Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-10-10 17:27

Geplaatst: 07-10-10 17:27

Johanna59 schreef:
Het zijn vaak mensen die geholpen moeten worden, maar dit niet willen. Ze geven vaak wel seinen af, maar niemand vangt dat op. Op den duur, ook omdat niemand het dus merkt, is de persoon zo wanhopig, dat het een keer lukt. Het is wel jammer, dat, ze alleen met "ik" bezig zijn. Maar op het laatst hebben ze zich al zo afgesloten, dat niks er meer toe doet. Einde verhaal.

Nee ook diegene die wel geholpen worden doen het. Door te zeggen dat de omgeving van zo'n persoon alleen maar met de eigen ik bezig is...dat is een beschuldiging aan het adres van mensen die vaak ook wanhopig zijn. Alles proberen opdat deze persoon zal genezen/zich beter zal voelen. Vaak al een mega schuldgevoel hebben.

Het is moeilijk te accepteren maar soms worden mensen niet beter..Soms gaan ze dood aan kanker, soms aan een hartaanval en soms aan een depressie.

**Geplaatst**: 07-10-10 17:28

Geplaatst: 07-10-10 17:28

Permanente oplossing voor een meestal tijdelijk probleem.

Ik wens de nabestaanden veel kracht toe !! Het is zijn beslissing, die niet voor iedereen te volgen zal zijn.

**Geplaatst**: 07-10-10 17:29

Re: Zelfmoord egoistisch?

Geplaatst: 07-10-10 17:29

Als leven lijden wordt, is de dood je beste vriend.... $:\$

Heel veel sterkte voor de nabestaanden....

**Geplaatst**: 07-10-10 17:29

Geplaatst: 07-10-10 17:29

suuszoey schreef:
Permanente oplossing voor een meestal tijdelijk probleem.

Ik wens de nabestaanden veel kracht toe !! Het is zijn beslissing, die niet voor iedereen te volgen zal zijn.

Het is meestal een levens lang probleem. Niet tijdelijk.

**Geplaatst**: 07-10-10 17:37

Geplaatst: 07-10-10 17:37

Ik heb er zelf niet echt een duidelijke mening over, omdat ik me dit 'gevoel' gewoonweg niet kan inbeelden.
Ik vind het alleen apart dat sommige mensen na een zelfmoordpoging terug het licht zien. Ookal zijn ze bv. ledematen of hun zicht kwijt. (ik denk hier even aan een reportage van 'Oprah', waarbij iemand een trein overleefde en de politie agent hier in België die blind is geworden na een zelfmoordpoging met pistool maar nu weer zin heeft in het leven)
Dát snap ik al helemaal niet meer.

**Geplaatst**: 07-10-10 17:38

Geplaatst: 07-10-10 17:38

Ook ik vind het niet egoistisch. Tuurlijk is het vreselijk voor degene die achter blijven.
Maar ik vind het vooral ook heel erg sneu dat hij het gevecht niet kon winnen.
Dat hij zo zijn best heeft gedaan er bovenop te komen en dat zijn best doen niet goed genoeg was.
En dat hij nu eindelijk rust heeft na al dat gevecht...dat gun ik hem.

**Geplaatst**: 07-10-10 17:38

Geplaatst: 07-10-10 17:38

unicorn_kiss schreef:
Ik heb er zelf niet echt een duidelijke mening over, omdat ik me dit 'gevoel' gewoonweg niet kan inbeelden.
Ik vind het alleen apart dat sommige mensen na een zelfmoordpoging terug het licht zien. Ookal zijn ze bv. ledematen of hun zicht kwijt. (ik denk hier even aan een reportage van 'Oprah', waarbij iemand een trein overleefde en de politie agent hier in België die blind is geworden na een zelfmoordpoging met pistool maar nu weer zin heeft in het leven)
Dát snap ik al helemaal niet meer.

Misschien zien ze de mislukte poging als 'teken' dat ze toch moeten leven en iets moeten maken van het leven.

**Geplaatst**: 07-10-10 17:40

Geplaatst: 07-10-10 17:40

De één vind het egoistisch en de ander niet. Inderdaad doet zo'n persoon een achterblijver veel pijn. Maar je leeft je eigen leven en je leeft niet voor een ander, hoe hard dat ook klinkt. Als je in zo'n zware depressie zit dan wil je gewoon niet meer. Ook al heb je de mooiste kinderen en de aller liefste vrouw/ man. Alles is negatief en het enigste positieve daaraan is... het loodje leggen! Om op het verhaal van Antonie Kamerling te komen, hij heeft hulp gehad. En daar werd hij niet 'gelukkiger' van. Iemand die zelfmoord pleegt is hier 'meestal' een lange periode van te voren al mee bezig. Bijvoorbeeld om afscheid te nemen van alles en iedereen. En als het moment er dan is.... dan is het er!

Het zit niet in mijn hoofd maar ik kan wel goed begrijpen dat iemand het leven spuugzat is!

Laatst bijgewerkt door Cahill op 07-10-10 17:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-10-10 17:41

Geplaatst: 07-10-10 17:41

annepaardoes schreef:
Egoïstisch vind ik het meer in het mom van als iemand zich voor de trein gooit. Een vreselijk gezicht waarbij die persoon veel traumatische slachtoffers maakt.
Neem dan gewoon ergens een overdosis van of zoiets. Dat is minder vervelend gezicht. (tuurlijk nog wel vervelend, maar niet zo vervelend als het beeld dat iemand zich voor de trein gooit)

M'n vriendin had een od genomen. En die was helemaal opgeblazen en groen vd medicatie. Ook geen prettig gezicht.

**Geplaatst**: 07-10-10 17:44

Geplaatst: 07-10-10 17:44

Citaat:
Permanente oplossing voor een meestal tijdelijk probleem.

ben ik mee eens..! En ergens vind ik het ook egoistisch misschien kortzichtig,
maar omdat jij problemen hebt en het leven uitstapt.. Moeten er andere mensen
onder lijden, diegene die je vinden, diegene die je achter laat met het idee,
dat zij niet " reden " genoeg waren om voor te leven...

**Geplaatst**: 07-10-10 17:46

Geplaatst: 07-10-10 17:46

Een vriend van mij heeft jaren geleden zelfmoord gepleegd, en een meisje uit mijn klas op de middelbare school op. Die vriend van mij deed het langs een route waar ik iedere dag langs fietste. Stomtoevallig de ochtend dat hij het deed was ik vrij. Iedere keer wanneer ik er langs fiets moet ik er weer aan denken.

Ik heb wel veel steun gehad aan een nummer van Herman van Veen. Het is uiteraard geen vrolijk nummer, maar hij wilde dat het op zijn begrafenis werd gedraaid omdat men hem dan beter zou begrijpen. Dat is ook gebeurd. Het nummer heet "de man die zelfmoord wilde plegen." Heel mooi maar confronterend nummer en het geeft ook goed weer hoe mensen met suicidale gedachten met zichzelf in de knoop kunnen zitten.

Laatst bijgewerkt door Cayenne op 07-10-10 17:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-10-10 17:52

Geplaatst: 07-10-10 17:52

manie schreef:
Kelpla schreef:
Lees net het vreselijke bericht dat Antonie Kamerling zelfmoord heeft gepleegd.
Op de een of andere manier kan ik dit gewoon niet begrijpen en vindt het bijna zelfs egoistisch. Hij laat een vrouw en kinderen achter..

Hoe zijn jullie meningen hierover?

Verdiep je in wat een depressie inhoudt en durf daarna NOOIT meer te zeggen dat het egoistisch is.......

$_/-\o_$ $_/-\o_$

amen heb hier niks op te zeggen

**Geplaatst**: 07-10-10 17:55

Geplaatst: 07-10-10 17:55

fl0wer schreef:
@Zipporah
Wat heb je dat prachtig verwoordt, helemaal mee eens.

Ik vind zelfmoord niet egoistisch. Het is schokkend voor de nabestaanden maar geloof me, een persoon die het leven niet meer ziet zitten is nog veel meer van de kaart.
Dat kun je niet bevatten als je dat zelf niet hebt meegemaakt en je kan er dus ook niet over oordelen.
Egoistisch, "lekker makkelijk van je problemen af komen" en laf vind ik erg harde woorden en typisch uitspraken van mensen die nauwelijks inlevingsvermogen hebben (sorry), dat vind ik pas egoistisch. Heb je zelf wel eens een "echte" depressie ervaren vraag ik me dan af, heb je zelf wel eens op het randje gebalanceerd? Misschien heb je wel een depressie ervaren maar dat de een er uit komt, wilt niet zeggen dat een ander dat ook lukt, zoveel mensen, zoveel verschillen.
Het van dichtbij meemaken wilt nog niet zeggen dat je weet hoe die persoon zich voelt, dit moet je echt zelf ervaren om dit te kunnen begrijpen of je er heel erg in verdiepen en er voor open staan.
Vaak wordt een depressie vergeleken met een "dipje" of "niet lekker in je vel zitten". Mensen met een depressie horen niks anders dan dooddoeners "ah joh, kop op", "stel je niet aan", "niet bij de pak en neer zitten", "aandacht trekkerij", "je zeurt", "je wilt niet geholpen worden", "je moet gewoon de knop omdraaien", etc...geloof me "been there"...
Begrip het lijkt zo een simpel gebaar om te geven maar blijkbaar is het echt moeilijk om in te leven in een ander, veel mensen denken het goed te doen zonder zich echt te verdiepen in wat een depressie werkelijk met iemand doet en wat is het probleem om folders te lezen, info bij de huisarts te vragen, google...of gewoon alleen luisteren naar de persoon met een depressie...dat kan al zo veel helpen voor diegene.
Een depressie is echt slopend, dit verschilt natuurlijk per persoon...maar de hulpverlening leverd niet altijd maatwerk, er zijn zo veel behandelingsvormen maar er zijn nog meer verschillende vormen van depressief zijn omdat ieder mens anders is en dus kan niet elke vorm van behandeling aansluiten op een persoon.
Het kan goed zijn dat de geboden hulp niet aansluit en het kan voor iemand heel uitzichtloos worden dat de dood een betere optie lijkt, degene voelt zich vaak niet gehoord of begrepen dat is heel frustrerend wanneer je "wel" hulp wilt, want vaak wilt men wel hulp/of heeft dit al.
Bij een patient die lichamelijk veel pijn lijd is er zoveel meer begrip wanneer die gene niet meer wilt leven, maar voor iemand met geestelijke pijn...daar wordt vaak zo hard over geoordeeld, sommige lijken te denken psycholoog te zijn, sommige lijken het zoveel beter te weten maar hebben zich nooit zo ellendig gevoelt of misschien wel maar bedenk dan dat iedereen anders is, het lukt niet iedereen om eruit te komen.
Ik gun mensen die zelfmoord plegen die rust die zij zo graag willen, omdat ik heel goed begrijpen kan hoe iemand tot die daad komt (hoe vreselijk ook).
Voor wat betreft Anthony Kamerling waardoor dit topic waarschijnlijk weer naar boven is gekomen...ik vind het vreselijk voor zijn vrouw en kinderen en de nabestaanden, dat moet een zware klap zijn. Maar ik hoop voor Anthony dat hij de rust vind in zijn hoofd die hij zo graag wilde.

Amen..

Wat ik over Anthonie nog wil zeggen. Als je nagaat hoeveel hij van zijn vrouw en kinderen hielt, moet je nagaan hoeveel verdriet er tegen over stond om tot deze beslissing te komen..

**Geplaatst**: 07-10-10 17:58

Geplaatst: 07-10-10 17:58

ik vind zelfmoord wel egoïstisch... Maar niet negatief bedoelt!

Als je naar de juiste definitie van het woord kijkt betekent het in de simpelste uitleg dat je aan jezelf denkt en niet om een ander.. En dat is toch precies wat iemand doet die zelfmoord pleegt?
Natuurlijk, misschien vanuit de gedachte dat je nabestaanden beter af zijn zonder je, maar nog altijd omdat je zelf niet verder wil leven..

Dus ja, ik vind zelfmoord egoïstisch, mits je de betekenis van het woord opvat zoals het is en er niet direct een negatieve klank aan geeft zoals helaas meestal wel het geval is.

Zelf heb ik ook een zelfmoord meegemaakt in mijn omgeving van een jongen van 16, ik kende hem persoonlijk niet heel goed maar zijn moeder is de beste vriendin van mijn moeder. Hij had een briefje achtergelaten waarop stond dat ze 112 moest bellen en niet naar boven moest lopen.. Toen wist zij al genoeg, en heel veel instanties hadden toen al weken geroepen dat haar zoon geen "urgent" geval was.. Als ik zie wat dit met haar gedaan heeft.. Pfoe.

Ik kan alleen maar in en in medelijden hebben met mensen die deze keuze hebben moeten/willen maken. Zoals iemand hier eerder al zei, als de angst voor de dood minder is dan de angst om verder te leven.. dat moet een afschuwelijke gedachte voor iemand zijn.

**Geplaatst**: 07-10-10 17:59

Geplaatst: 07-10-10 17:59

Ik vind zelfmoord wel egoistisch. Je doet ook ontzettend veel mensen pijn in je omgeving.
En ik spreek uit ervaring. Maar eigenlijk is het al erg genoeg dat iemand met zulke gedachten rondloopt.
Dat diegene zelfmoord als ENIGE uitweg ziet... Das al erg genoeg.
Hij scheen wel hulp te hebben gekregen? Maar dat heeft niet mogen baten meer...

**Geplaatst**: 07-10-10 18:01

Geplaatst: 07-10-10 18:01

ik vind het niet egoistisch,ik vind dat dit een keuze mag zijn die we mogen maken over ons eigen lichaam,net als euthanasie.
het is al erg zat de manieren waarop mensen die echt willen moeten gaan.
leven kan lijden worden,alleen bij lichamelijk lijden is euthanisie een optie (na screening enz) maar voor geestelijk lijden is zelfmoord vaak de enige uitweg.

**Geplaatst**: 07-10-10 18:02

Geplaatst: 07-10-10 18:02

unicorn_kiss schreef:
Ik heb er zelf niet echt een duidelijke mening over, omdat ik me dit 'gevoel' gewoonweg niet kan inbeelden.
Ik vind het alleen apart dat sommige mensen na een zelfmoordpoging terug het licht zien. Ookal zijn ze bv. ledematen of hun zicht kwijt. (ik denk hier even aan een reportage van 'Oprah', waarbij iemand een trein overleefde en de politie agent hier in België die blind is geworden na een zelfmoordpoging met pistool maar nu weer zin heeft in het leven)
Dát snap ik al helemaal niet meer.

Ik kan me dat net wel weer voorstellen. Als je (vaak letterlijk) zo'n grote klap krijgt dat je uit je eigen sombere, donkere wereld terug naar de pijnlijke realiteit word geworpen, dat sommige mensen langzaamaan de wereld vanuit een ander perpectief kan bekijken.

Vaak moeten mensen die een zelfmoordpoging achter de rug hebben ook heel lang revalideren en zit je in een soort omgeving die 100 procent anders is dan voor de poging. Tussen de mensen en met hulp rondom je.
Dat hept soms. En soms (vaak) ook niet.

Heb niet zolang cijfers gelezen dat behoorlijk veel mensen na een mislukte poging op een bepaald moment het weer proberen.

**Geplaatst**: 07-10-10 18:05

Geplaatst: 07-10-10 18:05

91laura schreef:
Amen..

Wat ik over Anthonie nog wil zeggen. Als je nagaat hoeveel hij van zijn vrouw en kinderen hielt, moet je nagaan hoeveel verdriet er tegen over stond om tot deze beslissing te komen..

Mooi gesproken!

**Geplaatst**: 07-10-10 18:09

Geplaatst: 07-10-10 18:09

eigenlijk vindt ik het egoistische om te zeggen dat zelfmoord egoistische is.
Ik ben van mening dat zelfmoord een wanhoopsdaad is, als je het echt niet meer weet.

ik wens de familie dan ook heel veel sterkte

**Geplaatst**: 07-10-10 18:12

Geplaatst: 07-10-10 18:12

zo ik heb alles nu gelezen, als je het woord egoïsme letterlijk neemt, is het idd een egoïstische daad, maar dat wil nog niet zeggen dat het een slechte daad is.

Ik heb zelf een goede vriend verloren aan zelfmoord. Deze man werd eind april 2007 depressief en niet zo weinig ook, ik heb uren, dagen met hem zitten praten, maar hij was de vriend niet meer zoals ik hem kende. Er zat iemand tegenover mij die "leeg" was, hij at niet meer, sliep niet meer en liep als een zombie rond. Alle pogingen van mensen in zijn omgeving om hem op te vrolijken liepen op niks uit, hij was er gewoon klaar mee (dat realiseerde ik me later pas hoor). Hij heeft 2 keer een poging gedaan met medicatie en drank, maar dit overleefde hij. Hij vertelde mij dat hij nu drastischer te werk zou gaan en dat hij een pistool had.
De dag dat hij werkelijk de trekker heeft overgehaald (16 juli 1007)was ik 's middags nog met hem naar mijn paarden geweest, hij was knettergek met ze, maar hij stond er heel lauw bij en leek heel ver weg. Ik heb hem daarna bij zijn auto afgezet en ben naar huis gegaan. 4 dagen later hoorde ik dat hij zijn voornemen toch had uitgevoerd.
Ik heb een poosje met het gevoel gelopen dat ik tekort was geschoten, had ik 'm die dag niet beter mee kunnen nemen naar mijn huis, voelde hij zich in de steek gelaten door mij? Gelukkig heb ik heel veel opvang vanuit mijn omgeving gekregen en ik heb die gedachtes ook laten varen, hij wilde gewoon echt niet meer.
Was het verkeerd van hem? Nee zeg ik nu, hij was zichzelf niet meer, het was net of zijn ziekte hem had overgenomen.

**Geplaatst**: 07-10-10 18:12

Geplaatst: 07-10-10 18:12

Ik vind dat iedereen in de eerste plaats altijd mag beslissen over eigen leven en dood, niks vind ik zo belangrijk als zelfbeschikking. Het is misschien vrij controversieel, maar ik 'hoop' zelfs dat euthanasie vanwege ondraaglijk geestelijk lijden ooit legaal zal worden. Natuurlijk is dat heel moeilijk te meten, maar ik vind het zo intriest dat er zoveel mensen op vreselijke manieren aan hun eind komen omdat er geen 'fatsoenlijke' manieren zijn om rustig in te slapen. Als iemand echt wil gebeurt het toch wel.

Ik geloof ook dat de meerderheid het niet in een impuls doet, maar het al veel langer van plan is. En ergens houdt het op, als je al je hele leven een enorme strijd voert. Zelfs als je weet dat je mensen achterlaat die van je houden, want het is echt niet zo dat je hele realiteitszin verdwijnt. Zelfdoding kan een heel weloverwogen keuze voor jezelf zijn en daar heeft iedereen recht op.

**Geplaatst**: 07-10-10 18:14

Geplaatst: 07-10-10 18:14

Ik vind het wel egoïstisch eigenlijk, al helemaal als mensen voor de trein springen, zij zijn er dan vanaf, maar bedenk eens met wat voor levenslang trauma die mensen in de trein en vooral de machinist moeten leven -O-

Als je verder niemand hebt dan vind ik het een ander verhaal, maar heb je nog familie/vrienden die wel degelijk om je geven dan vind ik het egoïstisch.

**Geplaatst**: 07-10-10 18:16

Geplaatst: 07-10-10 18:16

Aranel schreef:
Ik vind het wel egoïstisch eigenlijk, al helemaal als mensen voor de trein springen, zij zijn er dan vanaf, maar bedenk eens met wat voor levenslang trauma die mensen in de trein en vooral de machinist moeten leven

Dat is ook heel naar, maar alle methodes zijn naar. En -even heel cru gezegd-, voor een trein springen geeft toch 1 van de betere kansen dat het vrij snel en pijnloos lukt. Daarom ben ik ook voor euthanasie gedogen in sommige gevallen, dat scheelt weer wat ellende.

Aranel schreef:
Als je verder niemand hebt dan vind ik het een ander verhaal, maar heb je nog familie/vrienden die wel degelijk om je geven dan vind ik het egoïstisch.

Voor naasten kan het ook -uiteindelijk- een opluchting zijn. Misschien niet voor henzelf, maar wel voor hun geliefde die altijd zo'n strijd heeft moeten voeren en eindelijk rust gevonden heeft.

**Geplaatst**: 07-10-10 18:19

Geplaatst: 07-10-10 18:19

aranel,deze mensen kunnen niet anders er is geen prettigere manier voor deze mensen om uit het leven te stappen.het is wanhoop....

**Geplaatst**: 07-10-10 18:21

Re: Zelfmoord egoistisch?

Geplaatst: 07-10-10 18:21

Iemand tegen zijn of haar wil in leven houden, da's pas egoïstisch...
Ik zie egoïsme als een doelgerichte en bewuste handeling, en da's absoluut niet aan de orde bij mensen met een depressie. Die mensen zijn ziek.