Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-09-11 00:05

Geplaatst: 08-09-11 00:05

Mijn dochter van 10 jaar heeft add en naar 2 maanden ritalin heb ik het vorig jaar voorgoed afgezworen.

Laat haar maar lekker zijn zoals ze is , ze is heel intelligent op school gaat het heel goed en of ze nu gymnasium of havo dadelijk gaat doen of evt. nog lager het zal me een zorg zijn ze zit ondanks haar add toch lekker in haar vel en met ritalin was ze een schim van zichzelf. Ik denk dat je hedendaags te snel ritalin voorgeschreven krijgt maar met een consequente aanpak en iemand om je heen die jou gedrag maar steeds weer op de rails houd dan komt het uiteindelijk toch een heel eind goed.

**Geplaatst**: 08-09-11 08:14

Geplaatst: 08-09-11 08:14

Toen ik 10 was had ik het ook nog niet nodig gehad, toen ging alles nog wel aardig.

**Geplaatst**: 08-09-11 12:53

Geplaatst: 08-09-11 12:53

goldyp schreef:
met een consequente aanpak en iemand om je heen die jou gedrag maar steeds weer op de rails houd dan komt het uiteindelijk toch een heel eind goed.

Vast, alleen vind ik dat niet echt eerlijk tegenover een (latere) partner, het is je partner, geen persoonlijk begeleider

ADHD-ers hebben vaak de grootste moeite om zichzelf te structureren, logisch dat het met extreme externe structurering veel beter gaat. Maar ik vind niet dat je die last op je partners schouder zou moeten willen leggen

**Geplaatst**: 08-09-11 14:17

Geplaatst: 08-09-11 14:17

Een partner is nu nog niet aan de orde ze is pas 10 jaar oud maar ik vind dat een partner dat ook er voor over moet hebben, als ze echt om elkaar geven lijkt me dat geen probleem, ik als ouder zie het toch ook niet als een last.

het is maar wat je gewend bent, ons gezin draait prima nu we een bepaalde manier hebben gevonden om haar enigszins goed te kunnen sturen door haar jeugdjaren, overigens zegt de kinderarts dat het met het ouder worden degene die add heeft vaak ook zelf haar weg gaat vinden hoe om te gaan met haar add.

**Geplaatst**: 08-09-11 14:39

Re: ADD, Ritalin en toch wel nieuwsgierig naar..

Geplaatst: 08-09-11 14:39

Tuurlijk, liefde is geven en nemen, maar als ik met medicijnen mijn partner wat kan ontlasten, graag!
En jij bent haar ouder, een ouder-kind relatie is een heel andere (namelijk primair verzorgende) dan een liefdesrelatie

**Geplaatst**: 08-09-11 15:34

Re: ADD, Ritalin en toch wel nieuwsgierig naar..

Geplaatst: 08-09-11 15:34

Nou, ik ben net terug van de Diagnosestelling en aphotheek, en jawel, ADD en Ritalin. Ik heb van het weekend een festival, en hier word waarschijnlijk nogal wat alcohol genuttigd, dus ik wacht met de Ritalin tot hierna. Ik ben benieuwd naar de resultaten....

**Geplaatst**: 08-09-11 17:20

Geplaatst: 08-09-11 17:20

njiloj schreef:
Nou, ik ben net terug van de Diagnosestelling en aphotheek, en jawel, ADD en Ritalin. Ik heb van het weekend een festival, en hier word waarschijnlijk nogal wat alcohol genuttigd, dus ik wacht met de Ritalin tot hierna. Ik ben benieuwd naar de resultaten....

Ik weet niet wat voor dosering je voorgeschreven hebt gekregen, maar houdt er rekening mee dat je de eerste dag van Ritalin knap 'stoned' kan zijn, dat is ook de enige keer, maar ik heb dat zelf ervaren en bij meerdere mensen gezien en dingen als autorijden en zo zijn dan niet veilig. Je kan je eerste Ritalin dus het beste nemen op een dag dat je niets hoeft en lekker thuis kan blijven. Laat je niet afschrikken door die eerste werking trouwens, zo is het daarna écht niet meer. (Of geniet ervan, het is nog nooit zó rustig in mijn hoofd geweest als die eerste keer met Ritalin

)

**Geplaatst**: 08-09-11 19:22

Re: ADD, Ritalin en toch wel nieuwsgierig naar..

Geplaatst: 08-09-11 19:22

Ik heb hele erge last van t drukke in me hoofd,
maar ben ook altijd moe(echt altijd!) en langzaam van begrip
Heeft iemand jullie hier ook last van?

**Geplaatst**: 08-09-11 20:27

Re: ADD, Ritalin en toch wel nieuwsgierig naar..

Geplaatst: 08-09-11 20:27

de diagnose adhd is 2 jaar geleden vast gesteld bij mij
als eerst aan de ritalin ben toen 25 kilo afgevallen en die ribounds waren zwaar vervelend dan kreeg ik vreetbuien als ik weet niet wat
en nu ben ik sinds 1 juni aan de conserta een wereld van verschil ik voel me hier veel beter bij !
ik ben echt blij dat ik concerta heb en geen ritalin meer

**Geplaatst**: 08-09-11 20:36

Geplaatst: 08-09-11 20:36

Skygirl schreef:
Toen ik 10 was had ik het ook nog niet nodig gehad, toen ging alles nog wel aardig.

klopt,

Toen ik 11 was lag de wereld aan m'n voeten en ging ik naar het gymnasium :')

Dat was het begin van een boel trauma's

**Geplaatst**: 09-09-11 12:27

Geplaatst: 09-09-11 12:27

Als ik alle reacties hier lees vraag ik me af of ik een speciaal geval ben. Ik ben nog lang niet van plan om medicatie te gaan gebruiken. Het zal allemaal heus wel helpen, maar het is -als je daar voor kiest- ook wel te doen zonder.
De diagnose is een optelsom van je sterke en minder sterke kanten, bij mij valt daar toevallig ADD uit, en bij iemand anders heeft het misschien nog geen naam.
Je kan toch ook je leven op die manier indelen zodat je sterke kanten benut worden en je minder sterke kanten ondersteund? Mijn familie en vrienden weten dat ik het heb, en kunnen bepaalt gedrag hierdoor beter plaatsen. Als het lastig is kunnen ze dit gerust tegen me zeggen, en dan zoeken we een oplossing.
Op mijn werk heb ik verteld dat ik nogal chaotisch kan zijn, en ook hier mogen ze me op aanspreken als ik loop te zweven. Sja... chaotisch zijn is niet een super eigenschap, maar hiernaast ben ik ook erg flexibel, analytisch, en creatief in het bedenken van oplossingen en mogelijkheden. Iedereen (ook 'normale' mensen) heeft toch wel wat? Het is belangrijk dat je je eigen valkuilen herkent en hier op in kan spelen.

**Geplaatst**: 09-09-11 12:36

Geplaatst: 09-09-11 12:36

@ Ella,

je stelt het wel erg zwart-wit... misschien heb jij gewoon add in een lichte vorm?
dat ik chaotisch kan zijn weet ik zelf ook wel, maar dat iemand dat tegen me zegt is dan echt niet voldoende om dat te verhelpen hoor. Sterker nog, ik als perfectionist ga me dan alleen maar druk maken en dat werkt averechts. Ik neem op zo'n dag gewoon medicatie. Het is niet zo dat het een kwestie van willen is, zo van "als je maar wilt dan kun je je add onderdrukken/zelf rechttrekken."
Het is ook niet zo dat als jij het kan, een ander dat dan ook automatisch maar moet kunnen..

Wat ik wel met je eens ben is dat er ook goede kanten aan een add'er zitten (of bij elk willekeurig mens..) die ook zeker benadrukt mogen worden. Dat werkt voor elk mens fijner denk ik dan.

edit: ik wil er nog aan toevoegen dat het erg prettig is als je werkgever bereid is om rekening te houden met je ADD en dus je valkuilen, maar dat dit helaas niet altijd het geval is. Veel mensen moeten het toch alleen oplossen, er is niet altijd ruimte om fouten te maken.

**Geplaatst**: 09-09-11 12:58

Geplaatst: 09-09-11 12:58

Wat voor mij geldt hoeft natuurlijk niet voor iedereen zo te zijn. Als iemand zich prettig voelt bij medicatie moet die dat vooral blijven gebruiken. Het was meer een reactie op de reacties op goldyp. Dat het sóms wel lukt

Dat het niet een kwestie is van willen weet ik maar al te goed, ik ben niet bij mijn diagnose uitgekomen omdat het allemaal zo goed met me ging

Ik denk dat ik in mijn gedrag ook gewoon een ADD-er ben hoor, onderdrukken gaat hem helemaal niet worden. Wel heb ik door therapie een stuk meer vaardigheden aangeleerd op het gebied van organiseren en plannen.
Ik heb nu werk waar ik mét add goed in ben, mijn werkgever weet niet dat ik add heb (niet omdat het geheim is, maar niet nodig geweest om het er over te hebben). Wel hebben we op het werk een klimaat waarin feedback en zelfreflectie aan de orde van de dag is. Ik moet zeggen dat dit helpt, omdat iedereen elkaars eigenschappen, goed of slecht, kent, en daardoor ook op elkaar kan inspelen.

**Geplaatst**: 09-09-11 13:02

Geplaatst: 09-09-11 13:02

Alwiene schreef:
, maar houdt er rekening mee dat je de eerste dag van Ritalin knap 'stoned' kan zijn, dat is ook de enige keer,

Bij mij was het na 4 weken nog niet weg :')

Bij ieder pilletje was ik zo stoned als een garnaal, zelf met de kinderdosis. Ben er maar mee gestopt en heb heel actief gewerkt met praktijkoplossingen, werkt voor mij veel beter!

**Geplaatst**: 09-09-11 15:08

Geplaatst: 09-09-11 15:08

Miseria schreef:
Alwiene schreef:
, maar houdt er rekening mee dat je de eerste dag van Ritalin knap 'stoned' kan zijn, dat is ook de enige keer,

Bij mij was het na 4 weken nog niet weg Bij ieder pilletje was ik zo stoned als een garnaal, zelf met de kinderdosis. Ben er maar mee gestopt en heb heel actief gewerkt met praktijkoplossingen, werkt voor mij veel beter!

Joh, dat is echt voor het eerst dat ik dat hoor. In die mate dan, niet iedereen reageert hetzelfde op Ritalin, maar zo stoned en dat blijvend, dat lijkt me inderdaad niet te doen. Maar er is meer medicatie dan alleen Ritalin, maar als jij het zonder redt is dat prima natuurlijk.

Ik moet er zelf niet aan denken zonder medicatie. Is het te doen? Ja vast. Word ik er gelukkig van? Nou nee. Zonder medicatie is mijn hoofd regelmatig bezig om 3 liedjes tegelijk te zingen bijvoorbeeld. Zonder medicatie kan ik me bij het minigolfen niet op mijn slag concentreren omdat alle vogeltjes en geluiden van andere spelers zo duidelijk mijn aandacht vragen. En dat zijn simpele voorbeeldjes, maar daarbij is medicatie voor mij echt wel heel belangrijk

**Geplaatst**: 09-09-11 16:16

Re: ADD, Ritalin en toch wel nieuwsgierig naar..

Geplaatst: 09-09-11 16:16

Dat had ik dus ook.. dat alles tegelijk en niet kunnen concentreren, maar ik heb énorm veel gehad aan de trainingen van PsyQ en boeken (zoals, heel simpel: de Huishoudcoach en aanverwanten). Echt, medicatie was zo erg dat ik wegviel zodra het begon te werken. Maar ook echt flauwviel!

Het enige wat ik nu heb is dat ik ergens aan denk en een liedje hoor :Y)

Maar ik werk graag met achtergrondmuziek, dus dat is niet zo erg :')

**Geplaatst**: 09-09-11 17:00

Geplaatst: 09-09-11 17:00

Zonder medicatie lukt het mij ook wel (ik ben bij de psychiater terecht gekomen, omdat mijn broertje het ook had, problemen vielen op zich wel mee, het ging wat minder op school). Ben heel goed in trucjes voor mezelf bedenken, maar helaas werkt het vaak maar 1 x .

Ik was ook sceptisch over de medicatie, maar ben wel gewoon aan de trial begonnen om het te proberen. Dat beviel heel erg goed! Psychiater moedigde ook aan te variëren met de dosis en tijden van inname.

Ik weet van mezelf dat ik een piek heb tussen 11 en 12 's ochtends en tussen 2 en 4 's middags heb ik het vaak erg moeilijk met concentreren. Dus 's ochtends neem ik alleen als ik vroeg met school moet beginnen, anders pas 's middags.

Kwam er met medicatie pas achter hoeveel het kon schelen. Ik kan nu leren op momenten ruim van tevoren, wanneer ik nog lang niet gestresst ben. Je elke keer opnieuw concentreren terwijl de koek eigenlijk op is kostte heel veel energie, maar ja ik wist eigenlijk niet beter. Ik reageerde aan het eind van de middag vooral thuis ook heel gauw heel nors en kortaf, was moe en reageerde al voordat ik eigenlijk had nagedacht. Vervelend voor mij en anderen. Was een opluchting er achter te komen waardoor het komt dat ik zo reageerde. Ik ben helemaal geen nors chagrijnig persoon van mezelf verder.

Ik vergeet mijn medicatie ook nooit eigenlijk, wanneer ik het nodig heb merk ik het vanzelf.

En als ik het niet merk maakt het niet uit.

Waar het mij het meest mee helpt: structuur kunnen aanbrengen voor mezelf (wat ook weer leidt tot betere concentratie) en dingen als opruimen. Ik zag nooit waar ik in hemelsnaam moest beginnen en hoe het dan verder moest.

Nu heb ik alles ook zo ingericht dat het gecategoriseerd is, dus dat scheelt ook heel erg.

Ik werk ook graag met achtergondmuziek btw, maar zodra er dan reclame komt/gepraat ben ik gelijk weer verstoord.

**Geplaatst**: 09-09-11 17:08

Geplaatst: 09-09-11 17:08

Ik gebruik het nu bijna 4 jaar,
De nadelen voor mij zijn als het uitgewerkt is de chagrijnige stemmingswisselingen.. en ook het niet eten tijdens het gebruik en als ik het te laat neem slaap ik niet meer.. (en uitkijken dat je je volgende pil bijna optijd in neem ik dwaal dan af en dan voel ik oke nu moet de volgende)

De voordelen, ik ben gefocust ga door met de dingen waar ik mee bezig ben op school. . tijdens het paardrijden heb ik het niet nodig want ADD-ers gaan wel voor dingen wat ze ECHt leuk vinden

Daar zijn ADDers heel gedreven in hee! leuk om te weten toch nog een voordeel

Ik gebruik in weekende en vakantie gewoon niet.

Edit: Toen ik op de basis school zat hadden ze niks door omdat ik daar heel makkelijk mee kwam maar op het gymnasium kregen ze het wel door

**Geplaatst**: 11-09-11 12:49

Geplaatst: 11-09-11 12:49

Hallo, ik meld me ook even hier. Mijn zoon van 7,5 gebruikt vanaf 5,5 Ritalin en dat was echt een verademing kan ik vertellen. Hij kon op school eigenlijk niks door concentratieproblemen en is nu in 2 jaar tijd zo gegroeid door de rust die hij weer heeft. Ik was eigenlijk op zoek naar informatie over de tics die een adhd-er kan hebben. Het is sinds een paar dagen behoorlijk erg vind ik en door het surfen kom ik ook dingen tegen zoals een glutenvrij dieet? Hij heeft over het algemeen regelmatig last van zijn buik en/of buikpijn. Ik heb ineens het idee gekregen dat er misschien wel meer aan de hand is dan adhd. Zijn hier mensen die ervaring hebben met tics en bepaald voedsel?

**Geplaatst**: 11-09-11 14:54

Geplaatst: 11-09-11 14:54

ik weet sinds begin dit jaar ook dat ik adhd heb (werd mij veel duidelijk van de afgelopen 33 jaar....)

ik ben een van de paar proefpersonen in nederland voor de al eerder geteste clarity h.
Dit is een natuurlijk product.

komt deze maand ook uit hier in nederland.
Heb nog geen ritalin gehad maar ik reageer er super op
Merk grote verschillen op mijn werk en thuis
Het is veeel veeel rustiger in mijn hoofd. Kan langer stil zitten op de bank en ook rust hebben in lijf en hoofd.
Op het werk kan ik beter prioriteiten stellen en vooral mijn emoties zijn vaak verbeterd. Vaak merkte ik vroeger dat ik regelmatig negatieve gedachtes had en mij veel druk maakte over van alles.
dat is nu stukken minder

http://www.adhd-clarity.com/

**Geplaatst**: 11-09-11 16:51

Geplaatst: 11-09-11 16:51

Wendy31 schreef:
Hallo, ik meld me ook even hier. Mijn zoon van 7,5 gebruikt vanaf 5,5 Ritalin en dat was echt een verademing kan ik vertellen. Hij kon op school eigenlijk niks door concentratieproblemen en is nu in 2 jaar tijd zo gegroeid door de rust die hij weer heeft. Ik was eigenlijk op zoek naar informatie over de tics die een adhd-er kan hebben. Het is sinds een paar dagen behoorlijk erg vind ik en door het surfen kom ik ook dingen tegen zoals een glutenvrij dieet? Hij heeft over het algemeen regelmatig last van zijn buik en/of buikpijn. Ik heb ineens het idee gekregen dat er misschien wel meer aan de hand is dan adhd. Zijn hier mensen die ervaring hebben met tics en bepaald voedsel?

wat bedoel je met tics?

er is wel een duidelijk verband aangetoond tussen gluten en autisme.
En ik denk nog steeds dat bepaalde vormen van autisme en ADHD een enorm grote overlap hebben en ik denk ook dat de diagnostisering soms.... hoe moet ik het zeggen, een bepaalde nuance mist om die aan te duiden. Verder is er ook wel een verband tussen voedsel en ADHD, maar ik heb ook de weerlegging daarvan gelezen... En ik moet zeggen dat ik het moeilijk vind er echt iets van te vinden.

Maar voor 't verband tussen gluten en autistische symptomen is volgens mij inmiddels wel hard wetenschappelijk bewijs :Y)

... dus mss kun je je aar eens in verdiepen... of als je dat gedaan hebt, het gewoon eens proberen

?

**Geplaatst**: 12-09-11 09:19

Re: ADD, Ritalin en toch wel nieuwsgierig naar..

Geplaatst: 12-09-11 09:19

Hij heeft niks van autisme voor zover getest is maar de tics van het weekend kwamen doordat papa per ongeluk iets teveel ritalin had gegeven

Er schijnt een onderzoek te zijn met een dieet wat bij zoveel % van de kinderen heel goed schijnt te gaan. Ondanks dat ie het goed doet op Ritalin blijft het toch knagen, het valt onder de opium wet en dat blijf ik toch niet fijn vinden eraan.

**Geplaatst**: 12-09-11 09:56

Geplaatst: 12-09-11 09:56

_Ella_ schreef:
Als ik alle reacties hier lees vraag ik me af of ik een speciaal geval ben. Ik ben nog lang niet van plan om medicatie te gaan gebruiken. Het zal allemaal heus wel helpen, maar het is -als je daar voor kiest- ook wel te doen zonder.
De diagnose is een optelsom van je sterke en minder sterke kanten, bij mij valt daar toevallig ADD uit, en bij iemand anders heeft het misschien nog geen naam.
Je kan toch ook je leven op die manier indelen zodat je sterke kanten benut worden en je minder sterke kanten ondersteund? Mijn familie en vrienden weten dat ik het heb, en kunnen bepaalt gedrag hierdoor beter plaatsen. Als het lastig is kunnen ze dit gerust tegen me zeggen, en dan zoeken we een oplossing.
Op mijn werk heb ik verteld dat ik nogal chaotisch kan zijn, en ook hier mogen ze me op aanspreken als ik loop te zweven. Sja... chaotisch zijn is niet een super eigenschap, maar hiernaast ben ik ook erg flexibel, analytisch, en creatief in het bedenken van oplossingen en mogelijkheden. Iedereen (ook 'normale' mensen) heeft toch wel wat? Het is belangrijk dat je je eigen valkuilen herkent en hier op in kan spelen.

Je valkuilen kennen wil nog niet altijd zeggen dat je er dan ook niet insodemietert. Ik ken mijn valkuilen erg goed maar ben er al een aantal keren ingevallen. En dan niet een beetje maar vol op je b*k gaan.
Nu ik de medicatie weer heb opgestart, voel ik het in ieder geval als ik aan de rand van de valkuil sta en kan ik een stapje terug doen. Dat is wel even wat anders en de schade blijft uit of in ieder geval beperkt.

**Geplaatst**: 12-09-11 10:17

Re: ADD, Ritalin en toch wel nieuwsgierig naar..

Geplaatst: 12-09-11 10:17

Ik denk dat je het omgaan met ADHD/ADD van kinderen en volwassenen zowieso slecht kan vergelijken. Om te beginnen missen kinderen een stuk zelfkennis. Dat kan zowel goed als slecht zijn. Kinderen zijn ook heel flexibel. Daardoor vallen ze van de ene kant makkelijker onbewust in verkeert gedrag, maar van de andere kant kunnen ze daar ook makkelijker overheen komen omdat ze minder duidelijk weten wat hoort.

Daarnaast, het leven van kinderen word gestructureerd door de ouders. Op het moment dat je een kind hebt met ADHD die vooral heel erg tegen het chaotische en slecht concentreren aan loopt, kun je als ouder daar gewoon heel veel mee helpen. Je kan dan als ouder met het kind gaan zitten leren, opruimen etc.
Op het moment dat je dat als ADHDer zelf moet gaan doen als je volwassen bent en op jezelf woont, word het veel lastiger. Je moet dan die structuur en organisatie zelf aanbrengen. En dát is juist waar het zo vaak mis gaat. Als gevolg daarvan kan je leven echt compleet ontsporen.

Ik heb zelf als kind heel weinig gemerkt van mijn ADHD. Ik was slim genoeg om zonder te concentreren met 2 fingers in mn neus school te doorlopen. En mn ouders brachten me de structuur die ik daarvoor nodig had. En die ik nodig had om verder normaal te leven. Ik had toen idd geen ritalin nodig. (hoewel mn moeder zich soms afvraagt of ik dan niet betere cijfers had gehaald op school, maarja, misschien had ik me dan ook wel gewoon verveeld)
Pas toen ik op kamers ging ging het compleet mis. Want nu niemand meer die me uit mn bed schopte smorgens. En niemand die me vertelde dat ik NU de afwas moest doen. Niemand die zei dat ik mn rekeningen moest betalen, mn kamer opruimen, of wat minder geld uitgeven.
En zelf lukte me dat niet. Dus gebeurde dat gewoon allemaal niet. En dan word je leven erg naar kan ik je vertellen, en heeeeelll erg moeizaam. Niet omdat ik het nie wou, maar omdat het niet lukte. Ik wist niet hoe, en alle manieren die mensen me uitlegden mislukten.

Toen ik mn diagnose kreeg was dat een opluchting. Ik was geen mislukkeling, en dat het niet lukte was niet omdat ik stom was. Toen ik eenmaal begon met ritalin was ik echt helemaal blij. Ik ben nogsteeds slordig, en moet mezelf er echt toe zetten op te ruimen. Maar ... Mn rekeningen worden weer (grotendeels) op tijd betaald, ik doe mn afwas voor het wegwandeld, ruim regelmatig eens mn kamer op. En beste van allemaal: mn studie gaat weer goed en ik heb in mn hoofd ook nog tijd en energie over voor sociale dingen!
Ik kan nu makkelijker met mezelf door 1 deur. Mn leven is zoveel rustiger en makkelijker geworden. En niet alleen voor mij, ook voor mensen om me heen. Mn humeur is nu ook veel stabieler. Niet vlak, maar stabieler. Ik val minder snel uit, kan iritaties beter onder controle houden, en kan mn emoties beter onder woorden brengen. En daardoor ben ik een veel gelukkiger persoon.

Dus tja... Ik kan niet zonder mn medicatie. Dat wil zeggen, niet als ik dat wil doen wat ik graag wil: studeren, mn eigen leven leiden, leuke dingen doen en gelukkig zijn.

**Geplaatst**: 12-09-11 12:35

Geplaatst: 12-09-11 12:35

robeer schreef:
Je valkuilen kennen wil nog niet altijd zeggen dat je er dan ook niet insodemietert. Ik ken mijn valkuilen erg goed maar ben er al een aantal keren ingevallen. En dan niet een beetje maar vol op je b*k gaan.
Nu ik de medicatie weer heb opgestart, voel ik het in ieder geval als ik aan de rand van de valkuil sta en kan ik een stapje terug doen. Dat is wel even wat anders en de schade blijft uit of in ieder geval beperkt.

Ik zeg niet dat als ik mijn valkuil ken, dat die valkuil dan als sneeuw voor de zon verdwijnt...
Tuurlijk is het vaak lastig, maar je kan er dan wel wat mee. Ik ben ook genoeg op mijn bek gegaan, en vaak nóg bang op mijn bek te gaan. Ik herken veel uit het verhaal van Airborn, alleen heb ik een andere weg gekozen na mijn diagnose.
Ik heb mijn leven aardig op de rit, maar ik heb nog steeds therapie. En verder, ik heb een erg begripvolle omgeving die me ondersteund, en neemt zoals ik ben. En tuurlijk... wat voor mij werkt hoeft voor iemand anders nog niet te werken.
Even voor de duidelijkheid: met mijn post bedoelde ik niet dat iedereen die medicatie gebruikt zich aanstelt of te beroerd het te proberen zonder. Ik bedoelde meer te zeggen dat ADD niet per se betekent dat je niet zal kunnen functioneren zonder pillen.