Bokt.nl

Twiggy2008 schreef:

JessAndHope schreef:

Hij zégt van wel.
Maar gister kreeg ik ook te horen dat hij 'wilde wachten met zwanger worden'. Dus alsof ik het hem heb opgedrongen en hij het nooit heeft gewild.
Eenerzijds snap ik hem wel ; tis toch je kind.
Maar anderzijds ; vind je volgende vriendin/vrouw het tof dat je nog minimaal 18 jaar alimentatie moet betalen?

Daarom zeg ik ook tegen hem, dat als hij zn erkenning intrekt, hij me geen alimentatie verschuldigd is, maar wel het kind gewoon mag zien.
Maarja, hij heeft al een keer gezegd dat hij dat niet doet...
Dus we kunnen alleen maar afwachten.

Als hij het zegt, ben ik bang dat je dat voor nu ook maar moet aannemen.
Tja, hij heeft zelf meegewerkt aan het zwanger worden.
Dus daar moet 'ie nu niet meer over zeveren.
Dat aandeel ligt net zo goed bij hem.

Tja, ik weet niet hoe dat zit qua gevoel bij mannen. Ik ken mannen die alles voor hun kind doen na scheiding en ik ken mannen die hun kinderen gewoon in de steek laten. Dat laatste, tja, ik begrijp daar niets van. Ik vind wel dat ALS de man zijn verantwoording t.o.v. het kind neemt (dus ook de gezondheid, he!) en de liefde ervoor toont, je dat nooit weg mag nemen. Want hij blijft de vader en er zijn gelukkig veel vaders die dol zijn op hun kinderen. Het is ook belangrijk dat een kind een vader EN een moeder heeft. Het hoeft natuurlijk niet (je hebt het leven niet altijd in de hand), maar het is wel het meest ideale.

Ik denk ook dat hij zijn erkenning echt niet gaat intrekken. Hij is ook niet achterlijk. Hoe moeilijk ook voor jou. Tja, van een huwelijk kom je zo af, maar met een kind ben je pas echt voor altijd aan elkaar verbonden. Voor altijd. Dus eventuele nieuwe partners moeten daar maar mee leren leven.
Ook wat betreft de alimentatie, die jaren kan duren.

_Chanel_ schreef:

TS: Je bent nu gewoon heel erg kwaad dat HIJ bij JOU is weggegaan. Laat alles even bezinken en ga geen dingen zeggen waar je spijt van krijgt. ( als ik boos ben denk ik ook dat ik geen spijt krijg van dingen die ik zeg tot ik niet meer boos ben denk daar even aan).

Gezag of geen gezag maak je daar nu even nog niet druk om. Zoals je nu bezig bent lijkt het wel of een enorme rel wilt veroorzaken in je prive leven.

Ik vind dat jij zelf ook erg onredelijk bezig bent en ik kan je vriend heel erg goed begrijpen. Als je tegen mij steeds zou zeggen dat ik dingen moet doen en lui bent dan zou ik ook kwaad worden en owieso al nik gaan doen.

je maakt nu helemaal druk om haar achternaam maar ze is nog niet eens geboren en dit klinkt heel banketstaaf maar zo bedoel ik het niet. Jij brengt nu je kind in gevaar omdat je zo tresst dat doet je ex niet maar JIJ.

Je kan beter nu een sigaret opsteken dan zoveel stress hebben.

BTW: Mijn letter S doet het vaak niet sorry daarvoor.

spatter schreef:

ik weet niet of de kleine meid zoveel belang heeft bij contact met de vader

TS is nog jong dus grote kans dat ze een nieuwe partner vindt en dan zal dat de "vader" van de kleine meid worden
niks zo ingewikkeld voor zo'n kleintje om dan nog een vader te hebben die haar af en toe haalt met alle spanningen van moeders er bij
de vader geeft nu al aan dat hij eigenlijk geen kind wilde en hij is al 35 jaar, die veranderd niet meer in gedrag

Chubby schreef:

TS, bedaar een beetje. Je schreeuwt nu moord en brand over hem, maar laat je woede en boosheid en hormonen eerst eens wat bedaren voor je allerlei scenario's in je hoofd haalt over hoe het verder moet.

Vooropgesteld dat een relatie met een vader in het beste belang is voor een kind, zul je op moeten houden met eisen stellen betreffende zijn gedrag naar jou als voorwaarde voor een omgangsregeling. Zo werkt dat niet en dat is echt heel onvolwassen van je. Ik hoop echt voor je dochter en voor jezelf dat je wat dat betreft snel bijdraait.

Twiggy2008 schreef:

Ik ben ook absoluut een voorstander van een vader en een moeder in het leven van een kind.
Maar ik ken toch een aantal gevallen in het echte leven, waarbij duidelijk blijkt dat de pa niets positiefs toevoegt in het leven van het kind of de kinderen. En dan moet je wat als moeder. Dus ik veroordeel TS haar manier van doen niet. Zoals zij het beschrijft, heb ik ook mijn twijfels over deze man.

Het is namelijk ook niet zo dat je koste wat het kost een vader in het kind's leven moet houden, als die man echt niet ok is. Maar goed, natuurlijk horen we alleen haar kant van het verhaal en kennen we de man in kwestie niet. Dat is natuurlijk zo, maar dat geldt voor elke discussie hier op bokt. Dat we over het algemeen maar 1 kant van iemand horen. Ik denk dat TS zaken wel goed overdenkt, ook al laat ze haar emoties de boventoon wel eens voeren. Het is ook niet niks, zwanger zijn van een vent, die jou laat zitten. Vergis je daar niet in, dat is heel heftig. Denk dat je dat vooral begrijpt als je dat zelf meemaakt of van dichtbij hebt meegemaakt (die laatste ervaring heb ik dan weer).

En verder denk ik dat mensen hier in het topic ook geen zaken moeten gaan zitten verdraaien, maar dat geeft TS zelf al aan.

_Chanel_ schreef:

TS ik denk dat je beter om een slotje kunt gaan vragen. Jij wordt toch overal boos om en dat is nog meer stress. Ik denk dat jij graag ja en amen reacties wilt krijgen maar die zie ik hier niet echt.