodra jij vertrekt zijn er dan nog (mogelijke) slachtoffers aanwezig?

Ik wil je hiermee absoluut geen schuldgevoel aanpraten, laat ik kort uitleggen wat ik ermee bedoel.

Ik ben op mijn 14e slachtoffer geworden van (eenmalige) verkrachting, ik heb hier jaren lang niets over durven zeggen uit schaamte. Jaren later hoorde ik via via dat deze persoon vast zat i.v.m aangifte voor aanranding/verkrachting....ik had toen zo'n ontzettend schuldgevoel omdat ik nooit actie had ondernomen en deze persoon dus meerdere slachtoffers heeft gemaakt.

Ik wil je niks verplichten maar denk er in ieder geval over na.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-12 13:01

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-12 13:01

Deze morgen ben ik zoals gepland bij de psycholoog geweest (die geen man is zoals sommigen hier zeggen, maar gelukkig een vrouw). Het was moeilijk en de tranen rolden over mijn wangen, maar ik heb toch wat kunnen vertellen en ze heeft heel goed geluisterd. Ik had mijn verhaal bij, maar dat heb ik nog niet laten lezen. Woensdag mag ik terug en misschien laat ik het dan lezen.

Mijn moeder weet hier niks van en dat wil ik zo houden. Over de verdere thuissituatie zeg ik liever niks.

Dadelijk een middagje doorbrengen met mijn vriendin.

Ik houd jullie op de hoogte.

edit: ik heb redelijk goed geslapen vannacht, gelukkig stond mijn wekker of ik lag nu nog in mijn bed.

**Geplaatst**: 25-08-12 13:11

Re: Abortus ... of toch houden?

Geplaatst: 25-08-12 13:11

Je hoeft ook niks te vertellen, dat ben je niet aan ons verplicht, zou je het wel kunnen bespreken met je moeder? Denk dat als zij dit weet, dat dit een hoop zorgen voor jou wegneemt...(al weet ik niks van de band met je moeder, en het is en blijft nog altijd jouw keuze)
Fijn dat je een gesprek hebt kunnen voeren met de psycholoog, luchtte het een beetje op? Het zwaarste komt mss nog maar denk dat het al een fijner gevoel is nu je hebt gepraat?

Heel veel plezier met je vriendin, en mss komt er wel het juiste moment om het haar te vertellen, zodat zij jou hierin kan steunen...

:(:)

**Geplaatst**: 25-08-12 13:13

Geplaatst: 25-08-12 13:13

Wat knap van je,dat zal best heel moeilijk zijn geweest.Hopelijk krijg je nu goede hulp en kan je vriendin je na vanmidag je ook steunen en je opvangen na je abortus.

**Geplaatst**: 25-08-12 13:42

Geplaatst: 25-08-12 13:42

Ik vraag me ineens af of je ook een zusje hebt?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-12 16:10

Re: Abortus ... of toch houden?

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-12 16:10

Ik heb deze middag een goed gesprek gehad met mijn vriendin. Welja, we hebben samen meer zitten wenen dan praten. Ze wil inderdaad maandag meegaan, maar ik weet nu niet of ik dat wel wil. Niet dat ze geen steun is, maar het is mijn probleem en ik moet het oplossen.
Wat een heftige dag vandaag, maar ik ben toch een beetje opgelucht al.

Aan alle bokt-moeders, vanaf wanneer kan je voelen dat ze bewegen in je buik? Ik kreeg daarnet een raar gevoel in mijn buik en ineens werd ik misselijk, volgens mij bewoog 'het', kan dat?

**Geplaatst**: 25-08-12 16:15

Geplaatst: 25-08-12 16:15

Dat je de baby nu begint te voelen kan heel goed, ik voelde met 17 weken de baby voor het eerst. Het voelde als een soort plopjes.

En lieverd, je móet het niet alleen doen hè? Je moet doen waarbij jij je het veiligst bij voelt. Is dat zonder vriendin, ga je zonder haar. Maar denk je dat je je beter voelt met je vriendin erbij, dan is het geen schande om haar mee te nemen.

Dikke knuffel voor jou!

**Geplaatst**: 25-08-12 16:17

Geplaatst: 25-08-12 16:17

Ja dat kan. Ik voelde al beweging bij 15 weken, maar ik ken mijn lichaam heel goed. Het kon bij mij alleen maar de baby zijn.
Sterkte maandag, ik denk dat het wel verstandig is dat ze meegaat. Al wacht ze in een wachtkamer oid. Maar puur om er voor je te zijn na die tijd. Een schouder om op uit te huilen lijkt me wel prettig.

**Geplaatst**: 25-08-12 16:26

Geplaatst: 25-08-12 16:26

Fijn dat je het aan haar kwijt kon. Ik hoop dat je last al iets verminderd is nu je het 'in het echt' aan iemand hebt kunnen vertellen.
Meid, je hoeft dit inderdaad niet alleen te doen. Maar dit moet je natuurlijk zelf beslissen.

**Geplaatst**: 25-08-12 16:27

Geplaatst: 25-08-12 16:27

Je kan idd de kleine hebben gevoeld. Maar nu na drie kids, voel ik soms ook wat bewegen wat verdomd veel erop lijkt, maar dus niet kan.. (ben niet zwanger nl..) Als je weinig vet hebt, schijn je 'het' ook weer eerder te kunnen voelen.

Fijn om te lezen dat je steun hebt aan je vriendin! Doe waar jij je goed bij voelt. Dat is imo toch wat anders door het zelf op te lossen omdat het jouw probleem zou zijn. Kan me indenken dat je bij de ingreep niemand erbij wil, maar dat er iemand op je wacht, is misschien juist wel prettig. Je bent niet alleen, en eventuele info die je op dat moment niet opslaat, kun je later terughoren van je vriendin.

Heel veel sterkte, je bent echt een hele dappere vrouw!

**Geplaatst**: 25-08-12 16:27

Geplaatst: 25-08-12 16:27

Hier voelde ik haar met 16 weken!

Ik wens je veel sterkte!
En hopelijk vind je kracht omt uit deze situatie weg te gaan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-12 16:33

Re: Abortus ... of toch houden?

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-12 16:33

pff, dan denk ik dat ik hem/haar gevoeld heb.
Ik gebruik normaal niet vaak smileys maar bij deze

Mijn vriendin zorgt in ieder geval dat ze maandag niks te doen heeft. Dan kan ik haar altijd bellen als ik ze toch nodig heb of als ze toch mee gaat.

**Geplaatst**: 25-08-12 16:33

Geplaatst: 25-08-12 16:33

Het zou kunnen TS dat je iets voelde, maar je zit in zo'n emotionele rollercoaster dat denk ik ieder 'gevoel' in je buik je nu koppelt aan het zwanger zijn...Laat je jezelf er niet te gek door maken....

En inderdaad je moet het ZELF doen, maar ZELF doen is iets heel anders dan de dingen ALLEEN doen

**Geplaatst**: 25-08-12 16:56

Re: Abortus ... of toch houden?

Geplaatst: 25-08-12 16:56

Er moet iemand je naar huis begeleiden. Als je ergens onwel wordt is er dan tenminste iemand bij.

**Geplaatst**: 25-08-12 17:05

Re: Abortus ... of toch houden?

Geplaatst: 25-08-12 17:05

Heel veel sterkte de aankomende tijd TS!

Is het niet prettig je vriendin zowiezo mee te nemen maar daar te beslissen of ze mee naar binnen gaat of gewoon inde buurt blijft voor als je er behoefte aan hebt? Lijkt me wel ene finngevoel als er iemands vertrouwds in de buurt is. En heel goed dat je naar de psycholoog gaat hoop dat ze je een beetje kan helpen al je gedachtens te ordenen en miscchien uiteindelijk er voor zorgt dat je een vertrouwd plekje voor jezelf vindt. En heel stom en snap dat je daar echt nu niet mee bezig bent maar begin met de pil dit lost het probleem niet op maar kan er wel voor zorgend at je niet meer zwanger raakt voordat je er aan toe bent uit deze situatie te stappen.

Groetjes genja

**Geplaatst**: 25-08-12 17:09

Geplaatst: 25-08-12 17:09

Ik zou je vriendin inderdaad ook meevragen. Als het je te moeilijk wordt heb je toch iemand die je vertrouwt die er voor je is. Daarnaast kan je ook onwel worden, en dan wil je toch niet flauwvallen oid. waar niemand bij is.
Als ze die dag al vrijhoudt wil toch zeggen dat ze er voor je wil zijn.

Als je op bepaalde momenten liever niet hebt dat ze erbij is kan je haar nog even vragen weg te gaan. Dat zal ze wel begrijpen als je dat haar op voorhand even vermeld.

Moet wel even zeggen dat ik het een ontzettend moedige keuze vind. Naar mijn mening is dit ook het beste wat je voor jou en het kind kan doen.
Na deze hele situatie kan je stilletjes een plek voor jou vinden waar jezelf veilig bent. Nu zal dat allemaal wat te veel zijn. Een 'laffe hond' ben je helemaal niet, verre van. Ik heb veel respect voor je hoe je met de situatie omgaat. Maar bedenk wel dat er snel een dag moet komen dat het allemaal stopt, jij hebt ook recht op een eerlijk leven.
Veel succes maandag!

**Geplaatst**: 25-08-12 17:12

Geplaatst: 25-08-12 17:12

Ik zou samen erheen gaan, hoofdzakelijk om de reden die NatasjavE hierboven meldt. Je hoeft het echt niet alleen te doen omdat het "jouw" probleem is. Wellicht kun je ook een nachtje bij je vriendin blijven? Even wat rust aan je hoofd en veilig zijn? Heel veel sterkte maandag!

**Geplaatst**: 25-08-12 17:13

Geplaatst: 25-08-12 17:13

Ik zou ook iemand meevragen, al was het maar om na die tijd even een taxi te bellen of je te rijden. Lopen of fietsen gaat misschien helemaal niet..

**Geplaatst**: 25-08-12 17:18

Geplaatst: 25-08-12 17:18

Ja ik voelde om die tijd ook al wat bewegen maar het kunnen ook je darmen zijn. Neem haar alsjeblieft mee want je kunt niet alleen naar huis.Lichamelijk en geestelijk is dat niet verantwoord.
Kan je na de ingreep niet even tijdelijk bij haar blijven(een nachtje of zo)Je kunt n.l best wel veel vloeien en krampen hebben.

**Geplaatst**: 25-08-12 17:20

Geplaatst: 25-08-12 17:20

Tjee wat een verhaal zeg.. Heel erg voor je! Ik denk dat je de goede beslissing genomen hebt en wil je heel veel sterkte wensen maandag.

**Geplaatst**: 25-08-12 17:22

Geplaatst: 25-08-12 17:22

Allereerst TS heel erg veel sterkte! Ik hoop dat je de armen om je heen vind die je door deze verschrikkelijk moeilijke tijd heen kunnen dragen en dat je zo snel mogelijk een plek vind waar je veilig bent.

Ik raad je echt aan om je vriendin mee te nemen maandag. Je hebt na een dergelijke ingreep en narcose gewoonweg praktisch iemand nodig om je te begeleiden. Daarnaast is het gewoon fijn een luisterend oor te hebben.

**Geplaatst**: 25-08-12 17:35

Geplaatst: 25-08-12 17:35

Ik voelde leven/beweging bij 17 weken.

**Geplaatst**: 25-08-12 17:43

Geplaatst: 25-08-12 17:43

Jeetje, wat een heftig verhaal zeg! Heel veel sterkte ts!

En wat heb je een dappere beslissing genomen! Ik denk persoonlijk, dat het de beste beslissing is..
En ik bedoel dit niet verkeerd.. Maar stel dat je het kind geboren laat worden en hem/haar houdt, dan zul je constant herinnerd worden aan wat er is gebeurd. Dat lijkt me ook echt verschrikkelijk moeilijk..

Heel veel sterkte maandag!!!